Οί 8 συμβουλές τού Ρώσσου φιλόσοφου καί στενού συμβούλου τού Πούτιν, Αλεξάντερ Ντούγκιν πρός τόν Ντόναλτ Τράμπ.

 

Οί 8 συμβουλές τού Ρώσσου φιλόσοφου καί στενού συμβούλου τού Πούτιν, Αλεξάντερ Ντούγκιν πρός τόν Ντόναλτ Τράμπ.

Συνομιλίες με Ιράν

Σύλληψη του Τζορτζ Σόρος και του γιου του

Να αποτραβηχθεί εντελώς από τον πόλεμο στην Ουκρανία

Να διαλύσει το ΝΑΤΟ

Να κάνει ειρήνη με τον Έλον Μασκ

Να προσαρτήσει τον Καναδά και τη Γροιλανδία

Να μπανάρει το Δημοκρατικό κόμμα

Να γίνει… βασιλιάς

Όχι στόν προσωπικό αριθμό

 Σού λένε, αφού έχεις πάρει τόν αριθμό ΑΦΜ, απαντάς ,είναι ό αριθμός τής εφορίας. Μετά λένε, αφού έχεις τόν αριθμός τού ΑΜΚΑ, απαντάς είναι ό αριθμός τής νοσηλείας. Ή λένε, έχεις αριθμό καί στήν ταυτότητα, τούς απαντάς είναι γιά τήν αστυνομία . Καί έρχονται καί σού λένε, πάρε τώρα έναν αριθμό γιά εσένα. Καί απαντάς, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΡΩ. Είμαι άνθρωπος καί όχι σύστημα, έχω όνομα καί όχι αριθμό, είμαι προσωπικότητα καί όχι ένα άτομο τού συστήματος.

Ποιός θά είναι ό Παγκόσμιος ηγέτης;

Εάν ρίξουν κλήρο οί 5 αυτοί πού ελέγχουν τόν κόσμο, τότε ίσως μοιραίως νά είναι ό Έλληνας αυτός πού θά ηγηθεί τής Παγκόσμιας κυριαρχίας. 

«Καὶ δυναμώσει διαθήκην πολλοῖς, ἑβδομὰς μία· καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος ἀρθήσεταί μου θυσία καὶ σπονδή, καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδέλυγμα τῶν ἐρημώσεων, καὶ ἕως τῆς συντελείας καιροῦ συντέλεια δοθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν.»

Δανιήλ 9:27

Η φράση «το βδέλυγμα της ερημώσεως» αναφέρεται στο Κατά Ματθαίον 24:15 «Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Διανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ -ὁ ἀναγινώσκων νοείτω»

Το 167 π.Χ ένας Έλληνας ηγεμόνας με το όνομα Αντίοχος ο Επιφανής δημιούργησε ένα βωμό του Δία πάνω στο βωμό των ολοκαυτωμάτων στο Ναό στην Ιερουσαλήμ. Θυσίασε επίσης ένα γουρούνι στο βωμό του Ναού της Ιερουσαλήμ. Αυτό το γεγονός είναι γνωστό ως το «βδέλυγμα της ερημώσεως».

Δηλαδή, εάν τά συνδυάσουμε μπορούμε νά πούμε πώς ό Δανιήλ μέ τό όραμά του μάς άφήνει νά υποψιασθούμε πώς ό Παγκόσμιος ηγέτης, ό Αντίχριστος όπως τόν αποκαλούν, θά είναι ένας Έλληνας.

Ο Αντίοχος ο Επιφανής ήταν Έλληνας βασιλιάς της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών που βασίλευσε στη Συρία από το 175 π.Χ. έως το 164 π.Χ. Ο Αντίοχος ο Επιφανής ήταν ένας αδίστακτος και συχνά ιδιότροπος ηγεμόνας.  Ο Αντίοχος Δ΄ πήρε πάνω του τον τίτλο "Επιφανής", που σημαίνει "ο ερχόμενος στο φως". Είναι διάσημος για την παραλίγο κατάκτηση της Αιγύπτου και για τον βάναυσο διωγμό των Ιουδαίων, ο οποίος προκάλεσε την εξέγερση των Μακκαβαίων. Κατά τη διάρκεια εκείνης της ιστορικής περιόδου, υπήρχαν δύο παρατάξεις εντός του ιουδαϊσμού: οι ελληνιστές, οι οποίοι είχαν αποδεχτεί τις παγανιστικές πρακτικές και τον ελληνικό πολιτισμό, και οι παραδοσιακοί, οι οποίοι ήταν πιστοί στον μωσαϊκό Νόμο και στους παλιούς τρόπους. Υποτίθεται ότι για να αποφύγει έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ αυτών των δύο παρατάξεων, ο Αντίοχος εξέδωσε διάταγμα που απαγόρευε τις ιουδαϊκές τελετές και τη λατρεία, διατάσσοντας τους Ιουδαίους να λατρεύουν τον Δία και όχι τον Γιαχβέ. 

Δεν προσπαθούσε απλώς να εξελληνίσει τους Ιουδαίους, αλλά να εξαλείψει εντελώς όλα τα ίχνη του ιουδαϊκού πολιτισμού. Φυσικά, οι Ιουδαίοι επαναστάτησαν ενάντια στα διατάγματά του. 

Η απάντηση των Ιουδαίων ήταν να πάρουν τα όπλα και να πολεμήσουν. Το 167-166 π.Χ., ο Ιούδας ο Μακκαβαίος οδήγησε τους Ιουδαίους σε μια σειρά από νίκες επί των στρατιωτικών δυνάμεων των Ελληνο-Συρίων. Αφού νίκησαν τον Αντίοχο και τους Σελευκίδες, οι Ιουδαίοι καθάρισαν και αποκατέστησαν τον Ναό γύρω στο 165.

Ή αυτοκρατορία τών Σελευκιδών. 

Οι ηγεμόνες των Σελευκιδών περιγράφονταν ως βασιλιάδες της Βαβυλωνίας.

Η Αυτοκρατορία των Σελευκιδών ιδρύθηκε από τον Μακεδόνα στρατηγό Σέλευκο Α΄ Νικάτορα, μετά τον διαμελισμό της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας (η οποία είχε αρχικά ιδρυθεί από τον Μέγα Αλέξανδρο). Οι στρατηγοί του Αλέξανδρου, γνωστοί ως διάδοχοι, αγωνίστηκαν μετά τον θάνατό του για την εξουσία στα εδάφη, που κατέκτησε ο Αλέξανδρος. Ο Σέλευκος, ο οποίος ήταν «Αρχηγός των εταίρων», και χιλιάρχης έλαβε τη Βαβυλωνία και, από εκείνο το σημείο, άρχισε να επεκτείνει την περιοχή κυριαρχίας του. Ο Σέλευκος εγκαταστάθηκε στη Βαβυλώνα το 312 π.Χ., έτος που χρησιμοποιείται από τους ιστορικούς, για να δηλώσει την ημερομηνία ίδρυσης της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Αφού του δόθηκε η περιοχή της Μεσοποταμίας και της Βαβυλωνίας το 321 π.Χ., σύμφωνα με τη συμφωνία του Τριπαραδείσου, ο Σέλευκος Α΄ άρχισε να επεκτείνει το κράτος του, για να συμπεριλάβει τα εδάφη της Εγγύς Ανατολής, που περιλαμβάνουν τις περιοχές, που σήμερα ανήκουν στο σημερινό Ιράκ, το Ιράν, το Αφγανιστάν και τη Συρία, περιοχές που ήταν υπό τον έλεγχο της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας. Στην ακμή της, η Αυτοκρατορία των Σελευκιδών, αποτελούταν από εδάφη, που κάλυπταν τη Μικρά Ασία, την Περσία, το Λεβάντε, το σημερινό Ιράκ, Κουβέιτ, Αφγανιστάν και τμήματα του Τουρκμενιστάν. Στις αρχές του δεύτερου αιώνα π.Χ., ο Αντίοχος Γ΄ ο Μέγας προσπάθησε να επεκτείνει τη δύναμη και την εξουσία των Σελευκιδών στην κυρίως Ελλάδα, αλλά οι προσπάθειές του απέτυχαν λόγω της συνασπισμένης δύναμης, που παρέταξε η Ρωμαϊκή Δημοκρατία και οι Έλληνες σύμμαχοί της.  

Όταν ο  μικρότερος αδελφός του Σέλευκου, ο Αντίοχος Δ΄ Επιφάνης, κατέλαβε τον θρόνο. Προσπάθησε να αποκαταστήσει τη δύναμη και το κύρος των Σελευκιδών με έναν επιτυχημένο πόλεμο ενάντια στον παλιό εχθρό της αυτοκρατορίας, την Πτολεμαϊκή Αίγυπτο, όπου αρχικά πέτυχε τον στόχο του. Μετά τον θάνατο του Αντίοχου Δ΄ Επιφανή, η Αυτοκρατορία των Σελευκιδών γινόταν όλο και πιο ασταθής. σηματοδοτώντας την αρχή της σταδιακής κατάρρευσης της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών.