"Γουνοῦμαι σ’ ἄνασσα"...προσκυνώ αρχόντισσα. Οδύσσεια ζ 149

Ομήρου Λέξις: «Γουνοῦμαι σ’ ἄνασσα»,  προσκυνώ, αρχόντισσα. Οδύσσεια ζ 149 Tίτος Χριστοδούλου

Τρεις οι γυναίκες που προκαλούν τον Οδυσσέα, στην κλιμακωτή πορεία του μέσα από τον κόσμο των παραμυθιών, των μυθικών όντων, θεριών και τεράτων, τις ακυρωτικές της ταυτότητάς του προκλήσεις της επιθυμίας και της λήθης, της ανευθυνότητας και του φόβου, στις ραψωδίες ζ έως μ, μέχρι την επιστροφή του στον πραγματικό του κόσμο, στην Ιθάκη. Κατώφλι κι αβελτηρία για την άφιξη στην Ιθάκη η Σχερία, το νησί των Φαιάκων. Όπου, σε αντίστιξη προς τον κόσμο των 'αθεμίστιων', των χωρις πόλη και πολιτισμό βαρβάρων Κυκλώπων, των καταλυτών της υψίστης πολιτικής αρετής της φιλοξενίας, φτάνει στο άλλο άκρο: στον υπερπολιτισμένο, υπερφιλόξενο κι υπεργενναιόδωρο 'γκρίζο', δηλαδή φανταστικά τέλειο, κόσμο των Γκρίζων ανθρώπων: των Φαιάκων. Μετά την μάγισσα Κίρκη και την καλύπτουσα, ακυρωτική της ταυτότητάς του θεά Καλυψώ, τώρα η αθώα, παρθενική νεάνιδα. Η Ναυσικά. Κοινό στοιχείο και των τριών το 'λιλαιομένη πόσιν είναι', η επιθυμία να τον κάνουν άνδρα τους. Ακόμη κι η άβγαλτη παιδούλα, η παρθενική, πριγκηποπούλα Ναυσικά.
...συνέχεια ΕΔΩ