"Συμφορά η χρεοκοπία με παραμονή στο ευρώ"

Βέβαιη θεωρείται πλέον...

από τους πάντες η ουσια στική χρεοκοπία της Ελλάδας υπό το καθεστώς του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που επέβαλε στη χώρα η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου σε συμφωνία με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αυτά που συζητούνται πλέον είναι τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που θα προσλάβει η ελληνική χρεοκοπία – αν θα είναι «συντεταγμένη», βάσει των συμφερόντων της Γερμανίας και των ξένων δανειστών και επικυρίαρχων της πατρίδας μας, αν θα γίνει με τρόπο μη ελεγχόμενο, με απροσδιόριστες επιπτώσεις για την Ευρωζώνη, αν θα συντελεστεί με την Ελλάδα να παραμένει στο ευρώ ή αν θα συνοδευτεί από την έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη και την επάνοδο σε δικό της νόμισμα, προκειμένου να ανακτήσει την οικονομική της κυριαρχία... Με δεδομένο ότι ολόκληρη η Ευρωζώνη κλονίζεται από την απαίτηση της Γερμανίας να υποδουλώσει και να εξανδραποδίσει όλες τις χώρες και όλους τους λαούς της Ευρώπης, μετατρέποντας τη Γηραιά Ήπειρο σε απέραντη επικράτεια του Δ’ Ράιχ, πετυχαίνοντας με την οικονομία και το ευρώ αυτό που απέτυχε να κάνει ο Αδόλφος Χίτλερ με το αίμα και τα τανκς, έχει ιδιαίτερη σημασία η πολιτική που θα ακολουθήσει η Αθήνα. Ευρώ ίσον πείνα! Τώρα πλέον ουδείς στη χώρα μας αμφιβάλλει ότι στόχος της Γερμανίας, με τα Μνημόνια και τα υπόλοιπα, είναι να φτωχύνουν δραματικά όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά και όλοι οι λαοί της Ευρώπης, με πρώτους εκείνους των νότιων χωρών –Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Κύπρος, Μάλτα– και, παράλληλα, να μην αποκτήσουν ποτέ βιοτικό επίπεδο ανάλογο με εκείνο των χωρών της Δυτικής Ευρώπης οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης –Τσεχία, Σλοβακία, Πολωνία, Ουγγαρία–, τα βαλτικά κράτη και οι βαλκανικές χώρες της ΕΕ. Να γίνει, δηλαδή, η Ευρώπη ένα Ράιχ, όπου μόνο η Γερμανία και –προσωρινά– οι στενοί σύμμαχοί της θα ευημερούν, ενώ στις επαρχίες του Ράιχ –στα σημερινά κράτη, δηλαδή– θα υπάρχει ένα σαφώς κατώτερο βιοτικό επίπεδο, με τη διαφορά ανάμεσα στην «καρδιά» του Ράιχ και στις επαρχίες του διαρκώς να μεγαλώνει. Τα παραμύθια που επί δεκαετίες ακούγαμε περί «ενιαίας Ευρώπης» και οι συνακόλουθες πολιτικές, με στοχευμένη, άφθονη χρηματοδότηση από την ΕΕ ορισμένων επιλεγμένων κοινωνικών στρωμάτων και δραστηριοτήτων, έχουν πλέον εξαφανιστεί όχι μόνο από την πράξη, αλλά και από τις συζητήσεις. Το θεμελιώδες όπλο για την επίτευξη του κολοσσιαίου αυτού στρατηγικού στόχου αποδεικνύεται το ευρώ, όπως συνειδητοποιούν τώρα, με εξαιρετικά επώδυνο τρόπο, οι λαοί της Ευρώπης, με πρώτους τους Έλληνες και τους υπόλοιπους Νοτιοευρωπαίους αλλά και τους Ιρλανδούς. Βεβαίως, και το ευρώ αυτή τη στιγμή είναι ένα πανίσχυρο νόμισμα, αφού πρόκειται για το νόμισμα της Γερμανίας και του αναδυόμενου Δ’ Ράιχ. Ταυτόχρονα, όμως, το ευρώ γίνεται σύμβολο πείνας και μιζέριας για τους Έλληνες και για όλους σχεδόν τους ευρωπαϊκούς λαούς! Αυτό είναι το μήνυμα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, που απευθύνεται σε όλη την Ευρώπη. Αβέβαιο το μέλλον του Το αντιφατικό είναι πως αυτό το πανίσχυρο νόμισμα, το ευρώ, δεν έχει εξασφαλισμένη ούτε καν την... επι βίωσή του! Καθόλου δεν αποκλείεται, μάλιστα, στο εγγύς μέλλον να αποτελεί... ανάμνηση του παρελθόντος! Αν οι Ευρωπαίοι αντισταθούν στην υποδούλωσή τους στη Γερμανία στο οικονομικό και, επομένως, και στο πολιτικό επίπεδο, το ευρώ τελείωσε – τουλάχιστον υπό τη σημερινή μορφή του. Δεν είναι, φυσικά, βέβαιο το ότι η Ευρωζώνη θα διασπαστεί ή θα δια λυθεί ούτε το ότι οι λαοί της Ευρώπης θα αντισταθούν στη γερμανική επικυριαρ χία. Ακόμη και στην Ελλάδα, παρά τα δεινά που υφίσταται ο πληθυσμός, ούτε κατά διάνοια δεν έχει δια μορφωθεί πλειοψηφία υπέρ της εξόδου από το ευρώ. Βοηθούσης και της κυβερνητικής προπαγάνδας, μέσω των ΜΜΕ, αλλά και αυθόρμητα, ο πολύς κόσμος έχει την ψευδαίσθηση ότι το ισχυρό ευρώ τού παρέχει προστασία και ασφάλεια. Με ισχυρή την επίδραση των αποταμιεύσεων, τις οποίες ο κόσμος αγωνιά να διατηρήσει και, κυρίως, να προφυλάξει από ενδεχόμενη υποτίμηση σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή, οι Έλληνες δεν συνειδητοποιούν ότι με την πάροδο του χρόνου θα παίρνουν ως μισθό ή σύνταξη ολοένα και λιγότερα ευρώ, που δεν θα επαρκούν για να τους επιτρέψουν να ζήσουν αξιοπρεπώς ή και... αναξιοπρεπώς. Δεν συνειδητοποιούν, ακόμη, ότι οσονούπω το μέγιστο πρόβλημά τους θα είναι το πώς θα παίρνουν μισθό που να τους φτάνει για να ζήσουν ή το πώς θα βρουν την οποιαδήποτε δουλειά, όσο κακοπληρωμένη κι αν είναι, προκειμένου να επιβιώσουν όπως όπως, και όχι το πώς θα προφυλάξουν τις καταθέσεις τους, οι οποίες, άλλωστε, ταχύτατα θα εξανεμιστούν, αφού θα χρησιμοποιηθούν για θεμελιώδεις καθημερινές ανάγκες επιβίωσης. «Στύψιμο» χωρίς τέλος Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει παραμένοντας εντός της Ευρωζώνης, οι καταθέσεις δεν θα επηρεαστούν – εκτός κι αν κάποιος τις έχει σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, οπότε θα χάσει το 20%, το 30% ή και το 50% των χρημάτων του, ενδεχομένως και ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό. Η αυτόματη χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών –κυριολεκτικά όλων των ελληνικών τραπεζών– θα οδηγήσει σε ακαριαίο πέρασμά τους είτε στα χέρια του χρεοκοπημένου κράτους είτε στα χέρια ξένων. Ακόμη, όμως, κι αν περάσουν στο κράτος προσωρινά, ταχύτατα όλες οι ελληνικές τράπεζες θα βρεθούν στα χέρια των Γερμανών και των άλλων ξένων επικυρίαρχων. Στον τραπεζικό τομέα, όπως και σε πολλούς άλλους τομείς, η Ελλάδα θα γίνει αποικία του 21ου αιώνα. Ούτε με τους ξένους δυνάστες θα χάσουν οι καταθέτες τα λεφτά τους. Θα κοπούν, όμως, πολύ περισσότερο τα δάνεια προς επιχειρήσεις και ιδιώτες, θα κατάσχονται, δε, πολύ ταχύτερα τα περιουσιακά στοιχεία όσων καθυστερούν για οποιονδήποτε λόγο να φανούν συνεπείς προς τις δανειακές τους υποχρεώσεις. Το τραπεζικό σύστημα θα χρησιμοποιηθεί για να «στραγγαλίσει» οποιαδήποτε ελληνική επιχείρηση προσπαθήσει με επιτυχία να ανταγωνιστεί κάποια γερμανική ή άλλη ευρωπαϊκή, όσο συνετή διαχείριση κι αν έχει η ντόπια επιχείρηση. Οι δε άνεργοι θα αυξάνονται κατά μιλιούνια... Ακόμη χειρότερα, ελληνική χρεοκοπία με παραμονή στο ευρώ θα σημάνει οικονομική καταστροφή για τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό, όμως, αποτελεί... χρυσή ευκαιρία για την κυβέρνηση και την ΕΕ προκειμένου να κόψουν ακόμη και στο μισό τις συντάξεις, αδιαφορώντας παντελώς για το ότι οι συνταξιούχοι δεν θα μπορούν να ζήσουν παρά μόνο ζητιανεύοντας. Από πολιτική σκοπιά, οι εξαθλιωμένοι ζητιάνοι ουδέποτε συνιστούσαν κίνδυνο για το εκάστοτε κυρίαρχο σύστημα! Ο Παπανδρέου δεν φεύγει! Μισθοί πείνας, συντάξεις ζητιανιάς, εκατομμύρια άνεργοι, νέοι με αποδοχές 400 και 500 ευρώ, καταβαράθρωση της υγείας και της παιδείας, όλο και χειρότερες δημόσιες υπηρε σίες και κοινωνικές παροχές – αυτό είναι το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων μέσα στην Ευρωζώνη, είτε χρεοκοπήσουμε είτε όχι. Εννοείται ότι, αν χρεοκοπήσουμε και η χώρα παραμείνει στο ευρώ, τα προβλήματα θα προσλάβουν πολύ πιο γρήγορα καταστροφική οξύτητα. Σαν να μην έφτανε η επερχόμενη και συντελούμενη συμφορά, έχουμε και τον πρόσθετο επιβαρυντικό παράγοντα της απίστευτα εθελόδουλης κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, που κάνει τα πράγματα απείρως χειρότερα. Το πρόβλημα δεν έγκειται, βεβαίως, στις δημοσιογραφικές και πολιτικές υποβολιμαίες ανοησίες της δήθεν μη ταχύτατης εφαρμογής όλων των εξουθενωτικών μέτρων εναντίον του ελληνικού λαού από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Απεναντίας, το πρόβλημα είναι η υιοθέτηση από αυτή την άθλια κυβέρνηση των συνεργατών με τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις της πολιτικής που διαλύει τη χώρα μας και εξανδραποδίζει το λαό μας. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν πρωτίστως η χώρα δεν απαλλαγεί από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου όσο το δυνατόν ταχύτερα. Θα γράψουμε, όμως, για πολλοστή φορά ότι αυτή η κυβέρνηση από μόνη της δεν φεύγει με τίποτα! Το επαναβεβαίωσε ο αντιπρόεδρός της, Θόδωρος Πάγκαλος, τασσόμενος, μάλιστα, υπέρ της... συγκυβέρνησης με τη ΝΔ – ψάχνοντας, δηλαδή, για πολιτικούς κρετίνους που θα ήταν πρόθυμοι να καταστούν συνυπεύθυνοι για την ολέθρια πολιτική του ΠΑΣΟΚ. «Εάν αυτό καταστεί δυνατό με τη ΝΔ, εγώ θα το καλοδεχόμουν. “Ναι” στη συγκυβέρνηση. Αλλά εκλογές για να έρθει κάποιος άλλος; Όχι, δεν το επιθυμώ και θα προτιμούσα να εξαντληθεί η τετραετία!» δήλωσε ο Θ. Πάγκαλος στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84»! Κορόιδο είναι;  Τού Γιώργου Δελαστίκ άπό