Β: Ναι, και ρίχνει πιστολιές
Α: Όχι, όχι και τον σχολιάζει ο Φύσσας, ο συγχωρεμένος
Β: Ο Φύσσας; Πως τον σχολιάζει; Από τον Ουρανό;
Α:Ε από, ε σε μια εκπομπή που κάνανε και καλά σατιρική όπως είναι το Ράδιο Αρβύλα
Β: Ο Φύσσας έκανε εκπομπή;
Α: Ε, έτσι δείχνει. Στην τηλεόραση, στο ίντερνετ δεν ξέρω.
Β:Ε τώρα θα κάνει από τον παράδεισο εκπομπή
Α: Ε τώρα ναι, αυτό θα έλεγα και 'γω Του βάλανε κάτι τραγούδια να πουμε στη φόρα που έλεγε φασίστες σας γ@μώ, σφαχτ' τους, κατούρα τους στα μούτρα και θαψτους και κάτι τέτοια.
Β; Ε, εντάξει τον θάψαν αυτόν
Α: ΧαΧα το ξέρω, αυτό είπα και γω
Β: Ε βέβαια βρε μ...κα, σε ξύλο ήτανε πάνω. Σε συμπλοκή ήταν το μ...νί. Σε συμπλοκή βρέθηκε.
Α: Ρε π...στη μου εντάξει, τα έχουν... Τα παρουσιάζουν όπως θέλουν τα α...δια οι δημοσιογράφοι είναι τα μεγαλύτερα μ...νόπανα.
Β: Μ....κα, μακάρι άμα υπάρχει Θεός να μας βοηθήσει και να μας δώσει δύναμη να αντέξουμε και να έρθει μια ώρα ρε φίλε που θα λογαριαστούμε με όλους όπως πρέπει.
Σε άλλο σημείο λένε:
Α: Ο μπάτσος ήταν ωραίος στην αρχή που με συλλάβανε. Μ....κα τον έκανα πουτ....
Β: Τι έγινε ρε; Για πες.
Α: Μπαίνουμε μπροστά με τις μηχανές και βγάζουνε τα πιστόλια και με σημαδεύουνε κι εγώ κάθομαι, βάζω τα χέρια στο ταμπλό όπως μου λένε, και του λέω, ρε φίλε, τι βγάζεις πιστόλι και με σημαδεύεις, από τη στιγμή που είμαι άοπλος ας πούμε; Με πολιτικά.
Β: Ναι
Α: Του λέω, αν ήμουνα, άμα οπλοφορούσα, του λέω και με σημάδευες με πολιτικά, χωρίς να μου πεις τι είσαι και έριχνα θα έφταιγα εγώ; Τέλος πάντων, μου λέει, δεν πειράζει φίλε, μου λέει, η κατάχρηση κάνει κακό, όχι η χρήση. Με βγάζει, τέλος πάντων, μου περνάνε χειροπέδες , του λέω και μου κάνει να ξέρεις λέει, ότι είμαι μαζί σας λέει και είμαι πολύ στεναχωρημένος λέει γι' αυτό που κάνω, λέει και αλλά να ξέρεις ότι είμαι αναγκασμένος. Του λέω, σε καταλαβαίνω απολύτως, του λέω. Κι εγώ όταν θα έρθει η δική μας ώρα, να ξέρεις ότι κι εγώ θα το κάνω και εγώ θα στεναχωρεθώ αλλά να ξέρεις μετά ότι θα σου πω συγγνώμη.
Β: Α πολύ καλά τα είπες.
Α: Ναι, ναι. Του λέω κι εγώ όταν θα έρθει η δική μας ώρα του λέω, θα στενεχωρεθώ του λέω, αλλά θα το κάνω. Και μένει κόκαλο ο μπάτσος και γυρνάει και με κοιτάει στα μάτια και μου λέει ελπίζω να υπάρχουν άνδρες, λέει σαν κι εσένα οι οποίοι θα με διατάσσουνε τότε, ε, του λέω άμα σε διατάσσω θα είναι καλό. Μπορεί να έχουμε χειρότερη σχέση.
Α:Ε, θα έρθει φίλε, εγώ ειλικρινά πιστεύω στο Θεό πραγματικά και πιστεύω ότι θα έρθει μια ώρα που θα μας τα ξεπληρώσει όλα αυτά και δεν θα τελειώνει να πουμε να πέφτει πριονίδι, δεν θα τελειώνει.
Β: Θα έρθει, θα έρθει η ευλογημένη ώρα
Α:Το πριονίδι δεν θα τελειώνει
Β: Θα έρθει, θα έρθει φίλε
Α: Και μετά ας μας καθαρίσουνε. Και να σου πω και κάτι;
Β: Γιατί να μας καθαρίσουνε;
Α: Επειδή είχα μια κουβέντα με κάποιονα, να που με σοβαρό, εμείς άμα θέλουνε να μας βγάλουνε και εκτός νόμου κι ας ακούνε τα μ@@@@@@να να το ξέρουν, έχουμε και πενήντα με εκατό άτομα τα οποία είναι άτομα αποφασισμένα να πέσουνε. Αυτά τα μο@@@@ ποιους έχουν έτοιμους να πέσουνε;
Β: Εκτός νόμου δεν μπορούνε.
Λέμε, λέμε , λέμε να θέλουνε να το παίξουμε τόσο αντρίκια το παιχνίδι, εμείς έχουμε κι εκατό τρελούς που είναι αποφασισμένοι. Αυτοί έχουνε δέκα;
Β: Άλλοι τόσοι, άλλους τόσους τρελούς. Περίμενε. Άλλους τόσους τρελους.
Α: Ε, εκτός αν πάνε στα Καρακουρού. Εκτός αν πάνε για Κομοτηνή που... τσάμπα το @@@@@.
Β: Να βγούν τα λειόκαννα
Α: Να βγουν τα λειόκαννα, άλλοι τόσοι τρελοί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου