Η ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΚΑΙ Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ.

Τί έγινε; Τούς ξέφυγε , γλίστρησαν κατά λάθος σέ υπόγειο χώρο; Υποχώρησε τό έδαφος καί βρέθηκαν  στό όρυγμα  κατά την αποχωμάτωση του τέταρτου χώρου ; Ότι έγινε πάντως έγινε  καταλάθος. Αποκλείετε νά συνεχίσουν , τουλάχιστον όσο αφορά τήν πληροφόρηση τού κοινού. Ακούσατε τί είπε ο πρόεδρος του Τμήματος Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών, Αθανάσιος Νακάσης,  θεωρεί ότι το όρυγμα που βρέθηκε στο συγκεκριμένο τάφο στην Αμφίπολη είναι πρόχειρο και έχει προκληθεί πιθανότατα από τυμβωρύχους, ενώ εκτιμά ότι το ανασκαφικό έργο στο συγκεκριμένο σημείο πλησιάζει στο τέλος του. Πλησιάζει στό τέλος του λοιπόν.
Ότι είδατε - είδατε. Ότι μάθατε - μάθατε.
Τί υπάρχει πιό κάτω δέν είναι γιά τά μάτια τών θνητών. Τό εφέ τους  τό έκαναν. Τί βρέθηκε επιπλέον δέν θά τό μάθουμε. Από ότι άφησαν οι πλιατσικολόγοι εγγλέζοι τουλάχιστον.
Τελικά γιατί κατά την αποχωμάτωση του τέταρτου χώρου όπου διαπιστώθηκε η ύπαρξη ενός τεχνητού λάκκου -ορύγματος- επί του φυσικού σχιστολιθικού εδάφους, επιφάνειας 4Χ2,10 μ., το υπουργείο επιμένει να μην χαρακτηρίζει κρύπτη;
Αντίθετα ή επίτιμη έφορος Αρχαιοτήτων Κατερίνα Ρωμιοπούλου μιλώντας στον Ελεύθερο Τύπο εξήγησε: «Δεν υπάρχει άλλο τέτοιο παράδειγμα σε μακεδονικό τάφο.

Για να διαπιστώσουμε ότι όντως πρόκειται για τεχνητό όρυγμα πρέπει να βρεθεί στο εσωτερικό του κάποιο στοιχείο. Αν δεν βρεθεί τίποτα μέσα θα μείνει ως όρυγμα με ερωτηματικά».
Μέ ερωτηματικά;;;;
Λοιπόν άς συνδυάσουμε μερικά πράγματα.
Ξέρετε τί είναι τό Τροφώνιο Άντρο;
Ο Τροφώνιος γιος φημισμένος του Απόλλωνα και της Επικάστης ,μεγάλος αρχιτέκτονας και ιδιαίτερα  λιθοξόος, έχτισε το δικό του αλλά περίεργο οίκημα «ΥΠΟΓΕΙΟ ΟΙΚΗΜΑ» μέσα σ’ ένα φυσικό χάσμα, που τεχνικά τροποποιήθηκε για να χρησιμοποιηθεί σαν θεραπευτήριο – Ασκληπιείο. Έγινε ξακουστό Μαντείο και σε μερικές περιπτώσεις σκίασε και το Μαντείο των Δελφών. Τό Τροφώνιο Άντρο.«Ές Τροφωνίου μαντεύεται» γιά όποιον είναι πάντοτε αγέλαστος και βαθυσκέπτεται, αδιαφορεί για τα ανθρώπινα, γιατί πέρασε από την άγνωστη ακόμη μύηση, του Τροφωνίου Άντρου.  Ο γνωστός μας περιηγητής Παυσανίας φαίνεται πως καί ο ίδιος μυήθηκε γιατί όταν μας περιγράφει τα αγάλματα που είδε στο άλσος του Τροφωνίου Άντρου, αφήνει να καταλάβουμε τόσα πολλά σχεδόν όλη την κρυβόμενη κάτω στα έγκατα της γης θεραπεία και μύηση ανάλογα.
 Η κάθοδος των εισερχομένων στο Μαντείο του Τροφωνίου, είναι ο αιώνιος συμβολισμός της σάρκωσης του ανθρώπου μέσα στην ύλη. Εκεί γίνεται η προπαρασκευή για τη μεγάλη μύηση.Τι ακριβώς συνέβαινε κάτω στο Τροφώνιο Άντρο;Τι ακριβώς η αποκάλυψη αφορούσε δεν γνωρίζουμε. Όμως από τα αγάλματα που ο Παυσανίας μας περιγράφει, από την εκ των άνω προς τα κάτω είσοδο του ικέτη, από τον τρόπο της ολίσθησης προς το υποτιθέμενο χάος του εισερχομένου, από τις πλακούντες (άρτους) που κρατούσε στα δυο του υψωμένα πάνω από το κεφάλι του χέρια, από τη λευκή περιβολή του, από τα εγχώρια πέδιλα που του φορούν, από τις προσευχές που τον καθοδηγούν να κάνει, αντιλαμβανόμαστε περίπου τι πρόκειται να μάθει από τη μύησή του. Η μύηση είναι ανώτερη ή υψηλή. Ο υποψήφιος θα ακούσει τον Τροφώνιο να λέγει τα άρρητα και κρύφια. Θα μάθει την Αλήθεια για τον άνθρωπο. Θα μάθει για τον εαυτό του πως είναι ένα νοήμων πλάσμα. Ο νους είναι ο Δίας. Όπου ενώνεται παράγει. Είναι η γενεσιουργός και αιώνια ένωση και έλλογη δυναμοενέργεια.Ο θάνατος συνέχιζε ο Τροφώνιος είναι η αδυναμία του ανθρωπονού να φανταστεί και να γεννήσει τις νέες διεργασίες που θα κρατήσουν τη ζωή. Όσο ο κόρος μέσα στο Νου επικρατεί, όσο η νέα αναζήτηση και φαντασία μέσα στο Νου δεν αναβλύζει και δεν αναγεννιέται, τόσο ο θάνατος στο σώμα αναδύεται. Η ενεργοποιούσα σκέψη, η κοσμοστεφανώνουσα φαντασία με τη νέα ιδιότητα τη θέληση κάνουν την ζωή. Η απουσία τους και η διακοπή της ενεργοποίησής τους σημαίνουν θάνατο.
Όλα μα όλα τα φαινόμενα, όλα τα γεγονότα, όλα τα παρουσιαζόμενα και εξαφανιζόμενα μέσα στη μορφή και στη ζωή, είναι του Νου κατασκευάσματα. Πίσω από το Νου βρίσκεται πάντοτε αθέατος επόπτης, η τρισμακάριστη ψυχή, που περιμένει να πάρει τα αποτελέσματα που ο ανθρωπονούς της δούλεψε.
Τήν ίδια  αρχή θά συναντήσουμε καί  στήν μύησή στα Ελευσίνια Μυστήρια, τήν ίδια καί στά Ορφικά καί Καβείρια Μυστήρια.
{Τα μυστικά γνωστικά αντικείμενα των αρχαίων ελληνικών τόπων, όπως αυτά που βρισκόντουσαν στο Τροφώνιο στη Λιβαδειά, χάθηκαν όχι επειδή ξεχάστηκαν ή καταστράφηκαν, αλλά επειδή τα μελέτησαν και τα έκλεψαν -ή έστω τα διέσωσαν μυστικά- ξένοι περιηγητές οι οποίοι ήταν μυημένοι σε μυστικές αδελφότητες της Ευρώπης, οι οποίοι ερχόντουσαν στην Ελλάδα για να ανακαλύψουν τις ρίζες των πραγμάτων που διδάσκονταν στις αδελφότητες τους.}
Μήπως άραγε τό ίδιο γινότανε καί στήν Αμφίπολη; Καί άν τελικά τό υπόγειο  χώρο πού δέν θέλουν νά ερευνήσουν ή κάποιοι δέν επιτρέπουν είναι πέρασμα σέ ακόμα βαθύτερα μέρη όπου εκεί είναι η αίθουσα μύησης  ; Καί πόσο ακόμα βαθύτερα μπορεί κάποιος νά προχωρήσει; Σέ πόσο βάθος πάνε όλοι αυτοί οι χώροι πού συνδέονται μέ τά Μυστήρια τής αρχαιότητος;
Θά έλεγε κανείς πώς ένας ολόκληρος υπόγειος κόσμος ζούσε κάτω από τίς πόλεις  τού πάνω κόσμου. Ήταν Αμφί- πόλεις. Πάνω καί κάτω. Όπως πάνω έτσι καί κάτω. 
Διαβάζουμε ότι :"Ένας υπόγειος κόσμος, μυστικός για τους περισσότερους, απλώνεται εδώ και τουλάχιστον 2.000 χρόνια κάτω από την αρχαία Ακρόπολη της Θάσου. Πρόκειται για ένα ολόκληρο σύστημα κεκλιμένων στοών, μήκους άνω των 300 μέτρων, οι οποίες χρονολογούνται -σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα που μελετήθηκαν από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας και τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή- από τον 5ο αιώνα π.Χ., την εποχή δηλαδή του Ηροδότου. Μέσα σέ αυτές τις στοές, που φτάνουν στο επίπεδο της θάλασσας, σύρθηκαν στην αρχαιότητα δεκάδες άνθρωποι, για να εξορύξουν, να μεταφέρουν και να βγάλουν στο φως το χρυσό και το χαλκό της Θάσου."
 

Σιγά μήν έσκαβαν μέσα στήν θάλασσα γιά  νά φτιάξουν τούνελ  γιά εξορύξεις μετάλλων.  Ξέρετε βέβαια πού είναι  η Θάσος. Κοντά στό Παγγαίο καί τήν Αμφίπολη. ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΞΑΝΑ ΕΔΩ.
Οί υπόγειες διαδρομές ένωναν τήν Θάσο μέ τήν Αμφίπολη, μέ τήν Σαμοθράκη καί συνέχιζαν ακόμα πρός τά νοτιότερα μέ άλλα σημεία όπου υπήρχαν κέντρα Μυστηρίων. Πόσο αρχαία ήταν άραγε; Τόσο αρχαία πού μάς πάνε πολύ πρίν τήν καταβύθιση τής Αιγηϊδος, όταν η Μεσόγειος αποτελείτο από λίμνες καί πεδιάδες τών οποίων τά όροι είναι τά σημερινά νησιά τού Αιγαίου. {Όχι όλα τά νησιά γιατί μερικά  είναι ουράνια νησιά από υλικό τού μακρινού διαστήματος}.
Έτσι , δέν ανοίχθηκαν οι υπόγειες στοές τής Θάσου κάτω από τήν θάλασσα, αλλά προϋπήρχαν πρίν τόν κατακλυσμό .Καί βέβαια δέν ήταν γιά τό χρυσό αφού  ο καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, Μιχάλης Βαβελίδης,είπε "βρήκαμε στις στοές στοίβες από εξορυγμένο υλικό, χωρίς καθόλου χρυσό"
 Αυτό πού υποψιαζόμαστε είναι πώς υπάρχει ένας υπόγειος κόσμος καί τά μαντεία καί οι μυητικοί χώροι είναι  πύλες γιά τόν κάτω κόσμο. Η Γνωστή κάθοδος στόν Άδη. Εκεί πού πήγε ο Πλούτωνας τήν Περσεφόνη. Ο Άδης τοποθετούνταν κάτω από το έδαφος της Γης και μάλιστα η είσοδός του ήταν στον Αχέροντα ποταμό, ο οποίος κατέληγε σε μία βαθιά σπηλιά. Πολλοί είναι αυτοί  πού πιστεύουν στην  θεωρία της «κοίλης Γης», καί  ότι υπάρχουν ζωντανοί πολιτισμοί που ζουν στα έγκατα του πλανήτη μας και μάλιστα είναι προηγμένοι τεχνολογικά. Αναφέρονται επίσης επισκέψεις κοινών θνητών στο εσωτερικό της Γης (π.χ  Ορφέας , Οδυσσέας, Ηρακλής). Παρατηρούμε ότι η πρόσβαση στον κάτω κόσμο δεν είναι εύκολη και πάντα φυλάγεται καλά (Κέρβερος). Επίσης μπορούμε να αναφέρουμε και την τιμωρία που επέβαλλε ο βασιλίας των θεών Δίας στους τιτάνες, φυλακίζοντας τους στο εσωτερικό της Γης. Η Σαμπάλα/Αγκάρθα φέρεται να αποτελεί τον υπόγειο παράδεισο. Εκεί όπου όλη η γνώση του κόσμου φυλάσσεται καλά. Λέγεται ότι βρίσκεται κάπου σε μια περιοχή που εκτείνεται από το Αφγανιστάν ως την Κίνα. Είναι η χώρα τού Λευκού Αδελφάτου .
Γιατί λοιπόν νά έχουμε ακόμα αμφιβολία πώς κάτω από τόν τύμβο τής Αμφιπόλεως ξεκινάει ένας υπόγειος κόσμος , μιά διαδρομή πού φθάνει πολύ μακριά




πηγή
πηγή
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ - ΕΡΕΥΝΑ