Τι τρως,που και πως;... όταν τρως, να εξυπηρετείς και τις απαιτήσεις του πνεύματος.

Τι τρως,που και πως; Ο ανθρώπινος οργανισμός, για ν’ αναπτυχθεί ομαλά, να διατηρήσει τη σύστασή του και να καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες, έχει ανάγκη τροφής η οποία του παρέχει τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Οι λειτουργίες του οργανισμού πραγματοποιούνται από την ενέργεια η οποία ελευθερώνεται από τις αφομοιούμενες τροφές που είναι μέσα του. Οι τροφές είναι το ουσιώδες ζήτημα που αφορά τη ζωή του ανθρώπου. Είναι οι κατεξοχήν πηγές από τις οποίες μπορεί ο άνθρωπος να αντλήσει τις πολυτιμότερες δυνάμεις της φύσης και να τις μετατρέψει σε υγεία, δύναμη και πνευματικότητα.

Ο φιλόσοφος Πλάτων Δρακούλης στο έργο του «Στοιχεία Βιονομίας» γράφει:

«Οι διαλογισμοί που σε απασχολούν την ώρα που τρως, έχουν μεγάλη επιρροή. Όταν προσλαμβάνεις την τροφή σου, αφομοιώνεις στον εαυτό σου εκτός από τα υλικά στοιχεία και πνευματικά, τα οποία εκπορεύονται από τη διανοητική διάθεση στην οποία βρίσκεσαι. Εάν ενώ τρως, βρίσκεσαι σε ευερέθιστη διάθεση ή αν μελαγχολείς, ή αν φοβάσαι, αν δειλιάζεις, ή απελπίζεσαι, ή αν σκέφτεσαι αδικήματα στα οποία έχεις παράπονα, ή αν τρως γρήγορα και με ανησυχία, καθιστάς αναπόφευκτα τα επιβλαβή αυτά στοιχεία μέρος της σύστασής σου, δηλαδή τα αφομοιώνεις βαθμιαία και έτσι γίνονται χρόνια στην ψυχή σου. Η τροφή σου καθίσταται το μέσον που μεταφέρει τα ολέθρια αυτά στοιχεία. Δεν έχει καμία σημασία εάν η τροφή που προσλαμβάνεις είναι υγιεινή και θρεπτική. Ενόσω τη λαμβάνεις σε τέτοια διάθεση πνεύματος, θα μεταφέρει στην σύστασή σου την αντίστοιχη βλάβη.
«Το να τρως με γαλήνη και με ευχάριστες και ήρεμες σκέψεις, υγιείς και ωραίες, φέρει ανάλογο ρεύμα και στη σύστασή του. Τότε αφομοιώνεις μαζί με την τροφή και τα στοιχεία της ψυχικής και διανοητικής υγείας. Γι’ αυτόν ακριβώς τον επιστημονικό λόγο όλες οι θρησκείες παραγγέλλουν ευχαριστία και προσευχή πριν από το φαγητό. Η απαγγελία των ιερών φράσεων ενθαρρύνει την ηρεμία του νου κι επομένως εξασφαλίζει αρμονικούς διαλογισμούς κατά τη διάρκεια του φαγητού (…).

«Στο διάστημα που τρως, η έλξη των στοιχείων είτε του καλού είτε του κακού, είναι πολύ πιο δραστική απ’ ό,τι σε άλλες ώρες (…). Κατά τις δεκτικές αυτές στάσεις του πνεύματος και του σώματος λαβαίνεις ευκολότερα παρά άλλοτε, είτε το καλό είτε το κακό σε μορφή στοχασμού (…). Αρκετά στοιχεία ευεργετικών στοχασμών μπορούν να εισχωρήσουν σ’ εσένα όταν τρως με γαλήνη, ήρεμα, ειρηνικά και χωρίς θόρυβο. Όχι λίγα στοιχεία επιβλαβών στοχασμών μπορούν να εισέλθουν σ’ εσένα, όταν τρως βίαια, εριστικά και με ανήσυχο πνεύμα».
Και συνεχίζει:

«Δεν είναι καλό σημείο όταν κάποιος λέει ότι κάθε είδος φαγητού είναι το ίδιο, αρκεί να τρέφει. Το πνεύμα απαιτεί πότε το ένα και πότε το άλλο έδεσμα και άρωμα. Το πνεύμα έχει τους λόγους του για ν’ απαιτεί αυτή την εναλλαγή. Όταν κάποιος αδιαφορεί σε τούτο, σημαίνει ότι έχει μόνο σώμα. Σημαίνει ότι το πνεύμα έχει χαλαρώσει. Όσο πιο πνευματικός είναι κάποιος, τόσο πιο ικανός είναι στο να κρίνει αυτό που θα φάει. Να θυμάσαι λοιπόν όταν τρως, να εξυπηρετείς τις απαιτήσεις του πνεύματος».
πηγή