Σε αρκετούς είναι γνωστό το διπλό πείραμα κατά το οποίο, αν μεν κανείς επιχειρήσει να τοποθετήσει εντός σκεύους με καυτό νερό έναν βάτραχο, ο βάτραχος, αισθανόμενος αμέσως την υψηλή θερμοκρασία του νερού ως επικίνδυνη για την ζωή του, με ένα γρήγορο άλμα τινάσσεται έξω από το καυτό νερό για να σωθεί. Ο ίδιος όμως βάτραχος, εφ’ όσον τοποθετηθεί σ᾿ ένα δοχείο με χλιαρό νερό, σε θερμοκρασία δηλαδή που του είναι ευχάριστη, δεν θα κάνει καμμίαν απόπειρα να απομακρυνθεί καθώς σιγά-σιγά θερμαίνεται το νερό, ακόμη και όταν η θερμοκρασία του προοδευτικώς φθάσει σε επικινδύνως υψηλά επίπεδα. Ο βάτραχος στην περίπτωση αυτή ουδόλως επιχειρεί να απομακρυνθεί (καίτοι δύναται ανέτως να το πράξει) εν όσῳ το νερό συνεχώς θερμαίνεται και γίνεται καυτό, μέχρι που το νερό φθάνει σε σημείο βρασμού, βράζοντας τελικώς εντός του σκεύους τον βαθμηδὸν αδρανοποιημένο και μουδιασμένο βάτραχο, ο οποίος, ευρισκόμενος σε πλήρη χαύνωση, αδυνατεί να αντιληφθεί τις μικρές προοδευτικές θερμοκρασιακές αυξήσεις του νερού, ώσπου, παραμένοντας εντελώς αδρανής και απραγής, μη ξεκινώντας καμμίαν απόπειραν αποδράσεως, υποκύπτει εις το μοιραίον, καταλήγων ως βάτραχος βραστός στην κατσαρόλα…
Το πείραμα αυτό, πέραν του στενού επιστημονικού του ενδιαφέροντος, έχει διαχρονικώς και τεράστιο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον επίσης, τόσο στο επίπεδο της μαζικής ψυχολογίας όσο και στο επίπεδο της πολιτικής, λόγω των προφανών αναλογιών.
Παρατηρώντας την πολυπεπίπεδη και άκρως εκφυλιστική τροπή που έχει λάβει σε όλες τις όψεις της η σύγχρονη ελληνική κοινωνία, μπορούν να αναφερθούν μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, την εμφάνιση δηλαδή ενός ιδιοτύπου πολιτισμικού μιθριδατισμού που επιτρέπει και υποδαυλίζει την διαφαινομένη, συντελουμένη, δίκην κατολισθήσεως, ολοκληρωτική κατάρρευση!!!
Παράδειγμα 1ο: Ο μαζικός εθισμός στην συνεχιζομένη εποικιστική εισβολή τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών που μεταβάλλει ραγδαία την σύνθεση του πληθυσμού της Ελλάδος, όπως και όλων των ευρωπαϊκών χωρών που προσελκύουν την τριτοκοσμική ανθρωποθάλασσα. Η κατάσταση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τείνει να καταστεί απολύτως εφιαλτική, δεδομένου ότι οι αφίξεις λαθροεποίκων (Πακιστανών, Αφγανών, Αφρικανών, κλπ) συνεχίζονται σε καθημερινή βάση, σε σημείο ώστε διάφοροι τοπικοί παράγοντες (δήμαρχοι, κλπ) που μέχρι πριν λίγα χρόνια συναγωνίζονταν μεταξύ τους σε επίδειξη εμετικού φιλομεταναστευτικού ψευτοανθρωπισμού, «διασώζοντας πρόσφυγες» που αποβιβάζονταν στις ακτές, προκειμένου διεκδικήσουν ακόμη και το …νόμπελ ειρήνης (!), να φθάνουν να οργανώνουν σήμερα οργισμένες αντιμεταναστευτικές διαδηλώσεις, κραυγάζοντας ότι «δεν πάει άλλο»! Μέχρι ακόμα και ο ανεκδιήγητος Μουζάλας, ο δήμιος αυτός της πατρίδας μας, που, κατά τα τελευταία χρόνια διαχειρίζεται την διεκπεραίωση, διάχυση, διασπορά και εγκατάσταση της πληθυσμιακής πλημμυρίδος των αφρο-ασιατών ισλαμιστών στην ελληνική επικράτεια, έφθασε στο σημείο να δηλώνει ανήσυχος και προβληματισμένος! Η ανθελληνική υστερία στους κόλπους της κυβερνώσας αριστεράς είναι τέτοια ώστε ο Μουζάλας δέχεται πλέον …κριτική διότι τάχα «θέτει απαράδεκτους φραγμούς στην ελεύθερη μετανάστευση» αφού γι’ αυτούς, δεν υπάρχουν ούτε και πρέπει να υπάρχουν εθνικά σύνορα, θεωρώντας φυσικό οσοιδήποτε τριτοκοσμικοί υπάνθρωποι θέλουν να εισέρχονται ανεμποδίστως στην επικράτεια!!! Εμπρός σ’ αυτή την προφανή διαδικασία της ραγδαίας μετατροπής της χώρας μας από εθνικώς ομοιογενή, σε «πολυπολιτισμική», ήτοι σε πολυφυλετική χαβούζα, η οποία εν συνεχεία, γοργά θα καταβροχθιστεί, πληθυσμιακώς, από την ενδοχώρα της ισλαμικής Ανατολής, η κοινή γνώμη της πατρίδας μας παρακολουθεί απαθής και αδρανής, ως μελλοθάνατος βάτραχος βουτηγμένος στον κοχλάζοντα ζωμό της κατσαρόλας… Καθημερινώς λοιπόν οι Έλληνες πολίτες πληροφορούνται για φόνους, βιασμούς, ληστείες, κλπ βαριά εγκλήματα, με δράστες αλλοφύλους εποίκους-ψευδοπρόσφυγες, ωστόσο, όλως παραδόξως φαίνεται ότι όσο πιο πολύ ακούν γι΄ αυτά τόσο περισσότερο απαθείς γίνονται, εθιζόμενοι δίχως να το συνειδητοποιούν στο αδιανόητο…
Παράδειγμα 2ο: Μαζικός εθισμός στον αποθρασυμένo κωλοπαιδαρισμό των αυτοαποκαλουμένων «αναρχικών», «αντιεξουσιαστών», κλπ, ήτοι των χαϊδεμνων τσόγλανων (συχνά μάλιστα πλουσιόπαιδων, γόνων μεγαλοαστικών οικογενειών, ή και μεταναστών) που επί δεκαετίες θωπεύονται στοργικώς από το μεταπολιτευτικό πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο, που τους αποκαλεί «νεαρούς», «γνωστούς-αγνώστους», κλπ, χρησιμοποιώντας τους ως τους «χρησίμους ηλιθίους», ως παρακρατικούς τρομοκράτες, επαγγελματίες κοινωνικούς εκφοβιστές και προβοκάτορες, για να σέρνουν το χορό στην καθοδική σπείρα του εκφυλισμού μίας ολόκληρης κοινωνίας ως η εγκληματική εμπροσθοφυλακή του πιο λυσσώδους και αφιονισμένου αντεθνισμού! Η ανοχή και η ιδιότυπη ασυλία την οποία χαίρουν ως προς την αντιμετώπισή τους από τις αρχές, είναι απολύτως προκλητική και εξοργιστική! Ως ανεξέλεγκτοι πίθηκοι, καθημερινώς πετροβολούν, σπάζουν, καταστρέφουν, ρίπτουν εμπρηστικές βόμβες, καίνε, ρημάζουν, λεηλατούν, χωρίς κανένα φραγμό, χωρίς κανένα εμπόδιο, χωρίς τιμωρία. Το κόμμα της νυν κυβερνήσεως, ακόμα περισσότερο, λειτουργώντας ανέκαθεν ως η πολιτική τους ομπρέλα, τους έχει σχεδόν επισήμως εκχωρήσει το δικαίωμα να ασκούν άτυπα την εξουσία σε ολόκληρες περιοχές, τις οποίες αφεντεύουν ως άβατα (π.χ. Εξάρχεια) και να οργανώνουν καθημερινά σόου βίας και τρομοκρατίας (Ρουβίκωνας). Είναι άλλωστε «τα δικά τους παιδιά» όπως πολύ φυσικά και ανερυθρίαστα ομολόγησε ο συριζαίος υπουργός Δραγασάκης, χωρίς βέβαια να προκαλεί έκπληξη! Διότι πράγματι είναι δικά τους παιδιά ακόμα και με την κυριολεκτική έννοια (π.χ. περιπτώσεις υιών Βούτση, Σκουρλέτη, κλπ). Τα σαπρόφυτα αυτά αποτελούν το πιο εμφανές παρακμιακό σύμπτωμα της αισχρά εθνοαποδομητικής περιόδου της μεταπολιτεύσεως. Η δράση τους ωστόσο κλιμακώνεται, χρόνο με το χρόνο, λειτουργώντας εθιστικά με βάση την ανοχή που εμφανίζει απέναντί στην δράση τους η κοινή γνώμη. Σχεδόν απαθώς παρακολουθούν οι μαστιζόμενοι από βαρύτατη και εξοντωτική φορολογία, πολίτες, να καταστρέφεται δημόσια περιουσία σε κάθε ένα από τα καθημερινά «πάρτυ καταστροφής» που διεξάγουν. Προσφάτως διεξήχθη ένα από τα καθιερωμένα ετήσια μεγάλα πάρτυ τους, με αφορμή την «επέτειο Γρηγορόπουλου», ήτοι την επέτειο των εκτεταμένων λεηλασιών που ακολούθησαν τον θάνατο από πυροβολισμό αστυνομικού ενός από την συνομοταξία τους 9 χρόνια πριν…
Παράδειγμα 3ο : Μαζικός εθισμός στην «gay» υποκουλτούρα. Μέρα με την μέρα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο επιβάλλεται και εδραιώνεται εντός της κοινωνίας, δι’ όλων των θεσμικών, νομικών και κυρίως οπτικοακουστικών μέσων ύπουλης προπαγάνδας (κινηματογραφικές ταινίες, σαχλά σήριαλ, «ακαδημαϊκές» αναλύσεις, δημοσιογραφικά κλισέ, κλπ) η ανοχή-αποδοχή της αισχρής κιναιδικής ανωμαλίας ως τάχα αποδεκτής καταστάσεως και επιλογής «σεξουαλικού προσανατολισμού», με βάση την αντι-φυσική θεωρία του «κοινωνικού φύλου» που προσπαθούν να μας πείσουν ότι αποτελεί …«κοινωνική κατασκευή». Οι σιχαμερές παρελάσεις διεστραμμένων ανωμάλων, καλουμένων «gay pride», είναι πλέον καθεστώς το οποίο όχι μόνον επιτρέπει αλλά στο οποίο συμμετέχει το ίδιο το πολιτικό σύστημα, δι’ εκπροσώπων του! Αυτό δεν έγινε ξαφνικά, από την μία μέρα στην άλλη. Η κοινωνία εθίστηκε προοδευτικώς στην σεξουαλική διαστροφή. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τον αποχαυνωμένο βάτραχο, βυθισμένο στο νερό της κατσαρόλας που σταδιακώς θερμαίνεται… Αν μία παρέλαση ανωμαλίας είχε διοργανωθεί πριν από π.χ. 20-30 χρόνια το πιο πιθανό είναι ότι θα εκδηλώνονταν οργισμένες μαζικές αντιδράσεις. Τώρα, οι λιγότερο εκφυλισμένοι εντός της κοινωνίας, απλώς κουνούν συγκαταβατικώς το κεφάλι…
Συμπερασματικώς, ο μεγαλύτερος εχθρός που καλείται να αντιπαλέψει όποιος έχει επίγνωση αυτής της καταστάσεως είναι ακριβώς η αδράνεια που επιφέρει ο εθισμός στο αδιανόητο. Αρκεί ενδοσκοπικώς να παρατηρήσει ακόμα και στον εαυτό του, πώς, ασυναίσθητα, ανέχεται πολλές καταστάσεις ή καθημερινές σκηνές, τις οποίες άλλοτε θα του ήταν αδιανόητο να ανέχεται. Ο εθισμός στο αδιανόητο αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό, την χειρότερη παγίδα μίας κοινωνίας, σαν την δική μας, που βυθίζεται ολοένα και πιο βαθιά στην σήψη. Είναι όμως και ο μεγαλύτερος ψυχολογικός εχθρός που καλείται να υπερβεί κάθε άνθρωπος και κάθε κίνημα που θέλει να αγωνιστεί για την ανατροπή αυτής της εντροπιακής κατευθύνσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου