Ῥοβόλα κάτω ‘σ τὸν γιαλόν, κάτω ‘σ τὸ περιγιάλι.
Βάλε τὰ χέρια σου κουπιά, τὴ στήθη σου τεμόνι,
Καὶ τὸ λιγνόν σου τὸ κορμί, βάλε το σὰν καράβι·
Κ΄ ἄν κάμ΄ ὁ Θεός κ΄ ἡ Παναγιά, νὰ πλέξῃς, νὰ περάσῃς,
Νὰ πᾷς πρὸς τὰ λιμέρια μας, ὁπώ ΄χομεν καβοῦλι,
Ποῦ ψήσαμεν τὰ δυὸ τραγιά, τὸν Φλώραν καὶ τὸν Τόμπραν,
Ἂν σ΄ ἐρωτήσ΄ ἡ συντροφιὰ τίποτε γιὰ ἐμένα,
Νὰ μὴν εἰπῇς πῶς χάθηκα, πῶς πέθαν΄ ὁ καϊμένος,
Μόνον εἰπέ, πανδρεύθηκα ΄σ τὰ ἔρημα τὰ ξένα,
Πῇρα τὴν πλάκαν πεθεράν, τὴν μαύρην γῆν γυναῖκα,
Κι΄ αὐτὰ τὰ λιανολίθαρα ὅλα γυναικαδέλφια…
CHANTS POPULAIRES DE LA GRECE MODERNE, PAR C. FAURIEL, PARIS, 1824 σελ. 50, Θ’ .
Ὁ Κάρολος-Κλαύδιος Φωριέλ (C. C. Fauriel ) κατέγραψε 200 περίπου τραγούδια· ἱστορικά, κλέφτικα, γαμήλια, μοιρολόγια κ. ἂ. Σχολιάζει τὴν ζωὴ τῶν Νεότερων Ἑλλήνων καὶ ἀναφέρεται στοὺς Κλεφταρματολούς, τοὺς ὁποίους ἀντιμετωπίζει μὲ θαυμασμό. Ἦταν ἡ πρώτη συλλογὴ τοῦ εἴδους, καὶ τυπώθηκε σὲ δύο τόμους τὸ 1824-1825 στὸ Παρίσι.
Δημιούργησαν ἀμέσως τεράστια αἴσθηση: τὸ κλίμα ἦταν ἄλλωστε εὐνοϊκὸ γιὰ κάθε τί ἑλληνικὸ ἢ λαϊκό.
Ἡ συλλογὴ μεταφράστηκε ἀμέσως στὰ γερμανικά (δύο φορές), στὰ ἀγγλικὰ καὶ τὰ ρωσσικά. Ὁ Φωριέλ εἶναι ὁ πρῶτος ποὺ μᾶς παραδίδει τυπωμένα, τὰ πρῶτα λαϊκὰ τραγουδήματα τῶν ἐπαναστατικῶν ἀγώνων.
Ἡ πρώτη μετάφραση τοῦ ἔργου του στὰ ἑλληνικὰ ἔγινε τὸ 1956.
Χλόη
Εἰκόνα: «The Greek Singer», 1893, Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
πηγή
