Η παλαβή σοσιαλδημοκρατία

Η παλαβή σοσιαλδημοκρατία ξαναχτύπησε, αυτήν την φορά βάζοντας στο στόχαστρο την ατομική ιδιοκτησία και μάλιστα την ιερότερη ιδιοκτησία που είναι το σπίτι.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αφιερώσει και μια θεά στην οικία, την θεά Εστία. Οι νέοι σοσιαλδημοκράτες αφιέρωσαν στην οικία τον τελώνη και αποφάσισαν πως για να σωθεί η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα θα πρέπει να πεθάνει η Ελλάδα.
Και αυτό είναι απόλυτα σαφές.
Η σοσιαλδημοκρατία δεν έχει κάποιο άλλο πολιτικό πρόταγμα πέραν της διάσωσης του κράτους με κάθε θυσία.
Η παλαβή σοσιαλδημοκρατία του ΠΑΣΟΚ το πήγε ένα επίπεδο πιο πέρα, άλλα και η πιο λογική σοσιαλδημοκρατία δεν έβαλε μυαλό. Ελπίζει ακόμα ότι ένα άλλο κράτος είναι εφικτό, αν γίνουν οι άνθρωποι ανιδιοτελείς, κοινωνιοκεντρικοί, πληρώνουν τους φόρους τους και ασφαλιστούν όλοι σε ένα ταμείο κοινωνικής ασφάλισης που θα είναι διαχειριστικά εντάξει (αυτό είπε ο Μπάμπης Παπαδημητρίου στην Καθημερινή της Κυριακής).
Αν το ταμείο συνεχίζει το αποτυχημένο σύστημα πόνζι που παίρνει πόρους από τους νέους και παραγωγικούς και τους αναδιανέμει κάπου αλλού δεν έχει σημασία.
Η σωτηρία της κοινωνικής ασφάλισης είναι πολύ μεγάλο πράγμα ακόμα και αν είναι αντικοινωνική και καθόλου ασφάλιση.
Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί η παλαβή σοσιαλδημοκρατία θα είναι μια αντισυστημική ελευθεριακή δεξιά.
Μπορεί να μην είναι σαν τον Ρον Πωλ, μπορεί να μην τρέξει να αποποινικοποιήσει την ηρωίνη, όμως θα έχει καθήκον να τα βάλει με την σοσιαλδημοκρατία. Το εγχείρημα δεν είναι δύσκολο, η παλαβή σοσιαλδημοκρατία μας οδηγεί στο χείλος της καταστροφής. Η σημερινή πολιτική είναι αδιέξοδη.
Μια τέτοια ελευθεριακή δεξιά θα πρέπει να είναι αντισυστημική για να τα βάλει με το κατεστημένο που η σοσιαλδημοκρατία δημιούργησε εδώ και 40 χρονιά. Θα πρέπει να είναι ελευθεριακή για να είναι ασυμβίβαστα οικονομικά φιλελεύθερη χωρίς υπογραμμίσεις και υποσημειώσεις. Άνοιγμα, για παράδειγμα, των ταξί με τον καθένα που έχει δίπλωμα και όχημα να μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα.
Να δώσει αυτή η αντισυστημική δεξιά στους συντηρητικούς πολίτες τα δικαιώματα της επιλογής στα ζητήματα αξιών, χωρίς οι τελευταίοι να έχουν πάνω από το κεφάλι τους την τρέντυ κοινωνική μηχανική του υπουργείου παιδείας.
Εν τελεί κάποτε η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ένα σοβαρό συντηρητικό κόμμα με μια φιλελεύθερη οικονομική ατζέντα που θα πιέσει για δραστική περικοπή του κράτους και που επιτέλους θα τα βάλει με τις “αλήθειες” του κοινωνικού κράτους, της δικαιωματοκρατίας, της οικολογίας, του περίφημου δημοσίου χώρου κλπ.
Ο κύριος Χρήστος Γιανναράς στην χθεσινή Καθημερινή μίλησε για την αναγκαιότητα ενός τέτοιου κόμματος και το ονόμασε “Το κόμμα των ενεργών ιδιωτών”.
Καιρός λοιπόν για το κόμμα αυτό.
εδώ