Θυμάμαι τότε ...τότε που υπήρχαν άντρες και γυναίκες και όχι μια κοινωνία με ντύσιμο και ομιλία unisex
που ο άντρας εξέπεμπε σεβασμό και η γυναίκα καλοσύνη
που η γυναίκα είχε σεμνότητα (προσέξτε το μακρύ φόρεμα)
που οι γυναίκες στην εκκλησία φορούσαν μαντήλα και οι χήρες φορούσαν μαύρα,
τότε που τα κοριτσάκια περιποιόταν τα μαλλιά τους κάνοντας κοτσιδάκια (απλό, απέριττο και όμορφο) και δεν υπήρχαν κομμωτήρια,
τότε που τα αγοράκια δεν άλλαζαν κούρεμα σύμφωνα με τις επιταγές της μόδας
τότε που εκτός από τους γονείς, την διαπαιδαγώγηση των παιδιών έκανε ο παππούς, η γιαγιά, ο παπάς και ο δάσκαλος του χωριού και όχι η τηλεόραση
τότε που στα σχολεία μάθαιναν για αγίους και ήρωες και όχι για το ρατσισμό και την διαπολιτισμικότητα,
τότε που στα σχολεία μας φοιτούσαν ελληνόπουλα
τότε που η μάννα ξαγρυπνούσε υπομονετικά δίπλα στο άρρωστο παιδί και δεν
το άφηνε στην "γιαγιά" για να πάει στη δουλειά, για καφέ ή για ψώνια
τα θυμάμαι όλα αυτά ..κι αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε τις αξίες και τα ιδανικά (υπάρχουν;;) του δυτικού τρόπου σκέψης που μας επέβαλε η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τις τηλεπρεσόνες και τους ερμαφρόδιτους στην τηλεόραση.
μία ακόμη φορά αυτό και θα θερίσουμε (υλισμός, καλοπέραση, κατανάλωση, ναρκωτικά, χούλιγκανς, αθεΐα, αναρχία, μιζαδόροι, διαπλοκή και τελικά υλική, ηθική και πνευματική χρεοκοπία).
δεν μας σώζει ούτε ο Άγιος Παϊσιος, ούτε οι προφητείες ούτε τα άγια λείψανα.
Η επιλογή για την κόλαση που ζούμε, είναι ΔΙΚΗ ΜΑΣ.
Ξύπνα Ραγιά,
Ξύπνα, και πάρε τις τύχες της οικογένειας, της πατρίδας και της ορθοδοξίας
στα χέρια σου.
Αρκετά ανέχτηκες προδότες, κίναιδους και λαμόγια και στην πολιτική και στην εκκλησία.
ΞΥΠΝΑ
και ΑΓΩΝΙΣΟΥ
την φωτογραφία είδαμε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου