Προγνωστικός Προγραμματισμός: Πώς μια ταινία του Νίκολας Κέιτζ του 1998 έγραψε το σενάριο για τον θάνατο του Τσάρλι Κερκ

 Η ταινία δράσης του 1998 με τον Νίκολας Κέιτζ,  "Snake Eyes",  επιστρέφει ξαφνικά στη συζήτηση λόγω μιας σειράς από παράξενες ομοιότητες που επισημαίνουν οι άνθρωποι μεταξύ της ταινίας και των γυρισμάτων του Τσάρλι Κερκ.

Στην ταινία, ένας χαρακτήρας ονόματι Charles Kirkland σκοτώνεται από ένα μόνο πυροβολισμό στην αριστερή μπροστινή πλευρά του λαιμού. Το διαφημιστικό σποτ της ταινίας δείχνει τον Nicolas Cage να κάνει μια σφιχτή τριγωνική χειρονομία στην αφίσα. Η κεντρική πλοκή βασίζεται σε μια διεφθαρμένη συμφωνία όπλων που περιλαμβάνει Ισραηλινούς μεσάζοντες. Ο επικεφαλής ερευνητής που ανακαλύπτει την κατάσταση ονομάζεται Tyler.

Για πολλούς, η πιο ανησυχητική λεπτομέρεια είναι το ίδιο το σλόγκαν της ταινίας: «Πίστεψε τα πάντα εκτός από τα μάτια σου». Σήμερα, μοιάζει λιγότερο με μάρκετινγκ και περισσότερο με προειδοποίηση - μια ατάκα που φαίνεται να κοροϊδεύει τον θεατή, υπονοώντας ότι η αλήθεια είναι κρυμμένη σε κοινή θέα.

Φόρουμ συνωμοσίας και κοινωνικά δίκτυα συνδέουν το νήμα της ταινίας για τη συμφωνία όπλων με το Ισραήλ με ισχυρισμούς ότι το Ισραήλ βρισκόταν πίσω από την πραγματική δολοφονία του Κερκ. Η γλώσσα είναι ωμή: η ταινία δείχνει τη συμφωνία, τον ερευνητή και τη μέθοδο φίμωσης ενός μάρτυρα - επομένως, σύμφωνα με τη θεωρία, η ταινία λειτουργεί ως δοκιμαστική εκτέλεση ή σήμα.

Οι υποστηρικτές της θεωρίας επισημαίνουν την τριγωνική χειρονομία της αφίσας ως μια οπτική υπογραφή που συνδέει ολόκληρη την αφήγηση. Οι επικριτές την αποκαλούν τυχαία επικάλυψη και τυπική χολιγουντιανή συντομογραφία: έντονα σύμβολα, πολιτικές δευτερεύουσες πλοκές και ένας δραματικός θάνατος.

Αυτό το πλαίσιο ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που οι κοινότητες συνωμοσίας αποκαλούν «προγνωστικό προγραμματισμό». Η βασική ιδέα είναι απλή: τοποθετήστε συγκεκριμένες εικόνες και σημεία πλοκής στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης για να ομαλοποιήσετε μια ιδέα ή να προετοιμάσετε το κοινό για ένα γεγονός πριν συμβεί.

Η λογική πίσω από τον προγνωστικό προγραμματισμό είναι απλή: επαναλαμβάνουμε μια εικόνα ή μια ιστορία αρκετά συχνά στη μυθοπλασία και όταν τελικά εκτυλίσσεται στην πραγματικότητα, νιώθουμε λιγότερο σοκαρισμένοι, σχεδόν αναμενόμενοι. Το κοινό έχει ήδη «προετοιμαστεί», έχει μαλακώσει ώστε να αποδεχτεί αυτό που κάποτε θα φαινόταν αδιανόητο.

Οι υποστηρικτές της θεωρίας επισημαίνουν μια μακρά λίστα παραδειγμάτων.  Η σειρά Simpsons  έχει γίνει θρυλική για επεισόδια που αργότερα φάνηκαν να απηχούν γεγονότα του πραγματικού κόσμου με εκπληκτική ακρίβεια.

Ο πιλότος της ταινίας  «Οι Μοναχικοί Ένοπλοι»  το 2001 έδειξε ένα αεροπειρατή να πετάει προς το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου μήνες πριν από την 11η Σεπτεμβρίου.

Σειρές όπως το  "24"  προέτρεψαν το κοινό σε βασανιστήρια, παρακολούθηση και ατελείωτους αντιτρομοκρατικούς πολέμους. Ακόμα και μουσικά βίντεο, φωτογραφίσεις μόδας και παγκόσμιες διαφημιστικές καμπάνιες βασίζονται επανειλημμένα σε απόκρυφες εικόνες - πυραμίδες, μάτια που βλέπουν τα πάντα, τελετουργικές μάσκες - σαν να θέλουν να συνδυάσουν τα σύμβολα με το πολιτισμικό υποσυνείδητο.

Για τους πιστούς, τίποτα από αυτά δεν είναι τυχαίο. Κάθε παράδειγμα είναι μέρος ενός ευρύτερου μοτίβου - η μυθοπλασία προετοιμάζει την πραγματικότητα, η ψυχαγωγία χρησιμεύει ως πρόβα. Γι' αυτό το  Snake Eyes  έχει αγγίξει τόσο πολύ το ενδιαφέρον. Το χειρόγραφο με την πυραμίδα, η υποπλοκή της με θέμα την ισραηλινή συμφωνία όπλων και η εκτέλεση του Charles Kirkland με πυροβολισμό στον λαιμό, όλα μοιάζουν λιγότερο με κινηματογραφικές επιτυχίες και περισσότερο με σενάριο γραμμένο εκ των προτέρων.

Το ερώτημα που θέτουν οι άνθρωποι δεν είναι πλέον αν πρόκειται για σύμπτωση, αλλά αν το Χόλιγουντ έδινε σήματα από την αρχή.

ΕΔΩ