ΤΑΦΗ , ΚΑΥΣΗ Ή ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ;

Στήν αρχαιότητα στήν Ελλάδα τούς νεκρούς τούς έθαβαν ή τούς έκαιγαν καί στό τέλος έπαιρναν τά οστά τους καί τά έθαβαν
Αντίθετα στήν αποτέφρωση ό καιόμενος γίνεται στάχη μέχρι καί τά οστά του. Πλήρης μηδενισμός.  Η καύση των νεκρών θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά από τη Γαλλική Επανάσταση, το 1789 μ.Χ., η οποία όπως είναι γνωστό ξεκινούσε και εμπνεόταν από αθεϊστικά κηρύγματα καί αντιεκκλησιαστικό πνεύμα.  Έκαιγαν τόν νεκρό καί μετά κονιορτοποιούσαν τά οστά του καί τά σκόρπιζαν στά χωράφια καί τά βουνά ή τήν θάλασσα.
Η αιτία λοιπόν της καύσης των νεκρών σωμάτων είναι βαθιά κρυμμένη στην ψυχή του ανθρώπου.
Εκείνος που δεν δέχεται την ταφή του νεκρού σώματός του, δεν πιστεύει στην ύπαρξη και αθανασία της ψυχής, στην πέραν του τάφου ζωή και στην ανάσταση, δεν θέλει νά έχει μετά θάνατο καμμιά σχέση με το Θεό.
 Διαβάστε : Ιερά Σύνοδος: Δίχως νεκρώσιμο ακολουθία και μνημόσυνο η αποτέφρωση