Η αβάσταχτη υποκρισία των "προοδευτικών"

ΚΟ: Η υποκρισία των δυτικών και ειδικά αυτή των «προοδευτικών» είναι απίστευτη μπροστά στα τελευταία γεγονότα των εξαγριωμένων – και γεμάτων μίσος για τη Δύση – μουσουλμάνων που απειλούν να τα κάψουν όλα εξαιτίας της «βλάσφημης» ταινίας για τον Μωάμεθ. Πάει η «ελευθερία της έκφρασης», το "δικαίωμα του καλλιτέχνη να εκφραστεί" και να "προκαλέσει" και όλα αυτά τα βαρύγδουπα και μονότονα που ξεστομίζουν με ύφος… «προοδευτικού», οι απανταχού "υπερασπιστές της τέχνης" και των "δικαιωμάτων", όταν κάποιοι «μεσαιωνιστές» χριστιανοί διαμαρτύρονται για καλλιτεχνικά «έργα» που υβρίζουν και εξευτελίζουν με τον πιο χυδαίο και άρρωστο τρόπο την χριστιανική πίστη. Τώρα το στόμα των "προοδευτικών" δεν μιλάει. Είναι ερμητικά κλεισμένο. Ή μάλλον κάτι ψελλίζουν – με ύφος «ευαίσθητου» - για «σεβασμό στην θρησκεία» και ζητάνε - με ύφος «ανησυχούντος» - την σύλληψη του «δράστη»!    

Άψογο δείγμα αυτής της αισχρής υποκρισίας είναι η διαφορετική αντιμετώπιση "παρόμοιων περιστατικών", από την εφημερίδα New York Times, όπως περιγράφεται από το παρακάτω άρθρο:

Όταν ο στόχος ήταν ο Χριστιανισμός, οι Times, δήλωναν ότι οι καλλιτέχνες έχουν την υποχρέωση να «προκαλέσουν το κοινό». 

Όταν ο στόχος είναι το Ισλάμ, οι Times αρχίζουν να μιλάνε για "σεβασμό της θρησκευτικής πίστης". Όπως σημειώνει ο δημοσιογράφος Tim Blair, το Ισλάμ έχει κερδίσει αυτό το "σεβασμό" σημαδεύοντας με το όπλο...

Όταν προσβάλλεται χυδαία το Κοράνι και το Ισλάμ λέγεται "έγκλημα μίσους". Όταν προσβάλλεται χυδαία η Βίβλος και ο Χριστιανισμός λέγεται "τέχνη"...

Σε άρθρο με τον τίτλο «Οι Καιροί Αλλάζουν» ("Times Changes") ο Μπλερ στην Telegraph, γράφει:

Οι New York Times στο κύριο άρθρο της 2ας Οκτωβρίου 1999, υπερασπίζονταν τα βλάσφημα αντι-χριστιανικά «έργα» ‘Piss Christ’ του Αντρές Σεράν("έργο" που δείχνει έναν Εσταυρωμένο μέσα σε ένα δοχείο με ούρα...) και ‘The Holy Virgin Mary’ του Chris Ofili (προσωπογραφία μιας μαύρης «Παναγίας» διακοσμημένη με αποκόμματα πορνοπεριοδικών και περιττώματα ελέφαντα...) ο : 
 

Έγραφαν: "Ένα μουσείο οφείλει να προκαλέσει το κοινό όπως και να το εξευμενίσει, αλλιώς το μουσείο γίνεται ένας θάλαμος ελκυστικών φαντασμάτων, ένας θεσμός εντελώς αποσυνδεδεμένος από την τέχνη της εποχής μας".

Το κύριο άρθρο των NewYork Times της 12 Σεπτεμβρίου 2012, καταδικάζει το βλάσφημο αντι-μουσουλμανικό έργο ‘The Innocence of Muslims’:

Γράφουν: "Όποιος έκανε η ταινία έκανε πραγματική ζημιά στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και στη βασική αρχή του σεβασμού όλων των θρησκειών".

Τι έγινε με την «πρόκληση του κοινού»; Δεν οφείλεται τώρα;  Ή καθίσταται μη υποχρεωτική όταν ένα ορισμένο κοινό ανταποκρίνεται στις «πρόκληση» σκοτώνοντας ανθρώπους;

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή