Μην ανησυχείτε. Δε θα διαβάσετε ένα Λιακοπούλιο άρθρο.
Με το «ο καιρός γαρ εγγύς»,απλά, θέλω να πω πως έφτασε ο καιρός τα έθνη, οι λαοί να απελευθερωθούν από τα δεσμά των τραπεζιτών. Η ευτυχία και η πραγματική ευημερία μπορεί να γίνει πραγματικότητα όταν πάψουμε να φοβόμαστε τις σκιές. Όταν καταλάβουμε πως ζούμε μια παγκόσμια απάτη. Πως αυτοεγλωβιστήκαμε στην αυταπάτη πως “εκείνοι” είναι οι δυνατοί και εμείς οι “αδύνατοι”, αυτοί είναι οι θύτες κι εμείς τα θύματα.
Οι παγκόσμιοι δυνάστες είναι γίγαντες με πήλινα πόδια, γιατί η δύναμή τους στηρίζεται σε χαρτιά (τυπωμένο χρήμα, ομόλογα, χρεόγραφα) χωρίς υλικό αντίκρισμα.
Μόλις ανέτειλε η τρίτη χιλιετία, μια κάστα λίγων ανθρώπων αποφάσισε να κυριαρχήσει σε όλον τον κόσμο, εγκαθιδρύοντας μια Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Ο κόσμος έπρεπε να συγκατανεύσει. Σταδιακά να ζητήσει ο ίδιος την Παγκόσμια Υγεία, την Παγκόσμια Διατροφή, την Παγκόσμια Προστασία, την παγκόσμια Διαχείριση των Υδάτινων Πόρων, την Παγκόσμια Οικονομία και Ανάπτυξη, την Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Το σχέδιο είχε εκπονηθεί από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Η υλοποίησή του άρχισε επίσημα τις 11 Σεπτεμβρίου 2001, όταν επέπεσαν δύο αεροπλάνα, πιλοταρισμένα δήθεν από αεροπειρατές, στους δίδυμους πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Ν. Υόρκη και ένα το Πεντάγωνο των ΗΠΑ. Μπροστά στον φόβο, που τεχνητά δημιούργησαν ασυνείδητοι εγκληματίες- γιατί τι άλλο είναι αυτοί που έθαψαν στα ερείπια τρεις χιλιάδες συνανθρώπους τους, αλλά ούτε έναν Εβραίο; - οι πολίτες εύκολα παραχώρησαν στην κεντρική εξουσία μέρος των δικαιωμάτων και της ελευθερίας, που με αγώνες εκατοντάδων χρόνων και αιματοχυσιών είχαν αποκτήσει. Και μετά ακολούθησε η οικονομική κρίση.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν προκλήθηκε από λάθος. Ούτε είναι ένα φυσικό φαινόμενο πέρα από τον έλεγχο του ανθρώπου.
Αποσκοπεί στον έλεγχο της ανθρωπότητας.
Προκλήθηκε επίτηδες από την παγκόσμια ηγετική κλίκα. Και δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ, αλλά θα συνεχιστεί και θα είναι πολύ χειρότερη από την κρίση του 1929.
Στόχος είναι να προκληθεί παγκόσμια οικονομική ύφεση και γενικευμένο αδιέξοδο. Τότε η παγκόσμια οικονομική συμμορία θα μπορέσει ευκολότερα να πείσει τον κόσμο, ότι μοναδική λύση είναι η δημιουργία Παγκόσμιου Νομίσματος, Παγκόσμιας Κεντρικής Τράπεζας ιδιωτικά ελεγχόμενης από τους ίδιους και Παγκόσμιας Κυβέρνησης.
Και ας μη γελιόμαστε, η Παγκόσμια αυτή Κυβέρνηση, αν επιβληθεί, δε θα είναι δημοκρατική. Το ποιόν των ανθρώπων που συγκροτούν την ηγετική οικονομική συμμορία το είδαμε στη Γάζα, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, το έχουμε δει στην πολιτική του Ισραήλ και στην παγκόσμια ανοχή για τις γενοκτονίες του.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι εγκληματίες και γενοκτόνοι.
Το είδαμε, επίσης, στο έτος που πέρασε με την παγκόσμια προπαγάνδα και τη συνακόλουθη υστερία για τη γρίπη των χοίρων.
Το βλέπουμε με την απόσυρση παραδοσιακών τροφίμων και την αντικατάστασή τους με μεταλλαγμένα.
Αν δημιουργήσουν Παγκόσμια Κυβέρνηση αυτή θα είναι μια Παγκόσμια Δικτατορία! Την προπαγανδίζουν εντολοδόχοι τους πολιτικοί- μαριονέτες, οι οποίοι μπορεί να εκλέγονται με την ψήφο του λαού, αλλά τα μέτρα τους είναι αντιλαϊκά, κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των εντολέων.
Στους μεγάλους οργανισμούς οι αντιπρόσωποι των κρατών δεν είναι εκλεγμένοι, αλλά διορισμένοι. Προφανώς αρεστοί και πειθήνιοι στο “σύστημα”.
Άνθρωποι έτοιμοι να γίνουν πιστοί υπηρέτες τους, αποφασισμένοι να εφαρμόσουν κάθε σκληρή ή εγκληματική εντολή που θα τους δοθεί.
Κάνουμε κάποιες απλές σκέψεις:
Πώς είναι δυνατόν όλα τα κράτη του κόσμου, χωρίς σχεδόν καμία εξαίρεση, να έχουν τεράστια χρέη στις τράπεζες;
Πώς είναι δυνατόν οι χώρες με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος (σε απόλυτο μέγεθος) στον κόσμο να είναι κατά σειρά οι Η.Π.Α., η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, δηλαδή οι κατά τεκμήριο πλουσιότερες χώρες στον κόσμο;
Πώς είναι δυνατόν, αντί οι φτωχές χώρες να χρωστάνε στις πλούσιες, όπως θα περίμενε κανείς, να χρωστάει όλος ο κόσμος στις τράπεζες;
Πώς είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι και όλα τα κράτη του κόσμου να είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, δηλαδή σε επιχειρήσεις οι οποίες δεν παράγουν κανένα χρήσιμο υλικό προϊόν;
Πώς είναι δυνατόν τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που παράγουν τα πάντα, να χρωστάνε σε μερικούς τραπεζίτες, οι οποίοι δεν παράγουν τίποτα;
Πρόσφατα, ο οικονομολόγος Μάιλ Χάντσον έγραφε στους Financial Times:
«Η μόνη διέξοδος από την κρίση του ευρωπαϊκού χρέους είναι μια διαπραγματεύσιμη παραγραφή του.
Οι τράπεζες δανείζουν εικονικό χρήμα, που στην πραγματικότητα δεν διαθέτουν, το οποίο εγγυοδοτείται με κεφάλαια που στην πραγματικότητα δεν έχουν, που κι αυτά υποστηρίζονται από τις κεντρικές τράπεζες που τυπώνουν χρήμα από αέρα κοπανιστό.
Όμως, όποτε οι οφειλέτες δυσκολεύονται να ξεπληρώσουν τα επαχθή δάνεια, οι τραπεζίτες προχωρούν σε κατάσχεση των (απολύτως υπαρκτών) περιουσιακών τους στοιχείων». Επομένως που καταλήγουμε;
Σε άρθρο της εφημερίδας Καθημερινής διαβάζουμε:
«Σε κάθε περίπτωση, η ιδέα ότι χρειάζεται κάποιου είδους “σεισάχθεια” απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους, κερδίζει διαρκώς έδαφος.»
Η παγκόσμια λύση λοιπόν είναι παγκόσμια να απαιτήσουμε την εφαρμογή της αρχαιοελληνικής σεισάχθειας.
Τι είναι η σεισάχθεια;
Σεισάχθεια = σείω + άχθος = αποσείω, σηκώνω το βάρος:
Ένας από τους βασικούς νόμους του Σόλων, του μεγάλου Αθηναίου Νομοθέτη, που υπήρξε και ένας από τους λεγόμενους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας.
Ο μέγας νομοθέτης Σόλωνας ήταν ο πρώτος που προσπάθησε να αντιμετωπίσει νομοθετικά την κατάρρευση του τότε οικονομικού συστήματος της αρχαιότητας που εισήγαγε την “σεισάχθεια”, δηλ. νόμο που καταργούσε τα χρέη από δανεισμό με υποθήκη ακίνητης περιουσίας και «επί σώμασι», ( τα χρέη κυρίως των αγροτών οι οποίοι, μη μπορώντας να τα ξεπληρώσουν, είχαν χάσει τις περιουσίες τους και είχαν πουληθεί δούλοι εντός και εκτός της Αττικής).
Με τη σεισάχθεια ο Σόλων σήκωσε το άχθος - το βάρος - από τους ώμους των ασθενέστερων οικονομικά πολιτών, οι οποίοι είχαν περιέλθει σε κατάσταση κοινωνικής εξαθλίωσης.
Όσοι είχαν πουληθεί δούλοι για χρέη απελευθερώθηκαν και επέστρεψαν στα σπίτια τους.
Ένα άλλο μέτρο που πήρε ο Σόλων ήταν να χωρίσει τους πολίτες της Αθήνας σε κοινωνικές τάξεις ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση και όχι με βάση την καταγωγή, όπως γινόταν ως τότε.
Το σύστημα ήταν «τιμοκρατικό», από το τίμημα, δηλαδή το πόσο μπορούσε να αποτιμηθεί ο πολίτης με βάση την περιουσία του.
Ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του κάθε πολίτη ρυθμίστηκε και η φορολογία (εισφορές).
Ο Σόλων πήρε επίσης μέτρα για τους «πολιτικούς τυχοδιώκτες». Θέσπισε λοιπόν νόμο ο οποίος προέβλεπε τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων όσων δεν υπάκουαν στους νόμους της πόλης- κράτος.
Ο Πλούταρχος στο “Βίο του Σόλωνα” λέει ότι καταργήθηκαν όλα τα χρέη ύστερα από τη θέσπιση του νόμου αυτού.
Τα αποτελέσματα των νόμων της σεισάχθειας ήσαν:
● διαγραφή των χρεών
● ελευθέρωση όσων είχαν γίνει δούλοι των δανειστών λόγω χρέους
● υποχρέωση των μεγαλογαιοκτημόνων βα επιστρέψουν στους μικρογαιοκτήμονες τα χωράφια που τους είχαν πάρει σαν υποθήκη για τα χρέη
● απαγόρευση του δανεισμού του πολίτη με εγγύηση την προσωπική του ελευθερία
● καθορισμός ενός ανώτατου ορίου εδαφικής ιδιοκτησίας που μπορεί να κατέχει ένας πολίτης.
Σήμερα για μας σεισάχθεια σημαίνει αρνούμαι να ανταλλάξω την πραγματική αξία που αντιπροσωπεύει ο ιδρώτας του προσώπου μου με την απατηλή υπόσχεση αξίας που αντιπροσωπεύει η άνευ αντικρίσματος και ουσιαστικού περιεχομένου «πίστωση» που καταχωρείται στο όνομα μου.
Και γι’ αυτή την πίστωση με καταδικάζουν να φυτοζωώ, να χάσω το δικαίωμα να κάνω σχέδια για το μέλλον, μου κλέβουν τον μόχθο 30- 40 χρόνων χωρίς να μου χορηγούν σύνταξη ή εφάπαξ.
Η σεισάχθεια είναι το σύνθημα για την ενεργοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων και την αφύπνιση των συνειδήσεων όπου ο καθένας ξεχωριστά -στο μερίδιο που του αναλογεί- σταματά την οικονομική αιμορραγία που υφίσταται το σώμα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζει, αρνούμενος να προσφέρει το ίδιο του το αίμα, όταν αυτό συγκεντρώνεται στις ιδιωτικές δεξαμενές του δανειστή του .
Σεισάχθεια σημαίνει την νόμιμη απαίτηση για παραγραφή -οριστική και αμετάκλητη- κάθε χρέους που δημιουργήθηκε με δόλο και βασίστηκε στην μαζική εξαπάτηση, διότι δεν νοείται αποπληρωμή χρέους μιας οποιασδήποτε αξίας προς κάποιον που δεν την κατείχε ποτέ, άρα δεν δικαιούνταν και να την δανείσει, - πόσο μάλλον με υψηλό τόκο.
Η σεισάχθεια είναι ένα διαχρονικό και υπερτοπικό προγονικό παράγγελμα των Ελλήνων, που όταν η βάναυση και αντικοινωνική οικονομική πολιτική το ενεργοποιήσει και το κάνει να ακούγεται ξανά παντού, αυτό θα αποτελέσει τον οιωνό που θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους μιας θλιβερής εποχής.
Γι αυτό πρέπει όλοι οι λαοί να το υιοθετήσουν, όχι μόνον των υπανάπτυκτων αλλά και των αναπτυγμένων λαών. Γιατί όλοι έχουν δικαίωμα σε μια ζωή με ποιότητα. Σε μια ζωή όπου δεν θα γίνεται εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου