Η ΕΛΛΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ , ΟΥΤΕ ΧΩΡΟΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΟΥΝ. ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ , ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟΝ , ΤΟ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑ , ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΟΥΤΕ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΣΑΣ



Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021

Ζούμε σέ ξεφτιλισμένους χρόνους!!!



Λοιπόν πολύ βολική η "πανδημία"

Καταργούμε... γιορτές που δεν μας αρέσουν όπως οι Εθνικές γιορτές π. χ. η 28η Οκτωβρίου  και επιτρέπουμε δημόσιες εκδηλώσεις που μας αρέσουν.
Ο ιός δρα επιλεκτικά φυσικά, μεταδίδεται μόνον στις Εθνικές γιορτές και  στις διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης.
Δημόσιες εκδηλώσεις Λοατκι, ΑΜΑΛ, Ακρόπολις κλπ επιτρέπονται και ο ιός πάει σπίτι για ρηλαξ.
Μετά σας φταίνε οι "αρνητές" και οι "ψεκασμένοι".



Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2021

Rudolf Steiner: ''Στό μέλλον θά περιορίσουμε τήν ψυχή μέ τήν Ιατρική χάρη σ’ εμβόλια πού θά καταργήσουν τήν πνευματική συνείδηση''


Μπαίνουμε στην εποχή του περιττού πολίτη για τον οποίο μιλά ο Νίτσε στο Ζαρατούστρα, ένας πολίτης τόσο περιττός που επιτρέπει να φυλακιστεί και να εξοντωθεί χωρίς αντίδραση. Η κουλτούρα γίνεται παγωμένη γνώση (Debord) ή σκέψη και μουσική μιας χρήσης. Η ποίηση έχει εξαφανιστεί, η θρησκεία πλαστικοποιήθηκε: το μόνο που έχει σημασία είναι να απολαμβάνεις και να επιβιώνεις. Ο πανικός Covid και ο κωδικός QR δεν έχουν άλλη αιτία.

ΕΔΩ

Ρούντολφ Ζόσεφ Λόρενς Στάινερ: Φιλόσοφος από τήν Ουγγαρία. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός, κατά τις αρχές του 20ου αιώνα, με την ίδρυση του πνευματικού κινήματος της Ανθρωποσοφίας. ΕΔΩ

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2021

Τά επακόλουθα τών σατανικών σχεδιασμών τής νεοταξίτικης συμμορίας !


 Οί ἀτζέντες τῶν παγκοσμιοποιητῶν ἐπειδὴ ἔχουν τὴν πολυτέλεια τοῦ χρήματος καὶ τοῦ χρόνου, μποροῦν νὰ προγραμματίζουν πολλὰ πράγματα ταὐτοχρόνως τὰ ὁποῖα ἀποσκοποῦν ὅλα πρὸς τὸ συμφέρον τους καὶ ὅσα περισσότερα ἐπιτυγχάνουν τόσο τὸ καλύτερο, ἀλλὰ ἐὰν κάποια δὲν ἐπιτύχουν θὰ τὰ προσπαθήσουν καὶ πάλι στὸ μέλλον.

 Ἡ ἀπάτη μὲ τοὺς ἐμβολιασμοὺς εἶχε ἀποτύχει δύο φορὲς καὶ τώρα πέτυχε σὲ πολὺ μεγάλο ποσοστό. Ἡ πραγματικὴ οὐσία εἶναι ἡ ἀπάτη τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς ὅπου θὰ θεοποιηθῇ ἡ Φύση, θὰ κρατηθοῦν ὑπόλογοι ἀπέναντί της ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καὶ θὰ τιμωροῦνται κυριολεκτικὰ ἐπειδὴ ζοῦν, ἀναπνέουν καὶ καταναλώνουν ὀξυγόνο ἐνῷ παράλληλα ῥυπαίνουν. Ἔτσι ὅλες οἱ ὑπάρχουσες ἀνθρώπινες ἐλευθερίες θὰ καταργηθοῦν μέχρι νὰ αὐτοκαταστραφοῦν αὐτοὶ ποὺ ἐνεπνεύσθησαν αὐτοὺς τοὺς σχεδιασμούς καὶ μάλιστα μετὰ ἀπὸ κάποια ἀποτυχημένη συμμαχία ὅπου θὰ φαγωθοῦν μεταξύ τους. 

Τὸ τυράκι τοῦ Covid θὰ ξεγυμνώσῃ κάθε ἀνθρώπινη ὕπαρξη μπροστὰ σὲ ἕνα ἀπόλυτο σύστημα ἐλέγχου - ἀλλὰ αὐτὸ ἐὰν δὲν γίνει κατορθωτὸ ἄμεσα, θὰ ἔχῃ ὑλοποιηθῇ μέχρι τὸ 2030 ὅπως ὑπολογίζουν μιᾶς καὶ τὸ ἔχουν ὑπογράψει ὅλες οἱ χῶρες τοῦ σαπισμένου δυτικοῦ πολιτισμοῦ ὁ ὁποῖος πλέον ξερνάει τὸ δηλητήριο καὶ τὴν ἁμαρτία τῆς μεγάλης ἀπάτης τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης ποὺ ἔγινε τὸ 1789.

Τάσος Πατεράκης.

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2021

Ό σωστός δάσκαλος.



Είναι μεγάλη υπόθεση ό σωστός δάσκαλος, ιδίως στίς ημέρες μας! Τά παιδιά είναι άγραφες κασέτες· ή θά γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ή βυζαντινή μουσική. Τό έργο τού δασκάλου είναι ιερό.

ΕΔΩ

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2021

Σχολεῖα στόν Καναδᾶ καῖνε βιβλία !!!

 Κάψιμο Βιβλίων : Νεοαριστερῶν ἀντιλήψεων καναδέζικα σχολεῖα καταστρέφουν 5000 βιβλία πού ἰσχυρίζονται πώς εἶναι προσβλητικά γιά τούς ἰθαγενεῖς...

Τα σχολεία στο Οντάριο αντιμετωπίζουν αντιδράσεις μετά την καύση ή την καταστροφή βιβλίων που θεωρούνται προσβλητικά για τους ιθαγενείς, συμπεριλαμβανομένων κλασικών κόμικς όπως ο Tintin  και ο  Asterix .

Το κάψιμο του βιβλίου, που χαρακτηρίστηκε ως μία πράξη «εξαγνισμού δια της φωτιάς», πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2019 από το Providence Catholic School Board, μια γαλλόφωνη σχολική επιτροπή στο νοτιοδυτικό Οντάριο που διαχειρίζεται 23 δημοτικά σχολεία και επτά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Σύμφωνα με μια  έκθεση  του γαλλόφωνου ραδιοτηλεοπτικού φορέα Radio Canada, στο πρώτο περιστατικό τα βιβλία κάηκαν πανηγυρικά, με τη στάχτη να χρησιμοποιείται στη συνέχεια ως λίπασμα για να φυτευτεί ένα δέντρο. Άλλες καύσεις σχεδιάστηκαν, αλλά σταμάτησαν λόγω της πανδημίας του κοροναϊού.

«Θάβουμε τις στάχτες του ρατσισμού, των διακρίσεων και των στερεοτύπων με την ελπίδα ότι θα μεγαλώσουμε σε μια χώρα χωρίς αποκλεισμούς όπου όλοι μπορούν να ζήσουν με ευημερία και ασφάλεια», ανέφερε ένα βίντεο που δημιούργησε η σχολική επιτροπή για μαθητές. 

ΕΔΩ

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2021

Τί μάς λές βρέ Διηνέκη γιά τά μαθηματικά; Εμείς άλλα μάθαμε....

Μάθαμε νά είμαστε πάντα ερωτευμένοι !

 Χρησιμοποιώντας μιά απλή μαθηματική πρόταση καταδεικνύουμε ότι καί οί αριθμοί μπορούν άνετα νά πούν

 “σ’ αγαπώ”! 

perierga.gr - Το "σ' αγαπώ" στα... μαθηματικά!

perierga.gr - Το "σ' αγαπώ" στα... μαθηματικά!

ΕΔΩ

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2021

ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΣΑΣ!!!

 




Υπό τάς διαταγάς τής Νέας Τάξης ....

 Προσέξτε το αυτό!


Ο γκαλοπατζής Στράτος Φαναράς της «Metron Analysis» μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα , είπε ότι η «Δεξιά» και «η Αριστερά» «θα συγκλίνουν αναγκαστικά» και ότι η βασική αντίθεση θα είναι πλέον, η αναμέτρηση «Συστημικών και Εξωσυστημικών δυνάμεων».
Ο Γκαλοπατζής Φαναράς λοιπόν είπε:
«Νομίζω ότι έχουμε μπει σε μια νέα εποχή αμυντική. Η ανθρωπότητα θα ζήσει αμυντικά τα επόμενα χρόνια. Έτσι η αντίθεση που θα διαμορφωθεί θα είναι μεταξύ των συστημικών και των εξωσυστημικών δυνάμεων. Οι συστημικές δυνάμεις θα αναγκαστούν κάποια στιγμή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να συνεργαστούν για να αντιμετωπίσουν τις εξωσυστημικές δυνάμεις που τις βλέπουμε σήμερα σε όλο τον κόσμο να σκάνε σαν φούσκες σε έναν χυλό που βράζει. Τη μια μπορεί να είναι οι αντιεμβολιαστές, την άλλη αυτοί που εφορμούν στο Καπιτώλιο ή οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Είναι ένα περιβάλλον «μεγάλων πολιτικών ανατροπών».
...Ακόμα και οι χαζοί , κατάλαβαν χοντρικά ότι ο Εφιαλτάκης Χαβαναγκίλα και ο Τσιπρέφσκι Χαβαναγκίλα είναι Καλοί Εξάδελφοι με τον Αλμπέρτο Μπουρλά Χαβαναγκίλα, και τον Μαγιορκίνη Χαβαναγκίλα.


καί ΕΔΩ

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2021

ΚΑΘΑΡΜΑ.

 


Ολίγη ετυμολογία, αντλούμενη από τα λεξικά του Δημητράκου και του Σκαρλάτου.

Κάθαρμα: 1) το κατά την κάθαρσιν απορριπτόμενον, απόβλημα, λέρα, σκουπίδι, σκύβαλον , 2) κακούργος θανατούμενος προς εξιλασμόν υπό της πολιτείας εν λιμώ, συμφορά, 3) ανάξιος μηδαμινός, φαύλος, απόρριμμα της κοινωνίας, 4) κάθαρσις, εξαγνισμός, καθαρτήριος πράξις, 5) ο προς τέλεσιν θυσίας αγνισθείς χώρος.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

Ένας πρωθυπουργός... διαφημιστής ξενοδοχείου! Κρατούσε στην κηδεία του Μίκη ομπρέλα με το λογότυπο του πολυτελέστατου ξενοδοχείου των Βρυξελλών Wiltcher’s! Τον φιλοξενεί τσάμπα;

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2021

΄΄Εχουμε όλοι δύο ζωές... Αυτή τήν στιγμή, λόγω αηδίας, ζώ στήν πρώτη…


«Έχουμε όλοι δυο ζωές:
Την πραγματική, αυτή που ονειρευόμαστε
στην παιδική μας ηλικία,
αυτή που συνεχίζουμε να... ονειρευόμαστε μεγάλοι,
στο βάθος της ομίχλης...

Και την ψεύτικη, αυτή που ζούμε
στις συναλλαγές μας με τους άλλους.
Που είναι η πρακτική, η χρήσιμη,
αυτή που την τελειώνουμε στο φέρετρο.

Στην πρώτη δεν υπάρχουν φέρετρα, θάνατοι...
Μόνο εικόνες των παιδικών μας χρόνων:
Μεγάλα βιβλία χρωματιστά, για να δεις κι όχι για να διαβάσεις
Μεγάλες σελίδες χρωματιστές, για να θυμάσαι αργότερα.

Στην πρώτη είμαστε εμείς,
Στην πρώτη ζούμε.

Σ’ αυτή πεθαίνουμε.
Και ζωή σημαίνει αυτό ακριβώς.

Αυτή τη στιγμή, λόγω αηδίας, ζω στην πρώτη…»

☆ Φερνάντο Πεσσόα

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2021

Παρμενίδης. Ή οδός τού «είναι» είναι ή μόνη αληθινή.

Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων.

Σε αντίθεση με τους Ίωνες ο Παρμενίδης δεν ρωτά για το τι των όντων, αλλά στρέφει την προσοχή μας στο είναι. Σε ένα άλλο απόσπασμα αντιδιαστέλλει το είναι, την ύπαρξη των όντων με το μηδέν και το απορρίπτει, μη αποδεχόμενος τη σύλληψη του απόλυτου μηδενός ως αντίθετου στο είναι. Παρόλο που αναφέρει αρχικά τις δύο οδούς του "είναι" και του "μηδενός" ως τις μόνες που μπορούν να νοηθούν, σπεύδει να υπογραμμίσει ότι η οδός του «είναι» είναι η μόνη αληθινή και ότι μόνον το είναι μπορεί να αποτελέσει αυθεντικό αντικείμενο της νόησης. Η νόηση εδώ δεν εξαρτάται βέβαια από τις αισθήσεις, αλλά διεισδύει στη βαθύτερη ουσία των πραγμάτων.

Άσχετα από τη μεταβολή των εξωτερικών πραγμάτων το είναι, που αφορά αδιακρίτως κάθε ον, αποτελεί το μοναδικό αντικείμενο της Αλήθειας, η οποία δεν αρνείται τον Κόσμο και την πολλαπλότητα, την κίνηση και την πολυμορφία, αλλά υπογραμμίζει την ενότητα και συνέχεια που τον διέπει, αν φυσικά τον δούμε γεμάτο από το είναι.

 Ο Παρμενίδης χρησιμοποιεί δύο ισότιμες αρχές-μορφές, που με τη συνεργασία τους και την ανάμειξή τους δημιουργούν τον κόσμο και τον διέπουν, επικρίνει τους ανθρώπους που διχοτομούν τον κόσμο επηρεασμένοι από τις αισθήσεις τους, κατατάσσοντας τα όντα στις δύο αλληλοαποκλειόμενες και αντίθετες μορφές του φωτός και της νύχτας

Δύο είναι οι δρόμοι της έρευνας που γίνονται αποδεκτοί από τη νόηση: ο μεν ένας ότι υπάρχει το «είναι» και ότι δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει, και αυτός είναι ο δρόμος της πειθούς (διότι ακολουθεί την αλήθεια), ο δε άλλος ότι δεν υπάρχει και ότι είναι ανάγκη να μην υπάρχει το «μη είναι». Η συμβουλή του πρός τόν αναζητητή είναι να κατευθύνει τη σκέψη του μόνο προς τον πρώτο δρόμο και όχι προς τον δεύτερο τον οποίο θεωρεί απρόσιτο, διότι δεν είναι δυνατόν κάποιος να γνωρίσει το μη ον ούτε να το εκφράσει.

Σημαντικό στοιχείο που διακρίνουμε στο ποίημα του Παρμενίδη, είναι η ενότητα των πεπερασμένων όντων. Στο θέμα αυτό αναφέρεται το απ.4 όπου λέει η θεά: «πρόσεξε όμως ότι τα απόντα είναι στο νου με βεβαιότητα παρόντα. Διότι δεν θα διασπάσει ο νους τη συνοχή του όντος με το ον, ούτε διασπείρεται το ον πανταχού ολοκληρωτικά κατά τάξη, ούτε πάλι συντίθεται ». 

Το ον μας λένε οι παραπάνω στίχοι δεν γίνεται να χωρισθεί από το ον. Το ον δεν διαιρείται, δεν διασκορπίζεται και πάλι συντίθεται, αλλά βρίσκεται αιωνίως σε αδιάσπαστη ενότητα.

Ως εκ τούτου δεν μιλάμε για ενότητα υλική αλλά όπως μας πληροφορεί ο Αριστοτέλης για ενότητα λογική. Και το σημαντικό είναι ότι η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας, την οποία ο Παρμενίδης ονομάζει είναι, ον, επιτυγχάνεται μόνο δια της νοητικής ικανότητας, δια του νοείν του ανθρώπου. Οι αισθήσεις δεν είναι αξιόπιστες δυνάμεις γνώσεως του κόσμου, διότι είναι μεν τα πρώτα κανάλια επικοινωνίας με το ον, αλλά βλέπουν μόνο την εξωτερική όψη αυτού, την πολυδιασπαρμένη επιφάνεια της πολλαπλότητας και της μεταβολής, ενώ ο νους υπερβαίνει τις αισθητές εντυπώσεις και προχωρεί πέραν αυτών, στην αιώνια σταθερή πραγματικότητα του είναι.

Η ύπαρξη του όντος και η ανυπαρξία του μη όντος είναι η βασική προϋπόθεση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχει κατανοήσει κανείς, εάν θέλει να φθάσει στην αλήθεια. Οι δόξες, οι οποίες απαρτίζονται απ’ τις αισθητές εντυπώσεις των ανθρώπων για την πραγματικότητα, στηρίζονται κατά τον Παρμενίδη στο ότι οι πολλοί θεωρούν ότι το είναι και το μη είναι αποτελούν και δεν αποτελούν ταυτότητα, δηλαδή δεν έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους ότι το μη είναι είναι αδύνατον να υπάρχει.

   Η αποδοχή του είναι ως του μόνου υπαρκτού και η απόρριψη της υπάρξεως  του μη είναι, πραγματοποιείται μέσω της λογικής. Γι’ αυτό και η συμβουλή της θεάς προς τον φιλόσοφο είναι να κρίνει λογικά τις θεωρίες που του ανέπτυξε και έτσι θα διαπιστώσει ότι μόνο το ον υπάρχει, το μη ον δεν υπάρχει. Ύστερα απ’ αυτήν τη διαπίστωση η φιλοσοφική έρευνα ακολουθεί την οδό της αλήθειας. Η αλήθεια κατά Παρμενίδη συνίσταται στην απόλυτη και γνήσια περιγραφή των θεμελιακών ιδιοτήτων του όντος, δηλαδή του υφιστάμενου εκτός του νοούντος υποκειμένου, εξωτερικού αντικειμενικού χώρου της φυσικής και προπαντός της νοητής πραγματικότητας. Και ο ισχυρισμός ότι το ον βρίσκεται εκτός της ανθρώπινης συνείδησης προκύπτει από το γεγονός ότι αυτό δεν διαμορφώνεται, δεν κατασκευάζεται απ’ το ανθρώπινο νοείν, αλλά αναγνωρίζεται ως έχει.

Ο φιλόσοφος αναρωτιέται επιπλέον πώς θα ήταν δυνατόν ή ποια ανάγκη θα ωθούσε το ον να αρχίσει απ’ το μηδέν και να αναπτύσσεται. Γι’ αυτό λοιπόν συμπεραίνει πως πρέπει να υπάρχει ολοκληρωτικά ή να μην υπάρχει καθόλου, καθώς ποτέ η δύναμη της πίστεως δεν θα επιτρέψει να γεννηθεί κάτι απ’ τον μη ον.Ο Ελεάτης διδάσκει ότι γέννηση δεν υπάρχει. Αν δεχθούμε ότι υπάρχει γέννηση, δεχόμαστε αυτομάτως ότι το ον παράγεται από το μη ον (το ανύπαρκτο). Αλλά αυτό κατά την άποψή του είναι κάτι το αδιανόητο διότι η έννοια του μη όντος δεν δύναται να προσεγγισθεί. 

Η δόξα, δηλ. η περί του κόσμου γνώμη που προκύπτει από τις αισθήσεις, συνίσταται κατά πρώτον στο ότι οι θνητοί αποδέχονται δύο μορφές της πραγματικότητας, και αυτή είναι κατά τον Παρμενίδη η μεγάλη τους πλάνη, γιατί δεν είναι ορθό να θεωρείται ότι υφίσταται κατά οποιονδήποτε τρόπο η μία από τις δύο μορφές.

   Σε αυτή τη λανθασμένη κοσμοαντίληψη, στη διχοτόμηση της μίας και ενιαίας πραγματικότητας, οι άνθρωποι οδηγούνται καθώς μη σκεπτόμενοι λογικά και στηριζόμενοι στα δεδομένα των αισθήσεων, τοποθετούν δίπλα στο ον το μη ον και γι’  αυτό το λόγο νομίζουν ότι όλα αποτελούνται από δύο αντίθετα στοιχείαΟι κοινοί άνθρωποι  δεν έχουν κατανοήσει αυτήν την απαραίτητη προϋπόθεση με αποτέλεσμα οι γνώμες τους να συνιστούν ψεύτικες δοξασίες. Οι δύο αντίθετες αρχές που όρισαν οι θνητοί για να ερμηνεύσουν τον κόσμο είναι τό φώς καί τό σκοτάδι. Αν οι άνθρωποι είχαν κατανοήσει ότι το μη είναι δεν υπάρχει, τότε δεν θα διαιρούσαν και την πραγματικότητα.

Το τελικό πόρισμα που προκύπτει από τη φιλοσοφία του Παρμενίδη, είναι ότι η αλήθεια για την πραγματικότητα ανευρίσκεται όταν αφήνονται κατά μέρος οι αισθήσεις και τα στοιχεία του θυμικού, και δίνεται εμπιστοσύνη στα δεδομένα του νοείν. Η νόηση με την σειρά της υπάρχει ως έγκυρη και γνήσια νόηση όταν αναγνωρίζει, διαπιστώνει και παραδέχεται ότι πίσω από τον μεταβαλλόμενο υλικό – αισθητό κόσμο, υπάρχει ένα αιώνιο, αναλλοίωτο, αμετάβλητο, ενιαίο και προπαντώς νοητό ον. Η κατάκτηση λοιπόν της αληθινής γνώσης συνίσταται στο να έλθει ο νους σε σχέση ταυτότητας προς αυτό το ον, δηλ. να το αντιληφθεί και να το περιγράψει. 

                                 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹                                 

Γιά νά συνδέσουμε όμως τήν φράση "Αν οι άνθρωποι είχαν κατανοήσει ότι το μη είναι δεν υπάρχει, τότε δεν θα διαιρούσαν και την πραγματικότητα." μέ τό σχετικό παρακάτω. 

Το Φυσιολογικό (ΕΓΏ) και η παρανόηση Του, ένα ψεύτικο, φανταστικό "εγώ".

Αυτό το "εγώ" είναι φανταστικό προϊόν ταύτισης του νου με το αληθινό  ΕΓΏ. 

Υποδύεται έτσι  τον ρόλο του ΕΓΏ στην ύπαρξη και παράγει παραμόρφωση της εικόνας του κόσμου..

Αυτή η φαινομενικά απλή διαφοροποίηση προκαλεί την δημιουργία των δισεκατομμυρίων διαφορετικών πραγματικοτήτων στο ανθρώπινο γένος επάνω στην γη.

Αποκαλείται φυσιολογικό (ΕΓΏ) ο επίσημος κάτοικος του εγκεφάλου, ήτοι ο Θεός, το όντως (ΟΝ). 

Που είναι και η μοναδική  αιτία δημιουργίας του κόσμου. 

Το φυσιολογικό  (ΕΓΏ) είναι η μόνη έμφυτη έννοια που διεκδικεί τον τίτλο  του Υποκειμένου.

Μόλις οι αισθήσεις βρεθούν για πρώτη φορά απέναντι στο αντικείμενο του κόσμου.

Η δομή του εγκεφάλου είναι τέτοια που μπορεί να κατασκευάσει ένα τρισδιάστατο (ολόγραμμα) από παρατήρηση του χωροχρόνου.Τον χωρόχρονο   κατασκευάζει ο ίδιος,

ως σύστημα τεσσάρων (διαστάσεων) και το μετατρέπει μετά σε σύστημα τριών.

Δηλαδή στον χώρο των τριών διαστάσεων ο οποίος καλείται Ευκλείδειος χώρος.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε, είναι μόνο η προβολή του πραγματικού σύμπαντος των τεσσάρων διαστάσεων.

Στον χώρο των τριών διαστάσεων, που ο άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί με τις αισθήσεις που διαθέτει.

Οπότε σ' αυτόν τον χώρο ο ίδιος εγκέφαλος παράγει ένα  πανηγύρι γεγονότων μέσα σε ένα απόλυτα όμορφο σκηνικό.

Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε αίσθηση του ωραίου και αρμονικού.

Το οποίο ενυπάρχει στην ουσία του εγκεφάλου και αυτό προβάλει προς τα έξω.

Έναν αρμονικό όμορφο κόσμο, όμοιο με την εσωτερική δομή της ύπαρξης του.

Δηλαδή το σύνολο της η ζωή με τα δρώμενά της είναι ένα (ολόγραμματικό) κατασκεύασμα του εγκεφάλου.

Διαφορετικά η ζωή θα ήταν μια ανούσια εμπειρία.

Ένας ωκεανός από ενεργειακά κβάντα χωρίς κανένα νόημα.

Συνεπώς ο άνθρωπος δημιουργεί ανά πάσα στιγμή κόσμο αρμονίας με νόημα. 

Την αρμονία παράγει το υποκείμενο παρατήρησης που είναι αποκλειστικά και μόνο το ΕΓΏ.

Η ατομικότητα  είναι ανύπαρκτη και οφείλεται στην παρανόηση του "εγώ". 

Η φαντασία του "εγώ" μετατρέπει την ζωή των ανθρώπων σε παρανόηση με αντίστοιχες συνέπειες.

Το "εγώ" σφετερίζεται   μια υπαρκτή ανωτάτη αρχή.

Εισάγει ξένα προς την αληθινή ύπαρξη στοιχεία, αλλοιώνει το ήθος των ανθρώπων. 

Παράγει μίση.

Γίνεται αιτία πολέμων και καταστροφών επάνω στον πλανήτη Γη.

Το ΕΓΏ παραμένει υποχρεωτικά το μοναδικό υποκείμενο, που παρατηρεί το αντικείμενο του ΚΌΣΜΟΥ.

Η διαφοροποίηση της ποιότητας των αισθητηρίων οργάνων από άνθρωπο σε άνθρωπο προσδίδει διαφορετική αντίληψη του κόσμου για τον κάθε ένα από μας.

Η εικόνα διαφοροποιείται ακόμη περισσότερο ανάλογα με την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων παρατηρητών.

Επειδή όμως θεωρεί ότι αυτό, που ο καθένας αντιλαμβάνεται σαν πραγματικότητα του κόσμου είναι αληθές.

Ταυτίζεται με την έννοια αυτή και δημιουργεί ένα ψεύτικο "εγώ". 

Έτσι κάθε άνθρωπος επάνω στην Γη δημιουργεί και έναν δικό του προσωπικό κόσμο.

Εξαίρεση ίσως να αποτελούν τα ερωτευμένα ζευγάρια.

Είναι η μόνη περίπτωση που οι υπάρξεις μπαίνουν κυριολεκτικά η μία μέσα στην άλλη.

Σε τέτοιο  δέσιμο που αισθάνονται σαν να είναι μια ύπαρξη.

Τα "εγώ" κυριολεκτικά εξομοιώνονται.

Σ' αυτή την παραζάλη του Έρωτα είναι πιθανόν, να βλέπουν την ίδια πραγματικότητα.

Αυτό όμως ισχύει όσο διαρκεί η αστραπή του Έρωτα.

Ο Έρωτας είναι εκείνος, που δίνει μια γεύση αιωνιότητας. 

Ένα παραθυράκι στην αλήθεια της ύπαρξης.

Αυτό είναι αρκετό, σαν υπόμνηση για εκείνους που έχουν περάσει με επιτυχία την ερωτική τους φάση στην ζωή.

Για να  θυμίζει ότι:

Η μόνη αλήθεια της ύπαρξης είναι κατά βάθος η ΕΝΌΤΗΤΑ. 

Η ψευδαίσθηση  διαφοροποίησης στην αντίληψη του κόσμου που δημιουργεί 

το ψέμα του "εγώ".

Γίνεται με την σειρά της αιτία εμφάνισης της έννοιας "ιδιοκτησία" με όλα τα κακά επακόλουθα.

Η φανταστική εικόνα του κόσμου δίνει ανάλογες ανύπαρκτες εντυπώσεις στον άνθρωπο.

Η όλη δράση του στην συνέχεια είναι παρανοϊκή, αφού  στηρίζεται σε πλήρη παρανόηση.

Η ανθρωπότητα ολόκληρη είναι σε παράνοια διότι ενεργεί με εντολές από τα παράσιτα "εγώ". 

Η μόνη πραγματικότητα  είναι η ΕΝΌΤΗΤΑ στην οποία ο εγκέφαλος του ανθρώπου δίνει μορφή και περιεχόμενο.

Δημιουργεί κόσμο μέσα στο χάος.

Δημιουργεί ομορφιά από την ασχήμια και την αβεβαιότητα. 

εδώ καί εδώ

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2021

Ή λογική τής λογικής.


Προσπαθώντας νά ψυχολογήσω τόν άνθρωπο  συχνά καταλήγω σέ μιά απογοήτευση κατανόησής του λόγω τής δυσλειτουργίας τού εσωτερικού του εαυτού μέ τήν εξωτερική του έκφραση, τήν υποκριτική θά έλεγα, πού δέν συνάδει τό ένα μέ τό άλλο καί οί αντικρουόμενες αυτές δύο μορφές δέν προσφέρουν τήν δυνατότητα μέσης οδού γιά νά προσεγγίσει κανείς μέ κάποιον τρόπο τήν λογική του ώστε νά υπάρξει επικοινωνία καί αληθής διάλογος πρός τό καλόν καί δίκαιον όφελος τού κοινωνικού συνόλου. Ώς έκ τούτου συχνάκις  επιδιώκω νά μήν εισχωρώ σέ περαιτέρω συζήτηση άν έξ επι τούτου  ό διαλεγόμενος μέ εμένα προσπαθεί νά βρεί λόγους δικαιολογίας τής απόψεώς του, λόγους οί οποίοι προέρχονται έξ αμελείας ίσως αλλά καί τετριμμένης πιθηκίζουσας  επανάληψης τών έκ τών συστημικών μέσων επιβαλλομένων καί υπνωτιστικώς εκπεμπομένων θέσεων πού θά πρέπει τό πλήθος νά αυτοεπιβάλλει  στό μυαλό του γιά νά γίνεται κοινωνικά αποδεκτός χωρίς δεύτερη σκέψη καί προσωπική άποψη. 

Αγαπητέ αναγνώστη, θά έχεις ίσως τύχει τής περιπτώσεως  νά βρεθείς , έστω καί κατά λάθος , σέ μιά μαζική συγκέντρωση ανθρώπων. Εκεί ίσως έχεις πιάσει τόν εαυτό σου ν΄αντιδρά υποσυνειδήτως μέ τήν έκφραση αντίδρασης τού συνόλου , έστω καί πρό στιγμή, πού άν τό σκεφθείς μετά θά πείς πώς δέν συμφωνούσες αλλά τό έκανες. Οί άνθρωποι τείνουν νά θέλουν νά ομοιάζουν μέ τό κοινωνικό σύνολο στό οποίο ανήκουν καί επιδιώκουν νά συμφωνούν γιά νά έχουν τήν διαβεβαίωση τής προσωπικής τους ύπαρξης πώς είναι μέρος τού όλου αυτού. Γιατί όπως λέει ή παροιμία "ό φόβος φυλάει τά έρημα" .


Λέει ό Αριστοτέλης  πώς είναι δύσκολο νά είσαι μόνος , εκτός κοινωνικού συνόλου. Άν μπορείς, τότε είσαι ή θεός ή θηρίο. Όμως είναι γνωστό πώς υπάρχουν μοναχοί ασκητές πού έχουν ζήσει καί ζούν σ΄απόμερα μέρη , μακριά από ανθρώπινη παρουσία. Αυτοί βέβαια ό, τι κάνουν τό κάνουν γιά τόν εαυτό τους. Θά έχεις ακούσει καί γιά ανθρώπους πού λένε πώς άν καί βρίσκονται μέσα στόν κόσμο νοιώθουν μόνοι , ολομόναχοι . Αυτοί είναι οί δυστυχισμένοι μάλλον γιατί θέλουν νά είναι εκεί , μόνο πού ό πόνος καί οί σκοτούρες τούς κάνουν προσωρινά απόμακρους. Μόνος όμως μπορεί νά είναι καί κάποιος πού ενώ θέτει τόν εαυτό του ώς μέρος τού κοινωνικού συνόλου  "ζεί στόν κόσμο του" . Αυτός ό δικός του κόσμος μπορεί νά λέγεται καί "δική του λογική" . Μπορεί νά κάνει σέ όλα δικές του σκέψεις , δεύτερες καί τρίτες καί νά επεξεργάζεται τά τής κοινωνίας θέματα περνώντας τα  από τό πλυντήριο τής λογικής του καί καλά κάνει. 

Υπάρχει ή κοινή λογική καί ή προσωπική λογική. Στήν πρώτη ανήκει τό σύνολο τών ανθρώπων πού έχουν αποδεχθεί τήν έννοιά της {   Θά έλεγα πώς ή κοινή λογική είναι μιά σύμβαση μεταξύ τών ανθρώπων.} αλλά καί πού καμμιά φορά αυτή ή κοινή λογική μπορεί νά εμπεριέχει στοιχεία από τό συλλογικό ασυνείδητο τών φόβων καί τής άγνοιας πανάρχαιων  ακατέργαστων μερών στόν εγκέφαλο   πού οί επιτήδειοι  κυρίαρχοι τού πολιτικοοικονομικού συστήματος χρησιμοποιούν γιά νά έχουν τόν έλεγχο  μέ τήν έννοια " ψυχολογία τής μάζας".  

 Ή προσωπική λογική είναι ή επεξεργασία τής κάθε σκέψεως πρίν τήν αφήσουμε νά εισβάλλει στό νού μας καί νά μάς επιβληθεί. Σ΄αυτήν  ανήκεις καί εσύ καί μέρος τής ανθρωπότητος πού τό λέμε "σκεπτόμενος άνθρωπος"  . Όλη ή καλή πρόθεση ν΄αλλάξει κάποιος τούς συναθρώπους του πρός ένα καλλίτερο αύριο πέφτει στό κενό. Μπορείς νά επηρεάσεις κάποιον νά κάνει χρήση τής προσωπικής του λογικής αλλά αυτός ό κάποιος θά πρέπει νά είναι πρωτίστως  σκεπτόμενος. Άρα εκεί πού δέν μπορείς νά βοηθήσεις δέν γίνεται νά επιμένεις νά επαναλαμβάνεσαι. 

Δύο τρόποι υπάρχουν γιά νά προσφέρεις  μιά κάποια βοήθεια. Ή νά γράψεις βιβλίο ευκολοχώνευτο καί όχι περίπλοκο όπως είναι  τό "Όργανον"  τού Αριστοτέλη , πρός βοήθεια σκεπτόμενων ανθρώπων καί πώς νά κάνουν χρήση τής λογικής τους , ή νά  πολιτευθείς. Αυτό τό δεύτερο θά τό κάνεις μέ σκοπό τήν  έκ βάθρων  αναθεώρηση τής παιδείας. 

Σοφία.

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2021

Κάπνισμα καί COVID-19: συνεχίζει ή απουσία καπνιστών από τά θετικά τέστ, τήν ασθένεια, τά νοσοκομεία. Στήν χειρότερη τήν βγάζουν μέ ένα ελαφρύ συνάχι....


Μελέτες που δείχνουν ότι οι καπνιστές είναι πολύ λιγότερο πιθανό να προσβληθούν από τον COVID-19 συνεχίζουν να δημοσιεύονται, ακόμη και αν αγνοούνται από τα μέσα ενημέρωσης... 
 Τα περισσότερα από αυτά δείχνουν ότι οι καπνιστές υποεκπροσωπούνται σημαντικά μεταξύ των ασθενών/περιπτώσεων Covid .... ενώ η υπερεκπροσώπηση των υπέρβαρων ατόμων στους θαλάμους Covid θεωρείται επαρκής απόδειξη για την ένδειξη της παχυσαρκίας ως παράγοντας κινδύνου...Υπάρχει μια μετα-ανάλυση σε εξέλιξη , αλλά δεν έχει ενημερωθεί από τον ΜάρτιοΤο κύριο συμπέρασμα είναι ότι οι καπνιστές είναι λιγότερο πιθανό να μολυνθούν... Μελέτη από τις ΗΠΑ  διαπιστώνει ότι τό 90% τών καπνιστών είχαν λιγότερη πιθανότητα  να βρεθούν θετικοί.

Τό Ναύπλιον

ΠΛΑΤΩΝ

ΘΕΜΑΤΑ

Χρονοχάρτης τῶν πυρηνικῶν δοκιμῶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ Β’ΠΠ μέχρι τὸ 2000

.

.

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ