Η ΕΛΛΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ , ΟΥΤΕ ΧΩΡΟΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΟΥΝ. ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ , ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟΝ , ΤΟ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑ , ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΟΥΤΕ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΣΑΣ



1.Ἡ κοιλάδα τῶν Ρόδων 4.ΟΟΟ μΧ...2 Η ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΜΙΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ .....Ήταν λευκοί και ήταν σκλάβοι .........Dimona 1ο ... Η Διαθήκη των Illuminati "...Θα κρατάμε σύντομη τη διάρκεια ζωής τους και το μυαλό τους ασθενές και αδύναμο" ... ....2o Μας ψεκάζουν με RFID τσιπάκια μέσα σε Νανο-ίνες για να μας κάνουν ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΟΥΣ! ........ 3o...ΝΑΥΠΛΙΟΣ Ο ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΟΣ ΚΑΙ ΑΜΥΜΩΝΗΣ




1.Ἡ κοιλάδα τῶν Ρόδων 4.ΟΟΟ μΧ..

Τό 1922 ὁ Ἐλβετός φιλέλλην μέ Αὐστριακές καταβολές Paul Amadeus Dienach (Πάουλ Ἀμαντέους Ντήναχ) ἔχοντας ἔλθει στήν Ἀθήνα τοῦ μεσοπολέμου, μετά ἀπό ἕνα ἀτύχημα πέφτει σέ ληθαργικό ὕπνο (κλινικά νεκρός γιά 15 λεπτά). Ἡ συνείδησή του κάνει ἅλμα στόν χρόνο. Μεταφέρεται λοιπόν στό ἔτος 3906 μ.Χ. διατηρώντας παράλληλα τήν συνείδηση τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἔχει μεταβιωθεῖ στόν φυσικό ἐπιστήμονα Ἀνδρέα Νόρθαμ. Τήν ἐμπειρία τοῦ αὐτή τήν κατέγραψε ὑπό μορφήν σημειώσεων ἡμερολογίου στήν μητρική του γλώσσα καί παρέδωσε τά χειρόγραφα στόν μετέπειτα πρύτανη τῆς Παντείου Γεώργιο Παπαχατζή. Πέθανε ἀπό φυματίωση τό 1924 σέ ἡλικία 38 ἐτῶν στήν Ἀθήνα ἤ στήν πατρίδα του. Τά χειρόγραφα αὐτά μαζί μέ κάποια τετράδια σημειώσεων τοῦ 1918-1922 μεταφράσθηκαν στήν Ἑλλάδα ἀπό τόν Παπαχατζή μέ τόν τίτλο Κοιλάδα τῶν Ρόδων.



Η αναγένηση το μέγα ξημέρωμα
............................................................

Στην Νότιο Ευρώπη, στην περιοχή της Μεσογείου,200 διανοούμενοι και στοχαστές ίδρυσαν την πόλη στην οποία έδωσαν το όνομα "Κοιλάδα των Ρόδων", το 2894. Ο συγγραφέας την επισκέπτεται περρίπου χίλια χρόνια αργότερα.
Την κατοικούν 6.000.000 άτομα που αποτελούν την αφρόκρεμα του πνευματικού κόσμου της υδρογείου. Τό 3906 μ.χ, Ἡ κοιλάδα τῶν Ρόδων - ἡ πνευματική πρωτεύουσα τῆς Γής (κάπου στή νότιο Εὐρώπη, στήν περιοχή τῆς Μεσογείου…), κατοικεῖται ἀπό 6.000.000 ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι εἶναι τό ἀπαύγασμα τῆς πνευματικῆς ἀριστείας τῆς ὑφηλίου. Ἐκεῖ ὁ Homo Sapiens - Sapiens (Ἀλέξης Βόλκυ) μεταμορφώνεται (ἀποκτώντας τήν Ὑπερόραση, τήν ἄμεση φώτιση καί ἐπαφή μέ τό Φῶς), σέ Homo Occidentalis - Novus, τόν νέο ἄνθρωπο μέ ἀνατομικές ἀλλαγές στά σημαντικότερα ἐγκεφαλικά κέντρα.
Στην ουσία οι άνθρωποι εκει δεν είναι οι γνωστού τύπου διανοούμενοι αλλά κάτι πολύ περισσότερο:υψηλά πνευματικά όντα που συνδιάζουν τα χαρακτηριστικά του μεγάλου επιστήμονα, του φιλόσοφου και του μύστη(!!!).
Στην πόλη αυτή συντελέστηκε το μεγαλύτερο θαύμα της ανθρωπότητας:η ανάπτυξη της υπερόρασης.
Ηταν ένα εξελικτικό άλμα που συντελέστηκε ακαριαία, αλλα για να δημιουργηθούν οι προυποθέσεις της εκδήλωσής του χρειάστηκαν αρκετοί αιώνες. Ας δούμε πώς.

Ο νέος χρυσός αιώνας.
.................................................

Από την στιγμή της δημιουργίας της η Κοιλάδα των Ρόδων προετοιμάζει το έδαφος και ανάβει ένα πνευματικό φώς που προσελκύει τους ανθρώπους με πνευματικές, μεταφυσικές και ιδεαλιστικές ανησυχίες από όλη την υφήλιο.
Γύρω στο 3200 αναβιώνει ο ¨Χρυσός" αιώνας της αρχαιότητας αλλά με πολύ μεγαλύτερη λαμψη.
Ο ήρωας ακούει από τον δάσκαλο της ιστορίας τα ονόματα αυτών που θα χαρακτηριστούν ώς ο Ομηρος και ο Μπετόβεν του μέλλοντος.
Ο πρώτος ονομάζεται Λάρσεν και ο Ντήναχ περιγράφει ότι παρακολουθεί σε ολόγραμμα την κηδεία του Λάρσεν που έγινε στα 3253.
Ο δεύτερος ήταν ο Βαλμαντέλ και το 3258 παίχτηκε για πρωτη φορά το ορατόριο "Προσευχή ανάμεσα στις Χρυσές Σφαίρες των Αστρων".
Μια μουσική θεική που έκανε την ψυχή του ακροατή να πέφτει στα γόνατα από εκσταση.

Μία από τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη του 3382 μαθαίνει ο έξω κόσμος (!!!)
πως στην Κοιλάδα των Ρόδων γίνονται περιστατικά που δεν μπορούν ακόμα και οι σοφοί να εξηγήσουνε ολόκληρη την σημασία τους[...]
Πέντε αιώνες ¨εσωτερικής μύησης"
και καλλιέργειας της προσωπικότητας σε μια μακρά σειρα απο γενιές εκείνων των εκλεκτών αναχωρητών
οδήγησαν σε ένα απίσυτευτο πνευματικό επίτευγμα: την πρόσκτηση της Υπερόρασης.


Yπερόραση
.................................

Ηταν στις 6 Σεπτεμβρίου του 3382 που ο 70χρονος Αλέξης Βόλκυ έκανε πρώτος το πέρασμα στην επόμενη εξελικτική φάση αποκτώντας την υπερόραση.
Σε 36 ώρες η εμπειρία αυτή άρχισε να εμφανίζεται και σε άλλους ανθρώπους.
Η υπερόραση είναι κάτι πολύ περισσότερο από την διερεύνυση της συνείδησης, την διαίσθηση και το προφητικό όραμα.
Είναι η άμεση φώτιση, μία νέα κεραία συλλήψεως επιπροσθείσα στις πνευματικές δυνατότητες του ατόμου.
Αρχή της δημιουργίας του Homo Occidentalis Novus.
Οι άνθρωποι έχουν θρησκευτικό συναίσθημα αλλά όχι περιορισμένο στα πλαίσια μιας ειδικής θρησκείας.
Ωστόσο ο Ιησούς παραμένει ακόμα πρότυπο (!!!),
το άγαλμά του υπέρχει σε περίοπτη θέση μαζί με του Βόλκυ στο ιερότερο μέρος της Πόλης.


Ελληνικού τύπου ατμόσφαιρα καθορίζει την αισθητική και την αρχιτεκτονική.
Ο Ντήναχ βλέπει αγάλματα και κήπους και γλυπτά αριστουργήματα να πλημυρίζουν τις πόλεις τους.
Επίσης μαθαίνει ότι η 9η συμφωνία του Μπετόβεν, θεωρούν, ότι διηγείται την δύσκολη πορεία του ανθρώπου από το σκοτάδι στο φώς.
Για την κοινωνική συμπεριφορά ο Ντήναχ παρατηρεί ότι ο τωρινός είναι ένας κοινωνικός ψυχολογικός τύπος που δεν θα τον συναντήσεις που θενά αλλού στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Πράλληλα υπάρχει αφθονία υλικών αγαθών. και η ταξική ιεραρχία έχει περιεχόμενο πνευματικό και πολιτιστικό.
Η "μάζα" μετά την θητεία της απολαμβάνει την ζωή μελετώντας και ζώντας την σε πλήρη αφθονία.
Στην ανώτερη τάξη ανήκουν εκείνοι που μετά την δίχρονη θητεία τους στην πόλη επιλέγουν να αφιερωθούν στην δημιουργία.
Ολοι οι άνθρωποι ολοκληρώνουν την βασική τους εκπαίδευση στα 17, και ώς τα 19 υπηρετούν την "θητεία" τους.
Μια διετία εργασίας την μοναδική τέτοια περίοδο στην ζωή τους, σε περίπτωση άρνησης τής δεν υπάρχουν κυρρώσεις αλλα κανείς δεν την αρνείται, ονομάζονται "συνέτεροι" και μετά το πέρας της ονομάζονται "πολίτες".
Πόλεις και Φυσικό περιβάλλον
..........................................................
Στις μεγάλες πόλεις μένουν 20-30 εκατομύρρια άνθρωποι.
Οι πόλεις είναι επίγειες, γεμάτες δύχτια από γέφυρες και 300 μίλια ψηλά υπάρχουν εναέρια νησιά.
Αλλά και μέσα στη γη υπάρχουν παμφωτες (!!!) γιγάντιες πολιτείες καταυγασμένες από ανοιχτοπράσινο και απαλόχρωμο, ξεκούραστο φως διάχυτο παντού.
Παρτέρια και συντριβάνια, κήποι που δημιουργούσαν ανθοπλημύρα, πλήθος από γαλάζιες πεταλούδες.
Και αγάλματα και γλυπτά απο συνθετικό μάρμαρο.
Μεγάλες εκτάσεις δασών και λιμνών. Το κλίμα ήταν ελεγχόμενο.
Υπάρχει ένα ποτάμι η Σήλαια, φαρδύ τεχνητό, γέννημα της ατομικής ενέργειας, διασχίζει όλη την Ευρώπη
όμως δεν γίνεται περαιτέρω λόγος για αυτό.(!!!)
Οι μεταφορές και οι συγκοινωνίες είναι εναέριες.
Οι οδικές μετακινήσεις υπάρχουν αλλά μονο για την απόλαυση του τοπίου και ονομάζονται "οικουμενικές" για το εκπληκτικό τους μήκος..(!!!)
 Ὁ Πάουλ Ἀμαντέους Ντήναχ δίχως νά εἶναι Ἕλλην, δίχως νά ἀνήκει σέ κάποια διαβόητη ὁμάδα, μυστική ἐταιρία, λέσχη, ὀργάνωση, στοά, πάνω στό ἄνθος τῆς ἡλικίας του, ἔγραψε ἕνα ἀπό τά σημαντικότερα βιβλία ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ὅσοι ἀσχολήθηκαν σοβαρά μέ τό φαινόμενο Ντήναχ, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁ ἀείμνηστος συγγραφέας Θεόδωρος Ἀξιώτης κατέληξαν σέ ἕνα συγκλονιστικό συμπέρασμα : Ὁ Ντήναχ δέν ἦταν ὁ συγγραφέας τοῦ μεγαλύτερου μέρους τοῦ ἔργου τοῦ ἀλλά ὁ Ἀνδρέας Νόρθαμ.


Τα γεγονότα που θα συγκλονίσουν την ανθρωπότητα στο μέλλον.

Από τον 20ο έως τον 24ο αιώνα:


Αρχίζει ο κόσμος να μπαίνει σε μια πολιτισμική και πνευματική υποβάθμιση.

Υπάρχει έκρηξη υπερπληθυσμού. Οι πόλεις γίνονται ασφυκτικές, οι γαίες ελαττώνονται και αρχίζει να υπάρχει πρόβλημα τροφής. Το νερό γίνεται πολύτιμο.

Το 2204 ολοκληρώνεται ο αποικισμός του πλανήτη Άρη. Η αποικία ευδοκιμεί 60 χρόνια και μετά καταστρέφεται ολοσχερώς από μια τεράστια φυσική καταστροφή στον πλανήτη, μαζί της πεθαίνουν οι 20.000.000 άποικοι.

Το 2309 μεγάλη καταστροφή χτυπά τη Γη, την οποία προκαλεί ο ίδιος ο άνθρωπος, με σκοπό να λήξει ο μακροχρόνιος πόλεμος μεταξύ των φυλών που μάστιζε τη Γη.

Από τον 25ο έως τον 40ο αιώνα:

Αρχίζει η αναγέννηση. Το 25ο αιώνα, ηγούνται του κόσμου κορυφαίοι επιστήμονες καθώς, η τεχνολογική και οικονομική ανάπτυξη είναι ισοδύναμες με την πρόοδο και την εξέλιξη. Με τις νέες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι νέοι ηγέτες (οι οποίοι είναι ταγμένοι στην εξυπηρέτηση της ολότητας), καταφέρνουν οι άνθρωποι να ζουν με περισσές υλικές ανέσεις.

Τον 29ο αιώνα ιδρύεται μια ιδανική πολιτεία που ονομάζεται "Κοιλάδα των Ρόδων". Αρχίζει να δίνεται βάση στην πνευματική ανάπτυξη.

Τον 34ο αιώνα η ανθρωπότητα αποκτά μια έκτη αίσθηση την υπερόραση (άμεση γνώση).

Τέλος τον 40ο αιώνα οι άνθρωποι έχουν πια μια βαθιά εσωτερική καλλιέργεια, οι άξίες είναι πνευματικές, κυριαρχούν συναισθήματα αδελφοσύνης και ευγένειας. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Dienach "το απίστευτο και το αδύνατο έχουν μπορέσει να το κάνουν αληθινό". Ζουν μια νέα Χρυσή Εποχή.




Τό 3906 μ.χ, Ἡ κοιλάδα τῶν Ρόδων - ἡ πνευματική πρωτεύουσα τῆς Γής (κάπου στή νότιο Εὐρώπη, στήν περιοχή τῆς Μεσογείου…), κατοικεῖται ἀπό 6.000.000 ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι εἶναι τό ἀπαύγασμα τῆς πνευματικῆς ἀριστείας τῆς ὑφηλίου. Ἐκεῖ ὁ Homo Sa
piens - Sapiens (Ἀλέξης Βόλκυ) μεταμορφώνεται (ἀποκτώντας τήν Ὑπερόραση, τήν ἄμεση φώτιση καί ἐπαφή μέ τό Φῶς), σέ Homo Occidentalis - Novus, τόν νέο ἄνθρωπο μέ ἀνατομικές ἀλλαγές στά σημαντικότερα ἐγκεφαλικά κέντρα.



ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΟΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΠΥΡΙΝΑΣ  *ΘΕΙΚΗ ΣΦΑΙΡΑ* ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕΣΩ ΑΥΤΗΣ ΘΑ ΔΙΑΧΕΕΤΑΙ ΤΟ ΦΩΣ 
ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΗ...

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ 4.ΟΟΟ μχ

Το είδαμε εδώ   
http://anakalipto.blogspot.gr/

Η ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΜΙΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ

«Με αποκαλούν παράφρονα... Ελπιζα να έχουν δίκιο! Δεν έχει και τόση σημα­σία αν ένας ακόμη τρελός βαδίζει στην γη. Αλλα αν έχω εγώ δίκιο και η επιστή­μη έχει λάθος - τότε ο Θεός να λυπηθεί
την ανθρωπότητα...»
Δρ. Βίκτωρ Σάουμπεργκερ.

Από τότε που ζούσαν Νε­ράιδες και Συλφίδες στα νερά των ποταμών και των λιμνών, από τότε που ο πρώτος άνθρωπος παρατήρησε την αντα­πόκριση που είχε η στάθμη του νερού στις φάσεις της σελήνης, από τότε που ο Αρχιμήδης έκανε πειράματα στη μπανιέρα του και οι Ινδοί έκαναν αναζωογονητικά λουτρά μακροζωίας, από την εποχή που οι Ρωμαίοι κατασκεύαζαν πολύπλοκα υδραγωγικά συστήματα, από τότε που ο Πλίνιος έγραφε για τις θεϊκές ιδιότητες του νερού, αλ­λά και από τότε που ο Μέσμερ μα­γνήτιζε το νερό με τους τεράστιους μαγνήτες του και ο Βίλχελμ Ράιχ παρατηρούσε τους ομόκεντρους κύκλους που δημιουργούνται στο νερό αν κάποιος ρίξει μιά πέτρα... γνωρίζαμε πολύ καλά κάτι που σή­μερα το έχουμε ολότελα ξεχάσει: κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει με το νερό!

Τα μυστικά που κρύβει το πιο α­παραίτητο στοιχείο για την ζωή -μαζί με τον αέρα - μας έχουν απο­καλυφθεί πολλές φορές! Άλλες τό­σες έχουν χαθεί μέσα στον Χρόνο που όλα τα σβήνει. Στον Χρόνο και την Άγνοια, που δεν θα αργήσουν να σβήσουν και τα δικά μας ίχνη, αν δεν μπορέσουμε να αναστρέψουμε τα εγκλήματα που κάνουμε καθημερινά στην Φύση που μας φιλοξενεί...

O Μάγος του νερού

Μέχρι πριν λίγα χρόνια μπορού­σαμε να νιώθουμε υπερήφανοι που η γνώση μας δάμαζε - σε συμφω­νία με τις εντολές του θεού μας - τη Φύση! Σήμερα ξέρουμε ότι αυτή τη νοοτροπία την πληρώνουμε ήδη ακριβά και θα την πληρώσουμε α­κόμη ακριβότερα. Γιατί το μυστι­κό δεν είναι η υποταγή της Φύσης, είναι η συνεργασία και η εναρμό­νιση με τους κανόνες της...

Οι άνθρωποι της Γνώσης, που προεκτείνουν τις έρευνες τους πέ­ρα από την συμβατική επιστήμη της εποχής τους και ταυτόχρονα προσπαθούν να κατανοήσουν και να προστατεύσουν τις δυνάμεις της Φύσης, αποτελούν ένα πολύ σπά­νιο δείγμα διανοητών. Το έργο τους σπάνια καταφέρνει να βγει στην επιφάνεια, ειδικά σε μια επο­χή σαν την δική μας. Σε μια εποχή που η ασύστολη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων αδιαφορεί για την διατάραξη της φυσικής αρμονίας, αλλά ούτε και γνωρίζει τους τρό­πους για να συμβαδίσει με την αρ­μονία αυτή.

Ένας τέτοιος σπάνιος άνθρωπος-κλειδί ήταν και ο Αυστριακός ερευνητής Δρ Βίκτωρ Σάουμπερ­γκερ (Victor Schauberger). Ανήκει βέβαια κι αυτός στον κατάλογο των παρεξηγημένων σοφών σαν τον Τέσλα, τον Ράιχ, τον Κάμερερ…. Αυτών που δεν συνέφεραν το κατεστημένο των τραστ, των επιστη­μών, "των κατόχων της αλήθειας" και που εξοντώθηκαν, ή - στην κα­λύτερη περίπτωση - κρατήθηκαν στην αφάνεια.
Ήδη, από το 1920(1), ο Δρ, Σά­ουμπεργκερ μας είχε προειδοποιή­σει για την κρίση του περιβάλλο­ντος στην οποία έχουμε σήμερα παγιδευτεί - και από την οποία μο­νάχα λίγες ελπίδες έχουμε για να αποδράσουμε.

Κατά την διάρκεια της ζωής του γνώρισε τον χλευασμό και την ει­ρωνεία, αλλά σήμερα πλέον το εν­διαφέρον για το έργο του έχει αρ­χίσει να εξαπλώνεται παντού. Πά­ρα πολλοί άνθρωποι έχουν εντυπω­σιαστεί από τον δυναμικό και διε­ρευνητικό χαρακτήρα του, από το τραγικό πεπρωμένο του και από τις εκπληκτικές θεωρίες, με τις ο­ποίες θέλησε να αλλάξει τον κόσμο μας προς το καλύτερο!

Το ζωντανό νερό!

Το κεντρικό θέμα των ερευνών του Δρ. Σάουμπεργκερ ήταν το Νερό και η Κίνηση. Ο ίδιος έλεγε: «Ηεπικρατούσα τεχνολογία χρησιμοποιεί τις λανθααμένες μορφές κίνησης. Οι μη­χανές και οι μέθοδοι μας, διοχετεύουν τα στοιχεία της φύσης όπως τον αέρα, το νερό και τα άλλα υγρά και αέρια, σε έ­ναν τύπο κίνησης που η Φύση τον χρη­σιμοποιεί μονάχα για να αποσννθέτει και να διαλύει την ύλη!

Η Φύση χρησιμοποιεί έναν άλλο τύ­πο κίνησης για να ανοικοδομεί και να αναζωογονεί. Όταν η τεχνολογία μας χρησιμοποιεί μονάχα την κίνηση της αποσύνθεσης, μεταμορφώνεται σε νε­κρή τεχνολογία, που μόνο θάνατο με­ταδίδει σε αυτούς που κάνουν χρήση της -τόσο στο υλικό όσο και το ψυχολογικό ε­πίπεδο! Aha καταστροφική τεχνολογία, που επιπλέον, μολύνει επικίνδυνα όλο το φυσικό περιβάλλον...»
Ο Δρ. Σάουμπεργκερ πειραματί­στηκε προσπαθώντας να θέσει σε πρακτική εφαρμογή την αναζωο­γονητική αρχή της φύσης, που ο ί­διος ονόμαζε "κυκλωτική σπειροειδή κίνηση".
Οι περίγραφες των κατορθω­μάτων του, πολλές φορές μοιά­ζουν με καθαρή φαντασία. Η ί­δια η γλώσσα που χρησιμοποιεί για να περιγράψει ο ίδιος τα ευ­ρήματα του και τις θεωρίες του, είναι πολλές φορές δύσκολη να την καταλάβει κανείς και να την μεταφράσει. Συχνά ήταν ανα­γκασμένος να χρησιμοποιεί τους δεδομένους επιστημονικούς ό­ρους με δικές του παραλλαγές, για να εξηγήσει τις θεωρίες του, γιατί οι παλιοί ορισμοί δεν μπο­ρούσαν να εκφράσουν τα πράγ­ματα που ήθελε να πει. Έφτανε στο σημείο να εφευρίσκει νέα νοήματα και ορολογίες, που είναι πολύ δύσκολο να γίνουν κα­τανοητά στον απλό παρατηρη­τή. Γνώριζε βέβαια τα προβλή­ματα που προκύπτουν από κάτι τέτοιο, αλλά δεν έβλεπε άλλη ε­ναλλακτική λύση. Έτσι το έργο του είναι γεμάτο από πολύπλο­κους συλλογισμούς και δυσνόη­τες πειραματικές εξηγήσεις.

Ένας από τους συνεργάτες του, ο καθηγητής Βίλχελμ Μπάλτερς, είχε πει: «Μα, πώς είναι δυ­νατόν να καταλάβει κανείς εύκο­λα την γλώσσα του Σάουμπερ­γκερ; Το έργο του ανήκει στο Μέλλον»,..

Η ζωή του

«Αν βρεθείς σε δύσκολες στιγ­μές στην ζωή σου, και δεν ξέ­ρεις σε ποιόν να απευθυνθείς για βοήθεια, πήγαινε σε μιά πη­γή στο βουνό - και άκου την μουσική που παίζει το νερό της. Τότε θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά...»! Μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου πολύ καλότυχο αν σε μεγαλώσει μια μητέρα λέγοντας σου συνεχώς αυτά τα λόγια, όπως έκανε η μητέρα του μικρού Βί­κτορα...

Ο Βίκτωρ Σάουμπεργκερ, κατα­γόταν από μια πολύ παλιά αρι­στοκρατική οικογένεια της Βαυ­αρίας. Γεννήθηκε το 1885 κοντά στην Λίμνη Πλόκενσταϊν της Αυ στρίας. Από πολύ μικρό παιδί χε δείξει έντονο ενδιαφέρον οτιδήποτε σχετιζόταν με την Φύση.

Όταν ήταν ακόμη νεαρός, μελετούσε τον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζονταν την φύση και τ στοιχεία της, οι άνθρωποι της εξοχής. Έγραφε γι' αυτούς: «Βασί­ζονταν σ' αυτά που έβλεπαν με τα ίδια τους τα μάτια και σε ότι ένιωθαν από την έμπνευση τους.
Πάνω από όλα, α­ναγνώριζαν την εσωτερική θεραπευτι­κή δύναμη του νερού και καταλάβαι­ναν ότι το ίδιο, διοχετευμένο τη νύχτα μέσα από αρδευτικά κανάλια, μπορεί να δώσει πολύ μεγαλύτερη σοδειά από τα γειτονικά χωράφια που αρδεύονταν διαφορετικά. Ήξεραν επίσης πόσο στενά συνδεδεμένο ήταν το δάσος με το νερό - και τα δύο τους με τον άν­θρωπο...»

Μαθήτευσε δίπλα σε έναν γέρο δασάρχη και έπειτα από το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέ­μου ανέλαβε μόνος του δασάρχης μιας αρκετά απομονωμένης πε­ριοχής. Τα πράγματα που μπόρε­σε να μελετήσει ο Σάουμπεργκερ σε εκείνη την ερημική - σχεδόν α­νέγγιχτη από το ανθρώπινο χέρι -περιοχή, συχνά ερχόντουσαν σε πλήρη αντίθεση με ότι είχε μάθει από τις ακαδημαϊκές δασονομικές σπουδές του.

Το νερό ήταν το κύριο ενδια­φέρον του. Είχε ξεκινήσει για να ανακαλύψει τα χαρακτηριστικά και τους νόμους του, αλλά και την σύνδεση μεταξύ της θερμο­κρασίας και της κίνησης του.

Παρατήρησε ότι το νερό που έ­τρεχε από μια βουνίσια πηγή, βρισκόταν στην μεγαλύτερη πυ­κνότητα του - στο "σημείο ανω­μαλίας" του, όπως λέγεται -στους +4' C, που ήταν φυσικά και το σημείο της υψηλότερης ποιότητας του. Οι σολομοί και οι πέστροφες, πήγαιναν πάντοτε προς αυτές τις πηγές - και εκεί έ­βρισκε και την π ιό πλούσια και πιό όμορφη βλάστηση.

Μια μέρα, επισκέφθηκε μαζί με μερικούς γέρους κυνηγούς μιά απομονωμένη περιοχή πάνω στα βουνά. Εκεί υπήρχε μιά πηγή που παλαιότερα ήταν σκεπασμέ­νη από ένα πέτρινο καλυβάκι. Τώρα το κτίσμα είχε γκρεμιστεί -κι έτσι η πηγή είχε εκτεθεί στο φως του ήλιου. Έπειτα από λίγο, το ρυάκι ξεράθηκε, εκπλήσσο­ντας όλους όσους το γνώριζαν γιατί κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί ποτέ πριν.

Αναζητώντας εξηγήσεις γι' αυτό, κάποιος πρότεινε να ξαναχτίσουν την πέτρινη_κατασκευή. Έτσι κι έγινε. Έπειτα
από λίγο το ρυάκι επανήλθε..
Αυτό ήταν μιά αποκάλυψη για τον Σάουμπεργκερ, γιατί του ή­ταν πλέον ολοφάνερο ότι το νερό ανταποκρινόταν, άγνωστο πώς, στην σκιά και στο δάσος. Αργό τερα, του δόθηκαν πολύ περισ­σότερα στοιχεία για να επιβεβαι­ώσει αυτήν την θεωρία. Ο Σάου­μπεργκερ άρχισε να αντιλαμβά­νεται το νερό ως "το αίμα της Γης", θεωρώντας ότι πρέπει να του επιτρέπεται να κυλά με φυσι­κές ροές.

Μια απείραχτη ροή νε­ρού σχηματίζεται από περιστρο­φικές καμπύλες και σκιερές ό­χθες, σκεπασμένες από δέντρα και θάμνους - κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.
«Το νερό θέλει να κυλά μ' αυ­τόν τον τρόπο, γι' αυτό φτιάχνει αυτές _τις σκιερές όχθες για να προστατεύεται από το άμεσο χρως τον ήλιου...» Έλεγε κι εννοούσε ότι η χαμηλή θερμοκρασία και η φυσική ροή, είναι οι καταστάσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρήσει το νερό τις εκπληκτι­κές δυνάμεις του. Αυτές που μπο­ρούν να χαρίσουν στον άνθρωπο υγεία, ευεξία και πνευματική διαύγεια...

Μια νέα πηγή ενέργειας

Κάποια στιγμή ο Σάουμπεργκερ πρόσεξε την παράξενη συμπεριφορά που είχαν οι πέστρο­φες μέσα στο νερό των πηγών. II μεγάλη πέστροφα μπορούσε να στέκεται στο ίδιο σημείο, τελείως ακίνητη για όση ώρα ήθελε, ακό­μη και στο πιό δυνατό αντίθετο ρεύμα! Αν τρόμαζε, μπορούσε να εκσφενδονιστεί με απίστευτη τα­χύτητα ενάντια στο ρεύμα, αντί να αφεθεί στο ρεύμα για να πα­ρασυρθεί στην ροή του - που άλ­λωστε θα ήταν και το πιό φυσικό.

Ο Σάουμπεργκερ δεν μπόρεσε να βρει καμιά εξήγηση για το φαινόμενο, σε κανένα βιβλίο. Το μόνο ιιου ήξερε ήταν ότι ένα βουνίσιο ρυάκι ήταν πιό ψυχρό κοντά στην πηγή του και γινόταν όλο και πιό θερμό μακριά της. θα μπορούσε αυτό να έχει κά­ποια σχέση με την πέστροφα που πήγαινε αντίθετα στο ρεύμα;

Έκανε πολλά πειράματα για να το διερευνήσει αυτό. Διάλεξε ένα ποταμάκι και κάποιο σημείο με πολύ ισχυρό ρεύμα, εκεί που εμφανιζόταν συχνά ακίνητη μιά μεγάλη πέστροφα. Έβαλε τους ανθρώπους του να ρίξουν εκατό λίτρα ζεστό νερό στο ποταμάκι, περίπου πεντακόσια μέτρα πιό πάνω από εκείνο το σημείο, όταν θα τους έδινε το σύνθημα. Αμέ­σως μόλις έπεσε το ζεστό νερό, πολύ πριν ακόμη προλάβει να φτάσει στο σημείο εκείνο, η πέ­στροφα άρχισε να ταράζεται, να δείχνει ανήσυχη και να μην μπο­ρεί πια να μείνει ακίνητη στο ση μείο της! Παρ' όλες τις προσπάθειες της, μόλις το θερμότερο ρό έφτασε κοντά της η πέστροφα αφέθηκε να την παρασύρει το ρεύμα... Δεν επέστρεψε στο ση­μείο της παρά μονάχα πολύ αρ­γότερα. Αυτό έπεισε τον Σάου-μπεργκερ ότι η θεωρία του ήταν σωστή: η θερμοκρασία του νερού είχε σχέση με την συμπεριφορά της πέστροφας.

Μελέτησε επίσης την ικανότη­τα της να πηδά κόντρα σε ψη­λούς καταρράκτες με ελάχιστη προσπάθεια. Σ' αυτό το φαινόμε­νο αναγνώρισε στοιχεία που επι­βεβαίωναν τους συλλογισμούς του, ότι η πέστροφα εκμεταλλευ­όταν μιά άγνωστη μέχρι τώρα πηγή ενέργειας μέσα στο νερό. Ο ίδιος περιγράφει: «Τότε, ξαφνικά, η ογκώδης πέστροφα εξαφανίστηκε α­ντίθετα στην ροή τον καταρράκτη, που έλαμπε στο φως του φεγγαριού. Την είδα να πλέει κάτω από μιά κωνική δί­νη νερού, χορεύοντας με μιά άγρια πε­ριστροφική κίνηση. Έπειτα πετάχτηκε "έξω" από αυτήν την περιστροφή και την είδα να επιπλέει ακίνητη προς τα πάνω. Όταν έφτασε στο χείλος του κα­ταρράκτη, με ένα απότομο τίναγμα της ουράς χάθηκε από τα μάτια μου, αντίθετα στο ρεύμα, όλο και πιό μακρυά. Κανένας επιστήμονας δεν μπό­ρεσε να μου εξηγήσει αυτό το φαινό­μενο...»

Ο Σάουμπεργκερ, έπειτα από αμέτρητες παρόμοιες παρατηρή­σεις και έρευνες, διατύπωσε την θεωρία ότι η φυσική ροή νερού, που επιτρέπει την φυσική κ’ινηση, δημιουργεί μιά ενέργεια που ρέει στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν_του_νερού. Αυτήν την ενέργεια ήταν που χρησιμοποι­ούσε η πέστροφα.
Σ' έναν κατάλληλα διαμορφω­μένο καταρράκτη, μπορεί κάποι­ος να δει την ροή αυτής της ε­νέργειαςσαν ένα κανάλι από φως μέσα στην ροή του νερού! Η πέστροφα ψάχνει αυτήν την ε­νεργειακή ροή - όπως το ανεμόπλανο το ρεύμα του αέρα - και α­φήνει να την παρασύρει προς τα πάνω σαν μιά ανάποδη ρουφή­χτρα!

Στη μεγαλοφυή σκέψη του κί­νησε το ενδιαφέρον ένα ακόμη απλό φαινόμενο: η ιδιόμορφη κί­νηση του νερόφιδου, που μπο­ρούσε να κινείται στο νερό χωρίς- να έχει πτερύγια, αλλά σχηματί­ζοντας μιά σειρά από σπειροει­δείς περιτυλίξεις.
Είχε σχεδόν μάθει τη γλώσσα της φύσης, που απλόχερα του α­ποκάλυπτε τα μυστικά της χωρίς να νιώθει βιασμένη... Σε μιά κα­θαρή χειμωνιάτικη νύχτα εντυπωσιάστηκε από άλλο ένα παρά­ξενο φαινόμενο. Παρατηρώντας μιά λιμνούλα που είχε σχηματι­στεί από ένα ορμητικό ρυάκι, διέκρινε στον πάτο της - που ή­ταν αρκετά μέτρα βαθιά - μερι­κές πέτρες μεγάλες όσο το κεφά­λι ενός ανθρώπου, που κινούνταν εδώ κι εκεί, σαν να ήταν ηλεκτρι­κά φορτισμένες! «Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου, όταν ξαφνικά είδα μιά μεγάλη πέτρα να κινείται κυ­κλικά, με τον ίδιο τρόπο που είχε κι­νηθεί η πέστροφα πριν πηδήξει στον καταρράκτη.

Η πέτρα είχε σχήμα αυγού. Την επόμενη στιγμή, η πάρα ή­ταν στην επιφάνεια του νερού και σύ­ντομα γύρω της δημιουργήθηκε ένας κύκλος από πάγο!_ Εκείνη η μεγάλη, βαριά πέτρα, επέπλεε στο νερό, χορεύ­οντας στο φας τον φεγγαριού! Έπειτα και μιά δεύτερη - και μιά τρίτη, όλο και περισσότερες πέτρες έκαναν τις ί­διες κινήσεις και έβγαιναν στην επιφά­νεια. Είχαν όλες τους περίπου το ίδιο σχήμα αυγού. Οι άλλες πέτρες με α­νώμαλο ή γωνιώδες σχήμα, παρέμεναν ακίνητες στον πάτο. Μπροστά μου εκ­δηλωνόταν ένας μοναδικός τύπος κίνη­σης που μπορούσε να υπερνικήσει τψ δύναμη της βαρύτητας...»
Ρώτησε τον εαυτό του: Τι είναι τελικά αυτό που λέμε "κίνηση"; Υπάρχουν άραγε διαφορετικοί τύποι κίνησης; Είναι δυνατόν να υπάρχει ένας τύπος κίνησης που είναι μέχρι σήμερα άγνωστος για την επιστήμη; Από αυτούς τους συλλογισμούς και τις παρατηρή­σεις άρχισε να αναπτύσσεται μιά θεωρία για τους διαφορετικούς τύπους κίνησης.

Την ίδια εποχή, ο πρίγκιπας Αδόλφος της Αυστρίας ήθελε να μεταφέρει ποσότητες ξυλείας α­πό απομακρυσμένες περιοχές, ό­που βρισκόντουσαν πολλά παρ­θένα δάση, αλλά το κόστος μετα­φοράς τους θα ήταν πολύ μεγά­λο. Έθεσε το πρόβλημα στους μηχανικούς του που δυσκολεύτη­καν πολύ, αλλά την κατάλληλη στιγμή εμφανίσιηκε ο Σάουμπεργκερ με τη λύση. Κατασκεύ­ασε κανάλια, μέσα στα οποία θα διοχετευόταν κρύο νερό από τις πηγές και την νύχτα θα έπλεαν μαζί με το ρεύμα οι τεράστιοι κορμοί που έπρεπε να μεταφερ­θούν. Κρύο νερό, τη νύχτα, σε μιά απίστευτη ξύλινη κατασκευή, μήκους πενήντα χιλιομέτρων! Τρελή συνταγή, όμως το θαύμα έγινε και ο Σάουμπεργκερ τα κα­τάφερε...
Ειδικοί από όλη την Ευρώπη ήρθαν για να μελετήσουν την κα­τασκευή. Ο Σάουμπεργκερ υποστήριζε ότι όταν το νερό είναι ε­κτεθειμένο στις ακτίνες του ήλι­ου κοιμάται, αλλά την νύχτα -και ειδικά στο φως του φεγγαριού είναι φρέσκο και ζωντανό.
Ο πρίγκιπας του έδειξε την ευγνω­μοσύνη του ονομάζοντας τον Γε­νικό Επόπτη όλων των δασών και των κυνηγετικών περιοχών της ε­πικράτειας.

Ο Σάουμπεργκερ πάντοτε έλε­γε ξανά και ξανά: «Πρώτα πρέ­πει να κατανοήσουμε την Φύση και ύστερα απλά να την αντιγρά­ψουμε»! Έλεγε ακόμη ότι η Φύ­ση είναι ο μεγαλύτερος δάσκα­λος μας. Ο σκοπός της τεχνολο­γίας δεν θα πρέπει να είναι να διορθώσει την Φύση, αλλά να την μιμηθεί...
Παρ' όλα αυτά, οι επιστήμονες δεν πείστηκαν για τις θεωρίες του παράξενου "Μάγου του Νερού - όπως είχαν αρχίσει να αποκαλούν οι συνεργάτες τον. θεωρία του Σάουμπεργκερ ότι α­κόμη και η ελαχιστότατη διαφο­ρά στην θερμοκρασία, είχε επί­δραση στην συμπεριφορά του νε­ρού, θεωρήθηκε γελοία. Αλλά για τον Σάουμπεργκερ ήταν γελοίο το ότι νερό είναι απλά υδρογόνο και οξυγόνο... αλλά ένας ζωντα­νός οργανισμός που απαιτούσε σεβασμό από την ανθρωπότητα -και στην αντίθετη περίπτωση οι συνέπειες θα ήταν μοιραίες
Αλάνθαστος προφήτης

Ο ίδιος τρομοκρατούνταν μό­λις παρατηρούσε τις καταστρο­φικές αλλαγές που συνέβαιναν στις πηγές και στο νερό των πο­ταμών και στη ζωή των ζώων και των φυτών, μόλις εξαφανιζόταν ένα δάσος από μιά περιοχή. Πα­ρατήρησε ότι το νερό έχανε τις ιδιότητες του όταν εκτρεπόταν με αφύσικο τρόπο από την φυ­σική του ροή, ή όταν τα φράγ­ματα που χρησιμοποιούνταν για τέτοιους σκοπούς δεν ήταν ειδι­κά σχεδιασμένα από "φιλικά" προς το νερό υλικά, όπως το ξύ­λο και η πέτρα, αλλά φτιαγμένα από τσιμέντο λχ.

Στην δεκαετία του 1930, ο Σά­ουμπεργκερ έγραψε μιά διατρι­βή στην οποία εξηγούσε όλα όσα είχε ανακαλύψει για τους μυστη­ριώδεις νόμους που κυβερνούσαν την συμπεριφορά του νερού, κα­θώς και τις επιδράσεις που είχε πάνω της η αλλαγή της θερμο­κρασίας και οι τύποι της κίνησης και ροής του. Το σύγγραμμα, που εκδόθηκε το 1931 στην Βιέν-νη, είχε τον τίτλο "Υδροτεχνολο-γία" (DieWasserwirtschaft).
Σ' αυτήν την μελέτη, ο Σάου-μπεργκερ περιγράφει την βάση για την φυσική κυκλοφορία του νεροΰ - και δείχνει με ποιόν τρό­πο το φυσικό τοπίο και οποιαδή­ποτε αλλαγή της ροής του νερού, επηρεάζει άμεσα την ποιότητα και την "υγεία" του και επακό­λουθα, την υγεία των ανθρώπων.

Περιγράφει επίσης τα χαρα­κτηριστικά της στροβιλοειδούς και της ελισσόμενης κίνησης του νερού - και ποιες σημαντικές επι­δράσεις έχουν στον "μεταβολι­σμό" του. Επίσης, δείχνει με λε­πτομέρειες πώς πρέπει να κατα­σκευάζονται τα φράγματα και οι υδρορροές με έναν θετικό και αρμονικό προς την φύση τρόπο.

Οι "Αρνητικές" και οι "Θετι­κές" αλλαγές στην θερμοκρασία, είναι πολύ σημαντικοί παράγο­ντες στις θεωρίες του Σάουμπεργκερ για το νερό. Οι "θετικές" ε­πιτυγχάνονται όταν το νερό πλη­σιάζει τους +4°C. Σ' αυτήν την θερμοκρασία, η "φυγόκεντρος κυ-κλωτική σπειροειδή κίνηση" του νερού, αυξάνεται. Το ίδιο, γίνεται υγιές-ζωντανό - και συνεχώς ανα­ζωογονείται μέσα από το φαινρ^ μενο που ονομάζει "γαλάκτωση".
Στις "Αρνητικές" θερμοκρα­σίες - πάνω από τους +4°C - υ­πάρχει μειωμένη ενέργεια και μειωμένη βιολογική ποιότητα. Αυτό οδηγεί στην αργή αποσύν­θεση του νερού που χάνει την ζω­ογόνο δύναμη του, μια κατάστα­ση που ενθαρρύνει τα παθογόνα βακτήρια. «Στην πραγματικότητα, τα μυστήρια του νερού είναι παρόμοια με αυτά του αίματος στο ανθρωπινό σώμα. Το νερό είναι το αίμα της Γης...
 

 Ήταν λευκοί και ήταν σκλάβοι



ΚΟ: Στερεότυπα και προκαταλήψεις. Ποιος δεν επηρεάζεται; 
Έτσι, όταν γίνεται λόγος περί «ρατσισμού», αυτόματα, στο μυαλό των περισσοτέρων ανθρώπων έρχεται η εικόνα ενός λευκού που μισεί και κυνηγάει έναν ταλαίπωρο μαύρο ή ένα άτομο μιας άλλης φυλής. Όταν πάλι, ακούμε περί «δουλείας» στο μυαλό σχεδόν όλων των ανθρώπων έρχεται η εικόνα ενός δυνάστη λευκού που έχει στην ιδιοκτησία του ταλαίπωρους μαύρους σκλάβους. Είναι όμως όλα τα στερεότυπα σωστά;
Θα έλεγα ότι η πρόκληση για τον ΚΟ είναι, αυτό που έχει περάσει σαν «δόγμα» στις συνειδήσεις μας, να είναι το αντικείμενο έρευνας και αμφισβήτησης. Μια διαδικασία που γίνεται, τις περισσότερες φορές σε «μη πολιτικώς ορθά» μονοπάτια. Τα πράγματα δεν είναι πάντα «άσπρο - μαύρο». Ιδιαίτερα όταν το μαύρο (δηλ. το αρνητικό) καθορίζεται από μια συγκεκριμένη ‘πολιτικά ορθή’ νομενκλατούρα που καλλιεργεί την εθνική / φυλετική εαυτοφοβία και αυτομαστίγωση. 
Η ίδια μέθοδος που χρησιμοποιείται για να καλλιεργήσει στους Έλληνες που αντιδρούν στα «αγαθά» της πολυπολιτισμικότητας, την ιδέα ότι είναι οι αποκλειστικοί φορείς του «ιού του ρατσισμού» ενοχοποιώντας τους συνολικά με σκοπό την αδρανοποίησή τους και την υποταγή τους στα νεοταξικά σχέδια, είναι η ίδια που χρησιμοποιείται για να στιγματίσει τους λευκούς Αμερικάνους, αλλά και όλους τους λευκούς ανεξαιρέτως ως απόγονους των απάνθρωπων δουλεμπόρων που καταδυνάστευσαν χιλιάδες ή εκατομμύρια μαύρους κουβαλώντας τους από τα βάθη της Αφρικανικής ηπείρου. Κάτι για το οποίο πρέπει αιωνίως να απολογούνται και να αυτομαστιγώνονται. Στην Αμερική μάλιστα, ορισμένοι προωθούν την ιδέα ότι η αυξημένη εγκληματικότητα των μαύρων (και μάλιστα κατά των λευκών) είναι «δικαιολογημένη», εξ αιτίας όλων αυτών που υπέστη φυλή τους. (Διάβασε σχετικό άρθρο: “White Guilt”. Η θεωρία που λέει ότι πρέπει να νιώθεις πάντα ‘ενοχές’που ανήκεις στην λευκή φυλή).
Θεωρώντας ότι η ρατσιστική βία και ο θεσμός της δουλείας είναι σαφώς, σκοτεινά σημάδια της ανθρώπινης φύσης και της ανθρώπινης ιστορίας, αλλά όχι «προνόμιο» μιας συγκεκριμένης φυλής, μεταφέρω κάποια στοιχεία που ανατρέπουν την κατεστημένη γνώμη για την δουλεία. Είναι από το blog violence against whites. Παρακάτω τρία σχετικά βιβλία που καταγράφουν την - όχι και τόσο γνωστή ιστορία - των λευκών σκλάβων.
Για όσους δεν αντέχουν την προπαγάνδα των αριστερο-φιλελευθέρων που προσπαθεί να κάνει τους λευκούς να αισθάνονται ένοχοι για τη δουλεία, υπάρχουν μερικά ιστορικά σημεία που χαλάνε την «σούπα»:

  • Όλες οι φυλές είχαν σκλάβους σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας.
  • Στα περισσότερα από τα αμερικανικά πλοία που μετέφεραν σκλάβους και στα περισσότερα αμερικάνικα σκλαβοπάζαρα κουμάντο έκαναν Εβραίοι. Αλλά κανείς δεν κατηγορεί τους σύγχρονους Εβραίους. Διότι αν σήμερα κάποιος πει ότι τα πάντα  "διευθύνονταν από Εβραίους", αμέσως θα τον απορρίψουν ως τρελό αντισημίτη, άσχετα αν είναι ή δεν είναι αλήθεια.
  • Όταν τα υπερατλαντικά πλοία που μετέφεραν σκλάβους έπιαναν λιμάνι στην Αφρική και στα αφρικανικά σκλαβοπάζαρα για να αγοράσουν σκλάβους, αγόραζαν σκλάβους που ήταν ήδη σκλάβοι. Ήταν οι Άραβες Μουσουλμάνοι και οι Αφρικανοί μαύροι, οι ίδιοι, που συλλαμβάνανε μέλη αντίπαλων φυλών και τους πήγαιναν στα παράκτια σκλαβοπάζαρα για να τους πουλήσουν σε λευκούς και Εβραίους. Οι λευκοί δεν πήγαιναν στην Αφρική και απαγάγανε ελεύθερους μαύρους. Δεν ήταν τίποτα το δύσκολο να κατέβουν από τα πλοία τους για να αγοράσουν σκλάβους, ήταν σαν να αγοράζεις εφημερίδες σε περίπτερο. Οι σκλάβοι ήταν ήδη αλυσοδεμένοι σκλάβοι στην αγορά, έτοιμοι για πώληση.


  • Τον 16ο - 18ο αιώνα, οι Αφρικανοί είχαν κάνει σκλάβους 1,5 εκατομμύριο λευκούς Ευρωπαίους στο βερβερικό εμπόριο σκλάβων. Οι Αφρικανοί Μουσουλμάνοι εισέβαλαν μέχρι τις ακτές της Ευρώπης, ιδιαίτερα στα βρετανικά νησιά, αλλά ακόμη και μέχρι την Ισλανδία, απαγάγοντας και υποδουλώνοντας λευκούς Ευρωπαίους χριστιανούς. Οι άνδρες ήταν σκλάβοι για τις γαλέρες και οι γυναίκες σκλάβες του σεξ. Αυτό ήταν κάτι πολύ πιο σκληρό από ό, τι να εργάζεσαι σε μια φυτεία ή ως οικιακός βοηθός.
  •  Οι Ινδιάνοι και οι Εβραίοι ήταν ιδιοκτήτες μαύρων σκλάβων επίσης, αλλά κανείς δεν φαίνεται να καλλιεργεί μια συλλογική ενοχή στους σύγχρονους Ινδιάνους και στους σύγχρονους Εβραίους για τη δουλεία τους. Στην πραγματικότητα, οι Εβραίοι ήταν οι μεγαλύτεροι ιδιοκτήτες σκλάβων στην Αμερική κατά κεφαλήν.
  • Λιγότερο από το 2% των λευκών στην Αμερική ήταν ιδιοκτήτες σκλάβων.
  • Οι λευκοί ήταν οι πρώτοι που έβαλαν ένα τέλος στη δουλεία στη σύγχρονη εποχή, την στιγμή που η δουλεία εξακολουθεί να υπάρχει στην Αφρική μέχρι τις ημέρες μας. Στην Μαυριτανία η δουλεία χαρακτηρίστηκε αξιόποινη πράξη μόλις το 2007!

  • Μόνο το 5% των μαύρων σκλάβων διέσχισαν τον Ατλαντικό για να μεταφερθούν στις σύγχρονες ΗΠΑ. Οι περισσότεροι σκλάβοι στην πραγματικότητα πήγαν στη Λατινική Αμερική για να υπηρετήσουν Ισπανούς ιδιοκτήτες σκλάβων. Αλλά κανείς δεν αντιμετωπίζει τους σύγχρονους ισπανόφωνους, ως σατανικούς ιδιοκτήτες σκλάβων.
  •  Ο λευκός ήταν υπεύθυνος για τη δουλεία κατά τον ίδιο τρόπο που κάποιος που κάπνιζε τσιγάρα Pall Mall για μερικά χρόνια είναι υπεύθυνος για το σύνολο της βιομηχανίας καπνού. Ναι ο καπνιστής Pall Mall αγόρασε τσιγάρα Pall Mall από ένα κατάστημα στο τέλος της διαδικασίας, αλλά δεν καλλιέργησε όλα τα καπνά, δεν έκανε την συγκομιδή όλων των καπνών, δεν έφτιαξε όλα τα τσιγάρα και τα διένειμε σε όλα τα καταστήματα.

 

 

 

 

 



 



 

1ο Η Διαθήκη των Illuminati




To κείμενο αυτό αποδίδεται στους Illuminati και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο σαν η Διαθήκη τους.....Αν πάντως το διαβάσετε προσεχτικά,...αν μη τι άλλο,...θα βγείτε πιο υποψιασμένοι για πολλά πράγματα που συμβαίνουν.


"Εκείνοι που θα το καταλάβουν θα πρέπει να θεωρηθούν τρελοί. Θα δημιουργήσουμε ξεχωριστά μέτωπα για να τους αποτρέψουμε από το να δουν τη σύνδεση μεταξύ μας. Εμείς θα συμπεριφερόμαστε σαν να μην έχουμε καμία απολύτως σχέση ούτως ώστε να κρατήσουμε ζωντανή την ψευδαίσθηση. Ο στόχος μας θα πρέπει να επιτευχθεί ένα βήμα τη φορά, προκειμένου να μην κινήσουμε ποτέ την υποψία στους εαυτούς μας. Αυτό επίσης θα τους αποτρέψει από το να αντιλαμβάνονται τις αλλαγές που θα συμβαίνουν.


Θα βρισκόμαστε πάντα πάνω από το σχετικό πεδίο της αντίληψης τους γιατί ξέρουμε τα μυστικά του απόλυτου (της συνειδητότητας). Θα συνεργαζόμαστε πάντα και θα δεσμευόμαστε από το αίμα και τη μυστικότητα. Θάνατος θα επέρχεται σε όποιον μιλάει.


Θα κρατάμε σύντομη τη διάρκεια ζωής τους και το μυαλό τους ασθενές και αδύναμο, ενώ θα προσποιούμαστε ότι κάνουμε το αντίθετο. Θα χρησιμοποιήσουμε τη γνώση μας σχετικά με την επιστήμη και της τεχνολογία κατά τέτοιο τρόπο ώστε ποτέ να μην αντιληφθούν τι συμβαίνει. Θα χρησιμοποιήσουμε μαλακά μέταλλα, επιταχυντές γήρανσης και κατασταλτικά στην τροφή και το νερό, ακόμα και στον αέρα που αναπνέουν.Θα καλύπτονται από δηλητήρια όπου και αν βρίσκονται.


Τα μαλακά μέταλλα θα τους αναγκάσουν να χάσουν τα μυαλά τους. Θα υποσχόμαστε ότι θα βρούμε μια θεραπεία μέσα από τα πολλά μέτωπα μας, αλλά εμείς θα τους τροφοδοτούμε με ακόμα περισσότερο δηλητήριο. Τα δηλητήρια αυτά θα να απορροφούνται από το δέρμα και τα στόματά τους, και θα καταστρέφουν το μυαλό τους και το σύστημα αναπαραγωγής τους. Σαν αποτέλεσμα τα παιδιά τους θα γεννιούνται νεκρά και εμείς θα αποκρύπτουμε αυτές τις πληροφορίες σαν να μη συμβαίνει τίποτα.


Τα δηλητήρια αυτά θα πρέπει να κρύβονται σε κάθε τι που τους περιβάλλει, σε ό, τι πίνουν, τρώνε, αναπνέουν και φοράνε. Πρέπει να είμαστε ευφυείς στο πως θα διανέμουμε τα δηλητήρια γιατί δεν πρέπει να γίνουμε αντιληπτοί. Εμείς θα τους διδάξουμε ότι τα δηλητήρια είναι καλά, με διασκεδαστικές εικόνες και ευχάριστε μελωδίες . Εκείνους που τους θαυμάζουν (τραγουδιστές κλπ.) θα τους πάρουμε με το μέρος μας για να προωθούν τα δηλητήρια μας σε μόνιμη βάση.


Θα βλέπουν τα προϊόντα μας να χρησιμοποιούνται στα έργα και θα εξοικειωθούν μαζί τους και ποτέ δεν θα γνωρίζουν την αληθινή δράση τους. Όταν θα γεννάνε εμείς θα διοχετεύουμε τα δηλητήρια στο αίμα των παιδιών τους  και θα τους πείσουμε ότι είναι για το καλό τους....................................................


Όταν ποια η ικανότητά τους να μαθαίνουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό, θα δημιουργήσουμε φάρμακα που θα τους κάνουν ακόμα πιο άρρωστους και που θα προκαλούν καινούργιες ασθένειες για τις οποίες θα δημιουργούμε ακόμα περισσότερα φάρμακα. Με την υπεροχή μας θα τους καταστήσουμε πειθήνια όργανα και αδύναμους μπροστά σε εμάς. Έτσι θα μεγαλώνουν με κατάθλιψη, με περιορισμένη νοημοσύνη και αντίληψη και παχυσαρκία και όταν έρχονται σε εμάς για βοήθεια, θα τους δίνουμε ακόμα περισσότερο δηλητήριο.


Θα επικεντρώσουμε την προσοχή τους στα χρήματα και στα υλικά αγαθά, έτσι ώστε να μην συνειδητοποιήσουν ποτέ τον ανώτερο εαυτό τους. Θα τους αποσπάμε την προσοχή με την πορνεία, τις εξωτερικές απολαύσεις και τα παιχνίδια, προκειμένου να μην μπορούν ποτέ να είναι ένα με το όλο (την ύπαρξη, συνειδητότητα, θεό). Τα μυαλά τους θα ανήκουν σε μας και θα κάνουν ότι τους προστάζουμε. Αν αυτοί αρνούνται θα βρίσκουμε τρόπους να εισάγουμε στη ζωή τους τεχνολογία που θα τους αλλάζει το μυαλό και τις πεποιθήσεις.


Θα χρησιμοποιήσουμε ως κύριο όπλο μας το φόβο. Θα καθορίζουμε τις κυβερνήσεις τους και θα δημιουργούμε αντίθετες παρατάξεις μέσα σε αυτές. Εμείς θα κατέχουμε φυσικά και τις δύο πλευρές. Θα κρύβουμε πάντα το σκοπό μας, αλλά το σχέδιο μας θα υλοποιείται κατά γράμμα. Θα εκτελούν όλη τη δουλειά για εμάς και εμείς θα ευημερούμε από τον κόπο τους. Οι οικογένειές μας δεν πρόκειται ποτέ να αναμειχθούν με τις δικές τους. Το αίμα μας πρέπει να είναι πάντα αγνό, γιατί αυτός είναι ο τρόπος να επιβιώσουμε. Εμείς θα τους κάνουμε να σκοτώνει ο ένας τον άλλον όταν μας συμφέρει. Θα τους κρατάμε αποσπασμένους από την ενότητα με τη χρήση του δόγματος και της θρησκείας. Θα ελέγχουμε όλες τις πτυχές της ζωής τους και θα τους υπαγορεύουμε τι θα σκέφτονται και το πώς. Εμείς θα τους καθοδηγούμε με ήπιους χειρισμούς και θα τους αφήνουμε να νομίζουν ότι οι ίδιοι καθοδηγούν τους εαυτούς τους.


Θα υποθάλπουμε την εχθρότητα μεταξύ τους μέσω των παρατάξεων μας (ολυμπιακός – παναθηναϊκός κτλ.) Όταν κάποιος ανάμεσα τους αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, θα τον σιωπούμε με γελοιοποίηση ή με θάνατο, ανάλογα με το ποια λύση μας ταιριάζει περισσότερο. Θα τους προτρέπουμε να πληγώνει ο ένας την καρδιά του άλλου και να σκοτώνουν ακόμα και τα ίδια τους τα παιδιά. Θα το πετύχουμε αυτό χρησιμοποιώντας το μίσος σαν σύμμαχο και το θυμό σαν φίλο μας. Το μίσος θα τους τυφλώσει εντελώς, και δεν πρέπει ποτέ να δουν ότι από τις συγκρούσεις τους θα αναδυόμαστε σαν σωτήρες τους.


Θα είναι απασχολημένοι με το να αλληλοσκοτώνονται. Θα κάνουν μπάνιο με το αίμα τους και θα σκοτώνουν τους γείτονές τους για όσο διάστημα εμείς επιλέγουμε.


Εμείς θα επωφεληθούν τα μέγιστα από αυτό, γιατί δεν θα μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει πολύ απλά επειδή δεν θα μπορούν να μας αντιληφθούν. Θα συνεχίσουμε να επωφελούμαστε από τους πολέμους και τους θανάτους τους. Αυτό θα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά μέχρι να επιτευχθεί ο απώτερος στόχος μας. Θα συνεχίσουμε να τους κάνουμε να ζουν με το φόβο και το θυμό μέσα από τις εικόνες και τους ήχους που θα τους προβάλουμε. Θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεση μας για την επίτευξη του σκοπού μας. Τα εργαλεία θα ανακαλύπτονται από την εργασία τους. Ύστερα θα τους κάνουμε να μισούν τον εαυτό τους και τους γείτονές τους.


Εμείς πάντα θα αποκρύπτουμε την αλήθεια από αυτούς, ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΑ. Αυτό δεν πρέπει να το μάθουν ποτέ τους! Ποτέ δεν πρέπει να γνωρίζουν ότι το χρώμα (λευκός, μαύρος κτλ.) είναι μια ψευδαίσθηση, πρέπει πάντα να πιστεύουν ότι δεν είναι ίσοι μεταξύ τους. Ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα θα προχωράμε στο στόχο μας. Θα τους πάρουμε τη γη τους, τους πόρους τους καθώς και τον πλούτο τους ώστε να ασκούμε πλήρη έλεγχο πάνω τους. Θα τους εξαπατήσουμε ώστε να αποδεχτούν τους νόμους που θα εξαλείψουν την όποια μικρή ελευθερία κινήσεων τους έχει απομείνει. Θα καθιερωθεί ένα σύστημα χρημάτων που θα τους φυλακίσει για πάντα, διατηρώντας αυτούς και τα παιδιά τους στο χρέος για πάντα.


Όταν θα συγκεντρώνονται μαζί, θα τους κατηγορούμε για εγκλήματα που διέπραξαν  και θα παρουσιάζουμε μια εντελώς διαφορετική ιστορία για τον κόσμο γιατί θα μας ανήκουν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Θα χρησιμοποιήσουμε τα μέσα μας  για να ελέγχουμε τη ροή των πληροφοριών και τα συναισθήματα των ανθρώπων υπέρ μας. Όταν θα ξεσηκώνονται εναντίον μας, θα τους συντρίβουμε  όπως τα έντομα, γιατί δεν έχουν καμία αξία για εμάς. Θα είναι ανήμποροι να κάνουν κάτι γιατί δεν θα έχουν κανένα όπλο απολύτως.


Από τη μεριά μας, θα προσλάβουμε κάποιους δικούς τους για να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά μας και εμείς θα τους υποσχεθούμε αιώνια ζωή, αλλά αιώνια ζωή δεν θα έχουν ποτέ γιατί δεν είναι σαν εμάς. Οι νέο-προσληφθέντες θα ονομάζονται “μυημένοι” και θα πρέπει να κατηχηθούν ώστε να πιστεύουν ψευδώς, τελετουργίες μέσα από τις οποίες θα μπορούν δήθεν να αγγίξουν τις ψηλότερες σφαίρες του σύμπαντος. Τα μέλη αυτών των ομάδων θα πιστεύουν ότι είναι ένα μαζί μας χωρίς να ξέρουν την πραγματική αλήθεια.


Ποτέ δεν πρέπει να μάθουν αυτή την αλήθεια γιατί τότε θα στραφούν εναντίον μας. Για την εργασία τους, θα ανταμείβονται με υλικά αγαθά και σπουδαίους τίτλους, αλλά ποτέ δεν θα γίνουν αθάνατοι και δε θα ενωθούν μαζί μας. Ποτέ δεν θα αντιληφθούν το φως και ποτέ δε θα ταξιδέψουν στα αστέρια όπως εμείς. Έτσι δε θα καταφέρουν ποτέ να φτάσουν τις υψηλότερες σφαίρες, γιατί η δολοφονία του ίδιου τους του γένους θα αποτρέψει το πέρασμα τους στη σφαίρα του Διαφωτισμού. Αυτό ποτέ δεν θα το ξέρουν.


Η αλήθεια θα κρύβεται στο πρόσωπό τους, τόσο κοντά που δεν θα είναι σε θέση να την αντιληφθούν έως ότου είναι πολύ αργά. Ω, ναι, τόσο μεγάλη θα είναι η ψευδαίσθηση της δήθεν ελευθερίας τους που ποτέ δεν θα μάθουν ότι είναι σκλάβοι μας.


Όταν όλα αυτά συμβούν, η πραγματικότητα που θα έχουμε δημιουργήσει γι ‘αυτούς θα τους έχει αιχμάλωτους. Αυτή η πραγματικότητα θα είναι η φυλακή τους. Θα ζουν σε αυταπάτη. Όταν ο στόχος μας επιτευχθεί μια νέα εποχή κυριαρχίας θα ξεκινήσει. Τα μυαλά τους θα είναι ανήμπορα μπροστά στις πεποιθήσεις τους, πεποιθήσεις που έχουμε καθιερώσει από αμνημονεύτων χρόνων.


Αν ποτέ όμως ανακαλύψουν ότι είναι ίσοι μας, τότε θα καταστραφούμε. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΝ ΠΟΤΕ. Αν ποτέ αντιληφθούν ότι ενωμένοι μαζί, μπορούν να μας νικήσουν, θα αναλάβουν δράση. Ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να μαθευτεί τι έχουμε κάνει, γιατί αν το μάθουν, δεν θα έχουμε κανένα μέρος να κρυφτούμε, γιατί θα είναι εύκολο να δουν ποιοι πραγματικά είμαστε όταν το πέπλο πέσει. Οι πράξεις μας θα έχουν αποκαλύψει ποιοι είμαστε και θα μας κυνηγήσουν και κανείς μα κανείς στον κόσμο δε θα μας παρέχει καταφύγιο.


Αυτή είναι η διαθήκη με το οποία θα ζήσουμε το υπόλοιπο των σημερινών και μελλοντικών ζωών μας, γιατί αυτή η πραγματικότητα θα διαρκέσει πολλές γενεές.


Αυτή η διαθήκη δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να μαθευτεί ότι υπάρχει. Αυτή η διαθήκη είναι σφραγισμένη από αίμα, το αίμα μας. Εμείς, που από τον ουρανό στη γη ήρθαμε.


Δεν πρέπει ΠΟΤΕ να γράψει ή να μιλήσει κάποιος για αυτήν, γιατί αν κάτι τέτοιο συμβεί, η συνειδητότητα που θα αφυπνίσει θα απελευθερώσει την οργή του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ (κάρμα: αιτία και αποτέλεσμα) πάνω σε μας και εμείς θα πρέπει να πεταχτούμε στα βάθη του σύμπαντος από τα οποία προήλθαμε και να παραμείνουμε εκεί μέχρι το τέλος του χρόνου – επ’ άπειρο.” 


 http://www.daypress.gr/

2o Μας ψεκάζουν με RFID τσιπάκια μέσα σε Νανο-ίνες για να μας κάνουν ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!


Μετάνθρωπος : Είναι ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε μετεξελικτικό στάδιο (δηλ. σε επόμενο επίπεδο πολυπλοκότητας), (χα τρις) μας μεταλλάσουν σε μυρμήγκια, ή σε κάτι πέρα από κάθε φαντασία. …κι εγώ ο πτωχός που νόμιζα ότι θα γλυτώναμε, γιατί θα μας ανέβαζαν στην 6η διάσταση -πηδώντας τις ενδιάμεσες- οι Έψιλον, οι Ελ, οι Πλειάδιοι, οι Ανδομέδιοι, κάποιοι τέλος πάντων, έστω και ο ΖΟΥΠΥ, μπα δεν το βλέπω και πολύ απογοητεύομαι. Αστειάκια … αλλά το θέμα με αυτά που κάνουν, δεν έχει καθόλου πλάκα και μην με ρωτήσετε ΠΟΙΟΙ τα κάνουν αυτά; Να υποθέσω πως όταν διαβάζετε, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ τι στο καλό διαβάζετε!

Η ανάλυση του gel που πέφτει πολλές φορές κάτω από το ψέκασμα, ειδικότερα στην Αμερική μας δίνει αρκετά στοιχεία. Έτσι όταν ο πολύ-τυφώνας χτύπησε το Joplin, Missouri στις 22 Μαίου 2011, οι κάτοικοι κόλλησαν μια μυκητιασική λοίμωξη ονόματι Μουκορμύκωση. Βρέθηκαν νανο-ίνες, κρύσταλλοι, ερυθρά αιμοσφαίρια, κύτταρα και ημιαγωγοί RFID !!!

Τι είναι τα RFID;

«Το RFID είναι τα αρχικά του όρου Radio Frequency Identification, η απόδοση του στα ελληνικά ορίζεται ως «ταυτοποίηση μέσω ραδιοσυχνοτήτων». Τα συστήματα RFID αποτελούν ένα υποσύνολο των Συστημάτων Αυτόματου Προσδιορισμού (Automatic Identification Systems). Ειδικότερα λειτουργεί ως γενικός όρος των τεχνολογιών που χρησιμοποιούν ραδιοκύματα για να προσδιορίσουν αυτόματα ανθρώπους ή αντικείμενα και αποτελεί την τεχνολογική εξέλιξη των ραβδωτών κωδίκων (barcode]). Η τεχνολογία RFID είναι γνωστή εδώ και 50 χρόνια.

Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από την πολεμική αεροπορία της Αγγλίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου, για την αναγνώριση και τη διάκριση των εχθρικών από τα φιλικά αεροπλάνα. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών, άρχισε να εδραιώνεται η χρήση και εκμετάλλευσή της. Αρχικά, σε πειραματικό στάδιο και σε εργαστηριακό επίπεδο, για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου γίνεται λόγος για εφαρμογή της τεχνολογίας RFID στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, κυρίως μέσω του εμπορίου. Παράλληλα αναπτύσσεται το ενδεχόμενο της ευρείας εφαρμογής του, με την καθιέρωση προτύπων και την λειτουργία της σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τα συστήματα RFID απαρτίζονται από δύο κύρια μέρη. Το πρώτο είναι οι πομποδέκτες (transponders) που συχνά αναφέρονται και ως ετικέτες RFID (RFID tags). Οι ετικέτες RFID είναι μικρά chips που αποτελούνται από ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα, το οποίο περιλαμβάνει μνήμη ώστε να αποθηκεύει δεδομένα- πληροφορίες, και μία κεραία. Το μέγεθός τους μπορεί να είναι τόσο μικρό όσο το μισό ενός κόκκου άμμου (1/3 του χιλιοστού), ανάλογα με το τύπο τις ετικέτας. Το δεύτερο μέρος είναι οι αναγνώστες ή αισθητήρες (readers), οι οποίοι ανακτούν τα δεδομένα από τις ετικέτες RFID. Οι αναγνώστες RFΙD έχουν ενσωματωμένα μια κεραία και μια μονάδα ελέγχου.

Η λειτουργία των συστημάτων RFID είναι απλή και βασίζεται στη δυναμική και αμφίδρομη επικοινωνία των ετικετών και των αναγνωστών. Όταν οι ετικέτες RFID βρεθούν στην εμβέλεια της κεραίας του αναγνώστη, η μονάδα ελέγχου επικοινωνεί με ραδιοκύματα με την κεραία των ετικετών RFID. Οι ετικέτες RFID ενεργοποιούνται με τη σειρά τους και επιστρέφουν τα αναζητούμενα δεδομένα στους αναγνώστες. Στη συνέχεια παρεμβαίνει ένα ενδιάμεσο λογισμικό, το οποίο κατανοεί τις πληροφορίες, οι οποίες αποστέλλονται από τη μονάδα ελέγχου του αναγνώστη. Ο αναγνώστης τις μεταφέρει στο εκάστοτε πληροφοριακό σύστημα.

Οι ετικέτες RFID κατηγοριοποιούνται σε τρεις τύπους ανάλογα με τον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των ετικετών και των αναγνωστών, στις ενεργές ετικέτες, στις παθητικές ετικέτες και στις ημι-παθητικές ετικέτες. Ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα στις ετικέτες RFID μπορεί να περιέχει μνήμη μόνο για ανάγνωση (read only memory – ROM), επανεγγράψιμη μνήμη (Read – Write), μνήμη μιας εγγραφής και πολλών αναγνώσεων (Write Once and Read Many memory – WORM). Στο ολοκληρωμένο κύκλωμα με μνήμη ROM, η αναγνώριση της ταυτότητας κωδικοποιείται κατά τη διάρκεια της παραγωγής της και δεν επανεγγράφεται.

Συμβάλει στην αποθήκευση των δεδομένων ασφαλείας, με ένα μοναδικό σειριακό αριθμό. Αντίθετα, τα ολοκληρωμένα κύκλωμα με επανεγγράψιμη μνήμη χρησιμοποιούνται για να αποθηκεύουν δεδομένα – πληροφορίες, όταν η ετικέτα βρίσκεται στην ακτίνα του αναγνώστη και παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευελιξία, καθώς έχουν τη δυνατότητα τροποποίησης και προσθήκης πληροφοριών. Τέλος, τα ολοκληρωμένα κυκλώματα με μνήμη “WORM” προγραμματίζονται από τον οργανισμό που τα χρησιμοποιεί, χωρίς όμως να έχουν τη δυνατότητα της επανεγγράφης.

Τα δεδομένα που αποθηκεύονται στις ετικέτες αποτελούνται από ένα μοναδικό αναγνωριστικό και μπορούν, επίσης, να περιλαμβάνουν ένα λειτουργικό σύστημα, μία αποθήκη δεδομένων (πτητική ή όχι) και έναν ηλεκτρονικό κώδικα προϊόντων (Electronic Product Code – EPC ) Το μέγεθος των δεδομένων, που μια ετικέτα RFID έχει την δυνατότητα να υποθηκεύσει, καθορίζεται από τον εκάστοτε προμηθευτή αλλά και την ίδια την εφαρμογή, με ανώτερο όριο αποθήκευσης τα 2KB.

Χωρητικότητα αρκετή για να αποθηκευτούν τα απαραίτητα δεδομένα του κάθε αντικειμένου. Μια άλλη σημαντική κατηγοριοποίηση που μπορούμε να διακρίνουμε στις ετικέτες RFID σχετίζεται με την κατασκευή και την εφαρμογή τους. Δεδομένου ότι τα συστήματα RFID έχουν εφαρμογή σε διάφορους τομείς στην καθημερινή ζωή του σύγχρονου ανθρώπου, η κατασκευή των ετικετών RFID αλλάζει ανάλογα με τις εφαρμογές και τις ανάγκες που χρειάζεται κάθε φορά, να καλύψει.

Οι αναγνώστες RFID αποτελούνται από μία κεραία, η οποία αναλαμβάνει την επικοινωνία, μέσω ραδιοσυχνοτήτων, με τις ετικέτες. Καθώς και μία μονάδα ελέγχου, που εκτελεί δύο συγκεκριμένα έργα. Πρωτίστως τον καθορισμό των διάφορων ενεργειών (αποστολή/ λήψη σημάτων, ανάγνωση/ εγγραφή ετικετών κ.ά.). Ενέργεια που πραγματοποιείται μέσω του ενδιάμεσου λογισμικού. Και δευτερευόντως την επικοινωνία με το πληροφοριακό σύστημα. Οι αναγνώστες RFID μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε σχέση με τις φυσικές τους διαστάσεις, την εφαρμογή τους και τις τεχνικές ιδιότητες σε «σταθερούς αναγνώστες», «ολοκληρωμένους αναγνώστες», «αναγνώστες χειρός» και σε «ενσωματωμένους αναγνώστες»

Οι εφαρμογές του τεράστιες, με κλασικό παράδειγμα τα προϊόντα που έχουν συρμάτινες ταινίες στις αλυσίδες καταστημάτων. Τα σημαντικά πλεονεκτήματα που προσφέρει το RFID είναι: Η αναγνώριση μπορεί να γίνει από απόσταση μιας και υπάρχουν RFID tags που είναι σε θέση παίρνοντας ενέργεια από κάποια πηγή που συνήθως είναι μπαταρία να στείλουν τις πληροφορίες στον δέκτη.

Δυνατότητα αποθήκευσης περισσοτέρων δεδομένων σε σχέση με τα Bar Code

Μπορούν να μην είναι ορατά στο ανθρώπινο μάτι τα RFID tags μιας και για την αναγνώριση τους δεν χρειάζεται οπτικό μέσο.

Δυνατότητα προγραμματισμού εξ αποστάσεως

Επιπρόσθετες λειτουργίες. Π.χ. Παρακολούθηση και καταγραφή της θερμοκρασίας»


Ο πλανήτης μας όπως τον γνωρίζουμε, πεθαίνει: Τα ευρήματα από το gel ψεκασμών αποτελούν μαζί παθητικά RFID σε νανοκλίμακα μέσα στα σώματα μας. ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΕΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ.  Ο πλανήτης μας πεθαίνει, τι θα πάρει την θέση μας; Τα φυτά μας έχουν μετατραπεί γενετικά, εμάς σε τι μας μεταλλάσουν;

Αλλά ξέχασα, αφού το πρόβλημα είναι τα πενήντα κιλά δηλητηριασμένες πατάτες της Monsanto και το κίνημα του οβελία, δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με αυτά τα παραμύθια τώρα. Ωραία τότε ας ανοίξουμε το χαζοκούτι να δούμε ποδόσφαιρο και το πόσα λεφτά θα μας κόψει ακόμη ο Παπαδήμος και η παρέα του.

Θα αντιδράσουμε; ΝΑΙ φυσικά, φτιάχνοντας ομάδες στο facebook και πολεμώντας με τα καλαμάκια του φραπέ, ενώ θα σερφάρουμε από τα ολοκαίνουρργια  iPhone ακούγοντας τον Ρέμο !!!

Αλλά ευτυχώς ΔΕΝ είμαστε όλοι ίδιοι. ΕΥΤΥΧΩΣ !

Γι αυτό και κάποιοι από εμάς, κάτι κάνουμε, δες τι

http://www.terrapapers.com/?p=3481

 

 

 

3o Η ΝΑΥΠΛΙΑ

Ας μου επιτραπεί να αρχίσω την εισαγωγή στο κεφάλαιο Περί Ναυπλίας, με τα ίδια λόγια που κάνει την εισαγωγή του ο αείμνηστος συγγραφέας της  σπουδαίας ιστορικής μελέτης  « Η Ναυπλία, από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των  καθ’ ημάς», Μιχαήλ Λαμπρινίδης.

 « Δεξιά τω εισπλέοντι τον Αργολικόν κόλπον και προς τον μυχόν αυτού βραχώδης και επιμήκης προέχει χερσόνησος, απόκρημνος προς μεσημβρίαν και προσιτή πως προς άρκτον, δια μικράς χειροποιήτου κατά το μάλλον και ήττον χωριζομένη χαράδρας από του προς ανατολάς κειμένου και κατά διακόσια είκοσι περίπου μέτρα υπερέχοντος της θαλάσσης όρους Παλαμηδίου, αφ’ ού φαίνεται ωσεί αποσπασθείσα καθέτως και πεσούσα εις την θάλασσα. Η βραχώδης αύτη χερσόνησος, ήτις δίκην γλώσσης στενής εισέχει εις την θάλασσα εξ’ ανατολών προς δυσμάς και ής ο συνέχων μετά της μεγάλης ξηράς ισθμός, ήν ποτέ κατειλημμένος το πλείστον υπό των υπωρειών του Παλαμηδίου, μη αφίνων ή βραχείαν τινά βατήν δίοδον προς αυτήν, έχει μέσον ύψος 45 περίπου μέτρων, μέγιστον δε μήκος απ’ ανατολών προς δυσμάς 900 μέτρων και πλάτος επίσης απ’ άκρου προς μεσημβρίαν 400 περίπου μέτρων. Η χερσόνησος αύτη σχηματίζει προς τον μυχόν του Αργολικού κόλπου μικρόν υπόκολπον, κατά το στόμιον του οποίου πετρώδης σκόπελος μικράς περιμέτρου, ολίγον υπερέχων της θαλάσσης, ανυψούται εν τω μέσω σχεδόν εις απόστασιν 500-600 μέτρων από της αρκτικής πλευράς αυτής.
Η μικρά αύτη χερσόνησος…. φέρεται οικισθείσα από των αποτάτων μυθικών της Ελλάδος χρόνων. Έγγονος του Δαναού, του εξ’ Αιγύπτου ορμηθέντος και κατασχόντος το Άργος, υιός δε της θυγατρός αυτού Αμυμώνης εκ του Θεού της θαλάσσης Ποσειδώνος, ο Ναύπλιος, εμυθολογείτο ως ο ιδρυτής και κτίστης επί της χερσονήσου ταύτης της επωνύμου αυτώ πόλεως Ναυπλίας…»
Σύμφωνα με την Ελληνική Προϊστορία ο Ποσειδώνας και η Ήρα ενεπλάκησαν σε διαμάχη για το ποιος θα έχει την προστασία της Αργολικής Γής ( όπου Αργολική Γη η περιοχή που διαφέντευε ο Ίναχος και ίδρυσε την πόλη του Άργους), τότε οι Θεοί έκαναν δικαστήριο και έβαλαν ως κριτές στην διαμάχη, τόσο τον Βασιλιά Ίναχο, όσο και τους ποταμούς Κηφισό και Αστερίων
Εδώ βλέπουμε πως πρόκειται για τρείς ποταμούς, αφού και ο Ίναχος ποταμός ήταν. Αυτό το συναντούμε πάρα πολύ συχνά στην προϊστορία και κυρίως από την δημιουργία του κόσμου, κάτι που φαίνεται λογικότατο αν σκεφτεί κανείς πως από το νερό προήλθε η ζωή. Αλλά και στο νερό στηρίζεται. 
 Σ’ αυτήν την διαμάχη η ζυγαριά έκλεινε προς την Ήρα με ομόφωνη μάλιστα απόφαση των Κριτών. Τότε ο Ποσειδών μη δεχόμενος το αποτέλεσμα της δίκης αυτής, στέρεψε όλες τις πηγές και τα ποτάμια της Αργολίδας. Στον Παυσανία διαβάζουμε  πως ο Θεός,  πλημμύρισε τον τόπο και χρειάστηκε η επέμβαση της Ήρας για να αποτραβήξει τα θαλάσσια νερά του ο Ποσειδών. Έτσι σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος οι Αργείοι ίδρυσαν Ιερό προς τιμή του Προσκλύστιου Ποσειδώνος
« …ἐνταῦθα Ποσειδῶνός ἐστιν ἱερὸν ἐπίκλησιν Προσκλυστίου: τῆς γὰρ χώρας τὸν Ποσειδῶνά ἐπικλύσαι τὴν πολλήν, ὅτι Ἥρας εἶναι καὶ οὐκ αὐτοῦ τὴν γῆν Ἴναχος καὶ οἱ συνδικάσαντες ἔγνωσαν. Ἥρα μὲν δὴ παρὰ Ποσειδῶνος εὕρετο ἀπελθεῖν ὀπίσω τὴν θάλασσαν: Ἀργεῖοι δέ, ὅθεν τὸ κῦμα ἀνεχώρησεν, ἱερὸν Ποσειδῶνι ἐποίησαν Προσκλυστίῳ…» ( Παυσανίου « Κορινθιακά» κεφ. 22, παραγρ. 4) 

ΝΑΥΠΛΙΟΣ Ο ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΟΣ ΚΑΙ ΑΜΥΜΩΝΗΣ

Όμως ο Θεός παρουσιάζεται ευμενής προς τους Αργείους όταν συναντά την Δαναΐδα Αμυμώνη, η οποία ήταν μια από τις τέσσερις κόρες που είχε αποκτήσει με την Ευρώπη που ήταν βασίλισσα, όπως αναφέρει ο Απολλόδωρος. Ήταν τότε που ο Δαναός έστειλε τις κόρες του προς ανεύρεση νερού. Η Αμυμώνη φθάνοντας στην περιοχή της Λέρνης συναντά έναν Σάτυρο που κοιμόταν κάτω από ένα δένδρο. Αυτός προσπάθησε να βιάσει την Δαναΐδα που με τις κραυγές απελπισίας της έβγαλε από το θαλάσσιο βασίλειό του, τον Ποσειδώνα. Η τρίαινα του θεού που θέλησε να βρει τον σάτυρο, αστόχησε και στο σημείο όπου έπεσε ανέβλυσε άφθονο νερό. Η Πηγή αυτή πήρε το όνομα της Αμυμώνης από τις κυριότερες πηγές  της Αλκυονίας ( της λίμνης που θεωρούνταν απύθμενη και κατά την παράδοση λέγεται πως ο Θεός Διόνυσος από αυτήν κατέβηκε στον Άδη να φέρει πίσω στην ζωή, την μητέρα του Σεμέλη), στους πρόποδες του  όρους Ποντίνου.
Ο Ποσειδώνας ερωτεύεται την Αμυμώνη την οποία παίρνει μαζί του στην θάλασσα. Να δούμε τον ακριβή διάλογο μεταξύ της Δαναϊδας και του Θεού της Θαλάσσης, όπως ο Λουκιανός τον περιγράφει στο έργο του «Ενάλιοι Διάλογοι», 2. 6. 

:« που άγει συναρπάσας αυτήν και εις την θάλασσα καθέλκει;»
Ποσειδών: « θάρρει, ουδέν δεινόν μη πάθης, αλλά και πηγήν επώνυμόν σοι αναδοθήναι εάσω ενταύθα πατάξας τη τριαίνη την πέτραν πλησίον του κλύσματος και συ ευδαίμων έσει και μόνη των αδελφών ουχ υδροφορήσεις αποθανούσα».
Έτσι λοιπόν από αυτήν την ένωση γεννήθηκε ο Ναύπλιος, ο ιδρυτής της πόλης του Ναυπλίου και μέγας θαλασσοπόρος, όπως λέγεται. Μάλιστα η γέννησή του συντελέσθηκε ενώ η Αμυμώνη βρισκόταν στην Εύβοια, όπου την είχε οδηγήσει το κύμα. 
 " Ἀμυμώνη δὲ ἐκ Ποσειδῶνος ἐγέννησε Ναύπλιον. οὗτος μακρόβιος γενόμενος, πλέων τὴν θάλασσαν, τοῖς ἐμπίπτουσιν ἐπὶ θανάτῳ ἐπυρσοφόρει. συνέβη οὖν καὶ αὐτὸν τελευτῆσαι ἐκείνῳ τῷ θανάτῳ. πρὶν δὲ τελευτῆσαι ἔγημε ὡς μὲν οἱ τραγικοὶ λέγουσι, Κλυμένην τὴν Κατρέως, ὡς δὲ ὁ τοὺς νόστους γράψας, Φιλύραν, ὡς δὲ Κέρκωψ, Ἡσιόνην, καὶ ἐγέννησε Παλαμήδην Οἴακα Ναυσιμέδοντα."  γράφει ο Απολλόδωρος στην Βιβλιοθήκη του,( βιβλίο Β΄ κεφ. 1, παρ.5)
Και στον Παυσανία στα «Κορινθιακά» διαβάζουμε στο κεφ. 38, παργρ. 2 : 
" Τημενίου δὲ ἀπέχει Ναυπλία πεντήκοντα ἐμοὶ δοκεῖν σταδίους, τὰ μὲν ἐφ' ἡμῶν ἔρημος, οἰκιστὴς δὲ ἐγένετο αὐτῆς Ναύπλιος Ποσειδῶνος λεγόμενος καὶ Ἀμυμώνης εἶναι. λείπεται δὲ καὶ τειχῶν ἔτι ἐρείπια, καὶ Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ λιμένες εἰσὶν ἐν Ναυπλίᾳ καὶ πηγὴ Κάναθος καλουμένη: ἐνταῦθα τὴν Ἥραν φασὶν Ἀργεῖοι κατὰ ἔτος λουμένην παρθένον γίνεσθαι." 
 Αυτός όταν μεγάλωσε και έγινε έμπειρος θαλασσοπόρος όπως είπαμε, από την Εύβοια ήρθε στον Αργολικό κόλπο και αποβιβάσθηκε στους Αποβάθμους, μια παραλιακή θέση που βρισκόταν ανάμεσα στην Τίρυνθα και το Ναύπλιο όπου λέγεται πως και ο Δαναός εκεί αποβιβάσθηκε με τις κόρες του. Εύκολα βρήκε την πηγή που είχε ανοίξει με την τρίαινά του ο Ποσειδώνας προς χάριν της μητέρας του Αμυμώνης
Εκεί στα πατρικά χώματα, ο Ναύπλιος αποφάσισε να κτίσει μια πόλη και συγκεκριμένα πάνω στην βραχώδη χερσόνησο η οποία θα αποτελούσε και φυσικό οχυρό. Αλλά και για το από κάθε άποψη καλό λιμάνι της περιοχής επιλέγει ο τόπος από τον Ναύπλιο που χτίζει την επώνυμη πόλη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τό Ναύπλιον

ΠΛΑΤΩΝ

ΘΕΜΑΤΑ

Χρονοχάρτης τῶν πυρηνικῶν δοκιμῶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ Β’ΠΠ μέχρι τὸ 2000

.

.

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ