«Αὐτὸ ποὺ μᾶς λείπει εἶναι τὸ ὀργανωμένο σχέδιο δράσης κατά τῶν πιονιῶν τοῦ συστήματος».
Ἔτσι λοιπὸν θὰ προσπαθήσῳ νὰ ἀπαντήσῳ συνολικὰ μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ διαμορφώσῳ μία ἄποψη ποὺ μπορεῖ νὰ κατευθύνῃ τὸν τρόπο σκέψεώς μας σὲ γνωστὸ ἔδαφος ποὺ νὰ ἔχῃ τὴν δυνατότητα νὰ κυριαρχήσῃ ἡ λογική μας μὲ ἀνάλογες προϋποθέσεις ποὺ θὰ ἐγγυώνται ὅτι ἀποκτοῦμε τὸν ἔλεγχο τῆς καταστάσεως ἢ ἐκλαμβανόμενο ὑπὸ τὴν εὐρεῖα ἔννοια νὰ τὸν ἀφαιρέσουμε ἀπὸ τὴν ἀντίπαλη παράταξη.
Ὁ χαρακτηρισμὸς ἀντίπαλη δὲν δεικνύει ὑπερβολή, ἐφ ὅσον ἡ ἄποψή μου εἶναι ὅτι τὸ σύνολο τῶν ἀνθρώπων διεξέρχεται τὴν σχέση του μὲ τὸ καθεστὼς διατηρῶντας τὴν ἴδια ἀντίληψη, άφοῦ ἀποτελεῖ κοινὴ ἐμπειρία τῶν πολιτῶν σὲ σχέση μὲ τοὺς ἀστυνομικοὺς νὰ αἰσθάνονται ἀπειλὴ ὅταν βρίσκονται δίπλα τους παρὰ ἀσφάλεια ὅπως θὰ ἔπρεπε.
Αὐτὸ προέκυψε ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν ἀπὸ τὴν ἀκατάσχετη νομοθέτηση ποὺ ἐπέφεραν στὴν προσπάθεια τοῦ καθεστῶτος νὰ καλύψῃ τὶς ἀνομίες του, ἀλλὰ καὶ νὰ εἶναι σὲ θέση νὰ καταβροχθίσῃ τὸν πλοῦτο τῆς κοινωνίας, μὲ ἀποτέλεσμα ὅλοι οἱ πολῖτες ἀνεξαιρέτως νὰ ὑφίστανται ἐν ἀνομίᾳ μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ ἀπὸ τὸ χαμηλὸ γνωσιακὸ ἐπίπεδο τῶν ἀστυνομικῶν οἱ ὁποίοι ἐξ αἰτίας τῆς εἰδικὰ κατευθυνόμενης ἐκπαιδεύσεώς τους καὶ ἀδυναμίας ἀνυπακοῆς τῶν διαταγῶν ποὺ πρέπει νὰ ἐκτελέσουν, νὰ ἀδικοῦν τοὺς συμπολῖτες, συγγενεῖς καὶ συμπατριῶτες τους, νὰ ἐξαλείφουν ἀπὸ τὴν μνήμη τους τὸν ὅρκο ποὺ ἔδωσαν κατὰ τὴν ἀπονομὴ τοῦ τίτλου τῆς εἰδικότητός τους καὶ νὰ αἰσθάνονται ὅτι καλῶς πράττουν λὀγῳ τῶν διεργασιῶν ποὺ διεξῆλθε ἡ ψυχοσύνθεσή τους ὥστε νὰ ἀναγκαστοῦν νὰ συμβιβαστοῦν ἐξ αἰτίας τῆς γνωστικῆς ἀσυμφωνίας (cognitive dissonance).
Ἐπανέρχομαι στὴν ἐπίμαχη ἐρώτηση: «Τί μποροῦμε νὰ κάνουμε»; λέγοντας ὅτι εἶναι μία ἐρώτηση ποὺ συγκαταλέγεται μεταξὺ αὐτῶν ποὺ δὲν χαίρουν ποτὲ ἀπαντήσεως, ἀλλὰ ἂς ἐξηγήσῳ πρῶτα τί ἐννοῶ• θὰ ἔχετε παρατηρήσει ὅτι κάποιες κοινὲς ἀπορίες, ἀμφιβολίες, ἂν θέλετε ἐρωτήσεις, εἶναι πάντοτε ἐπίκαιρες, εἶναι πάντοτε οἱ ἴδιες, ὅλοι θέλουν νὰ ἀπαντηθοῦν, ἀλλὰ κανεὶς δὲν προσφέρεται νὰ ἀπαντήσῃ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ διαιωνίζονται οἱ ἀμφιβολίες στὸ διηνεκές. Αὐτὲς οἱ ἐρωτήσεις λοιπὸν εἶναι:
Γιατὶ οἱ Ἕλληνες δὲν ἀντιδροῦν;
Τί ἰσχύει στὶς ἐκλογές; (τί γίνεται ὰν δὲν ψηφίσουμε, τί ἰσχύει γιὰ τὰ Λευκὰ ψηφοδέλτια κ.λ.π.)
Τί πρέπει νὰ κάνουμε μὲ τὴν κρίση;
Γιατί ὅλοι λένε θεωρίες καὶ κανεὶς δὲν μᾶς λέει τί νὰ κάνουμε; Νομίζω γίνομαι κατανοητός.
Πρὶν ξεκινήσω θὰ σχολιάσω, ὅτι αὐτοὶ ποὺ εἶναι καθ᾽ ὕλην ἁρμόδιοι νὰ προσφέρουν μὲ τὰ δικαιώματα ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν εἰδικότητά τους αὐτὲς τὶς ἀπαντήσεις, εἶναι ἀκριβῶς αὐτοὶ ποὺ ἀποφεύγουν τὴ διευκρίνησή τους, θολώνουν τὰ νερὰ καὶ μονίμως ἀποπροσανατολίζουν καὶ συγχίζουν τοὺς πολῖτες• φυσικὰ μιλάω γιὰ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαθλιώσεως ὅπως τὰ γνωρίζουμε.
Ἐπανέρχομαι στὴν ἐπίμαχη ἐρώτηση: «Τί μποροῦμε νὰ κάνουμε»; λέγοντας ὅτι εἶναι μία ἐρώτηση ποὺ συγκαταλέγεται μεταξὺ αὐτῶν ποὺ δὲν χαίρουν ποτὲ ἀπαντήσεως, ἀλλὰ ἂς ἐξηγήσῳ πρῶτα τί ἐννοῶ• θὰ ἔχετε παρατηρήσει ὅτι κάποιες κοινὲς ἀπορίες, ἀμφιβολίες, ἂν θέλετε ἐρωτήσεις, εἶναι πάντοτε ἐπίκαιρες, εἶναι πάντοτε οἱ ἴδιες, ὅλοι θέλουν νὰ ἀπαντηθοῦν, ἀλλὰ κανεὶς δὲν προσφέρεται νὰ ἀπαντήσῃ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ διαιωνίζονται οἱ ἀμφιβολίες στὸ διηνεκές. Αὐτὲς οἱ ἐρωτήσεις λοιπὸν εἶναι:
Γιατὶ οἱ Ἕλληνες δὲν ἀντιδροῦν;
Τί ἰσχύει στὶς ἐκλογές; (τί γίνεται ὰν δὲν ψηφίσουμε, τί ἰσχύει γιὰ τὰ Λευκὰ ψηφοδέλτια κ.λ.π.)
Τί πρέπει νὰ κάνουμε μὲ τὴν κρίση;
Γιατί ὅλοι λένε θεωρίες καὶ κανεὶς δὲν μᾶς λέει τί νὰ κάνουμε; Νομίζω γίνομαι κατανοητός.
Πρὶν ξεκινήσω θὰ σχολιάσω, ὅτι αὐτοὶ ποὺ εἶναι καθ᾽ ὕλην ἁρμόδιοι νὰ προσφέρουν μὲ τὰ δικαιώματα ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν εἰδικότητά τους αὐτὲς τὶς ἀπαντήσεις, εἶναι ἀκριβῶς αὐτοὶ ποὺ ἀποφεύγουν τὴ διευκρίνησή τους, θολώνουν τὰ νερὰ καὶ μονίμως ἀποπροσανατολίζουν καὶ συγχίζουν τοὺς πολῖτες• φυσικὰ μιλάω γιὰ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαθλιώσεως ὅπως τὰ γνωρίζουμε.
Θὰ ἔχετε παρατηρήσει βεβαίως ὅτι σὲ ὅλες ἀνεξαιρέτως τὶς προεκλογικὲς περιόδους, ἐπαναλαμβάνονται οἱ ἴδιες ἐρωτήσεις καὶ παρὰ τὶς πολύωρες ἐκπομπες καὶ ἀτελείωτες συζητήσεις, τὰ φλέγοντα ἐρωτήματα παραμένουν ἀναπάντητα καὶ στὴν περιρέουσα ἀτμόσφαιρα ἐπικρατεῖ ἡ ἀνφιβολία. Περιττὸ νὰ ἀναφέρουμε ὅτι καὶ ἀπὸ πλευρᾶς πολιτικῶν ἡ ἀντιμετώπιση εἶναι πανομοιότυπη, καταδεικνύοντας ἕνα συγκεκριμένο πρότυπο ποὺ ἐφαρμόζεται πιστὰ καὶ ἀπὸ τὶς δύο πλευρὲς ποὺ χειραγωγοῦν τὴν κοινὴ γνώμη• σὲ αὐτὸ ὑπάρχει ἀπόλυτη ταύτιση παρὰ τῆς εἰκονικὲς διενέξεις ἀφοῦ ἔχει προηγηθεῖ συνεννόηση μεταξύ τους ποὺ σκοπὸ ἔχει νὰ ἀνέβῃ τὸ ἐπίπεδο ἐνδιαφέροντος καὶ προσμονῆς, ὥστε νὰ προσηλώσουν τοὺς ἄτυχους ἀδαεῖς στὶς ἀτέρμονες συζητήσεις τους.
Ἀπὸ μέρους μας μένει νὰ ἀναγνωρίσουμε τὸ πρότυπο, νὰ δοῦμε ὅτι αὐτὸ ποὺ συμβαίνει ἔχει μία περιοδικότητα ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ περάσῃ ἀπαρατήρητη, ἄλλωστε ὁλόκληρη ἡ ζωή μας ἔχει δομηθεῖ μὲ αὐτὴν τὴ μέθοδο, ὥστε μὲ κάποιο τρόπο καὶ μὲ παρατήρηση ποὺ θὰ μᾶς ἀποκαλύψῃ τὴ σχέση, νὰ ἐπινοήσουμε τὸν τῦπο τῆς ἐξισώσεως ποὺ καθορίζει αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν συμπεριφορά.
Ἀπὸ μέρους μας μένει νὰ ἀναγνωρίσουμε τὸ πρότυπο, νὰ δοῦμε ὅτι αὐτὸ ποὺ συμβαίνει ἔχει μία περιοδικότητα ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ περάσῃ ἀπαρατήρητη, ἄλλωστε ὁλόκληρη ἡ ζωή μας ἔχει δομηθεῖ μὲ αὐτὴν τὴ μέθοδο, ὥστε μὲ κάποιο τρόπο καὶ μὲ παρατήρηση ποὺ θὰ μᾶς ἀποκαλύψῃ τὴ σχέση, νὰ ἐπινοήσουμε τὸν τῦπο τῆς ἐξισώσεως ποὺ καθορίζει αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν συμπεριφορά.
Εὔλογα θὰ ἔλεγε κάποιος ὅτι αὐτὰ ποὺ θέλουμε νὰ μάθουμε εἶναι ξεκαθαρισμένα, νομοθετημένα, καταχωρημένα, ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ τὰ γνωρίζουν, εἶναι ὅπως λέμε «κουκιὰ μετρημένα», οἱ δὲ δημοσιογράφοι, ἔχουν πολὺ καλύτερη πρόσβαση στὶς πληροφορίες ἀπ᾽ ὅ,τι ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι ποὺ τοὺς ἀκοῦμε, συνεπῶς γιατί δὲν μᾶς τὸ λένε μὲ δύο λόγια νὰ τελειώνουμε, ἀλλὰ καὶ πῶς εἶναι δυνατὸν κι αὐτοὶ νὰ ἔχουν τὶς ἴδιες ἀπορίες μὲ ἐμᾶς ἀφοῦ ῥωτοῦν τοὺς καλεσμένους τους γιὰ νὰ ἐκμαιεύσουν ἀπαντήσεις;
Ἀρωγὸς λοιπὸν στὸ διακύβευμα, ἔρχεται τὸ ἐκ γενετῆς θεῖο δῶρο τοῦ κάθε ἀνθρώπου ποὺ λέγεται λογικὴ ἢ κοινὴ λογικὴ ἡ ὁποία εἶναι ἀπόρροια τῆς ἐγγενοῦς δικαιοσύνης ὥς ἐμφύτου ἀνθρωπίνης ἰδιότητος καὶ ὄχι ἐπικτήτου. (Ἡ λογικὴ ὥς ἀπόρροια τῆς δικαιοσύνης ἐνυπάρχει στὸν ἄνθρωπο ἂν καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του, ἐξ αἰτίας τοῦ ἐγλωβισμοῦ του στὴν ὑλικὴ ὑπόσταση, πλανᾶται, ἀτονεῖ καὶ σκοτίζεται μὲ τὴν ἐνηλικίωση).
Ἀρωγὸς λοιπὸν στὸ διακύβευμα, ἔρχεται τὸ ἐκ γενετῆς θεῖο δῶρο τοῦ κάθε ἀνθρώπου ποὺ λέγεται λογικὴ ἢ κοινὴ λογικὴ ἡ ὁποία εἶναι ἀπόρροια τῆς ἐγγενοῦς δικαιοσύνης ὥς ἐμφύτου ἀνθρωπίνης ἰδιότητος καὶ ὄχι ἐπικτήτου. (Ἡ λογικὴ ὥς ἀπόρροια τῆς δικαιοσύνης ἐνυπάρχει στὸν ἄνθρωπο ἂν καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του, ἐξ αἰτίας τοῦ ἐγλωβισμοῦ του στὴν ὑλικὴ ὑπόσταση, πλανᾶται, ἀτονεῖ καὶ σκοτίζεται μὲ τὴν ἐνηλικίωση).
Ἡ λογικὴ ὅμως συνεχίζει νὰ ὑπάρχῃ καὶ ἔχῃ τὴ δυνατότητα νὰ ἔλθῃ στὴν ἐπιφάνεια κάτω ἀπὸ ποικίλες προϋποθέσεις, μία ἐξ αὐτῶν δὲ εἶναι ἡ ἀποτελμάτωση ποὺ προκύπτει ἀπὸ ἀδιέξοδες καταστάσεις ἢ καὶ ἐρωτηματικὰ ποὺ ἀγωνιοῦν νὰ βροῦν ἀπαντήσεις, ἀφοῦ παραμένει (ἡ λογική), σὰν τελευταῖα προσφυγὴ ὅταν δὲν ὑπάρχουν ἄλλοι διαθέσιμοι πόροι• ἔτσι συμπεραίνουμε ὅτι ἡ πλέον πιθανὴ ἀπάντηση εἶναι ὅτι δὲν θέλουν ἁπλούστατα νὰ μᾶς ποῦνε, διότι δὲν θέλουν νὰ γνωρίζουμε (τὸ γιατί δὲν θέλουν νὰ γνωρίζουμε, νομίζω δὲν χρειάζεται ἐξήγηση).
Κάθε φορά, σὲ κάθε ἐκλογές, τὰ ἴδια πράγματα, οἱ ἴδιες ἀπορίες, τὰ ἴδια ἀδιέξοδα ποὺ κλυδωνίζονται ἀνάμεσα στὶς διαμάχες τῶν κομματικῶν ἐκπροσώπων καὶ τὶς γελοῖες ἀτάκες περὶ ὀρθότητος καὶ κοινωνικῆς δικαιοσύνης, ὁπότε οἱ φτωχοὶ ἄνθρωποι πηγαίνουν στὶς κάλπες, μὲ μόνη πυξίδα τους τὰ συναισθηματικὰ κίνητρα, τὴν παραζάλη τῶν ἀμφιλεγομένων δημοσκοπήσεων μονίμως δὲ μὲ ἀμφιβολίες καὶ ἀδυναμία ἀποφάσεως μέχρι τελευταῖας στιγμῆς, σημεῖο στὸ ὁποῖο προσβλέπει τὸ καθεστὼς προκειμένου νὰ ὠφεληθῇ ἐὰν ἡ χειραγώγηση τοῦ ὑποκειμένου (προπαγάνδα), ἔχει πιάσει τόπο.
Κάθε φορά, σὲ κάθε ἐκλογές, τὰ ἴδια πράγματα, οἱ ἴδιες ἀπορίες, τὰ ἴδια ἀδιέξοδα ποὺ κλυδωνίζονται ἀνάμεσα στὶς διαμάχες τῶν κομματικῶν ἐκπροσώπων καὶ τὶς γελοῖες ἀτάκες περὶ ὀρθότητος καὶ κοινωνικῆς δικαιοσύνης, ὁπότε οἱ φτωχοὶ ἄνθρωποι πηγαίνουν στὶς κάλπες, μὲ μόνη πυξίδα τους τὰ συναισθηματικὰ κίνητρα, τὴν παραζάλη τῶν ἀμφιλεγομένων δημοσκοπήσεων μονίμως δὲ μὲ ἀμφιβολίες καὶ ἀδυναμία ἀποφάσεως μέχρι τελευταῖας στιγμῆς, σημεῖο στὸ ὁποῖο προσβλέπει τὸ καθεστὼς προκειμένου νὰ ὠφεληθῇ ἐὰν ἡ χειραγώγηση τοῦ ὑποκειμένου (προπαγάνδα), ἔχει πιάσει τόπο.
Ἑστίασα στὸ θέμα τῶν ἐκλογῶν διότι ἔχει ἐπαναληφθεῖ πολλὲς φορὲς καὶ δὲν θὰ δικαιολογοῦσε ἄγνοια τῆς διαδικασίας αὐτῆς, προκειμένου νὰ τὸ μεταβιβάσῳ στὴν ἐπίκαιρη ἐρώτηση.
Λέει ὁ κόσμος λοιπόν: «τέρμα οἱ θεωρίες καὶ οἱ συμβουλές, πεῖτε μας τώρα τί νὰ κάνουμε»; Ἂν καὶ τὰ ἴδια ποὺ θὰ πῷ τὰ ἔχω γράψει πολλὲς φορές, ἐν τούτοις δὲν ἀπολαμβάνουν δημοσιότητος διότι οἱ ἄνθρωποι εἶναι συνηθισμένοι, ἐὰν κάτι δὲν προέρχεται ἀπὸ τὴν τηλεόραση νὰ μὴν θεωρεῖται ἔγκυρο, κατὰ συνέπειαν νὰ μὴν τὸ πιστεύουν (τώρα γι᾽ αὐτὸ ποιός εὐθύνεται;) καὶ ἀκόμη χειρότερα ἔστω κι ἂν αὐτὸ ποὺ θὰ διαβάσουν ἀπὸ κάποιον τυχόντα σχολιαστὴ - ὅπως τὸ παρὸν ποὺ ὁρμώμενος ἀπὸ τὸ τυχαῖο σχόλιο, σκέφτηκα νὰ διασπείρῳ τὸν προβληματισμὸ καὶ σὲ ἄλλους - τοὺς φαίνεται λογικό, δὲν τὸ κοινοποιοῦν, δὲν τὸ συζητοῦν δὲν τὸ μοιράζονται προκειμένου νὰ πάρουν ἔστω κάποια βοήθεια ἀπὸ τοὺς φίλους τους• ἑπομένως, ἐνῷ θὰ εἶχε τὴ δυνατότητα νὰ ἀποτελέσῃ μία πρώτης τάξεως ἰδέα, παραμένει στὴν ἀφάνεια καὶ ἀνεκμετάλλευτη.
Ἔχουμε, τοὐλάχιστον ὅσοι πληροφοροῦνται ἀπὸ τὸ διαδίκτυο, μία ἀρκετὰ καλὴ ἰδέα τῆς χρηματοπιστωτκῆς ἀπάτης εἰς βάρος τῶν λαῶν καὶ γνωρίζουμε ἐπίσης ὅτι ἔχει δημιουργηθεῖ μία ὀντότης, ἕνα «θηρίο», ἕνα «τέρας» ἀνυπολογίστων διαστάσεων (παγκοσμιοποίηση), ποὺ εἶναι ἀδύνατον νὰ καταπολεμηθῇ, διότι εἶναι ἐξαπλωμένο παντοῦ, διαθέτει τὸ χρῆμα, τὴν ἀστυνομία, τὸν στρατό, τὴν τεχνογνωσία καὶ τὰ πρόθυμα σκουλήκια ποὺ θὰ καταστρέψουν ὁποιονδήποτε συνάνθρωπό τους ἔναντι τῆς καλύτερης διαβιώσεώς τους• αὐτὸ εἶναι ἡ ἀλήθεια.
Λέει ὁ κόσμος λοιπόν: «τέρμα οἱ θεωρίες καὶ οἱ συμβουλές, πεῖτε μας τώρα τί νὰ κάνουμε»; Ἂν καὶ τὰ ἴδια ποὺ θὰ πῷ τὰ ἔχω γράψει πολλὲς φορές, ἐν τούτοις δὲν ἀπολαμβάνουν δημοσιότητος διότι οἱ ἄνθρωποι εἶναι συνηθισμένοι, ἐὰν κάτι δὲν προέρχεται ἀπὸ τὴν τηλεόραση νὰ μὴν θεωρεῖται ἔγκυρο, κατὰ συνέπειαν νὰ μὴν τὸ πιστεύουν (τώρα γι᾽ αὐτὸ ποιός εὐθύνεται;) καὶ ἀκόμη χειρότερα ἔστω κι ἂν αὐτὸ ποὺ θὰ διαβάσουν ἀπὸ κάποιον τυχόντα σχολιαστὴ - ὅπως τὸ παρὸν ποὺ ὁρμώμενος ἀπὸ τὸ τυχαῖο σχόλιο, σκέφτηκα νὰ διασπείρῳ τὸν προβληματισμὸ καὶ σὲ ἄλλους - τοὺς φαίνεται λογικό, δὲν τὸ κοινοποιοῦν, δὲν τὸ συζητοῦν δὲν τὸ μοιράζονται προκειμένου νὰ πάρουν ἔστω κάποια βοήθεια ἀπὸ τοὺς φίλους τους• ἑπομένως, ἐνῷ θὰ εἶχε τὴ δυνατότητα νὰ ἀποτελέσῃ μία πρώτης τάξεως ἰδέα, παραμένει στὴν ἀφάνεια καὶ ἀνεκμετάλλευτη.
Ἔχουμε, τοὐλάχιστον ὅσοι πληροφοροῦνται ἀπὸ τὸ διαδίκτυο, μία ἀρκετὰ καλὴ ἰδέα τῆς χρηματοπιστωτκῆς ἀπάτης εἰς βάρος τῶν λαῶν καὶ γνωρίζουμε ἐπίσης ὅτι ἔχει δημιουργηθεῖ μία ὀντότης, ἕνα «θηρίο», ἕνα «τέρας» ἀνυπολογίστων διαστάσεων (παγκοσμιοποίηση), ποὺ εἶναι ἀδύνατον νὰ καταπολεμηθῇ, διότι εἶναι ἐξαπλωμένο παντοῦ, διαθέτει τὸ χρῆμα, τὴν ἀστυνομία, τὸν στρατό, τὴν τεχνογνωσία καὶ τὰ πρόθυμα σκουλήκια ποὺ θὰ καταστρέψουν ὁποιονδήποτε συνάνθρωπό τους ἔναντι τῆς καλύτερης διαβιώσεώς τους• αὐτὸ εἶναι ἡ ἀλήθεια.
Παρόμοιες κινήσεις ὑπῆρξαν καὶ στὸ παρελθόν, δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορά, ἀλλὰ δὲν θὰ εἶναι καὶ ἡ τελευταῖα, ἀδιαφόρως ἐὰν ἀκούγονται ἑκατοντάδες σενάρια τέλους, Ἀρμαγεδδών καὶ ἄλλων ἀποκαλύψεων, αὐτὰ ὅλα εἶναι γιὰ κατανάλωση• εἶναι γιὰ νὰ παραμένουν οἱ ἄνθρωποι ἀπασχολημένοι καὶ φοβισμένοι γιὰ νὰ μὴν ἐνοχλοῦν τὰ σχέδια τῶν ἰσχυρῶν• ὁλα αὐτὰ ἔχουν γίνει πρὶν καὶ θὰ γίνουν καὶ πάλι ξανά, (all this has happened before and will happen again) - Ἔκφραση δανεισμένη ἀπὸ τὴν ἀμερικανικὴ σειρὰ ἐπιστημονικῆς φαντασίας “Galactica”.
Πρὶν μπῶ στὸ θέμα θὰ θέσῳ ἀκόμη μία παράμετρο ποὺ εἶναι ἀναγκαῖα γιὰ τὴν ἐξίσωσή μας. Εἶναι ἡ ἄποψη τῆς συλλογικότητος ποὺ ἐλπίζουμε νὰ ἐπιτύχουμε προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσουμε ἕναν κίνδυνο ἢ ἕναν ἐχθρό• αὐτὸ εἶναι μόνο μία πλάνη, τὸ νὰ νομίζουμε ὅτι γιὰ νὰ τὰ καταφέρουμε πρέπει νὰ πᾶμε ὅλοι στὸ Σύνταγμα ἢ τέλος πάντων νὰ εἴμαστε σὲ φυσικὴ μορφὴ πολλοὶ γιὰ νὰ ἐπιφέρουμε ἀποτέλεσμα• ἔτσι νομίζουμε, ὅμως αὐτὴ δὲν εἶναι πλέον ἡ ἀλήθεια, τοὐλάχιστον μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, διότι ὅπως γνωρίζουμε, ἡ Νέα Τάξη σὰν πρωταρχικό της μέλημα ἔχει τὴ διάσπαση τῶν δεσμῶν ποὺ συνδέουν τὸν κοινωνικὸ ἱστὸ καὶ ὁ,τιδήποτε συμβάλλει στὴν συνοχή του ὅπως οίκογένεια, θρησκεία, ἱστορία, συνήθειες, παραδόσεις, ἔθιμα, κοινωνικὸς ἔλεγχος, ἡ ἔννοια τῆς γειτονιᾶς κ.λ.π.
Ὅλοι ἔχουμε παρατηρήσει καὶ βιώσει τὴ συστηματικὴ καὶ ἀνελέητη ἐπίθεση καὶ μὲ τὶ μεθοδικότητα οἱ ἐκτελεστὲς ἔφεραν σὲ πέρας τόσο γρήγορα τὴν ἀποβλάκωση τῶν πληθυσμῶν, τὸν διαμελισμὸ τῶν κοινωνιῶν, τὴν γελοιοποίηση τῶν θρησκειῶν (πλὴν Μωαμεθανισμοῦ διότι τὸν χρησιμοποιοῦν ὡς μέρος τοῦ σχεδίου διαλύσεως τῆς Εὐρώπης), τὴ νομιμοποίηση ἐγκλημάτων, νομοθεσίες ποὺ ὑποστηρίζουν περιθωριακὲς συμπεριφορὲς ἀνθρώπων καὶ ἀποδοχῆς των διὰ τῆς βίας (ἐν ὀνόματι τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων) καὶ σὲ ὅλα αὐτὰ τώρα ἐπιτίθενται καὶ στὴν ἴδια τὴ φύση μὲ τὴν αὐθαίρετη καὶ ἀκατανόητη ἐπιβολὴ καὶ νομιμοποίηση τοῦ τρίτου φύλου, μὲ ταυτόχρονη τιμωρία ὁποιουδήποτε φυσιολογικοῦ ἀνθρώπου τολμήσει νὰ ἀμφισβητήσῃ τὸν τρόπο ποὺ μοιράζουν τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματά τους• ἐξ ἄλλου, ὅπως θὰ ἔχετε παρατηρήσει οἱ ἄνθρωποι ἀπομονώνονται ὁλοένα καὶ περισσότερο κλείνονται στὸν ἑαυτό τους καὶ οὔδεὶς ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸν διπλανό του. Φαίνεται ἐκ τῶν πραγμάτων ὅτι τὴ συλλογικότητα μᾶς τὴν ἔχουν κλέψει μὲ τὴν μορφὴ ποὺ τὴν ἀντιλαμβανόμαστε, βλέπετε τὶ γίνεται στὸν δρόμο, στὴ γειτονιά σας, ὅ,τι καὶ νὰ συμβῇ ὅλοι θὰ προσποιηθοῦν ὅτι δὲν εἶδαν, δὲν ἄκουσαν ἀλλὰ θὰ ζητᾶνε ἀπεγνωσμένα βοήθεια ἐὰν συμβεῖ στοὺς ἴδιους• (ἐδῶ διακρίνουμε ἀκόμη ἕνα μεγάλο μειονέκτημα ποὺ μπορεῖ νὰ καταλογιστῇ μόνο σὰν ὁλοκληρωτικὴ νίκη τῶν ἐπικυριάρχων.
Πρὶν μπῶ στὸ θέμα θὰ θέσῳ ἀκόμη μία παράμετρο ποὺ εἶναι ἀναγκαῖα γιὰ τὴν ἐξίσωσή μας. Εἶναι ἡ ἄποψη τῆς συλλογικότητος ποὺ ἐλπίζουμε νὰ ἐπιτύχουμε προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσουμε ἕναν κίνδυνο ἢ ἕναν ἐχθρό• αὐτὸ εἶναι μόνο μία πλάνη, τὸ νὰ νομίζουμε ὅτι γιὰ νὰ τὰ καταφέρουμε πρέπει νὰ πᾶμε ὅλοι στὸ Σύνταγμα ἢ τέλος πάντων νὰ εἴμαστε σὲ φυσικὴ μορφὴ πολλοὶ γιὰ νὰ ἐπιφέρουμε ἀποτέλεσμα• ἔτσι νομίζουμε, ὅμως αὐτὴ δὲν εἶναι πλέον ἡ ἀλήθεια, τοὐλάχιστον μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, διότι ὅπως γνωρίζουμε, ἡ Νέα Τάξη σὰν πρωταρχικό της μέλημα ἔχει τὴ διάσπαση τῶν δεσμῶν ποὺ συνδέουν τὸν κοινωνικὸ ἱστὸ καὶ ὁ,τιδήποτε συμβάλλει στὴν συνοχή του ὅπως οίκογένεια, θρησκεία, ἱστορία, συνήθειες, παραδόσεις, ἔθιμα, κοινωνικὸς ἔλεγχος, ἡ ἔννοια τῆς γειτονιᾶς κ.λ.π.
Ὅλοι ἔχουμε παρατηρήσει καὶ βιώσει τὴ συστηματικὴ καὶ ἀνελέητη ἐπίθεση καὶ μὲ τὶ μεθοδικότητα οἱ ἐκτελεστὲς ἔφεραν σὲ πέρας τόσο γρήγορα τὴν ἀποβλάκωση τῶν πληθυσμῶν, τὸν διαμελισμὸ τῶν κοινωνιῶν, τὴν γελοιοποίηση τῶν θρησκειῶν (πλὴν Μωαμεθανισμοῦ διότι τὸν χρησιμοποιοῦν ὡς μέρος τοῦ σχεδίου διαλύσεως τῆς Εὐρώπης), τὴ νομιμοποίηση ἐγκλημάτων, νομοθεσίες ποὺ ὑποστηρίζουν περιθωριακὲς συμπεριφορὲς ἀνθρώπων καὶ ἀποδοχῆς των διὰ τῆς βίας (ἐν ὀνόματι τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων) καὶ σὲ ὅλα αὐτὰ τώρα ἐπιτίθενται καὶ στὴν ἴδια τὴ φύση μὲ τὴν αὐθαίρετη καὶ ἀκατανόητη ἐπιβολὴ καὶ νομιμοποίηση τοῦ τρίτου φύλου, μὲ ταυτόχρονη τιμωρία ὁποιουδήποτε φυσιολογικοῦ ἀνθρώπου τολμήσει νὰ ἀμφισβητήσῃ τὸν τρόπο ποὺ μοιράζουν τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματά τους• ἐξ ἄλλου, ὅπως θὰ ἔχετε παρατηρήσει οἱ ἄνθρωποι ἀπομονώνονται ὁλοένα καὶ περισσότερο κλείνονται στὸν ἑαυτό τους καὶ οὔδεὶς ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸν διπλανό του. Φαίνεται ἐκ τῶν πραγμάτων ὅτι τὴ συλλογικότητα μᾶς τὴν ἔχουν κλέψει μὲ τὴν μορφὴ ποὺ τὴν ἀντιλαμβανόμαστε, βλέπετε τὶ γίνεται στὸν δρόμο, στὴ γειτονιά σας, ὅ,τι καὶ νὰ συμβῇ ὅλοι θὰ προσποιηθοῦν ὅτι δὲν εἶδαν, δὲν ἄκουσαν ἀλλὰ θὰ ζητᾶνε ἀπεγνωσμένα βοήθεια ἐὰν συμβεῖ στοὺς ἴδιους• (ἐδῶ διακρίνουμε ἀκόμη ἕνα μεγάλο μειονέκτημα ποὺ μπορεῖ νὰ καταλογιστῇ μόνο σὰν ὁλοκληρωτικὴ νίκη τῶν ἐπικυριάρχων.
Ἔχουν καταφέρει νὰ ἀδρανοποιήσουν ὁλόκληρη τὴν ὑφήλιο). Τὸ ἀνθρώπινο εἶδος βρίσκεται ἀκόμη πολὺ κοντὰ στὰ ζωάκια ποὺ βλέπουμε στὸ National Geographic, καὶ ἀδυνατεῖ νὰ ὑπερβῇ ἀκόμη τὰ ἔνστικτά του, ἄρα ἀποχαιρετοῦμε τὴν συλλογικότητα διότι δὲν μποροῦμε σὲ αὐτὸ τὸ στάδιο ἐξελίξεως νὰ τὴν ἐπιτύχουμε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο πλέον.
Ἐπανέρχομαι στὸ προηγούμενο θέμα τοῦ θηρίου γιὰ νὰ διευκρίνήσῳ ἀκόμη μία παρανόηση, ἐννοῶ ὅτι ὅπως εἶναι γνωστὸ ὅτι τὸ θηρίο εἶναι ἀνίκητο, παρομοίως εἶναι γνωστὸ ὅτι ἀποτελεῖται ἀπὸ ποσοστὸ 1% καὶ φυσικὰ κατὰ πολὺ λιγώτερο τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς• καὶ αὐτὸ εἶναι σωστό, ἀλλὰ ἐπίσης εἶναι σωστὸ ὅτι οἱ ὑπόλοιποι ἄνθρωποι εἶναι 7.500.000.000, οἱ ὁποίοι φοβοῦνται ἀπὸ μία μικρὴ ὁμάδα τοῦ 1% ποὺ τὴν φυλάει μία μικρότερη ἀκόμη ἡ ὁποία ὅμως κρατάει ὅπλα. Ὀρίστε λοιπὸν ἔχετε τὰ δεδομένα σας, τί μπορεῖτε νὰ σκεφτεῖτε γιὰ νὰ νικήσετε τὸ θηρίο;
Κάτι πολὺ ἁπλό (μία λύση σὲ πολύπλοκο πρόβλημα εἶναι συνήθως πιὸ εὔκολη ἀπ᾽ ὅ,τι νομίζουμε). Τὸ θηρίο γιὰ νὰ ζήσῃ πρέπει νὰ φάῃ καὶ αὐτὸ τρώει ἀπὸ ἐμᾶς ποὺ τὸ ταΐζουμε. Ἐὰν τοῦ κόψουμε τὸ φαΐ, θὰ ψοφήσῃ καὶ αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ἐν τέλει μπορεῖ νὰ ἀποτελέσῃ συλλογικότητα ἐνῷ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ προϋπάρξῃ ἰδιαίτερη συννενόηση.
Τώρα εὔλογα κάποιος θὰ μὲ ῥωτήσῃ: «καὶ πῶς θὰ συνεννοηθοῦμε μεταξύ μας»; σωστὴ ἡ ἐρώτηση, Στὸ στάδιο ποὺ βρισκόμαστε πλέον καὶ ἀφοῦ ὁ πλανήτης ἀφέθηκε βλακωδῶς στὶς ὀρέξεις τοῦ θηρίου, εἴτε ποὺ θὰ ἀρχίσῃ νὰ ἀλλάζῃ σὲ ἀτομικὸ ἐπίπεδο ἀπὸ μόνος του, δηλαδὴ ὁ καθένας θὰ ἀντιλαμβάνεται ὅτι θὰ πρέπῃ νὰ σταματήσῃ νὰ ταΐζῃ τὸ θηρίο ἀπὸ μόνος του καὶ μοιραία θὰ τὸ κάνῃ καὶ ὁ διπλανός του διότι δὲν θὰ ἔχῃ ἄλλη ἐπιλογή καὶ θὰ περιμένουμε νὰ ἔχουμε τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἐρεύνης τοῦ ἑκατοστοῦ πιθήκου (ἐλπίζω νὰ γνωρίζετε αὐτὴν τὴν ἔρευνα), εἴτε θὰ «πολεμήσῃ» μὲ τὰ μέσα ποὺ ἔχει γιὰ νὰ ἐπιφέρῃ τὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα. Ποιά μέσα ἐννοῶ; αὐτὰ ἀκριβῶς ποὺ μᾶς ἔδωσαν γιὰ νὰ μᾶς ὑποδουλώσουν• Θὰ πολεμηθοῦν μὲ τὸ πληκτρολόγιο καὶ τὴν ὀθόνη• εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουμε κι ἐμεῖς αὐτὴν τὴν στιγμὴ τώρα, νὰ ἐπικοινωνοῦμε καὶ νὰ κοινοποιοῦμε αὐτὴν τὴν ἐπικοινωνία μας καὶ στοὺς φίλους μας.
Γιὰ νὰ ὁλοκληρώσῳ ὀφείλω νὰ ἐξηγήσῳ πῶς σταματᾶμε νὰ ταΐζουμε τὸ θηρίο ἢ τί δὲν προσφέρουμε στὸ θηρίο.
Αὐτὸ λοιπὸν τρώει τὰ πάντα καὶ ἀπὸ τὰ πάντα, κυρίως δὲ αὐτὰ ποὺ παράγει γιὰ νὰ μᾶς «ταΐζῃ»• ἐν γένει ἄχρηστα πράγματα ἀπὸ τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουμε ἄμεση ἀνάγκη ἀλλὰ μᾶς ἀρέσουν, ἐπειδὴ ὅμως κι αὐτὸ διαισθάνεται ὅτι σύντομα θὰ τὸ καταλάβουμε ἀρχίζει καὶ σοῦ δεσμεύει καὶ αὐτὰ ποὺ ἔχεις ἀπόλυτη ἀνάγκη καὶ σὲ βάζει νὰ πληρώνῃς γιὰ νὰ τὰ ἔχῃς, ἀγαθὰ ὅπως ἡ τροφή, σπόρους (Monsanto), νερὸ - βλέπε τὴ λύσσα ποὺ ἔχουν γιὰ τὴν ἰδιωτικοποίηση τῶν ὑδάτων - τὸν ἀέρα, Carbon Taxes ἢ φόρος διοξειδίου ποὺ πληρώνουμε μέσῳ τοῦ λογαριασμοῦ τῆς ΔΕΗ, παράλογες δηλώσεις ὅτι τὸ νερὸ δὲν εἶναι ἀγαθὸ ποὺ δικαιοῦνται οἱ ἄνθρωποι (γιὰ τὰ ζῶα δὲν ὑπάρχει πρόβλημα, ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι δὲν τὸ δικαιοῦνται παρὰ μόνον ἐὰν τὸ πληρώσουν), ὅπως καὶ τὴν ἀντίστοιχη νομοθεσία καὶ φορολογία. Ἐπομένως βλέπουμε ὅτι γνωρίζουν πρὸς τὰ ποῦ θὰ πάῃ τὸ κοπάδι καὶ ἐνεργοῦν πρὶν νὰ ἀντιληφθῇ τὸ ἴδιο ὅτι πηγαίνει γιὰ σφαγή.
Ἂς δοῦμε καὶ ἕνα ἄλλο πολὺ πρόσφατο παράδειγμα ποὺ δείχνει τὸν πανικὸ τοῦ θηρίου ὅταν βλέπει ὅτι κόβεται τὸ φαΐ του• τὴν Ἑλλάδα. Θέλουν νὰ πάρουν τὰ πάντα καὶ γιὰ νὰ τὸ ἐπιτύχουν φορολογοῦν ἀλύπητα γνωρίζοντας ὅτι στὴν κυριολεξία σκοτώνουν αὐτοὺς ποὺ τοὺς «βγάζουν» τὴν τροφή τους ὅπως ἐπίσης ἔχουν τὴ βεβαιότητα ὅτι αὐτὸ ἔχει ἡμερομηνία λήξεως, δηλαδὴ σκοτώνουν τὸν ἐργάτη ποὺ παράγει τὸ φαγητό τους γιὰ νὰ ἔχουν νὰ φᾶνε «καὶ» σήμερα• μία πεντακάθαρη αὐτοκαταστροφικὴ τακτική, ἀφοῦ ἀποτελεῖ γνώση νηπιαγωγείου ὅτι ὅταν δὲν ἔχεις χρήματα, δὲν ἔχεις τὴν δυνατότητα ἀγορᾶς καὶ ὅταν δὲν ἀγοράζεις ὁ ἔμπορος δὲν πουλάει, διώχνει ὑπαλλήλους, αὐτοὶ δὲν ἔχουν λεφτὰ νὰ ἀγοράσουν, ὁ ἔμπορος δὲν μπορεῖ νὰ ἀγοράσῃ ἀπὸ τὸν παραγωγό, ὁ παραγωγὸς ἀπολύει, οἱ νέοι ἀπολυθέντες δὲν ἔχουν λεφτὰ νὰ ἀγοράσουν καὶ ὁ παραγωγὸς σταματάει τὴν παραγωγή, ἡ τράπεζα ποὺ ἔβαζε τὰ λεφτά του χάνει τὴν ῥευστότητά της, διώχνει κι αὐτὴ ὑπαλλήλους συγχωνεύεται, οἱ ὑπάλληλοι προστίθενται στοὺς ἄνεργους, τὸ κράτος χάνει τοὺς πόρους του διότι δὲν ἔχει αἷμα νὰ κυκλοφορήσῃ στὶς φλέβες του καὶ ψοφάει. (Αὐτὸ ταυτίζεται μὲ τὸ ἐγγενὲς σφάλμα τοῦ καπιταλισμοῦ ὁ ὁποῖος μοιραῖα ὁδηγεῖται στὸ νὰ τρώῃ τὶς ἴδιες του τὶς σάρκες γιὰ νὰ ἐπιβιώσῃ).
Ἐπανέρχομαι στὸ προηγούμενο θέμα τοῦ θηρίου γιὰ νὰ διευκρίνήσῳ ἀκόμη μία παρανόηση, ἐννοῶ ὅτι ὅπως εἶναι γνωστὸ ὅτι τὸ θηρίο εἶναι ἀνίκητο, παρομοίως εἶναι γνωστὸ ὅτι ἀποτελεῖται ἀπὸ ποσοστὸ 1% καὶ φυσικὰ κατὰ πολὺ λιγώτερο τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς• καὶ αὐτὸ εἶναι σωστό, ἀλλὰ ἐπίσης εἶναι σωστὸ ὅτι οἱ ὑπόλοιποι ἄνθρωποι εἶναι 7.500.000.000, οἱ ὁποίοι φοβοῦνται ἀπὸ μία μικρὴ ὁμάδα τοῦ 1% ποὺ τὴν φυλάει μία μικρότερη ἀκόμη ἡ ὁποία ὅμως κρατάει ὅπλα. Ὀρίστε λοιπὸν ἔχετε τὰ δεδομένα σας, τί μπορεῖτε νὰ σκεφτεῖτε γιὰ νὰ νικήσετε τὸ θηρίο;
Κάτι πολὺ ἁπλό (μία λύση σὲ πολύπλοκο πρόβλημα εἶναι συνήθως πιὸ εὔκολη ἀπ᾽ ὅ,τι νομίζουμε). Τὸ θηρίο γιὰ νὰ ζήσῃ πρέπει νὰ φάῃ καὶ αὐτὸ τρώει ἀπὸ ἐμᾶς ποὺ τὸ ταΐζουμε. Ἐὰν τοῦ κόψουμε τὸ φαΐ, θὰ ψοφήσῃ καὶ αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ἐν τέλει μπορεῖ νὰ ἀποτελέσῃ συλλογικότητα ἐνῷ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ προϋπάρξῃ ἰδιαίτερη συννενόηση.
Τώρα εὔλογα κάποιος θὰ μὲ ῥωτήσῃ: «καὶ πῶς θὰ συνεννοηθοῦμε μεταξύ μας»; σωστὴ ἡ ἐρώτηση, Στὸ στάδιο ποὺ βρισκόμαστε πλέον καὶ ἀφοῦ ὁ πλανήτης ἀφέθηκε βλακωδῶς στὶς ὀρέξεις τοῦ θηρίου, εἴτε ποὺ θὰ ἀρχίσῃ νὰ ἀλλάζῃ σὲ ἀτομικὸ ἐπίπεδο ἀπὸ μόνος του, δηλαδὴ ὁ καθένας θὰ ἀντιλαμβάνεται ὅτι θὰ πρέπῃ νὰ σταματήσῃ νὰ ταΐζῃ τὸ θηρίο ἀπὸ μόνος του καὶ μοιραία θὰ τὸ κάνῃ καὶ ὁ διπλανός του διότι δὲν θὰ ἔχῃ ἄλλη ἐπιλογή καὶ θὰ περιμένουμε νὰ ἔχουμε τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἐρεύνης τοῦ ἑκατοστοῦ πιθήκου (ἐλπίζω νὰ γνωρίζετε αὐτὴν τὴν ἔρευνα), εἴτε θὰ «πολεμήσῃ» μὲ τὰ μέσα ποὺ ἔχει γιὰ νὰ ἐπιφέρῃ τὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα. Ποιά μέσα ἐννοῶ; αὐτὰ ἀκριβῶς ποὺ μᾶς ἔδωσαν γιὰ νὰ μᾶς ὑποδουλώσουν• Θὰ πολεμηθοῦν μὲ τὸ πληκτρολόγιο καὶ τὴν ὀθόνη• εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουμε κι ἐμεῖς αὐτὴν τὴν στιγμὴ τώρα, νὰ ἐπικοινωνοῦμε καὶ νὰ κοινοποιοῦμε αὐτὴν τὴν ἐπικοινωνία μας καὶ στοὺς φίλους μας.
Γιὰ νὰ ὁλοκληρώσῳ ὀφείλω νὰ ἐξηγήσῳ πῶς σταματᾶμε νὰ ταΐζουμε τὸ θηρίο ἢ τί δὲν προσφέρουμε στὸ θηρίο.
Αὐτὸ λοιπὸν τρώει τὰ πάντα καὶ ἀπὸ τὰ πάντα, κυρίως δὲ αὐτὰ ποὺ παράγει γιὰ νὰ μᾶς «ταΐζῃ»• ἐν γένει ἄχρηστα πράγματα ἀπὸ τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουμε ἄμεση ἀνάγκη ἀλλὰ μᾶς ἀρέσουν, ἐπειδὴ ὅμως κι αὐτὸ διαισθάνεται ὅτι σύντομα θὰ τὸ καταλάβουμε ἀρχίζει καὶ σοῦ δεσμεύει καὶ αὐτὰ ποὺ ἔχεις ἀπόλυτη ἀνάγκη καὶ σὲ βάζει νὰ πληρώνῃς γιὰ νὰ τὰ ἔχῃς, ἀγαθὰ ὅπως ἡ τροφή, σπόρους (Monsanto), νερὸ - βλέπε τὴ λύσσα ποὺ ἔχουν γιὰ τὴν ἰδιωτικοποίηση τῶν ὑδάτων - τὸν ἀέρα, Carbon Taxes ἢ φόρος διοξειδίου ποὺ πληρώνουμε μέσῳ τοῦ λογαριασμοῦ τῆς ΔΕΗ, παράλογες δηλώσεις ὅτι τὸ νερὸ δὲν εἶναι ἀγαθὸ ποὺ δικαιοῦνται οἱ ἄνθρωποι (γιὰ τὰ ζῶα δὲν ὑπάρχει πρόβλημα, ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι δὲν τὸ δικαιοῦνται παρὰ μόνον ἐὰν τὸ πληρώσουν), ὅπως καὶ τὴν ἀντίστοιχη νομοθεσία καὶ φορολογία. Ἐπομένως βλέπουμε ὅτι γνωρίζουν πρὸς τὰ ποῦ θὰ πάῃ τὸ κοπάδι καὶ ἐνεργοῦν πρὶν νὰ ἀντιληφθῇ τὸ ἴδιο ὅτι πηγαίνει γιὰ σφαγή.
Ἂς δοῦμε καὶ ἕνα ἄλλο πολὺ πρόσφατο παράδειγμα ποὺ δείχνει τὸν πανικὸ τοῦ θηρίου ὅταν βλέπει ὅτι κόβεται τὸ φαΐ του• τὴν Ἑλλάδα. Θέλουν νὰ πάρουν τὰ πάντα καὶ γιὰ νὰ τὸ ἐπιτύχουν φορολογοῦν ἀλύπητα γνωρίζοντας ὅτι στὴν κυριολεξία σκοτώνουν αὐτοὺς ποὺ τοὺς «βγάζουν» τὴν τροφή τους ὅπως ἐπίσης ἔχουν τὴ βεβαιότητα ὅτι αὐτὸ ἔχει ἡμερομηνία λήξεως, δηλαδὴ σκοτώνουν τὸν ἐργάτη ποὺ παράγει τὸ φαγητό τους γιὰ νὰ ἔχουν νὰ φᾶνε «καὶ» σήμερα• μία πεντακάθαρη αὐτοκαταστροφικὴ τακτική, ἀφοῦ ἀποτελεῖ γνώση νηπιαγωγείου ὅτι ὅταν δὲν ἔχεις χρήματα, δὲν ἔχεις τὴν δυνατότητα ἀγορᾶς καὶ ὅταν δὲν ἀγοράζεις ὁ ἔμπορος δὲν πουλάει, διώχνει ὑπαλλήλους, αὐτοὶ δὲν ἔχουν λεφτὰ νὰ ἀγοράσουν, ὁ ἔμπορος δὲν μπορεῖ νὰ ἀγοράσῃ ἀπὸ τὸν παραγωγό, ὁ παραγωγὸς ἀπολύει, οἱ νέοι ἀπολυθέντες δὲν ἔχουν λεφτὰ νὰ ἀγοράσουν καὶ ὁ παραγωγὸς σταματάει τὴν παραγωγή, ἡ τράπεζα ποὺ ἔβαζε τὰ λεφτά του χάνει τὴν ῥευστότητά της, διώχνει κι αὐτὴ ὑπαλλήλους συγχωνεύεται, οἱ ὑπάλληλοι προστίθενται στοὺς ἄνεργους, τὸ κράτος χάνει τοὺς πόρους του διότι δὲν ἔχει αἷμα νὰ κυκλοφορήσῃ στὶς φλέβες του καὶ ψοφάει. (Αὐτὸ ταυτίζεται μὲ τὸ ἐγγενὲς σφάλμα τοῦ καπιταλισμοῦ ὁ ὁποῖος μοιραῖα ὁδηγεῖται στὸ νὰ τρώῃ τὶς ἴδιες του τὶς σάρκες γιὰ νὰ ἐπιβιώσῃ).
Αὐτὸ λοιπὸν οἱ πολιτικοὶ ὑποκρίνονται πὼς δὲν τὸ βλέπουν, οἱ δημοσιογράφοι ὥς συνήθως αὐνανίζονται μὲ τὸν γνωστὸ τρόπο καταστρέφοντας τὴ συνείδήση τῆς κοινωνίας ποὺ τοὺς μεγάλωσε καὶ ἐν συνεχείᾳ ὅλοι μαζὶ βλέπουν τοὺς ἀπόγόνους τους νὰ φθίνουν σὲ μία θλιβερὴ ἀνέχεια καὶ ἀναξιοπρεπὴ ζωὴ ποὺ θὰ ἀπεύχονταν σὲ οἰαδήποτε περίπτωση ἐὰν ζοῦσαν μὲ τὸν τρόπο ποὺ τοὺς μεγάλωσαν οἱ γονεῖς τους λίγα χρόνια πρίν.
Ὴ ἐμπορία (marketing), ποὺ ἀποκαλεῖται καὶ ἀπὸ τοὺς ἴδιους μὲ αὐτοσαρκασμό, τέχνη τῆς ἐξαπάτησης (art of deception), εἶναι τὸ κύριο ἐργαλεῖο ποὺ ἔφερε τὶς κοινωνίες σὲ αὐτὴν τὴν δυσμενὴ θέση• ἡ βασικὴ ἔννοιά του εἶναι ἡ προσπάθεια νὰ πείσῃς τὸ θῦμα σου νὰ ἀγοράσῃ κάτι ποὺ δὲν τὸ χρειάζεται• αὐτὸ εἶναι ὅλο.
Ὴ ἐμπορία (marketing), ποὺ ἀποκαλεῖται καὶ ἀπὸ τοὺς ἴδιους μὲ αὐτοσαρκασμό, τέχνη τῆς ἐξαπάτησης (art of deception), εἶναι τὸ κύριο ἐργαλεῖο ποὺ ἔφερε τὶς κοινωνίες σὲ αὐτὴν τὴν δυσμενὴ θέση• ἡ βασικὴ ἔννοιά του εἶναι ἡ προσπάθεια νὰ πείσῃς τὸ θῦμα σου νὰ ἀγοράσῃ κάτι ποὺ δὲν τὸ χρειάζεται• αὐτὸ εἶναι ὅλο.
Μὲ αὐτὸ τὸ σκεπτικό, ἀλλὰ καὶ μὲ μία ἀκόμη ἀνήθικη παράμετρο ποὺ ἐξηγεῖται μὲ πολὺ ἁπλὲς γνώσεις ψυχολογίας, δηλαδὴ τὴν χειραγώγηση τῆς ἐπιθυμίας, τὴν ἀποφυγὴ τοῦ πόνου, καὶ τὴν ἐκμετάλλευση τοῦ ἐνστίκτου ἀναπαραγωγῆς, δημιούργησαν δεκάδες χιλιάδες ἄχρηστα προϊόντα καὶ κατάφεραν νὰ κάνουν τὸν κόσμο νὰ ἐργάζεται νὰ καταναλώνῃ ζωτικὴ ἐνέργεια, χρήματα καὶ νὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ τὰ ἀποκτήσῃ.
ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ: Θεωρῶ αὐτὴν τὴν παρέκβαση ἀναγκαῖα προκειμένου νὰ διευκρινίσῳ αὐτὸ ποὺ ἀνέφερα παραπάνω γιὰ τὸν πόνο. Οἱ ψυχιατρικὲς μελέτες ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ὁ ἄνθρωπος θὰ κάνῃ κάτι, τὸ ὁ,τιδήποτε ὁδηγούμενος ἀπὸ δύο καὶ μόνο κύρια κίνητρα: α) ἀποφυγὴ πόνου (avoid pain) καὶ β) ὄφελος εὐχαριστήσεως (gain pleasure). Ὅσο φτηνὸ καὶ ποταπὸ μπορεῖ νὰ σᾶς φαίνεται αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ θυμηθεῖτε τὶ σᾶς ἔλεγα γιὰ τὴν γειτνίαση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὰ ζῶα• εἴμαστε πολὺ κοντά. Αὐτὸ λοιπὸν σημαίνει ὅτι ἡ ἀπόφασή μου γιὰ κάτι θὰ καθορισθῇ περνῶντας μέσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ δύο φίλτρα καὶ τίποτε ἄλλο.
ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ: Θεωρῶ αὐτὴν τὴν παρέκβαση ἀναγκαῖα προκειμένου νὰ διευκρινίσῳ αὐτὸ ποὺ ἀνέφερα παραπάνω γιὰ τὸν πόνο. Οἱ ψυχιατρικὲς μελέτες ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ὁ ἄνθρωπος θὰ κάνῃ κάτι, τὸ ὁ,τιδήποτε ὁδηγούμενος ἀπὸ δύο καὶ μόνο κύρια κίνητρα: α) ἀποφυγὴ πόνου (avoid pain) καὶ β) ὄφελος εὐχαριστήσεως (gain pleasure). Ὅσο φτηνὸ καὶ ποταπὸ μπορεῖ νὰ σᾶς φαίνεται αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ θυμηθεῖτε τὶ σᾶς ἔλεγα γιὰ τὴν γειτνίαση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὰ ζῶα• εἴμαστε πολὺ κοντά. Αὐτὸ λοιπὸν σημαίνει ὅτι ἡ ἀπόφασή μου γιὰ κάτι θὰ καθορισθῇ περνῶντας μέσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ δύο φίλτρα καὶ τίποτε ἄλλο.
Ἐὰν ψάξετε κι ἐσεῖς μιλῶντας μὲ τὸν ἑαυτό σας καὶ εἴσαστε εἰλικρινεῖς μαζί του, θὰ δεῖτε ὅτι οἱ ἐπιλογὲς ποὺ κάνατε στὴ ζωή σας πέρασαν αὐστηρὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ δύο φίλτρα. Μόνο γιὰ τὴν ἱστορία ἀναφέρω σὰν τεκμήριο ὅτι ἡ γνώση αὐτὴ μοῦ δόθηκε μερικὰ χρόνια πρὶν ὅταν πέρασα ἕνα σχολεῖο μὲ σκοπὸ νὰ γίνῳ διαχειριστὴς ἑνὸς προγράμματος διερευνήσεως ἀτυχημάτων ποὺ προσέφερε ἡ ἑταιρεία κατασκευῆς ἀεροπλάνων Boeing.
Ἔχοντας πέσει ὅλοι λίγο ὥς πολὺ θύματα τῆς ἐμπορίας γνωρίζουμε πολὺ καλὰ τὰ ἀδιέξοδα ποὺ ἔχουμε βρεθεῖ, τὴν ἐπίπλαστη ἀγωνία μας νὰ ἀποκτήσουμε τὰ «ἀγαθὰ» ποὺ δὲν μᾶς χρειάζονται ἀλλὰ ποὺ κατὰ κάποιον τρόπο νομίζουμε ὅτι πρέπει νὰ ἔχουμε γιὰ νὰ θεωρούμαστε ὁτι συμβαδίζουμε μὲ τὴν τάση καὶ πρόοδο τῆς κοινωνίας. Τεράστιο λάθος, συμβαίνει ὅμως καὶ εἶναι φανερὸ ἐπὶ τὸ πλεῖστον στὰ παιδιὰ τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας ποὺ προσπαθοῦν νὰ ἀφομοιωθοῦν μὲ τὶς ἐπιταγὲς τῆς ἑκάστοτε μόδας στὴν προσπάθειά τους νὰ ἑδραιωθοῦν σὰν ἀνεξάρτητα ἄτομα ἀπαλλαγμένα ἀπὸ τὴν ἐπιρροὴ τῶν γονέων τους, ὅπως καὶ νὰ συμφύρονται μὲ ἄλλα παιδιὰ ποὺ φέρονται νὰ κάνουν τὸ ἴδιο. Αὐτὸ ἀποτελεῖ μία γενικὴ τάση καὶ ῥοπὴ τῆς ἀνθρωπίνης ἐξελίξεως ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου νὰ διαπιστώσῃ ἰδίοις ὄμμασι τὴν ἱκανότητά του νὰ νὰ ἐπιβιώνῃ, νὰ ἐμπιστεύεται τὸν ἑαυτό του καὶ τὶς δυνάμεις του καὶ αὐτὸ προσπαθεῖ νὰ τὸ δηλώσῃ μὲ τὴν διαφορετικότητα τῆς ἐμφανίσεώς του, τὴν ἀπείθια καὶ ἐν γένει τὴν ἐκκεντρικὴ συμπεριφορά του κατὰ τὴ διάρκεια τῆς μεταβάσεως στὴν ἐνήλικη ζωή.
Ἐκμεταλλευόμενοι οἱ καλλιτέχνες τῆς ἀπάτης αὐτὴν τὴ φυσικὴ τάση, ἐπιτίθενται μὲ πλῆρες ὁπλοστάσιο στοὺς γονεῖς ποὺ μάταια προσπαθοῦν νὰ συνετίσουν τὰ παιδιά τους μὲ κλασσικὴ διαχρονικὴ μόδα ἢ τὴν σπουδαιότητα τοῦ ξεχωριστοῦ χαρακτῆρος, τὴν ἀποφυγὴ προβατοποιήσεως καὶ στρατεύσεώς των, διότι περὶ αὐτοῦ πρόκειται ὅταν οὐσιαστικὰ παρατηρεῖ κάποιος τὶς νέες γενεὲς ντυμένες μὲ πειθαρχία στρατιωτικῆς στολῆς νὰ ὑπηρετοῦν πιστὰ τὶς ὁλοένα ἀνανεούμενες τάσεις τῆς μόδας καὶ νὰ εἶναι γεμάτοι μὲ διακριτικὰ τῶν οἴκων ποὺ τὰ παράγουν, ὅπως τὰ παράσημα καὶ τὰ διακριτικὰ τῶν σωμάτων ἀσφαλείας προσφέροντας οἰκειοθελῶς τὸν ἑαυτό τους σὰν ζωντανὸ διαφημιστικὸ μέσο στὴν ὑπηρεσία τοῦ κέρδους τῆς ἑταιρείας ποὺ παράγει τὰ σύνεργα τῆς μόδας.
Μία πολὺ ἁπλὴ σκέψη καὶ μία ἐρώτηση ποὺ θὰ κάνουμε στὸν ἑαυτό μας μπορεῖ νὰ μᾶς ἀποκαλύψῃ τὴν ἀλήθεια. Τί χρειάζομαι πραγματικὰ γιὰ νὰ ζήσῳ; Ἐὰν καὶ μόνο ἀναλογισθοῦμε τὸ τί εἶναι ἀναγκαῖο θὰ ἐκπλαγοῦμε ἀπὸ τὴν λιτότητα τῶν ἀπαιτουμένων, ὅποια κι ἂν εἶναι αὐτὰ γιὰ τὸν καθένα, φθάνει νὰ εἶναι εἰλικρινής. Μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν πάρα πολλὲς ἐκδοχὲς ἀλλὰ ἐπὶ τῆς οὐσίας οἱ ἀπαιτήσεις εἶναι πολὺ λιγότερες ἀπὸ αὐτὲς ποὺ ἤδη διαθέτουμε καὶ δὲν ἐννοῶ αὐτὲς ποὺ «θέλουμε», ἀλλὰ αὐτὲς ποὺ χρειάζονται. Μὲ μία ἀναδρομὴ στὴ ζωή μας θὰ ἀνακαλύψουμε δεκάδες πραγμάτων ποὺ κάναμε καὶ δὲν ἦταν ἀναγκαῖα καὶ χιλιάδες πράγματα ποὺ ἀγοράσαμε ἐνῷ δὲν τὰ χρειαζόμασταν. Τὰ χρήματα ποὺ ξοδέψαμε καὶ συνεχίζουμε νὰ σπαταλᾶμε μεταφράζονται σὲ ἐνέργεια ποὺ ἔχουμε καταναλώσει μὲ τὴν ἐργασία μας, τὸν χρόνο ποὺ ἀφιερώσαμε καὶ τὴν προσπάθεια ποὺ κατεβλήθη γιὰ νὰ τὰ ἀποκτήσουμε, συνεπῶς αὐτὸ εἶναι τὸ μέτρο τῆς δυνάμεώς μας ἐκπεφρασμένο σὲ ἀριθμὸ χρημάτων. Αἵ λοιπὸν αὐτὰ τὰ χρήματα, αὐτὴ ἡ δύναμη, εἶναι αὐτὴ ποὺ τρέφει τὸ θηρίο• αὐτὸ τὸ τέρας εἶναι μία ὀντότητα ποὺ ἔχει ἀναπτύξει ὄργανα προβοσκίδες, πλοκάμια, βεντοῦζες γιὰ τὴν πρόσληψη τῆς τροφῆς του καὶ τρέφεται μὲ τὴν ἐνέργεια ποὺ περικλείεται στὰ χρήματα ἢ μὲ ὅ,τι αὐτὰ ἐκπροσωποῦν στὶς διάφορες μορφὲς ποὺ εἶναι διαθέσιμα.
Ἄς κάνουμε ἕναν παραλληλισμὸ μὲ ἀσφαλὲς παράδειγμα ποὺ μᾶς προσφέρει ἡ φύση ὥς ἡ πλέον ἀξιόπιστη πηγὴ πληροφορίας γιὰ ἐμᾶς τὰ φυσικὰ ὄντα. Ὅπως ὅλα τὰ ἔμβια ὄντα ζοῦμε καταναλώνοντας ἐνέργεια ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸν ἥλιο. Αὐτὴ ἡ ἐνέργεια μᾶς εἶναι χρήσιμη ἐπειδὴ παρέχεται σὲ μία μορφὴ μὲ χαμηλὴ ἐντροπία διότι ἡ παροχὴ ἐνέγειας σὲ κατάσταση θερμικῆς ἰσορροπίας εἶναι μάταιη. Τὰ φυτὰ χρησιμοποιοῦν αὐτὴν τὴν ἐνέργεια χαμηλῆς ἐντροπίας κατὰ τὴν φωτοσύνθεση, μειώνοντας μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τὴν δική τους ἐντροπία, ἐν συνεχείᾳ τὰ ζῶα ἐκμεταλλεύονται τὰ φυτὰ γιὰ νὰ μειώσουν τὴν δική τους ἐντροπία καὶ ἀκολούθως ἐμεῖς ποὺ ἐκμεταλλευόμαστε καὶ τὰ φυτὰ καὶ τὰ ζῶα γιὰ νὰ μειώσουμε τὴν δική μας, νὰ διατηρηθοῦμε στὴ ζωή, δηλαδὴ νὰ καθυστερήσουμε τὴ φθορά μας. Ἐδῶ γίνεται κατανοητὸ ὅτι τὰ φυτὰ συλλέγουν ἐπὶ μακρὸν τὴν «ἐνέργεια» ἀπὸ τοὺς φορεῖς τῆς ἠλεκτρομαγνητικῆς ἀκτινοβολίας ποὺ εἶναι τὰ φωτόνια, τὰ ζῶα παραλαμβάνουν «πακέτα» ἀποθῆκες ἐνεργείας τρώγοντας τὰ φυτὰ καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀκόμη μεγαλύτερα ποὺ ἔχουν ἀποθηκευθεῖ στὰ ζῶα. Παρατηροῦμε λοιπὸν ὅτι ἡ ζωὴ εἶναι μία διαχείρηση προσλήψεως καὶ ἀποπομπῆς ἐνεργείας γιὰ νὰ ἐπιτευχθῇ μείωση τῆς ἐντροπίας.
Χρησιμοποιῶντας αὐτὴν τὴ φυσικὴ διεργασία καὶ κάνοντας ἕναν ὑποθετικὸ παραλληλισμὸ μποροῦμε νὰ καταλάβουμε τὸν τρόπο ποὺ δημιουργήθηκε αὐτὴ ἡ ὀντότητα τοῦ θηρίου ποὺ ἐπέτρεψε στὸν ἑαυτό του νὰ βρῇ ἕναν τρόπο νὰ χρησιμοποιήσῃ τὴν ἀποθηκευμένη ἐνέργεια, τὰ «πακέτα» ἐνεργείας τῶν ἀνθρώπων ὅπως θὰ ἦταν τὰ φύλλα ἑνὸς δένδρου ποὺ τὰ τρώει μία καμηλοπάρδαλη ὥστε νὰ μειώνῃ τὴν ἐντροπία του ἢ ἀλλιῶς νὰ διατηρεῖται στὴ ζωή.
Ἔχοντας πέσει ὅλοι λίγο ὥς πολὺ θύματα τῆς ἐμπορίας γνωρίζουμε πολὺ καλὰ τὰ ἀδιέξοδα ποὺ ἔχουμε βρεθεῖ, τὴν ἐπίπλαστη ἀγωνία μας νὰ ἀποκτήσουμε τὰ «ἀγαθὰ» ποὺ δὲν μᾶς χρειάζονται ἀλλὰ ποὺ κατὰ κάποιον τρόπο νομίζουμε ὅτι πρέπει νὰ ἔχουμε γιὰ νὰ θεωρούμαστε ὁτι συμβαδίζουμε μὲ τὴν τάση καὶ πρόοδο τῆς κοινωνίας. Τεράστιο λάθος, συμβαίνει ὅμως καὶ εἶναι φανερὸ ἐπὶ τὸ πλεῖστον στὰ παιδιὰ τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας ποὺ προσπαθοῦν νὰ ἀφομοιωθοῦν μὲ τὶς ἐπιταγὲς τῆς ἑκάστοτε μόδας στὴν προσπάθειά τους νὰ ἑδραιωθοῦν σὰν ἀνεξάρτητα ἄτομα ἀπαλλαγμένα ἀπὸ τὴν ἐπιρροὴ τῶν γονέων τους, ὅπως καὶ νὰ συμφύρονται μὲ ἄλλα παιδιὰ ποὺ φέρονται νὰ κάνουν τὸ ἴδιο. Αὐτὸ ἀποτελεῖ μία γενικὴ τάση καὶ ῥοπὴ τῆς ἀνθρωπίνης ἐξελίξεως ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου νὰ διαπιστώσῃ ἰδίοις ὄμμασι τὴν ἱκανότητά του νὰ νὰ ἐπιβιώνῃ, νὰ ἐμπιστεύεται τὸν ἑαυτό του καὶ τὶς δυνάμεις του καὶ αὐτὸ προσπαθεῖ νὰ τὸ δηλώσῃ μὲ τὴν διαφορετικότητα τῆς ἐμφανίσεώς του, τὴν ἀπείθια καὶ ἐν γένει τὴν ἐκκεντρικὴ συμπεριφορά του κατὰ τὴ διάρκεια τῆς μεταβάσεως στὴν ἐνήλικη ζωή.
Ἐκμεταλλευόμενοι οἱ καλλιτέχνες τῆς ἀπάτης αὐτὴν τὴ φυσικὴ τάση, ἐπιτίθενται μὲ πλῆρες ὁπλοστάσιο στοὺς γονεῖς ποὺ μάταια προσπαθοῦν νὰ συνετίσουν τὰ παιδιά τους μὲ κλασσικὴ διαχρονικὴ μόδα ἢ τὴν σπουδαιότητα τοῦ ξεχωριστοῦ χαρακτῆρος, τὴν ἀποφυγὴ προβατοποιήσεως καὶ στρατεύσεώς των, διότι περὶ αὐτοῦ πρόκειται ὅταν οὐσιαστικὰ παρατηρεῖ κάποιος τὶς νέες γενεὲς ντυμένες μὲ πειθαρχία στρατιωτικῆς στολῆς νὰ ὑπηρετοῦν πιστὰ τὶς ὁλοένα ἀνανεούμενες τάσεις τῆς μόδας καὶ νὰ εἶναι γεμάτοι μὲ διακριτικὰ τῶν οἴκων ποὺ τὰ παράγουν, ὅπως τὰ παράσημα καὶ τὰ διακριτικὰ τῶν σωμάτων ἀσφαλείας προσφέροντας οἰκειοθελῶς τὸν ἑαυτό τους σὰν ζωντανὸ διαφημιστικὸ μέσο στὴν ὑπηρεσία τοῦ κέρδους τῆς ἑταιρείας ποὺ παράγει τὰ σύνεργα τῆς μόδας.
Μία πολὺ ἁπλὴ σκέψη καὶ μία ἐρώτηση ποὺ θὰ κάνουμε στὸν ἑαυτό μας μπορεῖ νὰ μᾶς ἀποκαλύψῃ τὴν ἀλήθεια. Τί χρειάζομαι πραγματικὰ γιὰ νὰ ζήσῳ; Ἐὰν καὶ μόνο ἀναλογισθοῦμε τὸ τί εἶναι ἀναγκαῖο θὰ ἐκπλαγοῦμε ἀπὸ τὴν λιτότητα τῶν ἀπαιτουμένων, ὅποια κι ἂν εἶναι αὐτὰ γιὰ τὸν καθένα, φθάνει νὰ εἶναι εἰλικρινής. Μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν πάρα πολλὲς ἐκδοχὲς ἀλλὰ ἐπὶ τῆς οὐσίας οἱ ἀπαιτήσεις εἶναι πολὺ λιγότερες ἀπὸ αὐτὲς ποὺ ἤδη διαθέτουμε καὶ δὲν ἐννοῶ αὐτὲς ποὺ «θέλουμε», ἀλλὰ αὐτὲς ποὺ χρειάζονται. Μὲ μία ἀναδρομὴ στὴ ζωή μας θὰ ἀνακαλύψουμε δεκάδες πραγμάτων ποὺ κάναμε καὶ δὲν ἦταν ἀναγκαῖα καὶ χιλιάδες πράγματα ποὺ ἀγοράσαμε ἐνῷ δὲν τὰ χρειαζόμασταν. Τὰ χρήματα ποὺ ξοδέψαμε καὶ συνεχίζουμε νὰ σπαταλᾶμε μεταφράζονται σὲ ἐνέργεια ποὺ ἔχουμε καταναλώσει μὲ τὴν ἐργασία μας, τὸν χρόνο ποὺ ἀφιερώσαμε καὶ τὴν προσπάθεια ποὺ κατεβλήθη γιὰ νὰ τὰ ἀποκτήσουμε, συνεπῶς αὐτὸ εἶναι τὸ μέτρο τῆς δυνάμεώς μας ἐκπεφρασμένο σὲ ἀριθμὸ χρημάτων. Αἵ λοιπὸν αὐτὰ τὰ χρήματα, αὐτὴ ἡ δύναμη, εἶναι αὐτὴ ποὺ τρέφει τὸ θηρίο• αὐτὸ τὸ τέρας εἶναι μία ὀντότητα ποὺ ἔχει ἀναπτύξει ὄργανα προβοσκίδες, πλοκάμια, βεντοῦζες γιὰ τὴν πρόσληψη τῆς τροφῆς του καὶ τρέφεται μὲ τὴν ἐνέργεια ποὺ περικλείεται στὰ χρήματα ἢ μὲ ὅ,τι αὐτὰ ἐκπροσωποῦν στὶς διάφορες μορφὲς ποὺ εἶναι διαθέσιμα.
Ἄς κάνουμε ἕναν παραλληλισμὸ μὲ ἀσφαλὲς παράδειγμα ποὺ μᾶς προσφέρει ἡ φύση ὥς ἡ πλέον ἀξιόπιστη πηγὴ πληροφορίας γιὰ ἐμᾶς τὰ φυσικὰ ὄντα. Ὅπως ὅλα τὰ ἔμβια ὄντα ζοῦμε καταναλώνοντας ἐνέργεια ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸν ἥλιο. Αὐτὴ ἡ ἐνέργεια μᾶς εἶναι χρήσιμη ἐπειδὴ παρέχεται σὲ μία μορφὴ μὲ χαμηλὴ ἐντροπία διότι ἡ παροχὴ ἐνέγειας σὲ κατάσταση θερμικῆς ἰσορροπίας εἶναι μάταιη. Τὰ φυτὰ χρησιμοποιοῦν αὐτὴν τὴν ἐνέργεια χαμηλῆς ἐντροπίας κατὰ τὴν φωτοσύνθεση, μειώνοντας μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τὴν δική τους ἐντροπία, ἐν συνεχείᾳ τὰ ζῶα ἐκμεταλλεύονται τὰ φυτὰ γιὰ νὰ μειώσουν τὴν δική τους ἐντροπία καὶ ἀκολούθως ἐμεῖς ποὺ ἐκμεταλλευόμαστε καὶ τὰ φυτὰ καὶ τὰ ζῶα γιὰ νὰ μειώσουμε τὴν δική μας, νὰ διατηρηθοῦμε στὴ ζωή, δηλαδὴ νὰ καθυστερήσουμε τὴ φθορά μας. Ἐδῶ γίνεται κατανοητὸ ὅτι τὰ φυτὰ συλλέγουν ἐπὶ μακρὸν τὴν «ἐνέργεια» ἀπὸ τοὺς φορεῖς τῆς ἠλεκτρομαγνητικῆς ἀκτινοβολίας ποὺ εἶναι τὰ φωτόνια, τὰ ζῶα παραλαμβάνουν «πακέτα» ἀποθῆκες ἐνεργείας τρώγοντας τὰ φυτὰ καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀκόμη μεγαλύτερα ποὺ ἔχουν ἀποθηκευθεῖ στὰ ζῶα. Παρατηροῦμε λοιπὸν ὅτι ἡ ζωὴ εἶναι μία διαχείρηση προσλήψεως καὶ ἀποπομπῆς ἐνεργείας γιὰ νὰ ἐπιτευχθῇ μείωση τῆς ἐντροπίας.
Χρησιμοποιῶντας αὐτὴν τὴ φυσικὴ διεργασία καὶ κάνοντας ἕναν ὑποθετικὸ παραλληλισμὸ μποροῦμε νὰ καταλάβουμε τὸν τρόπο ποὺ δημιουργήθηκε αὐτὴ ἡ ὀντότητα τοῦ θηρίου ποὺ ἐπέτρεψε στὸν ἑαυτό του νὰ βρῇ ἕναν τρόπο νὰ χρησιμοποιήσῃ τὴν ἀποθηκευμένη ἐνέργεια, τὰ «πακέτα» ἐνεργείας τῶν ἀνθρώπων ὅπως θὰ ἦταν τὰ φύλλα ἑνὸς δένδρου ποὺ τὰ τρώει μία καμηλοπάρδαλη ὥστε νὰ μειώνῃ τὴν ἐντροπία του ἢ ἀλλιῶς νὰ διατηρεῖται στὴ ζωή.
Ἀδιαφόρως τοῦ ἐὰν εἶναι ὁρατὸ ἢ ὄχι, ὅλοι γνωρίζουμε ὁτι ὑπάρχει καὶ αἰσθανόμαστε τὴν παρουσία του, ἀλλὰ δὲν εἶναι ὑποχρεωτικὸ νὰ εἶναι μία συμπαγὴς ὑλική, ὁρατὴ ὀντότης γιὰ νὰ τὴν δοῦμε παρὰ μονο μποροῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν παρουσία καὶ ἐνέργειά της.
Σκεφτῆτε το σὰν ἕναν ἄνθρωπο ποὺ τρώει ἕνα καρότο ἢ μία σαλάτα μὲ πολλὰ λαχανικὰ, ἢ ἀκόμη ἕνα κομμάτι κοτόπουλο• τὸ τρώει ἡ ὀντότητα ἄνθρωπος ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ 37 τρισεκατομμύρια κύτταρα ποὺ ἀνήκουν σὲ μία καὶ μόνη ὀντότητα• αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο.
Σκεφτῆτε το σὰν ἕναν ἄνθρωπο ποὺ τρώει ἕνα καρότο ἢ μία σαλάτα μὲ πολλὰ λαχανικὰ, ἢ ἀκόμη ἕνα κομμάτι κοτόπουλο• τὸ τρώει ἡ ὀντότητα ἄνθρωπος ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ 37 τρισεκατομμύρια κύτταρα ποὺ ἀνήκουν σὲ μία καὶ μόνη ὀντότητα• αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο.
Παρομοίως καὶ τὸ θηρίο ἀποτελεῖται ἀπὸ τόσα πολλὰ «κύτταρα» ποὺ αὐτομάτως διαπιστώνουμε ὁτι ἀκόμη κι ἂν καταφέρουμε νὰ σκοτώσουμε κάποια ἀπὸ αὐτά, ὄχι μόνο δὲν θὰ καταφέρουμε τίποτα, ἀλλὰ πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ θὰ ἀναπλασθοῦν σὲ πολὺ μικρὸ χρονικὸ διάστημα, ὅπως συμβαίνει καὶ μὲ τὰ κύτταρα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος.
Τί θὰ γίνῃ ὅμως ἐὰν πέσει μία ξηρασία καὶ τὰ φυτὰ ἀρχίσουν νὰ ἐξαφανίζονται; τὰ ζῶα θὰ φύγουν καὶ οἱ ἄνθρωποι θὰ πρέπῃ νὰ πᾶνε ἐκείνοι νὰ τὰ βροῦν ἐὰν μπορέσουν ἀλλιῶς θὰ πεθάνουν ἀπὸ ἀσιτία• γιὰ νὰ μὴν γίνει αὐτό, φρόντισαν νὰ δημιουργήσουν τέτοιες προϋποθέσεις ὥστε νὰ ἐπέμβουν στὴν διαδικασία καὶ ἀφοῦ καλλιέργησαν οἱ ἴδιοι χωράφια γιὰ νὰ ὑπάρχει τροφή, μετὰ ἔφιαξαν καὶ μαντριὰ ὥστε νὰ βάλουν τὰ ζῶα μέσα γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν τὴν τροφή τους.
Τί θὰ γίνῃ ὅμως ἐὰν πέσει μία ξηρασία καὶ τὰ φυτὰ ἀρχίσουν νὰ ἐξαφανίζονται; τὰ ζῶα θὰ φύγουν καὶ οἱ ἄνθρωποι θὰ πρέπῃ νὰ πᾶνε ἐκείνοι νὰ τὰ βροῦν ἐὰν μπορέσουν ἀλλιῶς θὰ πεθάνουν ἀπὸ ἀσιτία• γιὰ νὰ μὴν γίνει αὐτό, φρόντισαν νὰ δημιουργήσουν τέτοιες προϋποθέσεις ὥστε νὰ ἐπέμβουν στὴν διαδικασία καὶ ἀφοῦ καλλιέργησαν οἱ ἴδιοι χωράφια γιὰ νὰ ὑπάρχει τροφή, μετὰ ἔφιαξαν καὶ μαντριὰ ὥστε νὰ βάλουν τὰ ζῶα μέσα γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν τὴν τροφή τους.
Αὐτὴ εἶναι ἡ ἰδέα τῆς πόλεως. Εἶναι ἕνα μαντρὶ ποὺ ἔχει τὴν παραγωγικὴ διαδικασία τῆς τροφῆς μέσα της καὶ ὑφίσταται ὅ,τι ἀκριβῶς καὶ τὰ ζῶα δίνοντας προϊόντα γάλα, μαλλὶ καὶ τελικὰ τὸ κρέας τους, δηλαδὴ ἀντίστοιχα, γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, τὴν ἐργασία, τὰ χρήματα καὶ τέλος τὴν περιουσία τους.
Βλέπετε, εἶναι ὅμοιες διαδικασίες ποὺ ἀπαντῶνται καὶ σὲ ἐπίπεδο οἰκιακῆς οἰκονομίας ὅπως σὲ ἕνα σπίτι σὲ χωριὸ ποὺ καλλιεργεῖ τὸν λαχανόκηπό του, ἔχει τὸ χωράφι ποὺ τρώει ἡ ἀγελάδα, ἔχει κατσίκες, κότες καὶ τὰ διατηρεῖ καὶ τὰ φροντίζει διότι τὰ ἐκμεταλλεύεται γιατὶ θέλει νὰ τὰ φάῃ, μόνο ποὺ ἡ νοικοκυρὰ καὶ ὁ ἄντρας της στὸ χωριὸ παίζουν ὅλους τοὺς ῥόλους μαζί, ποὺ βλέπουμε στὶς πόλεις, τὸν ἀστυνομικό, τὸν πολιτικό, τὸν προστάτη, τὸν ἐκμεταλλευτὴ καὶ τέλος τὸν δήμιο, δηλαδὴ ἔναντι τῆς προστασίας καὶ διαμονῆς τῶν ζωντανῶν, παίρνει τὸ προϊὸν τῆς ἐργασίας, τὸ γάλα, παίρνει τοὺς φόρους, τὰ αὐγά, καὶ τέλος τὸ πακέτο συλλογῆς τῶν φωτονίων ποὺ συνέλεξαν τὰ ζῶα μὲ τὴ βοσκή τους ἀπὸ τὸ κρέας τους.
Μὲ αὐτὸν τὸν παραλληλισμὸ καὶ ὅσο ἀκόμα οἱ δεσμοὶ δὲν εἶναι τόσο ἰσχυροὶ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, ὑπάρχουν ἀκόμη, ἀλλὰ πολὺ μικρὰ περιθώρια νὰ ἀλλάξῃ αὐτὴ ἡ «ἰσορροπία» τῆς διατροφικῆς ἀλυσίδας τοῦ θηρίου διότι ἀντὶ νὰ μᾶς προσφέρεται ἡ διατροφὴ πρέπει νὰ τὴν ἐξασφαλίζουμε μόνοι μας.
Μὲ αὐτὸν τὸν παραλληλισμὸ καὶ ὅσο ἀκόμα οἱ δεσμοὶ δὲν εἶναι τόσο ἰσχυροὶ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, ὑπάρχουν ἀκόμη, ἀλλὰ πολὺ μικρὰ περιθώρια νὰ ἀλλάξῃ αὐτὴ ἡ «ἰσορροπία» τῆς διατροφικῆς ἀλυσίδας τοῦ θηρίου διότι ἀντὶ νὰ μᾶς προσφέρεται ἡ διατροφὴ πρέπει νὰ τὴν ἐξασφαλίζουμε μόνοι μας.
Βλέπετε πῶς προσπαθοῦν καὶ παλεύουν γιὰ νὰ φθάσουν στὸ σημεῖο νὰ μὴν μᾶς ἀφήνουν νὰ παράγουμε τίποτα ἀπὸ μόνοι μας, ἐπιβάλλουν ἀνήκουστες καὶ παράλογες ἀπαγορεύσεις, (Codex Alimentarius), ἀπαγόρευση συλλογῆς νεροῦ, ῥίγανης, ἀτομικῶν μποστανιῶν στὰ σπίτια, ἐρημοποίηση τῆς ὑπαίθρου καὶ χίλια δυὸ ἄλλα ποὺ ἐπιβάλλουν καθημερινὰ προκειμένου νὰ μᾶς δεσμεύσουν σὲ κατάσταση κατοικιδίου ζώου, ἐνῷ ταυτόχρονα φροντίζουν γιὰ τὴν πλήρη ἀποβλάκωση στὰ σχολεῖα καὶ μέσῳ τῆς τηλεοράσεως μὲ ἀνούσιες ἐκπομπές, χωρὶς νὰ παραλείπουν τοὺς φανταστικοὺς (κατασκευασμένους), ἐξωτερικοὺς κινδύνους τῆς τρομοκρατίας, ὅπως 11η Σεπτεμβρίου 2001, Nibiru, ἐξωγήϊνοι, ὑπερθέρμανση τοῦ πλανήτη, πυρηνικὸς χειμῶνας, ISIS, Ἀρμαγεδδῶν καὶ ὅλα αὐτὰ προκειμένου νὰ μᾶς πείσουν νὰ μείνουμε μέσα στὸ μαντρί, διότι ἐκεῖ ἔξω εἶναι ὁ κακὸς ὁ λύκος• ἢ δὲν εἶναι ἔτσι;
Διαφαίνεται ὁτι τὸ θηρίο, τὸ ὁποῖο ὅπως εἴδαμε, δὲν ὁρίζεται ἁπλά, ἀλλὰ ἡ ὕπαρξη καὶ φύση του πρέπει νὰ γίνῃ κατανοητή, ἡ δὲ παρουσία του ἀντιληπτὴ μέσῳ ἐννοίας ποὺ δηλώνει ἰδιότητα ἐνέργεια καὶ κατάσταση, ἦταν ἀναγκαῖος αὐτὸς ὁ παραλληλισμός.
Διαφαίνεται ὁτι τὸ θηρίο, τὸ ὁποῖο ὅπως εἴδαμε, δὲν ὁρίζεται ἁπλά, ἀλλὰ ἡ ὕπαρξη καὶ φύση του πρέπει νὰ γίνῃ κατανοητή, ἡ δὲ παρουσία του ἀντιληπτὴ μέσῳ ἐννοίας ποὺ δηλώνει ἰδιότητα ἐνέργεια καὶ κατάσταση, ἦταν ἀναγκαῖος αὐτὸς ὁ παραλληλισμός.
Τώρα μένει νὰ καθορίσουμε τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο μπορεῖ νὰ νικηθῇ. Διαπιστώσαμε πὼς σὰν ὀντότητα ἔχει ἀνάγκη καταναλώσεως ἐνεργείας γιὰ νὰ μειώσῃ τὴν ἐντροπία του, δηλαδὴ νὰ διατηρηθῇ ζωντανὸ καὶ ὁτι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ καταπολεμηθῇ μὲ ἐξάλλειψη μεμονωμένων κυττάρων ποὺ τὸ ἀπαρτίζουν, ἀφήνοντάς μας μόνη ἐκδοχὴ νὰ στερήσουμε τὴν τροφή του. Ἡ τροφή του καθορίστηκε ὁτι εἶναι τὸ «πακέτο» ἐνεργείας ποὺ ἀποκομίζει ἀπὸ τὰ χρήματα. Θυμόμαστε ἐπίσης τὶς βασικὲς μας ἀνάγκες καὶ τὴν ματαιότητα ἢ ἀχρησία τῶν προϊόντων τῆς ἐμπορίας (marketing) καὶ τέλος μᾶς μένει ἡ ἐπικοινωνία γιὰ ἐπίτευξη συλλογικότητος. Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα μεταφέρουμε τὸ σκεπτικό μας στὴν καθημερινότητά μας, στὶς συνήθειες καὶ τὸν τρόπο διαβιώσεώς μας καὶ βλέπουμε σὰν μονάδες ἢ σὰν οἰκογένειες ποιά εἶναι ἡ ἀλλσγὴ ποὺ μποροῦμε νὰ ἐπιφέρουμε ὥστε νὰ μειωθῇ ἡ ῥοὴ τῶν χρημάτων πρὸς τὸ θηρίο• βέβαια αὐτὸ γίνεται δυσκολώτερο ἡμὲρα μὲ τὴν ἡμέρα, ἀλλὰ ὅπως προσπαθούσαμε κάποιοι νὰ τὰ ποῦμε χρόνια πρὶν στὸν κόσμο χωρὶς ἀποτέλεσμα, τὴν ἴδια προσπάθεια καταβάλλουμε καὶ τώρα ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων θὰ ἔχῃ μεγαλύτερη ἀπήχηση ἐπειδὴ δυστυχῶς ἡ σκέψη καὶ ἡ σύνεση ἔρχονται μὲ πόνο.
Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ συντηρεῖ τὸ θηρίο ἀπὸ αὐτὰ ποὺ κάνουμε; Εἶναι μὲ ποικίλες διαφοροποιήσεις καὶ γιὰ τὸν καθένα ξεχωριστὰ φυσικὰ μὲ πολλὲς ἐξαιρέσεις βάσει τῶν περιστάσεων ἡ μείωση κατὰ τὸ δυνατὸν συνηθειῶν ποὺ παρεισέφρησαν ὕπουλα στὸν τρόπο τῆς ζωῆς μας καὶ μόνο λίγα παραδείγματα μπορῶ νὰ ἀναφέρῳ, ὅπως ἀγορὰ τσιγάρων (εἶμαι καπνιστής), ἀναψυκτικά, δὲν ἔχουν καμμία ἀπολύτως ὠφέλεια (παρότι μοῦ ἀρέσουν κι ἐμένα), χρήση τῆς Ἀττικῆς Ὁδοῦ πλὴν ἐπαγγελματικῶν λόγων, ἀγορὰ «νεροῦ» ἀπὸ τὸ περίπτερο – ἀπαράδεκτο, νὰ σκέφτεσθε 120 δραχμὲς τὸ μπουκαλάκι – ἐνῷ κάλλιστα μπορεῖτε νὰ τὸ ἔχετε ἀπὸ τὸ σπίτι, καφές, ἀπαράδεκτο – μπορεῖτε νὰ τὸν ἔχετε ἀπὸ τὸ σπίτι σας ἢ φοβᾶστε τὴν κοινωνικὴ κατακραυγὴ ὅπως τὸ παιδί σας στὴν ἐφηβεία του ποὺ ζητοῦσε Vans καὶ Billabong καὶ ντρεπόταν νὰ πάῃ στὸ σχολεῖο ἂν δὲν ὑπάκουε στοὺς νόμους τῆς ἀγέλης ποὺ κατασκεύασε τὸ θηρίο; τυρόπιτα, sandwich, γιαί νὰ μὴν εἶναι ἀπὸ τὸ σπίτι; σκεφτῆτε ὁτι πρὶν λίγο καιρὸ ἔκαναν ὅλα αὐτὰ διπλάσια ἔως καὶ τριπλάσια χρήματα καὶ τώρα στὴν μισὴ τιμὴ ἀρχίζουν καὶ κάνουν μὲ τὸν καφὲ δῶρο προσφορὰ καὶ τὸ νεράκι, ὅλα τὰ εἴδη πατατάκια, γαριδάκια, σοκολάτες, καραμέλλες, γενικὰ εἴδη περιπτέρου εἶναι ὅλα ἄχρηστα.
Ἐπειδὴ εὔλογα κάποιος μπορεῖ νὰ ῥωτήσῃ - σύνηθες φαινόμενο στὴν Ἑλλάδα - ὁτι: καὶ τί θὰ γίνῃ αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τὰ περίπτερα καὶ τὰ τιροπιτάδικα θὰ πεθάνουν; θὰ ἀπαντήσῳ ὁτι εἶναι ἀφ᾽ ἑνὸς ἐκτὸς θέματος διότι πραγματευόμαστε ἄλλο θέμα,, ὁτι δὲν γίνεται ὀμελέτα χωρὶς νὰ σπάσουν αὐγὰ καὶ ὁτι ὑπάρχει τεράστια κλίμακα ἐξόδων ἀπὸ ὅπου νὰ κάνουν καὶ οἱ ἐπαγγελματίες αὐτοὶ τὶς περικοπὲς γιὰ τὴν οἰκονομία τοῦ σπιτικοῦ τους. Παρεμπιπτόντως μόνο νὰ ἀναφέρῳ ὁτι στὶς περισσότερες ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐπιχειρήσεις δὲν ἔχουν μείνει Ἕλληνες παρὰ τὶς κατέχουν ἀλλοδαποὶ ποὺ συνεχίζουν νὰ συντηροῦνται ἐπειδὴ στὴ ζωή τους ἔχουν ἐφαρμόσει αὐτὰ ποὺ προσπαθῶ νὰ σᾶς περάσῳ μὲ αὐτὸ τὸ μήνυμα καὶ ἔτσι κατορθώνουν νὰ ἐπιβιώσουν ἐκεῖ ποὺ κάποιος Ἕλληνας παραιτήθηκε.
Παρομοίως ταβέρνες, καφετερίες, ζαχαροπλαστεῖα, ἀφήνω τὰ καφενεῖα γιὰ τοὺς ἀπόμαχους τῆς ζωῆς, δῶρα ὑποκρισίας ποὺ συντηροῦν κακὲς συνήθειες καὶ δημιουργοῦν ὑποχρεώσεις ἢ ἀλλιῶς κίνδυνο τοῦ κοινωνικοῦ κατεστημένου, ἐνῷ ἡ ἐπίσκεψη μπορεῖ νὰ εἶναι ἀξιοπρεπέστατη μὲ ἕνα σπιτικὸ γλυκὸ ἢ κάποιο φαγητὸ γιὰ νὰ τὸ μοιραστοῦν ὅλοι στὴν ἐπίσκεψη, ῥοῦχα, παπούτσια, τσάντες, αὐτὸ πλέον ἔχει ξεφύγει τελείως, φθάνει μόνο μία ματιὰ στὶς ντουλάπες μας καὶ ἡ διαπίστωση εἶναι ὁτι μποροῦμε νὰ ἐνδύσουμε ἕναν ὁλόκληρο στρατὸ μὲ ὅ,τι ἔχουμε μαζέψει ἐκεῖ μέσα, ἔχει δημιουργηθεῖ δὲ ἡ ἐσφαλμένη ἐντύπωση ἐπειδὴ μποροῦμε νὰ βροῦμε κάτι φθηνὰ πρέπει νὰ τὸ πάρουμε ἐνῷ κατ᾽ οὐσίαν δὲν τὸ χρειαζόμαστε, παράλογες διασκεδάσεις (μπουζούκια), ἁλπὰ τὸ ἀναφέρω γιατὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι ὁτι οἱ ἄνθρωποι ποὺ πηγαίνουν ἐκεῖ, πλὴν ἐξαιρετικῶν περιπτώσεων, δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ διαβάσουν αὐτὸ τὸ κείμενο, ἀλλὰ κι ἂν τὸ ἔκαναν δὲν ἐπρόκειτο νὰ πεισθοῦν ἀπὸ τὰ γραφόμενά του, ἐπιπλέον στολίδια, διακοσμητικὰ σπιτιοῦ ποὺ τὰ ὀνομάζω σκωπτικὰ συλλέκτες σκόνης, ἀξεσουὰρ ῥουχισμοῦ σὲ ἀτελείωτες ποικιλίες ποὺ ἀλλάζουν ὅσο πιὸ συχνὰ γίνεται διαφημίζοντας δῆθεν νέες ἐμφανίσεις (looks), δὲν ἔχουν ἀλλο σκοπὸ ἀπὸ τὴν ἀλόγιστη κατανάλωση χρημάτων σὲ συνεργασία μὲ τὰ περιοδικὰ μόδας καὶ τὶς ἐλεεινὲς πρωϊνὲς ἐκπομπὲς τῆς τηλεοράσεως, εἶναι ὅλα παντελῶς ἄχρηστα ἀλλὰ δαπανηρά, μετρῆστε τὰ ζευγάρια γυαλιῶν ἡλίου ποὺ ἔχετε καὶ θὰ δεῖτε τί ἐννοῶ• καταλαβαίνετε ὅτι ὑπάρχουν καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ ὁ κατάλογος περιέχει ἕνα σωρὸ ἀκόμη ἄχρηστα ἔξοδα ποὺ μποροῦμε νὰ ἀναφέρουμε, ἀλλὰ τοὐλάχιστον τώρα ἔχετε μία ἰδέα περὶ τοῦ τί θέλω νὰ πῷ.
Αὐτὰ μὲν ἀποτελοῦν μία σκιαγράφηση τῶν περιττῶν ἐξόδων γιὰ τὰ ὁποῖα θὰ μπορούσατε νὰ μοῦ πεῖτε ὁτι λίγο ὥς πολὺ τὰ ἔχετε θέσει ἤδη ὑπὸ ἔλεγχον τώρα, δὲν πειράζει ἡ λαϊκὴ παροιμία λέει: «κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτὲ» ἢ ἀκόμη καὶ νὰ νομίζετε πὼς εἶναι τόσο μικρὸ τὸ ἔξοδό σας ποὺ δὲν θὰ κάνῃ τὴν διαφορά, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ νὰ διαλέξετε τὴν νοητικὴ ὑποχώρηση ποὺ λέει: ἐὰν τὸ κάμω ἐγὼ δὲν θὰ τὸ κάνουν οἱ ἄλλοι, ὁπότε δὲν θὰ γίνῃ τίποτα.
Πάνω σ᾽ αὐτὸ ἐπιτρέψατέ μου ἕνα μικρὸ παράδειγμα ποὺ θὰ βοηθήσῃ τὸν ἰσχυρισμό μου. Εἶχα πολλὰ χρόνια νὰ δῷ τὸν ἀδελφό μου καὶ ὅταν βρεθήκαμε ἀποφασίσαμε νὰ πᾶμε στὴν πλατεία τῆς γειτονιᾶς μου γιὰ νὰ τὰ ποῦμε• πῆρα λοιπὸν μερικὲς μπῦρες ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ πήγαμε στὴν πλατεῖα• πρὶν καθήσουμε τὸ εἶδα νὰ κοιτάζῃ γύρω γύρω του ἀκόμη καὶ νὰ βλέπῃ μέσα στοὺς κάδους ἀπορριμάτων• τὸν ῥωτησα: τί ψάχνεις; καὶ μοῦ ἀπάντησε γιὰ κάποιο κουτάκι ἀναψυκτικοῦ ἢ παρόμοιο γιὰ τὰ ἀποτσίγαρά μας γιατὶ δὲν μποροῦσε νὰ ἀποδεχθῇ νὰ τὰ ἀφήσουμε στὸ χῶμα.
Παρομοίως ταβέρνες, καφετερίες, ζαχαροπλαστεῖα, ἀφήνω τὰ καφενεῖα γιὰ τοὺς ἀπόμαχους τῆς ζωῆς, δῶρα ὑποκρισίας ποὺ συντηροῦν κακὲς συνήθειες καὶ δημιουργοῦν ὑποχρεώσεις ἢ ἀλλιῶς κίνδυνο τοῦ κοινωνικοῦ κατεστημένου, ἐνῷ ἡ ἐπίσκεψη μπορεῖ νὰ εἶναι ἀξιοπρεπέστατη μὲ ἕνα σπιτικὸ γλυκὸ ἢ κάποιο φαγητὸ γιὰ νὰ τὸ μοιραστοῦν ὅλοι στὴν ἐπίσκεψη, ῥοῦχα, παπούτσια, τσάντες, αὐτὸ πλέον ἔχει ξεφύγει τελείως, φθάνει μόνο μία ματιὰ στὶς ντουλάπες μας καὶ ἡ διαπίστωση εἶναι ὁτι μποροῦμε νὰ ἐνδύσουμε ἕναν ὁλόκληρο στρατὸ μὲ ὅ,τι ἔχουμε μαζέψει ἐκεῖ μέσα, ἔχει δημιουργηθεῖ δὲ ἡ ἐσφαλμένη ἐντύπωση ἐπειδὴ μποροῦμε νὰ βροῦμε κάτι φθηνὰ πρέπει νὰ τὸ πάρουμε ἐνῷ κατ᾽ οὐσίαν δὲν τὸ χρειαζόμαστε, παράλογες διασκεδάσεις (μπουζούκια), ἁλπὰ τὸ ἀναφέρω γιατὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι ὁτι οἱ ἄνθρωποι ποὺ πηγαίνουν ἐκεῖ, πλὴν ἐξαιρετικῶν περιπτώσεων, δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ διαβάσουν αὐτὸ τὸ κείμενο, ἀλλὰ κι ἂν τὸ ἔκαναν δὲν ἐπρόκειτο νὰ πεισθοῦν ἀπὸ τὰ γραφόμενά του, ἐπιπλέον στολίδια, διακοσμητικὰ σπιτιοῦ ποὺ τὰ ὀνομάζω σκωπτικὰ συλλέκτες σκόνης, ἀξεσουὰρ ῥουχισμοῦ σὲ ἀτελείωτες ποικιλίες ποὺ ἀλλάζουν ὅσο πιὸ συχνὰ γίνεται διαφημίζοντας δῆθεν νέες ἐμφανίσεις (looks), δὲν ἔχουν ἀλλο σκοπὸ ἀπὸ τὴν ἀλόγιστη κατανάλωση χρημάτων σὲ συνεργασία μὲ τὰ περιοδικὰ μόδας καὶ τὶς ἐλεεινὲς πρωϊνὲς ἐκπομπὲς τῆς τηλεοράσεως, εἶναι ὅλα παντελῶς ἄχρηστα ἀλλὰ δαπανηρά, μετρῆστε τὰ ζευγάρια γυαλιῶν ἡλίου ποὺ ἔχετε καὶ θὰ δεῖτε τί ἐννοῶ• καταλαβαίνετε ὅτι ὑπάρχουν καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ ὁ κατάλογος περιέχει ἕνα σωρὸ ἀκόμη ἄχρηστα ἔξοδα ποὺ μποροῦμε νὰ ἀναφέρουμε, ἀλλὰ τοὐλάχιστον τώρα ἔχετε μία ἰδέα περὶ τοῦ τί θέλω νὰ πῷ.
Αὐτὰ μὲν ἀποτελοῦν μία σκιαγράφηση τῶν περιττῶν ἐξόδων γιὰ τὰ ὁποῖα θὰ μπορούσατε νὰ μοῦ πεῖτε ὁτι λίγο ὥς πολὺ τὰ ἔχετε θέσει ἤδη ὑπὸ ἔλεγχον τώρα, δὲν πειράζει ἡ λαϊκὴ παροιμία λέει: «κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτὲ» ἢ ἀκόμη καὶ νὰ νομίζετε πὼς εἶναι τόσο μικρὸ τὸ ἔξοδό σας ποὺ δὲν θὰ κάνῃ τὴν διαφορά, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ νὰ διαλέξετε τὴν νοητικὴ ὑποχώρηση ποὺ λέει: ἐὰν τὸ κάμω ἐγὼ δὲν θὰ τὸ κάνουν οἱ ἄλλοι, ὁπότε δὲν θὰ γίνῃ τίποτα.
Πάνω σ᾽ αὐτὸ ἐπιτρέψατέ μου ἕνα μικρὸ παράδειγμα ποὺ θὰ βοηθήσῃ τὸν ἰσχυρισμό μου. Εἶχα πολλὰ χρόνια νὰ δῷ τὸν ἀδελφό μου καὶ ὅταν βρεθήκαμε ἀποφασίσαμε νὰ πᾶμε στὴν πλατεία τῆς γειτονιᾶς μου γιὰ νὰ τὰ ποῦμε• πῆρα λοιπὸν μερικὲς μπῦρες ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ πήγαμε στὴν πλατεῖα• πρὶν καθήσουμε τὸ εἶδα νὰ κοιτάζῃ γύρω γύρω του ἀκόμη καὶ νὰ βλέπῃ μέσα στοὺς κάδους ἀπορριμάτων• τὸν ῥωτησα: τί ψάχνεις; καὶ μοῦ ἀπάντησε γιὰ κάποιο κουτάκι ἀναψυκτικοῦ ἢ παρόμοιο γιὰ τὰ ἀποτσίγαρά μας γιατὶ δὲν μποροῦσε νὰ ἀποδεχθῇ νὰ τὰ ἀφήσουμε στὸ χῶμα.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς δὲν τὸν θυμόμουν νὰ ἔχῃ τέτοιες παρόμοιες εὐαισθησίες στὸ παρελθὸν καὶ αὐτὸ ἦταν μία εὐχάριστη ἔκπληξη γιὰ ἐμένα. Σὲ αὐτὸ ποὺ θέλω νὰ ἑστιάσῳ μὲ αύτὸ τὸ παράδειγμα εἶναι ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ προσπαθῶ νὰ σᾶς πῷ μὲ τὰ ἄχρηστα ἔξοδα• δὲν πρόκειται γιὰ τὸ ποσὸν τῶν χρημάτων καὶ τί διαφορὰ μπορεῖ νὰ ἐπιφέρῃ, ἀλλὰ γιὰ τὸν τρόπο σκέψεως ποὺ εἶχε περάσει στὸ ὑποσυνείδητο τοῦ ἀδελφοῦ μου, σὰν ἀποτέλεσμα πειθαρχίας ποὺ ἐπέβαλλε στὸν ἑαυτό του γιὰ τοὺς δικούς του λόγους.
Αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν πειθαρχία μποροῦμε ὅλοι νὰ τὴν ἐφαρμόσουμε καὶ ὅπως καταλαβαίνεται ἀπαιτεῖ ἀπὸ λίγη ἔως καθόλου ἰδιαίτερη προσπάθεια, ἐξ ἄλλου προκύπτει ἀκόμη ἕνα μεγάλο νόημα ὁτι τηρῶντας παρόμοιες πειθαρχίες «κατασκευάζουμε», φιάχνουμε ἀκόμη ἕνα ἄτομο...τὸν ἑαυτό μας σὰν μέρος τοῦ συνόλου γιὰ τὴν καταπολέμηση τοῦ θηρίου. Συνεπῶς ἐνῷ εἶναι γνωστὸ ὁτι ἡ συνεισφορὰ φαίνεται μικρὴ ἔως ἀμελητέα, θὰ φανῇ παρακάτω ὁτι εἶναι σημαντικὴ ὅσο δὲν φανταζόμαστε.
Ἡ ἀλλαγὴ τοῦ τρόπου σκέψεως βρίσκεται στὴν ἁρμοδιότητά μας καὶ εἶναι πολὺ εὔκολα προσβάσιμη διότι βρίσκεται ἀποκλειστικὰ στὸν χῶρο μας καὶ τὴν δικαιοδοσία μας. Προηγουμένως ἀναφέρθηκα στὸ περιττὸ ἔξοδο τοῦ καφέ• ξέρω ὅτι γιὰ πολλοὺς εἶναι τρόπος ζωῆς νὰ πηγαίνουν στὴ δουλειά τους, νὰ ἀγοράσουν ἕναν καφέ νὰ ἀκολουθήσουν τὴ ῥουτίνα τους...ἐδῶ εἶναι ἡ παγίδα, σᾶς ἔκαναν τρόπο ζωῆς καὶ ῥουτίνα = συνήθεια = ὑποσυνείδητο αὐτοματισμό, κάτι ἀπὸ τὸ ὁποῖο νὰ σᾶς παίρνουν χρήματα• ἐκεῖ ἔχει ἐφαρμογὴ ἡ ἀλλαγὴ ποὺ μπορεῖτε νὰ ἐπιτύχετε.
Ἀλλὰ ἂς προσεγγίσουμε τὸ θέμα ἀπὸ ἀκόμη μία ὀπτικὴ γωνία, ἂς πάρουμε γιὰ παράδειγμα τὴν πιὸ ἁπλὴ καὶ ἀγαθὴ συνήθεια (δὲν λέω ἀνάγκη), τοῦ νεροῦ ἀπὸ τὸ περίπτερο καὶ ἕνα φθηνὸ καφέ.
Ἡ ἀλλαγὴ τοῦ τρόπου σκέψεως βρίσκεται στὴν ἁρμοδιότητά μας καὶ εἶναι πολὺ εὔκολα προσβάσιμη διότι βρίσκεται ἀποκλειστικὰ στὸν χῶρο μας καὶ τὴν δικαιοδοσία μας. Προηγουμένως ἀναφέρθηκα στὸ περιττὸ ἔξοδο τοῦ καφέ• ξέρω ὅτι γιὰ πολλοὺς εἶναι τρόπος ζωῆς νὰ πηγαίνουν στὴ δουλειά τους, νὰ ἀγοράσουν ἕναν καφέ νὰ ἀκολουθήσουν τὴ ῥουτίνα τους...ἐδῶ εἶναι ἡ παγίδα, σᾶς ἔκαναν τρόπο ζωῆς καὶ ῥουτίνα = συνήθεια = ὑποσυνείδητο αὐτοματισμό, κάτι ἀπὸ τὸ ὁποῖο νὰ σᾶς παίρνουν χρήματα• ἐκεῖ ἔχει ἐφαρμογὴ ἡ ἀλλαγὴ ποὺ μπορεῖτε νὰ ἐπιτύχετε.
Ἀλλὰ ἂς προσεγγίσουμε τὸ θέμα ἀπὸ ἀκόμη μία ὀπτικὴ γωνία, ἂς πάρουμε γιὰ παράδειγμα τὴν πιὸ ἁπλὴ καὶ ἀγαθὴ συνήθεια (δὲν λέω ἀνάγκη), τοῦ νεροῦ ἀπὸ τὸ περίπτερο καὶ ἕνα φθηνὸ καφέ.
Ἐπειδὴ δὲν γνωρίζω τὴν χρηματιστηριακὴ τέχνη καὶ τὴν διοχέτευση τῶν ἐσόδων ἑνὸς κράτους, τὴ διαχείρηση τῶν φόρων ἢ τὰ μυστικὰ κονδύλια, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ γνωρίζω εἶναι ὁτι ἡ Ἑλλάδα ἀφαιμάσσεται κατὰ κάποιον τρόπο ἀπὸ τὸ θηρίο, θα περιοριστῷ στὴν τάξη μεγέθους τοῦ ποσοῦ ποὺ εἰσπράττει τὸ κράτος ἀπὸ κάτι ἐλάχιστο ὅπως τὸ παράδειγμά μας.
Γιὰ νὰ μὴν ἀσχοληθοῦμε μὲ πολλοὺς ὑπολογισμοὺς γνωρίζουμε ὁτι στὴν Ἑλλάδα ἔχουμε 11 ἑκ. πληθυσμοῦ, ἐργάζονται πιθανῶς τὰ 5, ἂς ὑποθέσουμε ὁτι τὰ 3 ἐξ αὐτῶν διατηροῦν αὐτὴν τὴν συνήθεια. Χάριν τοῦ παραδείγματος δὲν λαμβάνουμε ὑπ᾽ ὄψιν τίποτα ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα ὅπως τυρόπιτες sandwich, Fast Food κ.λ.π. Μὲ τιμὲς 0,50 € τὸ νερὸ καὶ 1,50 € τὸν καφέ, καὶ ἀνάλογο ΦΠΑ 13% καὶ 24% ἀντιστοίχως μόνο, παρατηροῦμε ἕνα ποσὸν τῆς τάξεως τῶν 97.500 καὶ 388,800, σύνολο 486.300 € σὲ μία ἡμέρα μόνο χρήματα ΦΠΑ. Μὲ ἁπλὴ ἀναγωγὴ αὐτὰ τὰ ἔσοδα θὰ εἶναι 14.589.000 € μηνιαίως καὶ 175.068.000 € ἐτησίως• καὶ αὐτὰ ἀπὸ ποῦ; ἀπὸ ἕνα ἀθῶο μπουκαλάκι νεράκι κι ἕνα καφεδάκι, μόνο ἀπὸ τὸ 1/3 τῶν Ἑλλήνων, μόνο ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Τώρα ἁπλὰ ἀναλογιστεῖτε, ὁτι μὲ αὐτὰ τὰ λεφτὰ δὲν θὰ ὑπῆρχαν αὐτὰ ποὺ λένε κόκκινα δάνεια ἢ οἱ οἰκογένειες ποὺ βρίσκονται σὲ ἔνδεια, θὰ εἶχαν πάρει μία ἀνάσα καὶ δὲν θὰ βρίσκονταν στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ.
Ὑπολοίπονται βέβαια 30% προκαταβολὲς φόρων γιὰ τὸ ἑπόμενο ἔτος, ΑΕΠΙ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΤΕΒΕ, φόρος ἀλληλεγγύης (γιὰ ὄνομα τοῦ Θεοῦ), δημοτικὰ τέλη, ὑποχρεωτικὴ συνδρομὴ στὸ ἑκάστοτε Ἐπιμελητήριο, εἰσφορὲς ΙΚΑ , ὑποχρεωτικὰ σεμινάρια, πιστοποιήσεις, μισθοὶ ὑπαλλήλων, λογιστής καὶ ἄλλα ποὺ δὲν γνωρίζω ποὺ πληρώνουν ποσοστὰ καὶ χρεώνονται ἐπιπλέον ΦΠΑ καὶ φυσικὰ τὸ κέρδος τῶν προμηθευτῶν ἀπὸ ὅπου παίρνει μερίδιο τὸ θηρίο.
Ἠθελημένα ἄφησα στὸ τέλος τὸ ἔξοδο τῆς βενζίνης τῆς ὁποίας ἡ χρήση πρέπει πλέον νὰ εἶναι πολὺ περιορισμένη καὶ διαχειριζόμενη κατὰ τὸ δυνατὸν μὲ τοὺς τρόπους ποὺ γνωρίζετε, δηλαδὴ ὄχι ἄσκοπες μετακινήσεις, ταξίδια ἀναψυχῆς, χρησιμοποίηση τοῦ αὐτοκινήτου μὲ περισσότερα ἄτομα καὶ σχεδιασμὸς μετακινήσεως γιὰ νὰ συμπεριλαμβάνῃ περισσότερες δουλειές. Ἐπιγραμματικὰ μόνο ἀναφέρω ὅτι τὸ κέρδος τοῦ βενζινάδικου εἶναι ~10¢ μὲ τιμὴ λίτρου 1,5 €, τὰ δὲ ἔσοδα μόνο ἀπὸ τὸ ΦΠΑ 24% ἀνέρχονται στὸ 1.700.000.000 € ἐτησίως• ὑπολογίσατε τὰ κέρδη τοῦ θηρίου.
Ἐὰν προβάλλετε τώρα μὲ τὴ φαντασία σας τὰ τεράστια ποσὰ ποὺ παράγονται ἀπὸ τὶς μικρές σας ἀγορὲς εἶναι ἀναπόφευκτο νὰ μὴν καταλήξετε στὸ συμπέρασμα ὁτι πρόκειται γιὰ δυσθεώρητο ποσὸ ποὺ δὲν θὰ περνοῦσε ἀπαρατήρητο σὲ καμμία τράπεζα καὶ κανένα κύτταρο τοῦ θηρίου, ἡ διατροφή τους θὰ ὑφίστατο σημαντικὴ μείωση καὶ αὐτὸ θὰ γινόταν αἰσθητὸ σὲ ὅλο τὸ «σῶμα» του, γεγονὸς ποὺ θὰ πυροδοτοῦσε ἀλυσίδα ἀντιδράσεων ἀπὸ δημοσιογράφους μέχρι ἐπιχειρηματίες, θὰ προξενοῦσε σχόλια καὶ ἀναταραχή, θὰ ἔφθανε μοιραίως στὴν εὐρεία δημοσιότητα, θὰ ἀναπτέρωνε τὸ ἠθικὸ πολλῶν ἀνθρώπων ποὺ θὰ ἦταν ἀκόμη ἐν ὑπνώσει μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἑτοιμαστοῦν ὅλοι γιὰ ἑνα ἰσχυρότερο θανάσιμο πλῆγμα στὴν ὀντότητα τοῦ θηρίου.
Γιὰ νὰ μὴν ἀσχοληθοῦμε μὲ πολλοὺς ὑπολογισμοὺς γνωρίζουμε ὁτι στὴν Ἑλλάδα ἔχουμε 11 ἑκ. πληθυσμοῦ, ἐργάζονται πιθανῶς τὰ 5, ἂς ὑποθέσουμε ὁτι τὰ 3 ἐξ αὐτῶν διατηροῦν αὐτὴν τὴν συνήθεια. Χάριν τοῦ παραδείγματος δὲν λαμβάνουμε ὑπ᾽ ὄψιν τίποτα ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα ὅπως τυρόπιτες sandwich, Fast Food κ.λ.π. Μὲ τιμὲς 0,50 € τὸ νερὸ καὶ 1,50 € τὸν καφέ, καὶ ἀνάλογο ΦΠΑ 13% καὶ 24% ἀντιστοίχως μόνο, παρατηροῦμε ἕνα ποσὸν τῆς τάξεως τῶν 97.500 καὶ 388,800, σύνολο 486.300 € σὲ μία ἡμέρα μόνο χρήματα ΦΠΑ. Μὲ ἁπλὴ ἀναγωγὴ αὐτὰ τὰ ἔσοδα θὰ εἶναι 14.589.000 € μηνιαίως καὶ 175.068.000 € ἐτησίως• καὶ αὐτὰ ἀπὸ ποῦ; ἀπὸ ἕνα ἀθῶο μπουκαλάκι νεράκι κι ἕνα καφεδάκι, μόνο ἀπὸ τὸ 1/3 τῶν Ἑλλήνων, μόνο ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Τώρα ἁπλὰ ἀναλογιστεῖτε, ὁτι μὲ αὐτὰ τὰ λεφτὰ δὲν θὰ ὑπῆρχαν αὐτὰ ποὺ λένε κόκκινα δάνεια ἢ οἱ οἰκογένειες ποὺ βρίσκονται σὲ ἔνδεια, θὰ εἶχαν πάρει μία ἀνάσα καὶ δὲν θὰ βρίσκονταν στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ.
Ὑπολοίπονται βέβαια 30% προκαταβολὲς φόρων γιὰ τὸ ἑπόμενο ἔτος, ΑΕΠΙ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΤΕΒΕ, φόρος ἀλληλεγγύης (γιὰ ὄνομα τοῦ Θεοῦ), δημοτικὰ τέλη, ὑποχρεωτικὴ συνδρομὴ στὸ ἑκάστοτε Ἐπιμελητήριο, εἰσφορὲς ΙΚΑ , ὑποχρεωτικὰ σεμινάρια, πιστοποιήσεις, μισθοὶ ὑπαλλήλων, λογιστής καὶ ἄλλα ποὺ δὲν γνωρίζω ποὺ πληρώνουν ποσοστὰ καὶ χρεώνονται ἐπιπλέον ΦΠΑ καὶ φυσικὰ τὸ κέρδος τῶν προμηθευτῶν ἀπὸ ὅπου παίρνει μερίδιο τὸ θηρίο.
Ἠθελημένα ἄφησα στὸ τέλος τὸ ἔξοδο τῆς βενζίνης τῆς ὁποίας ἡ χρήση πρέπει πλέον νὰ εἶναι πολὺ περιορισμένη καὶ διαχειριζόμενη κατὰ τὸ δυνατὸν μὲ τοὺς τρόπους ποὺ γνωρίζετε, δηλαδὴ ὄχι ἄσκοπες μετακινήσεις, ταξίδια ἀναψυχῆς, χρησιμοποίηση τοῦ αὐτοκινήτου μὲ περισσότερα ἄτομα καὶ σχεδιασμὸς μετακινήσεως γιὰ νὰ συμπεριλαμβάνῃ περισσότερες δουλειές. Ἐπιγραμματικὰ μόνο ἀναφέρω ὅτι τὸ κέρδος τοῦ βενζινάδικου εἶναι ~10¢ μὲ τιμὴ λίτρου 1,5 €, τὰ δὲ ἔσοδα μόνο ἀπὸ τὸ ΦΠΑ 24% ἀνέρχονται στὸ 1.700.000.000 € ἐτησίως• ὑπολογίσατε τὰ κέρδη τοῦ θηρίου.
Ἐὰν προβάλλετε τώρα μὲ τὴ φαντασία σας τὰ τεράστια ποσὰ ποὺ παράγονται ἀπὸ τὶς μικρές σας ἀγορὲς εἶναι ἀναπόφευκτο νὰ μὴν καταλήξετε στὸ συμπέρασμα ὁτι πρόκειται γιὰ δυσθεώρητο ποσὸ ποὺ δὲν θὰ περνοῦσε ἀπαρατήρητο σὲ καμμία τράπεζα καὶ κανένα κύτταρο τοῦ θηρίου, ἡ διατροφή τους θὰ ὑφίστατο σημαντικὴ μείωση καὶ αὐτὸ θὰ γινόταν αἰσθητὸ σὲ ὅλο τὸ «σῶμα» του, γεγονὸς ποὺ θὰ πυροδοτοῦσε ἀλυσίδα ἀντιδράσεων ἀπὸ δημοσιογράφους μέχρι ἐπιχειρηματίες, θὰ προξενοῦσε σχόλια καὶ ἀναταραχή, θὰ ἔφθανε μοιραίως στὴν εὐρεία δημοσιότητα, θὰ ἀναπτέρωνε τὸ ἠθικὸ πολλῶν ἀνθρώπων ποὺ θὰ ἦταν ἀκόμη ἐν ὑπνώσει μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἑτοιμαστοῦν ὅλοι γιὰ ἑνα ἰσχυρότερο θανάσιμο πλῆγμα στὴν ὀντότητα τοῦ θηρίου.
Ὅλα αὐτὰ βέβαια εἶναι θεωρητικὰ καὶ ἀφήνει ἀμφιβολίες διότι πιθανῶς παρόμοιες ἀναλύσεις νὰ ἔχουν γίνει καὶ στὸ παρελθὸν καὶ ἀπὸ ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ ἤλπιζαν νὰ περάσουν αὐτὴν τὴν μέθοδο στὸν κόσμο, δὲν παύει ὅμως νὰ εἶναι μία λογικὴ προσέγγιση στὸ πρόβλημα μὲ ἁπτὰ τοὐλάχιστον ἀριθμητικὰ δεδομένα.
Ἡ σημασία ποὺ ἔδωσα στὰ συγκεκριμένα εἴδη, νερό, ἀναψυκτικά, βενζίνη δὲν εἶναι τυχαία ἐπιλογή. Ἡ ἀπάτη ἀπὸ μέρους τους καὶ ἡ κοροϊδία δὲν ἔχει ὅρια, ἠ δὲ ἀδράνεια τῆς σκέψεως ἔχει φθάσει τὸν κόσμο νὰ ἀδυνατεῖ νὰ κάνῃ ἁπλὲς συγκρίσεις καὶ νὰ καταλήξῃ σὲ συμπεράσματα ποὺ θὰ ἦταν σωτήρια γιὰ τοὺς ἴδιους καὶ τὴν κοινωνία μας. Σκεφτεῖτε λοιπὸν τὴν ἀναλογία τῶν χρημάτων ποὺ κοστίζει τὸ νερὸ καὶ ἠ βενζίνη.
Ἡ σημασία ποὺ ἔδωσα στὰ συγκεκριμένα εἴδη, νερό, ἀναψυκτικά, βενζίνη δὲν εἶναι τυχαία ἐπιλογή. Ἡ ἀπάτη ἀπὸ μέρους τους καὶ ἡ κοροϊδία δὲν ἔχει ὅρια, ἠ δὲ ἀδράνεια τῆς σκέψεως ἔχει φθάσει τὸν κόσμο νὰ ἀδυνατεῖ νὰ κάνῃ ἁπλὲς συγκρίσεις καὶ νὰ καταλήξῃ σὲ συμπεράσματα ποὺ θὰ ἦταν σωτήρια γιὰ τοὺς ἴδιους καὶ τὴν κοινωνία μας. Σκεφτεῖτε λοιπὸν τὴν ἀναλογία τῶν χρημάτων ποὺ κοστίζει τὸ νερὸ καὶ ἠ βενζίνη.
Ὑπενθυμίζω ὁτι: το ½ λίτρο νεροῦ κοστίζει 50¢, ἐνῷ 1 λίτρο βενζίνης κοστίζει 1,5€. Φανταστεῖτε τώρα τὴν διαφορὰ στὴν παραγωγὴ τοῦ ἑνὸς προϊόντος καὶ τοῦ ἄλλου καὶ ὑπολογίσατε ὁτι ἡ μέν βενζίνη ἀπαιτεῖ μία τεράστια τεχνογνωσία καὶ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα ποὺ ἔχει προηγηθεῖ, ἕνας μεγάλος ἀριθμὸς ἐπιστημόνων ποὺ ἔχουν ἐργαστεῖ καὶ συνεχίζουν νὰ ἐργάζονται στὸν τομέα γιὰ ἀνίχνευση καὶ χαρτογράφηση κοιτασμάτων, πολύπλοκα μηχανήματα κόστους δισεκατομμυρίων, τεράστιες ἐγκαταστάσεις διϋλιστηρίων, ἐξειδικευμένες βιομηχανικὲς ἐφαρμογὲς ἐργαλείων, γεωτρύπανα, ναυπήγηση πλοίων, ἀγωγοὶ ὑπέργειοι ἢ ὑπόγειοι, βυτιοφόρα, δίκτυα διανομῆς, σταθμοὶ ἀνεφοδιασμοῦ καὶ ὅλα αὐτὰ ἀπαιτοῦν συντήρηση καὶ ὅπως καταλαβαίνουμε ὑπόκεινται σὲ μεγάλες φθορὲς καὶ ἀναλογικὰ μεγάλες ζημιές μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φθάσῃ τὸ προϊὸν τῆς βενζίνης στὸν καταναλωτὴ μὲ κόστος ὅπως προανέφερα ~10¢ τοῦ εὐρώ, (διότι τὰ ὑπόλοιπα εἶναι φόροι). Τὸ 1 λίτρο τοῦ νεροῦ τώρα ἀντίστοιχα κοστίζει 1,00€ (διότι τὸ ½ κοστίζει 50 ¢), δηλαδὴ τὸ νερό εἶναι τὸ 66,6% τῆς ἀξίας τῆς βενζίνης καὶ δὲν ἀπαιτεῖ οὔτε ἕνα κλάσμα τῆς διεργασίας ἢ τῶν ἐγκαταστάσεων ποὺ ἀπαιτεῖ ἡ παραγωγὴ τῆς βενζίνης.
Ἂν καταλαβαίνετε γιὰ τὸ πετρέλαιο γίνονται πόλεμοι καὶ ἐξαφανίζονται χιλιάδες ζωὲς καὶ κράτη ὁλόκληρα, ἀλλὰ ὁ ἀγαθὸς κοσμάκης πληρώνει ἰσάξια τὸ νεράκι καὶ δὲν διαμαρτύρεται, διατυμπανίζει δὲ καὶ κάποια ἠλίθια θεωρία ποὺ τοῦ ἔχει χώσει στὸν ἐγκέφαλο ἡ τηλεόραση ὁτι τἆχα δὲν πρέπει νὰ πίνῃ ἀπὸ τὸ νερὸ τῆς βρύσης καὶ ἔτσι ἱκανοποιημένος αἰσθάνεται ὐπεροχὴ νὰ πηγαίνει στὸ περίπτερο καὶ νὰ ἀγοράζῃ τὸ μπουκαλάκι, καὶ νὰ κυκλοφορεῖ κουβαλῶντας το ἐπιδεικνύοντας τὴν ἄμετρη ἠλιθιότητά του ἀλλὰ ταὐτόχρονα νὰ εἶναι εὐχαριστημένος μὲ τὸ ἄθλιο σαρκίο του καὶ νὰ ἔχει ἄποψη καὶ γιὰ τὶς τιμὲς τοῦ πετρελαίου. Πρόσφατα εἶχα πολλοὺς μαθητὲς καὶ βγαίνοντας στὸ διάλειμμα ἔτρεχαν νὰ ἀγοράσουν νεράκια γιὰ νὰ καταλαγιάσουν τὴ δίψα τους• ὁταν μὲ ἔβλεπαν νὰ πίνῳ νερὸ ἀπὸ τὴν βρύση, τὰ σαγώνια τους ἔπεφταν μέχρι τὸ πάτωμα καὶ μὲ κοιτοῦσαν σὰν ἐξωγήϊνο μὴ μπορῶντας νὰ συνειδητοποιήσουν αὐτὸ ποὺ ἔβλεπαν μπροστά τους. Εἶχα τὴν εὐκαιρία βέβαια νὰ τοὺς ἐξηγήσῳ τὰ ἀνάλογα καὶ φυσικὰ ἡ εὐχαρίστησή μου ἢταν διπλὴ διότι μποροῦσα νὰ διαλύσῳ τὰ ἐμφανῆ δείγματα τῆς προπαγάνδας ποὺ εἶχε ἀλλοιώσει τὶς συνειδήσεις τους.
Ἂν καταλαβαίνετε γιὰ τὸ πετρέλαιο γίνονται πόλεμοι καὶ ἐξαφανίζονται χιλιάδες ζωὲς καὶ κράτη ὁλόκληρα, ἀλλὰ ὁ ἀγαθὸς κοσμάκης πληρώνει ἰσάξια τὸ νεράκι καὶ δὲν διαμαρτύρεται, διατυμπανίζει δὲ καὶ κάποια ἠλίθια θεωρία ποὺ τοῦ ἔχει χώσει στὸν ἐγκέφαλο ἡ τηλεόραση ὁτι τἆχα δὲν πρέπει νὰ πίνῃ ἀπὸ τὸ νερὸ τῆς βρύσης καὶ ἔτσι ἱκανοποιημένος αἰσθάνεται ὐπεροχὴ νὰ πηγαίνει στὸ περίπτερο καὶ νὰ ἀγοράζῃ τὸ μπουκαλάκι, καὶ νὰ κυκλοφορεῖ κουβαλῶντας το ἐπιδεικνύοντας τὴν ἄμετρη ἠλιθιότητά του ἀλλὰ ταὐτόχρονα νὰ εἶναι εὐχαριστημένος μὲ τὸ ἄθλιο σαρκίο του καὶ νὰ ἔχει ἄποψη καὶ γιὰ τὶς τιμὲς τοῦ πετρελαίου. Πρόσφατα εἶχα πολλοὺς μαθητὲς καὶ βγαίνοντας στὸ διάλειμμα ἔτρεχαν νὰ ἀγοράσουν νεράκια γιὰ νὰ καταλαγιάσουν τὴ δίψα τους• ὁταν μὲ ἔβλεπαν νὰ πίνῳ νερὸ ἀπὸ τὴν βρύση, τὰ σαγώνια τους ἔπεφταν μέχρι τὸ πάτωμα καὶ μὲ κοιτοῦσαν σὰν ἐξωγήϊνο μὴ μπορῶντας νὰ συνειδητοποιήσουν αὐτὸ ποὺ ἔβλεπαν μπροστά τους. Εἶχα τὴν εὐκαιρία βέβαια νὰ τοὺς ἐξηγήσῳ τὰ ἀνάλογα καὶ φυσικὰ ἡ εὐχαρίστησή μου ἢταν διπλὴ διότι μποροῦσα νὰ διαλύσῳ τὰ ἐμφανῆ δείγματα τῆς προπαγάνδας ποὺ εἶχε ἀλλοιώσει τὶς συνειδήσεις τους.
Ἡ ἀπορία στὰ πρόσωπά τους ἦταν ἐμφανὴς καὶ χαρακτηριστικὴ ἀφοῦ μποροῦσα νὰ ἀναγνωρίσῳ δείγματα τῶν «μετανθρώπων» τῆς παγκοσμιοποιήσεως παραδεχόμενος τὴν ἀνθρωπογνωσία καὶ εὐφυΐα τῆς νεοταξικῆς ἐπιβολῆς στοὺς ἀμάχους ὑπὸ τὴν ἔννοια τῆς ἐλεγχόμενης καθοδηγήσεως καὶ ἀπονευρώσεως τῆς κριτικῆς σκέψεως.
Περιττεύει βέβαια μία ἀναγωγὴ στὶς τιμὲς τῶν ἀναψυκτικῶν, ἀλλὰ εἶναι καλὸ νὰ ἔχετε ὑπ᾽ ὄψιν σας ὁτι ἡ «διαχείρηση τῶν ὑγρῶν», εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ἰσχυρὰ χαρτιὰ τῆς Νέας Τάξεως ποὺ ἔχει μπεῖ σὲ ἐφαρμογὴ γιὰ περισσότερο ἀπὸ 10 χρόνια καὶ μπορεῖ νὰ μὴν τὸ παρατηρεῖτε ἀλλὰ στὸ ὑποσυνείδητό σας ἡ εἰκόνα ὑπάρχει συνειρμικὰ ἀφοῦ γιὰ σειρὰ ἐτῶν ὅ,τι βλέπετε στὴν τηλεὀραση, σὲ ὁποιαδήποτε ὁμιλία, συνέδριο, τυχαῖα διαφήμιση, θὰ διαπιστώσετε ὁτι ὑπάρχουν πάντοτε μπουκαλάκια μὲ νερὸ σὰν τὸ πιὸ ἀπαραίτητο παρελκόμενο (accessoire), ἀκόμη κι ἀπὸ ὅ,τι ἑνα στυλὸ ἢ χαρτί.
Παρεμπιπτόντως ἀξίζει νὰ ἀναφέρουμε ὁτι μὲ τὴν ἔκρηξη τῆς πωλήσεως τῶν νερῶν ἔχει αὐξηθεῖ δραματικὰ ἡ παραγωγὴ πλαστικῶν μπουκαλιῶν γιὰ νὰ δοθῇ ἡ εὐκαιρία στὸν γόνο τῆς οἰκογενείας Rothschild, τὸν David Mayer de Rothschild, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νὰ ὑποδυθῇ τὸν νέο Ἰησοῦ ἐν ζωῇ καὶ φωτογραφίζεται ἀναλόγως, νὰ διεκδικῇ τὴν σωτηρία τοῦ πλανήτου ἀπὸ τὴν μόλυνση τῶν πλαστικῶν μπουκαλιῶν ποὺ παράγονται ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του, ποινικοποιῶντας τοὺς «κακοὺς» ἀνθρώπους ποὺ ῥυπαίνουν τὸν πλανήτη μὲ τὰ πλαστικὰ μπουκάλια ποὺ μολύνουν τὶς θάλασσες καὶ τὶς χωματερές.
Ἂς σκεφτοῦμε τώρα λοιπόν, τί εἶναι πιὸ ἀπαραίτητο στὸν ἄνθρωπο, τὸ νερὸ ἢ ἡ βενζίνη; καὶ ἐπειδὴ τὸ ξέρετε εἶναι καλὸ νὰ γνωρίζετε ὁτι αὐτὸ τὸ ξέρουν κι ἐκείνοι, γι᾽ αὐτὸ καὶ ἔχουν βάλει τὸν κόσμο νὰ τὸ πληρώνῃ ἀπὸ τώρα γιὰ νὰ συνηθίσῃ ὁτι δὲν εἶναι ἀγαθὸ ποὺ τὸ δικαιοῦται καὶ νὰ καταλήξῃ νὰ τὸ πληρώνῃ ἐφ᾽ ὅρου ζωῆς χωρὶς νὰ διαμαρτύρεται.
Ἐρχόμαστε τώρα στὸ δυσκολώτερο ἀπὸ πλευρᾶς κατανοήσεως πρόβλημα ποὺ εἶναι αὐτὸ τῆς ἐπικοινωνίας τοῦ κόσμου καὶ τῆς συλλογικότητος ποὺ ὅπως εἴπαμε δὲν εἶναι δυνατὴ μὲ τὸν τρόπο ποὺ γνωρίζουμε.
Παρεμπιπτόντως ἀξίζει νὰ ἀναφέρουμε ὁτι μὲ τὴν ἔκρηξη τῆς πωλήσεως τῶν νερῶν ἔχει αὐξηθεῖ δραματικὰ ἡ παραγωγὴ πλαστικῶν μπουκαλιῶν γιὰ νὰ δοθῇ ἡ εὐκαιρία στὸν γόνο τῆς οἰκογενείας Rothschild, τὸν David Mayer de Rothschild, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νὰ ὑποδυθῇ τὸν νέο Ἰησοῦ ἐν ζωῇ καὶ φωτογραφίζεται ἀναλόγως, νὰ διεκδικῇ τὴν σωτηρία τοῦ πλανήτου ἀπὸ τὴν μόλυνση τῶν πλαστικῶν μπουκαλιῶν ποὺ παράγονται ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του, ποινικοποιῶντας τοὺς «κακοὺς» ἀνθρώπους ποὺ ῥυπαίνουν τὸν πλανήτη μὲ τὰ πλαστικὰ μπουκάλια ποὺ μολύνουν τὶς θάλασσες καὶ τὶς χωματερές.
Ἂς σκεφτοῦμε τώρα λοιπόν, τί εἶναι πιὸ ἀπαραίτητο στὸν ἄνθρωπο, τὸ νερὸ ἢ ἡ βενζίνη; καὶ ἐπειδὴ τὸ ξέρετε εἶναι καλὸ νὰ γνωρίζετε ὁτι αὐτὸ τὸ ξέρουν κι ἐκείνοι, γι᾽ αὐτὸ καὶ ἔχουν βάλει τὸν κόσμο νὰ τὸ πληρώνῃ ἀπὸ τώρα γιὰ νὰ συνηθίσῃ ὁτι δὲν εἶναι ἀγαθὸ ποὺ τὸ δικαιοῦται καὶ νὰ καταλήξῃ νὰ τὸ πληρώνῃ ἐφ᾽ ὅρου ζωῆς χωρὶς νὰ διαμαρτύρεται.
Ἐρχόμαστε τώρα στὸ δυσκολώτερο ἀπὸ πλευρᾶς κατανοήσεως πρόβλημα ποὺ εἶναι αὐτὸ τῆς ἐπικοινωνίας τοῦ κόσμου καὶ τῆς συλλογικότητος ποὺ ὅπως εἴπαμε δὲν εἶναι δυνατὴ μὲ τὸν τρόπο ποὺ γνωρίζουμε.
Ἂς θυμηθοῦμε ὁτι ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν μὲ τὴν ἐπίθεση ὑπονομεύσεως ποὺ ἔχουν κάνει στὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ παγκοσμίως, ἔχουν ἐπιτύχει τὴν ἀτομοκεντρικότητα καὶ σχεδὸν ἔχουν ἐξαλείψει κάθε δυνατότητα γιὰ ὁμαδικὴ ἀντίδραση ἢ εἶναι σὲ θέση νὰ καταστείλουν ἄμεσα ὅποια προσπάθεια τείνει νὰ ἀποβῇ ἐπιτυχὴς μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο.
Ἀναμφισβήτητα δὲν ἐπιθυμοῦν τὴν συλλογικότητα καὶ μάλιστα τὴν φοβοῦνται γνωρίζοντας ὁτι οἱ ἰσορροπίες εἶναι πολὺ εὐαίσθητες καὶ εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνατραποῦν ἀκόμη καὶ ἀπὸ τυχαῖα ἀπρόβλεπτα γεγονότα, γι᾽ αὐτὸ ἔχουν μάτια παντοῦ, παρακολουθοῦν τηλέφωνα, ἠλεκτρονικὰ ταχυδρομεῖα καὶ ποιός ξέρει τὶ ἄλλο. Αὐτὸ τὸ ἐλέγχουν σὲ μεγάλο βαθμὸ καὶ εἶναι καλὸ νὰ μὴν ἐπιδιώκουμε κάτι πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση διότι εἶναι πολὺ πιὸ «διαβασμένοι» ἀπὸ ἐμᾶς σ᾽ αὐτὸν τὸν τομέα, ὅμως ἐὰν ἀντιληφθοῦν κάποια συλλογικότητα ἡ ὁποία δὲν περνάει μέσα ἀπὸ τὰ δικά τους κανάλια καὶ δὲν τοὺς εἶναι γνώριμη – σημειωτέον δὲν γνωρίζουν ἄλλες τακτικὲς διότι συνεχῶς ἐπαναλαμβάνουν τὶς ἴδιες - τότε θὰ πιαστοῦν ἀπροετοίμαστοι καὶ θὰ περιέλθουν σὲ πανικό.
Ἔχουν αὐτιὰ καὶ μάτια καὶ ἐλέγχουν κατὰ ἕνα πολὺ μεγάλο μέρος τὸ διαδίκτυο, βλέπουν τὶς τάσεις, τὶς ἀντιδράσεις καὶ ἔχουν καὶ πολλοὺς πράκτορες ἀνάμεσά μας ποὺ ὑποδύονται τὸν ῥόλο τοῦ φίλου ἢ τοῦ blogger. Ἐπίσης διαθέτουν ἔμμισθους ὑπαλλήλους ποὺ μὲ ἐπιτηδευμένες ἐκτὸς θέματος θέσεις καὶ ἀπόψεις μὲ κύρια πρόθεση νὰ προκαλέσουν καὶ νὰ ἐρεθίσουν τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ ἐπιφέρουν διαταραχὴ καὶ ἀποπροσανατολισμό, δημιουργῶντας σύγχυση νὰ παρασύρουν πολλοὺς ἀνθρώπους νὰ σπαταλήσουν τὸν χρόνο τους καὶ γενικὰ νὰ ἐξασθενήσουν τὴν ἄμυνά τους. Αὐτοὶ στὴν διαδικτυακὴ γλῶσσα λέγονται trolls.
Εἶναι ἐξ ἴσου ἐπικίνδυνοι καὶ ἐχθρικοὶ μὲ τοὺς δημοσιογράφους καὶ πολιτικοὺς ἀδιαφόρως ἐὰν τὸ κάνουν καθαρὰ γιὰ εἰσοδηματικοὺς λόγους• εἶναι ὁμως ἀνήθικοι.
Ὅπως εἰπαμε αὐτὸ ποὺ θὰ ἔθετε ἐκτὸς ἐλέγχου ἂν ὄχι σὲ πολὺ μεγάλη ἀνησυχία τὸ κράτος ἀρχικὰ καὶ ἐν συνεχείᾳ τὸ θηρίο τὸ ὁποῖο λόγῳ μεγέθους κατὰ συνέπειαν ἀδρανείας ἀντιλαμβάνεται τοὺς κλυδωνισμοὺς χρονικὰ ἀργότερα, εἶναι ἡ ἀρχικὴ στέρηση τῆς «τροφῆς» ποὺ τὸ συντηρεῖ, ἀλλὰ μὲ πολὺ πιὸ ἄμεσο τρόπο θὰ διαισθανθῇ ὁτι κάποια παράμετρος, κάποια δομή, κάποια «νευρικὴ διαδρομή», δὲν λειτουργεῖ ὅπως εἶναι ἀναμενόμενο ἑπομένως θὰ διεγείρῃ κάποιο μηχανισμὸ ποὺ θὰ δηλώνῃ ὁτι ἡ ἀκεραιότητα τοῦ «ὀργανισμοῦ» βρίσκεται σὲ κίνδυνο.
Ὅπως εἰπαμε αὐτὸ ποὺ θὰ ἔθετε ἐκτὸς ἐλέγχου ἂν ὄχι σὲ πολὺ μεγάλη ἀνησυχία τὸ κράτος ἀρχικὰ καὶ ἐν συνεχείᾳ τὸ θηρίο τὸ ὁποῖο λόγῳ μεγέθους κατὰ συνέπειαν ἀδρανείας ἀντιλαμβάνεται τοὺς κλυδωνισμοὺς χρονικὰ ἀργότερα, εἶναι ἡ ἀρχικὴ στέρηση τῆς «τροφῆς» ποὺ τὸ συντηρεῖ, ἀλλὰ μὲ πολὺ πιὸ ἄμεσο τρόπο θὰ διαισθανθῇ ὁτι κάποια παράμετρος, κάποια δομή, κάποια «νευρικὴ διαδρομή», δὲν λειτουργεῖ ὅπως εἶναι ἀναμενόμενο ἑπομένως θὰ διεγείρῃ κάποιο μηχανισμὸ ποὺ θὰ δηλώνῃ ὁτι ἡ ἀκεραιότητα τοῦ «ὀργανισμοῦ» βρίσκεται σὲ κίνδυνο.
Αὐτὴ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν αἴσθηση ὁτι λαμβάνει χῶρα μία μυστικὴ ἐπικοινωνία μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνιχνευτῇ μὲ τὰ συμβατικὰ μέσα ποὺ διαθέτουν, συνεπῶς πρόκειται γιὰ κάποια ἐνέργεια τὴν ὁποία δὲν μποροῦν νὰ ἐλέγξουν καὶ ἐπομένως στοιχειοθετεῖ ἀπειλή.
Μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι αὐτὴ ἡ καθαρὴ ἀλήθεια, ἀλλὰ ἔτσι τοὐλάχιστον θὰ ἐκλαμβάνεται ἀπὸ αὐτούς. Συνεπῶς τί ἔχουμε ἐπιτύχει; Διατηρῶντας τὴν ἀτομοκεντρικότητα ὅπως ἔχουν μεταμορφώσει τὸν κόσμο, ἀλλὰ μὲ κάποια παρόμοια συνέπεια σὰν αὐτὴν τῆς ἀποχῆς ἀπὸ τὴν ἀγορὰ μὴ ἀναγκαίων «ἀγαθῶν», ἐπιτυγχάνουμε διπλὴ ὠφέλεια, μία τοῦ προϋπολογισμοῦ μας καὶ τὴν ἄλλη τῆς διατροφικῆς στερήσεως τοῦ θηρίου.
Τὸ ἀποτέλεσμα μιᾶς τέτοιας ἐνέργειας μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι ἄμεσο, ἀλλὰ εἶναι φοβερὰ ὀδυνηρὸ διότι μὲ τὴν πρακτική του καθίσταται ἰσχυρὸ ἄλλὰ καὶ ἀνεπανόρθωτο δεδομένου τοῦ ὁτι ἀρχίζει καὶ γίνεται τρόπος ζωῆς ἢ καλύτερα ἐνσυνείδητη πράξη.
Ἐὰν νομίζει κάποιος ὁτι δὲν εἶναι ἀποτελεσματικό, ἂς ἀνακαλέσει τὰ ἀριθμητικὰ δεδομένα ποὺ ἐξετάσαμε προηγουμένως ποὺ μαρτυροῦν ποσὰ ποὺ δὲν εἴχαμε διανοηθεῖ καὶ ὅπως αὐτὰ φἀνταζαν ἀπίστευτα, ἔτσι καὶ θὰ γίνουν αἰσθητὰ στὰ ταμεῖα ποὺ ὑποτίθεται ὁτι περιμένουν – νομίζουν ὁτι ἔχουν ἐξασφαλισμένα- κάποια ἔσοδα ποὺ θὰ δοῦν ὁτι δὲν καλύπτονται. Αὐτὸ θὰ τοὺς πανικοβάλλῃ. Θυμηθεῖτε ὁτι ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς ΜΚΟ καὶ τὰ ΜΜΕ καὶ τὸ «κυνοβούλιο», τὴν ἰσχὺ τὴν ἔχει ὁ κόσμος διότι εἶναι πολλαπλάσιος αὐτῶν καὶ εἶναι ἡ κοινωνία ἡ ὁποία τελικὰ τοὺς διατηρεῖ ἐν ζωῇ μὲ τὴν ἐργασία της ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς ἀγορές της.
Παρόμοιο παράδειγμα ἀποτελοῦν οἱ ἐκλογές.
Παρόμοιο παράδειγμα ἀποτελοῦν οἱ ἐκλογές.
Ἡ ἱστορία ἔχει δείξει ὁτι οἱ Ἕλληνες μειονεκτοῦν στὴν ἱκανότητα συνεννοήσεως καὶ συμφωνίας μεταξύ τους, ἔχουν δὲ τὴν τάση νὰ διασπῶνται σὲ μικρὲς ὁμάδες οἱ ὁποῖες πεισματικὰ ἐμμένουν στὶς προτάσεις τους καὶ ἀρνοῦνται ὁποιαδήποτε συνεργασία, παραχώρηση ἢ τοὐλάχιστον μικρὴ χρονκὰ ὁμόνοια προκειμένου νὰ ἐπιτύχουν τὸν σκοπό τους. Ἀναλώνονται σὲ ἀτέρμονες συζητήσεις καὶ διαμάχες χάνοντας τὴ ζωὴ κάτω ἀπὸ τὰ πόδια τους καὶ παραμένουν διαιρεμένοι ἔως ὅτου ἐμφανισθεῖ μία ὁμάδα μαμελούκων πιστῶν στὸν μουφτὴ τους καὶ ἀποκτήσουν ἄμεσα καὶ ἀβίαστα ἕδρες στὸ «κυνοβούλιο», ὅπως εἶναι ἀναμενόμενο στὶς ἑπόμενες κιόλας ἐκλογὲς ὁτι θὰ ὑπάρχῃ ἀλβανικὸ καὶ μουσουλμανικὸ κόμμα ἐντὸς βουλῆς, ἐνῷ δεκάδες ἐθνικοφρόνων κομμάτων μὲ ἀξιόλογα ἄτομα τσακίζονται ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν στὰ κάγγελα τῆς βουλῆς χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ μποῦν μέσα.
Οἱ Ἕλληνες πρέπει νὰ ἀρχίσουν νὰ σκέφτονται• ἀφοῦ δὲν ἐπιτυγχάνουν στὶς προσπάθειες συνεννοήσεως καὶ παράλληλα ἔχουν ἀπαξιώσει τὸ πολιτικὸ σύστημα τὸ ὁποῖο θέλουν καὶ νὰ καταργήσουν, τὸ μόνο ποὺ χρειάζονται εἶναι νὰ ἐπιτύχουν κάποιο εἶδος ὁμονοίας, συνεννοήσεως.
Αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται χωρὶς κόπο μὲ κοινὴ ἀπόφαση. Τὴν ἀποχή. Τὸ κράτος σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση, δὲν θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ διακρίνῃ ποιά κόμματα δὲν συμμετεῖχαν καὶ ποιοί ἀπεῖχαν, τί πίστευαν, τί σκέφτηκαν, πῶς συνεννοήθηκαν καὶ θὰ τὸ ἐκλάβουν σὰν κοινὴ ἀντίδραση. Τί σημαίνει ὅμως κοινὴ ἀντίδραση ἑνὸς λαοῦ; Σημαίνει «ὁμόνοια» σὲ κάτι, ἀνεξαρτήτως τῶν διαφορετικῶν «πιστεύω» αὐτὸ εἶναι μία ἔνδειξη συνοχῆς καὶ εἶναι ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ φοβοῦνται καὶ τρέμουν οἱ δυνάστες μας καὶ κατ᾽ ἐπέκτασιν καὶ τὸ θηρίο. Δὲν τοὺς ἀρέσει καθόλου ἡ «μᾶζα» νὰ ἀρχίσῃ νὰ αὐτοσυνειδητοποιεῖται διότι θὰ καταλάβῃ ὁτι ἀποτελεῖ τὸ 99% καὶ ἔχει ἀπεριόριστη δύναμη συγκριτικὰ μὲ τὸ 1% καὶ τότε θὰ ἀρχίσουν νὰ ἐνεργοῦν ἀνεξέλεγκτα γιὰ τὸ θηρίο.
Ἐπιτρέψτε μου νὰ σᾶς θυμίσῳ τὸν Zbigniew Brzezinski στὶς 20 Μαΐου 2010 στὸ Toronto ὅπου ἐξέφρασε τοὺς φόβους του ὁτι ἔχει ἐπιτελεσθεῖ παγκόσμια ἀφύπνιση. Αὐτὸ φοβοῦνται.
῾Zbigniew Brzezinski giving the CFR branch in Montreal a presentation discussing world government and his fears of the mass global awakening that has taken place῾.
Ἐπίσης παραδέχθηκε σὲ ἄλλη ὁμιλία του: “Americas world domination is no longer possible” καὶ αὐτὸ ἐξ αἰτίας τῆς ἀφυπνίσεως ὅλο καὶ περισσοτέρων ἀνθρώπων στὰ χρηματοπιστωτικὰ καὶ γεωπολιτικὰ θέματα.
Οἱ παρατηρητὲς τους καὶ τὰ μέσα τους ἔχουν συγκεκριμένο τρόπο ποὺ λειτουργοῦν, ἔχουν μελετήσει πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸν καθένα μας τὶς ἀντιδράσεις τοῦ κόσμου, Stanford, Tavistock, πέιραμα Milgram, εἶναι ἀπὸ τὰ λίγα ἀλλὰ ἀρκετὰ νὰ γνωρίζουμε ὁτι ἡ ἀνθρωπογνωσία ποὺ κατέχουν ξεπερνάει τὶς δυνατότητές μας καὶ μία εὐθεία ἀντιπαράθεση δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιφέρῃ ἱκανοποιητικὸ ἀποτέλεσμα. Αὐτὸ ποὺ ἔχει μείνει εἶναι ὁ,τι συνέβαινε καὶ στὸ παρελθόν• ἀντάρτικο, ἀνορθόδοξος πόλεμος, ἀλλὰ καὶ πάλι ὄχι μὲ τὸν τρόπο ποὺ γνωρίζουν ἐκείνοι.
῾Zbigniew Brzezinski giving the CFR branch in Montreal a presentation discussing world government and his fears of the mass global awakening that has taken place῾.
Ἐπίσης παραδέχθηκε σὲ ἄλλη ὁμιλία του: “Americas world domination is no longer possible” καὶ αὐτὸ ἐξ αἰτίας τῆς ἀφυπνίσεως ὅλο καὶ περισσοτέρων ἀνθρώπων στὰ χρηματοπιστωτικὰ καὶ γεωπολιτικὰ θέματα.
Οἱ παρατηρητὲς τους καὶ τὰ μέσα τους ἔχουν συγκεκριμένο τρόπο ποὺ λειτουργοῦν, ἔχουν μελετήσει πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸν καθένα μας τὶς ἀντιδράσεις τοῦ κόσμου, Stanford, Tavistock, πέιραμα Milgram, εἶναι ἀπὸ τὰ λίγα ἀλλὰ ἀρκετὰ νὰ γνωρίζουμε ὁτι ἡ ἀνθρωπογνωσία ποὺ κατέχουν ξεπερνάει τὶς δυνατότητές μας καὶ μία εὐθεία ἀντιπαράθεση δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιφέρῃ ἱκανοποιητικὸ ἀποτέλεσμα. Αὐτὸ ποὺ ἔχει μείνει εἶναι ὁ,τι συνέβαινε καὶ στὸ παρελθόν• ἀντάρτικο, ἀνορθόδοξος πόλεμος, ἀλλὰ καὶ πάλι ὄχι μὲ τὸν τρόπο ποὺ γνωρίζουν ἐκείνοι.
Ἠ διαφορὰ μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθῇ μὲ «ἀρνητικὸ» τρόπο ἐνεργείας. Θὰ κάνουμε (προσποιηθοῦμε), ὁτι εἴμαστε συνεννοημένοι, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχουμε ἐπικοινωνήσει, χωρὶς νὰ γνωρίζουν ἐκείνοι πῶς ἐνεργοῦμε, θὰ ἀφήσουμε νὰ πιστεύουν ὁτι ἔχουμε ἐπιτύχει μία ἐπικοινωνία ποὺ δὲν ἐντοπίζεται καὶ φυσικὰ δὲν θὰ χρειαζόμαστε δισεκατομμύρια πληκτρολογήσεις γιὰ νὰ πείσουμε τὸν καθένα γιὰ τὰ ὑπὲρ ἢ τὰ κατὰ κάποιας ἰδέας βομβαρδιζόμενοι ἀπὸ τὶς κλασσικὰ ἐπαναλαμβανόμενες ἀντιδράσεις ἀνασφαλῶν ἀνθρώπων ἢ ἔμμισθων πρακτόρων τοῦ διαδικτύου, μὲ τὴν ἐφαρμογὴ μιᾶς ἁπλῆς διαδικασίας: τῆς ἀποχῆς ἀγορῶν ποὺ στερεῖ τὴν τροφὴ τοῦ θηρίου.
Ἐν κατακλεῖδι ἐπικοινωνεῖστε χωρὶς νὰ ἐπικοινωνεῖτε, συνεννοηθεῖτε χωρὶς λόγια, συμφωνεῖστε χωρὶς νὰ χρειάζεται νὰ διαλεχθεῖτε, μπορεῖ νὰ τὸ κάνετε γιὰ τοὺς ἴδιους, ἄλλους ἢ διαφορετικοὺς λόγους ὁ καθένας, μπορεῖ οἱ παράμετροί σας νὰ εἶναι τελείως διαφορετικές, ἐνδέχεται νὰ εἶστε πιὸ συνεπεῖς ἀπὸ ἄλλους, ὑπάρχει πιθανότητα νὰ νομίζετε ὁτι εἴσαστε λίγοι, ἴσως ὅμως νὰ ἀνακαλύψετε στὴν πορεία ὁτι ἔχετε ἀρχίσει νὰ ἐπικοινωνεῖτε σὲ ἕνα ἄλλο ἐπίπεδο ἂς τὸ ὀνομάσουμε χάριν τῆς συζητήσεως σὲ ἀνώτερο, ἀκόμη ἀποκαλέστε το καὶ μεταφυσικό, τὸ ἴδιο ἴσως ποὺ λειτούργησε καὶ μὲ τοὺς 100 πιθήκους ποὺ ἔπλεναν τὶς γλυκοπατάτες τους, ἄλλωστε ἀναλογιστεῖτε: τί ἔχετε νὰ χάσετε;
Ἐν κατακλεῖδι ἐπικοινωνεῖστε χωρὶς νὰ ἐπικοινωνεῖτε, συνεννοηθεῖτε χωρὶς λόγια, συμφωνεῖστε χωρὶς νὰ χρειάζεται νὰ διαλεχθεῖτε, μπορεῖ νὰ τὸ κάνετε γιὰ τοὺς ἴδιους, ἄλλους ἢ διαφορετικοὺς λόγους ὁ καθένας, μπορεῖ οἱ παράμετροί σας νὰ εἶναι τελείως διαφορετικές, ἐνδέχεται νὰ εἶστε πιὸ συνεπεῖς ἀπὸ ἄλλους, ὑπάρχει πιθανότητα νὰ νομίζετε ὁτι εἴσαστε λίγοι, ἴσως ὅμως νὰ ἀνακαλύψετε στὴν πορεία ὁτι ἔχετε ἀρχίσει νὰ ἐπικοινωνεῖτε σὲ ἕνα ἄλλο ἐπίπεδο ἂς τὸ ὀνομάσουμε χάριν τῆς συζητήσεως σὲ ἀνώτερο, ἀκόμη ἀποκαλέστε το καὶ μεταφυσικό, τὸ ἴδιο ἴσως ποὺ λειτούργησε καὶ μὲ τοὺς 100 πιθήκους ποὺ ἔπλεναν τὶς γλυκοπατάτες τους, ἄλλωστε ἀναλογιστεῖτε: τί ἔχετε νὰ χάσετε;
Ὅμως ποτὲ δὲν ξέρετε τί ἔχει μία πόρτα ἀπὸ πίσω ἐὰν δὲν τὴν ἀνοίξετε, ὅπως δὲν θὰ ξέρετε τί θὰ γινόταν ἐὰν δὲν προσπαθούσατε• κι ὅμως ἀκόμη κι αὐτὸ θὰ σᾶς δώσῳ: ἴσως νὰ αἰσθάνεσθε μία ὑποβόσκουσα ἐνοχὴ ἐξ αἰτίας τῶν ἐπανειλημμένων δημοσιεύσεων τοῦ «γιατί δὲν ἀντιδροῦν οἱ Ἕλληνες;» καὶ κάθονται στὸν καναπέ• Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο βέβαια δὲν ἐπιτελεῖται κάποια θεαματικὴ ἀντίσταση (ὅπως τὴν ἐχουμε στὸ μυαλό μας), ἀλλὰ εἶναι αὐτὴ ποὺ ἔχουμε τὴ δυνατότητα νὰ κάνουμε τώρα καὶ ὅταν κάνεις ὅ,τι μπορεῖς, κάνεις αὐτὸ ποὺ πρέπει.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου