ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΗΣ NASA ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΙ

Υπάρχουν μυστικές παραδόσεις πού λένε πώς όλα ότι έχουν γραφεί από τήν εποχή τών ιερογλυφικών , πάπυροι , γραπτά σε πέτρα ,περγαμηνές ,βιβλία, όλα μά όλα , είναι διαφυλαγμένα σε τεράστιες υπόγειες βιβλιοθήκες καί ελέγχονται από τήν Λευκή Αδελφότητα τών αρχαίων Ατλάντων , τών υποχθόνιων, καί κρατούν τήν γνώση καί τήν μνήμη τής ανθρωπότητας  γιά δική τους χρήση  καί δύναμη. 

Επίσης οί  υπεύθυνοι στήν ΝΑΣΑ έχουν συνέχεια επαφή μαζί τους και από αυτούς παίρνουν εντολές γιά ότι κάνουν καί ερευνούν  στόν χώρο τού διαστήματος. 

Η αλήθεια είναι πώς αυτοί με τούς οποίους έρχονται σε επαφή είναι οί Γκρίζοι –Δέρος  οί οποίοι είναι τά υποχείρια – δουλικά – σαυροειδές όντα  τών  Ατλάντων. 
Όσο γιά τόν υποχθόνιο κόσμο πού ζούν αυτοί , έχουμε πολλές αρχαίες αναφορές.

ΠΛΑΤΩΝ, ΦΑΙΔΩΝ 110b–115a: Περιγραφή της κοίλης γής

Υπάρχουν δε εντός της γης εις όλην την περιφέρειάν της και κατά τα κοίλα μέρη αυτής τόποι πολλοί· και άλλοι μεν είναι βαθύτεροι και περισσότερον αναπεπταμένοι εν συγκρίσει προς εκείνον, όπου ημείς κατοικούμεν, άλλοι δε βαθύτεροι μεν, αλλά ολιγώτερον αναπεπταμένοι από τον ιδικόν μας τόπον· υπάρχουν τέλος άλλοι οι οποίοι έχουν μικρότερον βάθος από τον εδώ και είναι πλατύτεροι. Όλοι αυτοί συγκοινωνούν αναμεταξύ των υπό την γην εις πολλά μέρη με οπάς άλλοτε στενωτέρας και άλλοτε ευρυτέρας και έχουν διεξόδους. Εκεί και πολύ ύδωρ ρέει από τους μεν εις τους δε, όπως εις μεγάλα δοχεία, ούτω δε σχηματίζονται από την γην μέγιστοι και αστείρευτοι ποταμοί με θερμά και ψυχρά ύδατα· και πολύ πυρ και έτσι σχηματίζονται και μεγάλοι ποταμοί πυρός·

( 111 e 7 – 112 a 2 )
«Ἔν τι τῶν χασμάτων τῆς γῆς ἄλλως τε μέγιστον τυγχάνει ὄν καί διαμπερές τετρημένον δι ‘ ὅλης τῆς γῆς, τοῦτο Ὅμηρος εἷπε, λέγων αὐτό τῆλε μάλ΄, ἧχι βάθιστον ὐπό χθονός έστι βέρεθρον.»

Απόδοση στα Νεοελληνικά:

«Ένα ξεχωριστό από όλα τα χάσματα της Γής, υπάρχει και είναι μέγιστο, αφού διαπερνά ολόκληρη την γή από το ένα άκρο αυτής ως το άλλο ( διαμπερές ). Περί αυτού ακριβώς ομιλεί και ο Όμηρος λέγοντας, πολύ μακριά, εκεί κάτω από την Γη, υπάρχει ένα βαθύτατο βάραθρο.»

Aυτό δε εις άλλο μέρος και εκείνος και άλλοι πολλοί ποιηταί ωνόμασαν Τάρταρον. Εις τούτο λοιπόν το χάσμα συρρέουν όλοι οι ποταμοί και εξ αυτού πάλιν εκρέουν, λαμβάνει δε έκαστος των ποταμών τούτων τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του εκ της συστάσεως του εδάφους, το οποίον διασχίζει κατά την ροήν του. Η δε αιτία, διά την οποίαν και εκρέουν απ' εδώ και εισρέουν όλα τα ρεύματα είναι ότι το υγρόν τούτο ούτε πυθμένα έχει ούτε βάσιν· αιωρείται λοιπόν και φέρεται κυματιστά πότε προς τα άνω και πότε προς τα κάτω. Και ο αήρ και η περί τον αέρα πνοή το αυτό πράττουν∙ διότι παρακολουθούν το ύδωρ και όταν τούτο ορμά προς το απ' εκεί μέρος της γης και όταν ορμά προς το απ' εδώ· και καθώς συμβαίνει εις την αναπνοήν, κατά την οποίαν η πνοή ρέει πάντοτε πότε προς τα έξω και πότε προς τα μέσα, έτσι και εκεί καθώς η πνοή συναιωρείται μετά του υγρού, προκαλεί με την είσοδον και την έξοδόν της ανέμους ισχυρούς και βίαιους.

ΠΥΘΕΑΣ Ο ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΗΣ:

Ο πρώτος θαλασσοπόρος-εξερευνητήςτου "Απώτατου Βορρά ",ο οποίος έφθασε στον Βόρειο Πόλο,στην μυθική "Θούλη" των αρχαίων προγόνων μας,καθώς και ο πρώτος που μίλησε για το "Κρόνειο" υποχθώνειο πέλαγος του βορρά και ενέπνευσε όλες τις θεωρείες για την κοίλη γη !!! τι ήταν η Θούλη,στην οποία κανείς δεν είχε φτάσει μέχρι τότε; Μα τι άλλο παρά η γη του βορά,ο Βόρειος Πόλος η κατάκτηση του οποίου περιγράφεται από τον Πυθέα στα βιβλία του "Περί Ωκεανού" και "Πυθέως Περίπλους". 


Τι σημαίνει Θούλη ? "Θου" στην αττική διάλεκτο,σημαίνει τον Θεό, «λη» σημαίνει λίθος, δηλαδή Θεϊκή γη. Μερικοί δίνουν την εξήγηση ότι προέρχεται από το "θόλος" και κάποιοι ότι προέρχεται από το "θολύω" που σημαίνει σκοτεινός.  Όταν έφτασε στην "πεπηγυία θάλασσα "στις 82 μοίρες,σταμάτησε Εδώ,όπως γράφει,δεν υπήρχε ζωή,εδώ "κυβερνά ο Κρόνος".Το ταξίδι από εδώ και πέρα ήταν πολύ επικίνδυνο με τους επιπλέοντες μικρούς πάγους,πράγμα που ανάγκαζε τα δύο πλοία του να πλέουν πολύ κοντά το ένα με το άλλο.Με αυτή την πλεύση έφθασε στις 84 μοίρες βόρειο πλάτος όπου βρήκε φράγμα πάγων.
Η κατάσταση είναι άσχημη. Η ομίχλη, η βροχή και το κρύο τους κάνουν να θέλουν να αλλάξουν ρότα και να γυρίσουν πίσω όσο πιο γρήγορα μπορούν. Κάπου εκεί συμβαίνει κατι πολύ περίεργο και όλοι κοιτάζουν παραξενεμένοι τον Πυθέα: ξαφνικά το κρύο δεν είναι πλέον τόσο τσουχτερό. Απεναντίας ένας ζεστός αέρας φαίνεται να πνέει άγνωστο απο που. Η ομίχλη σιγά σιγά χάνεται και η ατμόσφαιρα αρχίζει να καθαρίζει. Οι κωπηλάτες μετριάζουν τον ρυθμό τους. Ολοι θέλουν επιτέλους να δούν λίγο πιο πέρα απ το καράβι τους! Και η θάλασσα φαίνεται να τους παίζει παιχνίδια: Εχει πάρει τώρα το κανονικό της χρώμα- αυτό που ήξεραν απο τη Μεσόγειο. Ξαφνικά το πέπλο της ομίχλης "παραμερίζει" σαν να ήταν κουρτίνα και κάποιος να την τράβηξε και μπροστά τους εμφανίζεται μια παράξενη Γή, πολύ διαφορετική απ ότι έβλεπαν εδώ και πολλές μέρες! Βλέπουν πράσινα λιβάδια κι έναν ήλιο που φαίνεται να φωτίζει μόνο αυτή την γή. Επιπλέον μεγάλα ζώα που βοσκούν αμέριμνα - και στο βάθος... Δέν πιστεύουν στα μάτα τους!!! Μια περίεργη πολιτεία, με κτήρια το σχήμα των οποίων δεν το έχουν ξαναδεί. Ο Πυθέας δίνει εντολή να πλεύσουν πρός τα εκεί! Κάνουν μερικά μέτρα, και ώς δια μαγείας πίσω τους πέφτει πυκνή ομίχλη , ενω εμπρός τους οσο πλησιάζουν όλα γίνονται πιό φωτεινά. Μερικά απο τα ζώα δεν τα έχουν ξαναδεί. Είναι σαν αυτά για τα οποία μιλούν οι θρύλοι και οι παλιές ιστορίες.

Ο Πυθέας είναι σίγουρος οτι έχει βρεί την Υπερβορέα του. Λίγο ακόμη και το καράβι τους θα δέσει σε έναν μικρό τεχνητό κόλπο. Δεν θα το κατορθώσουν όμως αυτό ποτέ...

Μετά απο χρόνια ο Πυθέας "κλείνεται" στη Μεσόγειο του. μιλάει για τα ταξίδια του και τις περιπέτειες του, αλλά δεν αναφέρεται καθόλου στο ταξίδι στην Υπερβορέα του. Το μυστικό του θα το πάρει μαζί του! Αραγε τι απίστευτα και τρομερά είδε σε εκείνη την παράξενη άγνωστη χώρα; Τι το τόσο διαφορετικό που ίσως δεν θα τον πίστευε κανείς αν το έλεγε;

Ηταν χώρα πραγματική η ο καιρός και τα παγόβουνα αποδεκάτισαν το πλήρωμα του; Κι όμως, εκείνη η χώρα έμεινε χαραγμένη μέσα του μέχρι το τέλος της περιπετειώδους Ελληνικής ζωής του. Ποτέ δεν θα περάσει απο το μυαλό του Πυθέα ότι αυτός και το πλοίο του είχαν ταξιδέψει  αρκετά στο εσωτερικό της Γής!
φιλοσοφία- 'ερευνα