Του Cesare Sacchetti
Η γεωπολιτική και η ιστορία είναι δύο αναμφίβολα συναρπαστικά θέματα που μας βοηθούν να κατανοήσουμε πραγματικά τι συμβαίνει στον κόσμο και στην Παλαιστίνη στο τρέχον ιστορικό πλαίσιο.
Πάνω απ' όλα, αν στρέψουμε το βλέμμα μας από τα βιβλία της φιλελεύθερης ιστορίας και το τοποθετήσουμε στην αληθινή ιστορία που δεν μας λένε ποτέ ούτε στο σχολείο ούτε στα πανεπιστήμια, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε καλύτερα ποιος είναι ο αληθινός στόχος και ποιες είναι οι αληθινές δυνάμεις που κυβερνούν το ποτάμι της ιστορίας.
Το κάναμε πρόσφατα όταν σταματήσαμε να αναλύσουμε την αληθινή ιστορία του κράτους του Ισραήλ και τις αποφασιστικές δυνάμεις που συνέβαλαν στη δημιουργία του.
Κατά τη γνώμη μας, ωστόσο, καμία σοβαρή τελεολογική προσέγγιση της ιστορίας δεν μπορεί να ξεφύγει από την πνευματική δυναμική που διέπει αυτή τη διαδικασία.
Αν υιοθετήσουμε την άποψη των ιστορικών υλιστών που έχουν εκπαιδευτεί στη σχολή του Καρλ Μαρξ, ενός ειδικού του τεκτονισμού, θα σκεφτούμε ότι η ιστορία δεν είναι τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών τάξεων που ανταγωνίζονται για τον έλεγχο των μέσων παραγωγής .
Ωστόσο, αν παραμείνουμε κολλημένοι σε αυτήν την υλιστική προσέγγιση, όχι μόνο δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει τώρα και ποιο είναι το σχέδιο που εμπνέει το Ισραήλ στην τρελή εξόντωση του παλαιστινιακού λαού.
Δεν καταλαβαίνουμε καν τι συνέβη τους περασμένους αιώνες όταν, στον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης το 1789, μια νέα θρησκεία επιβλήθηκε στην Ευρώπη που ήταν η ουμανιστική θρησκεία της λατρείας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η τρέχουσα ιστορία και η παρακμή του δυτικού κόσμου που έχει αντικαταστήσει τις αυθεντικές χριστιανικές και ελληνορωμαϊκές ρίζες του με εκείνες του φιλελεύθερου προοδευτισμού είναι ακριβώς το αποτέλεσμα αυτής της αντικατάστασης των αυθεντικών πνευματικών αξιών και της θείας έμπνευσης με ψευδείς ανθρώπινης έμπνευσης. λατρεύεται από τον Τεκτονισμό.
Η κραυγή "Egalitè, liberté and fraternitè" που οι Γάλλοι επαναστάτες του 18ου αιώνα και που επανέλαβαν οι ανόητες μάζες δεν ήταν τίποτα άλλο από την εξύψωση αυτής της λατρείας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντικατέστησε μια κοινωνία που προηγουμένως έβαζε τον Θεό στο κέντρο της ιστορίας με μια άλλη που αντίθετα τοποθέτησε τον άνθρωπο και τη Λουσιφεριανή θρησκεία των στοών στο επίκεντρο της ιστορίας.
Βοηθώντας μας να κατανοήσουμε ακόμα καλύτερα το πνευματικό όραμα, με την κατώτερη έννοια του όρου, που εμψυχώνει το Ισραήλ και τις δυνάμεις που ήθελαν τη δημιουργία του εβραϊκού κράτους είναι η περίφημη αλληλογραφία του 1871 μεταξύ του Albert Pike και του Giuseppe Mazzini .
Η αυθεντικότητα της αλληλογραφίας έχει αμφισβητηθεί από ορισμένους τις τελευταίες δεκαετίες, παρόλο που υπήρχαν ίχνη της ήδη από τη δεκαετία του 1950 και ακόμη νωρίτερα.
Ο Καναδός αξιωματικός του ναυτικού William Carr το ανέφερε αυτό το 1959 στο βιβλίο του "Satan: Prince of This World".
Ακόμη και πριν από αυτόν, μια άλλη επιφανής προσωπικότητα ανέφερε την ανταλλαγή μεταξύ των δύο, δηλαδή ο αρχιεπίσκοπος του Σαντιάγο της Χιλής, ο καρδινάλιος Caro Rodríguez που το αναφέρει στο αριστούργημα του "Fremasonry Unmasked" του 1925.
Σύμφωνα με την Caro Rodriguez, η επιστολή μέχρι τότε φαινόταν να φυλάσσεται από το Βρετανικό Μουσείο, το οποίο αντίθετα τις επόμενες δεκαετίες ισχυριζόταν ότι το γραπτό δεν ήταν ποτέ στην κατοχή του.
Αυτό φαίνεται ασυνήθιστο επειδή στα χρόνια που ο Χιλιανός καρδινάλιος μίλησε γι' αυτό, το Βρετανικό Μουσείο δεν φαινόταν να αρνείται ότι η επιστολή ήταν στην κατοχή του.
Τούτου λεχθέντος, το περιεχόμενο της επιστολής είναι εξαιρετικό και ανησυχητικό ταυτόχρονα, ακόμα κι αν νομίζει ότι είναι ψεύτικο, και στην τελευταία περίπτωση, αν είναι πλαστό, αναρωτιέται πώς όποιος την έγραψε μπόρεσε να γνωρίζει ήδη έναν αιώνα πριν και μετά με απόλυτη βεβαιότητα τι θα συνέβαινε στον 20ό αιώνα όταν ξέσπασαν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.
Όταν ο Pike γράφει στον Mazzini, του μιλά για τη στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσει ο Τεκτονισμός για να φτάσει στον τελικό του στόχο που δεν είναι άλλος από αυτόν της οικουμενικής Δημοκρατίας.
Η οικουμενική Δημοκρατία για την οποία μιλούν οι στοές περιγράφεται υποκριτικά ως ένας κόσμος στον οποίο οι συγκρούσεις θα εξαφανιστούν και τα έθνη θα επιτύχουν τελικά την «ειρήνη» μέσω της παραίτησης της κυριαρχίας τους.
Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας παγκόσμιος ολοκληρωτισμός στον οποίο η χριστιανική θρησκεία αντικαθίσταται από την Λουσιφεριανή λατρεία όπως δηλώνει ο ίδιος ο Pike.
Όταν σήμερα οι γνώστες του Τεκτονισμού με τις διάφορες τελετουργίες του, η πιο δημοφιλής είναι αυτή της Σκωτσέζικης Ιεροτελεστίας, μπαίνουν στις στοές, συχνά καλούνται να διαβάσουν το κύριο έργο του Άλμπερτ Πάικ, με τίτλο «Ηθικά και δόγματα».
Ο Pike ήταν ο Μέγας Διδάσκαλος του Ανώτατου Συμβουλίου της Σκωτίας Τελετουργίας στη νότια δικαιοδοσία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αυτή η στοά είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί ορίζεται επίσης ως το Ανώτατο Συμβούλιο του Κόσμου όσον αφορά την άσκηση της Σκωτσέζικης Ιεροτελεστίας και ο Μέγας Διδάσκαλός της μπορεί εύκολα να οριστεί ως ένας από τους πιο επιδραστικούς Τέκτονες στον κόσμο, ο Albert Pike.
Ωστόσο, ο Giuseppe Mazzini δεν αποτέλεσε εξαίρεση καθώς προήδρευσε στη Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, η οποία με τη σειρά της συνδέθηκε με τον Αγγλικό Τεκτονισμό και για την οποία ο Γενοβέζος επαναστάτης διηύθυνε τη διαδικασία ενοποίησης του Risorgimento Italy, δεν ήθελε τόσο να ενώσει τα διάφορα κράτη που υπήρχαν πριν την Ενοποίηση της Ιταλίας, αλλά κυρίως για να χτυπήσει την Καθολική Εκκλησία της οποίας το κράτος έπρεπε να διαλυθεί και της οποίας η πνευματική επιρροή απομακρύνθηκε από την Ιταλία και τον κόσμο.
Από την ύπαρξή του, ο Ελευθεροτεκτονισμός διεξήγαγε έναν υπαρξιακό πόλεμο στην Καθολική Εκκλησία καθώς η ύπαρξη αυτού του θεσμού της θείας φύσης αντιπροσώπευε και εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει, παρά τη μασονική διείσδυση που υπέστη το Βατικανό ΙΙ, ένα τρομερό katehon ενάντια στην εκδήλωση της παγκόσμιας κυβέρνησης και των μαζικών διώξεων εναντίον των χριστιανών σε όλο τον πλανήτη.
Ακόμα κι αν πιστεύεται ότι η επιστολή δεν είναι αυθεντική, και μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο όσοι υποστηρίζουν αυτή τη θέση δεν έχουν ακόμη προσκομίσει στέρεες αποδείξεις για την υποστήριξή της, είναι αδύνατο να μην παρατηρήσετε ότι σε αυτήν την αντιστοιχία η καταστροφική λογική που διέπει την παγκοσμιοποίηση είναι τέλεια. εξήγησε.
Ο Pike γράφει στον Mazzini ότι για να επιτευχθεί επιτέλους ο αφανισμός κάθε θρησκείας, ειδικά της χριστιανικής, θα χρειαστούν μεγάλες παγκόσμιες κρίσεις που θα επιφέρουν ανατροπές τόσο μεγάλες και τόσο καταστροφικές που θα αφήσουν πίσω τους μόνο ένα σωρό ερείπια.
Ο Pike μιλάει απίστευτα για τρεις παγκόσμιους πολέμους που θα συνοδεύσουν αυτή τη διαδικασία. Η πρώτη θα έβαζε τη Βρετανική Αυτοκρατορία εναντίον της Γερμανικής Αυτοκρατορίας και θα έπρεπε να είχε οδηγήσει στο τέλος του τσαρισμού στη Ρωσία με την έλευση των Μπολσεβίκων και την εξάπλωση του κομμουνισμού στην Ευρώπη.
Μέσω της αποχριστιανοποίησης της Ρωσίας, γράφει ο Pike, ο αθεϊσμός θα είχε εξαπλωθεί όλο και περισσότερο.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, συνεχίζει ο Αμερικανός Ελευθεροτέκτονας, θα έπρεπε να είχε «πολεμηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να καταστρέψει τον ναζισμό και να αυξήσει τη δύναμη του πολιτικού Σιωνισμού για να επιτρέψει την ίδρυση του κυρίαρχου κράτους του Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου επρόκειτο να δημιουργηθεί μια κομμουνιστική Διεθνής τόσο ισχυρή όσο ολόκληρος ο Χριστιανισμός. Σε αυτό το σημείο το τελευταίο έπρεπε να περιοριστεί και να κρατηθεί υπό έλεγχο μέχρι να απαιτηθεί για τον τελικό κοινωνικό κατακλυσμό».
Τέλος, για να φτάσουμε στον «τελικό κοινωνικό κατακλυσμό» που μίλησε ο Pike στον Mazzini, θα ήταν απαραίτητος ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος πρέπει «να υποδαυλιστεί εκμεταλλευόμενοι τις διαφορές που προκάλεσαν οι πράκτορες των Illuminati μεταξύ του πολιτικού Σιωνισμού και των ηγετών του Ισλαμικός κόσμος. Ο πόλεμος θα πρέπει να προσανατολιστεί έτσι ώστε το Ισλάμ (ο αραβικός και ο μουσουλμανικός κόσμος) και ο πολιτικός Σιωνισμός (συμπεριλαμβανομένου του Κράτους του Ισραήλ) να καταστρέψουν ο ένας τον άλλον, ενώ ταυτόχρονα όλα τα εναπομείναντα έθνη, για άλλη μια φορά διαιρεμένα και αντίθετα μεταξύ τους. θα αναγκαστεί σε αυτή την κατάσταση να πολεμήσει ο ένας τον άλλον μέχρι την πλήρη σωματική, ψυχική, πνευματική και οικονομική εξάντληση».
Όταν διαβάζετε αυτή την ανταλλαγή επιστολών, δεν μπορείτε παρά να μείνετε εντελώς έκπληκτοι. Ακόμα κι αν πιστεύεται ότι η επιστολή είναι ψεύτικη, είναι απαραίτητο να εξηγήσουμε πώς είναι δυνατόν ένα κείμενο στο οποίο αναμένονταν τα γεγονότα του 20ου αιώνα να κυκλοφορεί για περισσότερο από έναν αιώνα και κυρίως πώς είναι δυνατόν Όποιος έγραψε αυτή την επιστολή θα μπορούσε να γνωρίζει την ύπαρξη του Σιωνισμού και του Ναζισμού ως πολιτικών και ιδεολογικών κινημάτων όταν στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα δεν υπήρχαν ακόμη.
Πάνω απ' όλα, είναι συγκλονιστικό ότι όποιος έγραψε αυτό το γράμμα το έκανε σαν να διάβαζε από ένα σενάριο ήδη γραμμένο και αποφασισμένο με κάθε λεπτομέρεια.
Από αυτή την άποψη, ήταν θέμα ενθάρρυνσης εκείνων των καταστροφικών γεγονότων που ήταν απαραίτητα για να επιτραπεί η γέννηση αυτής της παγκόσμιας κυβέρνησης στην οποία ο Χριστιανισμός θα απαγορευτεί οριστικά και θα διωχθεί παντού.
Η λογική που περιγράφεται στην επιστολή δεν είναι άλλη από αυτή του Τεκτονισμού και το σύνθημά του «ordo ab chaos» σύμφωνα με το οποίο η παγκόσμια Δημοκρατία που τόσο λαχταρούσαν οι μασονικές στοές θα γεννηθεί στη συνέχεια από τα ερείπια.
Και το κείμενο προβλέπει ακριβώς τι συνέβη τον 20ο αιώνα.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος επέφερε τις αναταραχές που ήταν απαραίτητες για να τεθεί ένα τέλος στην τσαρική Ρωσία και να την αντικαταστήσει με την αδίστακτη αιματηρή δικτατορία των Μπολσεβίκων του Λένιν, του Τρότσκι και του Στάλιν που χρηματοδοτούνταν γενναιόδωρα από τις τράπεζες της Νέας Υόρκης.
Αντίθετα, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος παρήγαγε το ιδανικό πλαίσιο για να επιτρέψει τη γέννηση του κράτους του Ισραήλ , το οποίο, κατά την άποψη των ιδρυτών του, ανέλαβε ηγετικό πνευματικό ρόλο στην εκδήλωση της μελλοντικής Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Οι αναγνώστες που δεν ήταν εξοικειωμένοι με αυτή την ανταλλαγή επιστολών και που είδαν τι συμβαίνει στη Γάζα τις τελευταίες ημέρες με τη σφαγή του παλαιστινιακού λαού και την προοδευτική ενοποίηση των ισλαμικών χωρών εναντίον του Ισραήλ πιθανότατα θα σκέφτονται ότι βρισκόμαστε στην τελευταία πράξη ενός διαβολικού σχεδίου που έχει περάσει από γενιά σε γενιά.
Κατά τη γνώμη μας, αυτό δεν συμβαίνει για λόγους που έχουμε ήδη εξηγήσει σε προηγούμενες συνεισφορές. Η ιστορία και οι γεωπολιτικές σχέσεις εξουσίας υποδηλώνουν ότι η στιγμή της παγκόσμιας ολοκληρωτικής διακυβέρνησης είναι ακόμα μακριά αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι γινόμαστε μάρτυρες της διάλυσης του παγκοσμιοποιητικού πλαισίου που θεμελιώθηκε στην αμερικανική αυτοκρατορία και στον παλιό μονοπολικό κόσμο.
Και αν θέλουμε να φτάσουμε σε ένα πνευματικό επίπεδο ανάγνωσης της ιστορίας που είναι απαραίτητο για να κατανοήσουμε πραγματικά την κατεύθυνση προς την οποία βαδίζει η ανθρωπότητα, ας θυμηθούμε για άλλη μια φορά πώς οι Μαριανές προφητείες του περασμένου αιώνα μας λένε ότι είμαστε κοντά σε έναν θρίαμβο της πίστης και αποκατάσταση της Καθολικής Εκκλησίας.
Αυτό δεν αφαιρεί ένα γεγονός. Η λογική της Νέας Παγκόσμιας Τάξης είναι αυτή που ξεπερνά το άμεσο ιστορικό ενδεχόμενο και μεταδίδεται υπομονετικά από αιώνα σε αιώνα.
Όποιος έγραψε αυτό το γράμμα διέθετε τέτοια λογική και ήξερε τι θα συνέβαινε γιατί τέτοια γεγονότα επιθυμούσαν ανατρεπτικές δυνάμεις που είναι εχθροί της ανθρωπότητας και που μισούν τον Θεό.
Ωστόσο, όποιος έγραψε αυτή την επιστολή ξέχασε ότι ο κύριος της ιστορίας δεν είναι ο άνθρωπος αλλά η Πρόνοια και είναι αυτό το αποφασιστικό στοιχείο που οδήγησε στην ήττα της παγκοσμιοποίησης και είναι αυτό που θα οδηγήσει το Ισραήλ στην αποτυχία του τρελού σχεδίου του να επεκτείνει την επικράτειά του.
Η κρίση που εξαπέλυσε το Ισραήλ δεν θα οδηγήσει στην εκδήλωση του Μεγάλου Ισραήλ αλλά μάλλον σε μια πιθανή συρρίκνωση του εβραϊκού κράτους του οποίου η ύπαρξη χωρίς την άνευ όρων υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών φαίνεται αβέβαιη.
Είναι ένα μάθημα που το Ισραήλ και οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης αρνούνται να πάρουν και είναι ένα μάθημα που θα αναγκαστούν να λάβουν παρά τους εαυτούς τους πολύ σύντομα, για άλλη μια φορά.
