Μπαίνουμε στην εποχή του περιττού πολίτη για τον οποίο μιλά ο Νίτσε στο Ζαρατούστρα, ένας πολίτης τόσο περιττός που επιτρέπει να φυλακιστεί και να εξοντωθεί χωρίς αντίδραση. Η κουλτούρα γίνεται παγωμένη γνώση (Debord) ή σκέψη και μουσική μιας χρήσης. Η ποίηση έχει εξαφανιστεί, η θρησκεία πλαστικοποιήθηκε: το μόνο που έχει σημασία είναι να απολαμβάνεις και να επιβιώνεις. Ο πανικός Covid και ο κωδικός QR δεν έχουν άλλη αιτία.
Οί ἀτζέντες τῶν παγκοσμιοποιητῶν ἐπειδὴ ἔχουν τὴν πολυτέλεια τοῦ χρήματος καὶ τοῦ χρόνου, μποροῦν νὰ προγραμματίζουν πολλὰ πράγματα ταὐτοχρόνως τὰ ὁποῖα ἀποσκοποῦν ὅλα πρὸς τὸ συμφέρον τους καὶ ὅσα περισσότερα ἐπιτυγχάνουν τόσο τὸ καλύτερο, ἀλλὰ ἐὰν κάποια δὲν ἐπιτύχουν θὰ τὰ προσπαθήσουν καὶ πάλι στὸ μέλλον.
Ἡ ἀπάτη μὲ τοὺς ἐμβολιασμοὺς εἶχε ἀποτύχει δύο φορὲς καὶ τώρα πέτυχε σὲ πολὺ μεγάλο ποσοστό. Ἡ πραγματικὴ οὐσία εἶναι ἡ ἀπάτη τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς ὅπου θὰ θεοποιηθῇ ἡ Φύση, θὰ κρατηθοῦν ὑπόλογοι ἀπέναντί της ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καὶ θὰ τιμωροῦνται κυριολεκτικὰ ἐπειδὴ ζοῦν, ἀναπνέουν καὶ καταναλώνουν ὀξυγόνο ἐνῷ παράλληλα ῥυπαίνουν. Ἔτσι ὅλες οἱ ὑπάρχουσες ἀνθρώπινες ἐλευθερίες θὰ καταργηθοῦν μέχρι νὰ αὐτοκαταστραφοῦν αὐτοὶ ποὺ ἐνεπνεύσθησαν αὐτοὺς τοὺς σχεδιασμούς καὶ μάλιστα μετὰ ἀπὸ κάποια ἀποτυχημένη συμμαχία ὅπου θὰ φαγωθοῦν μεταξύ τους.
Τὸ τυράκι τοῦ Covid θὰ ξεγυμνώσῃ κάθε ἀνθρώπινη ὕπαρξη μπροστὰ σὲ ἕνα ἀπόλυτο σύστημα ἐλέγχου - ἀλλὰ αὐτὸ ἐὰν δὲν γίνει κατορθωτὸ ἄμεσα, θὰ ἔχῃ ὑλοποιηθῇ μέχρι τὸ 2030 ὅπως ὑπολογίζουν μιᾶς καὶ τὸ ἔχουν ὑπογράψει ὅλες οἱ χῶρες τοῦ σαπισμένου δυτικοῦ πολιτισμοῦ ὁ ὁποῖος πλέον ξερνάει τὸ δηλητήριο καὶ τὴν ἁμαρτία τῆς μεγάλης ἀπάτης τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης ποὺ ἔγινε τὸ 1789.
Τάσος Πατεράκης.
Κάψιμο Βιβλίων : Νεοαριστερῶν ἀντιλήψεων καναδέζικα σχολεῖα καταστρέφουν 5000 βιβλία πού ἰσχυρίζονται πώς εἶναι προσβλητικά γιά τούς ἰθαγενεῖς...
Το κάψιμο του βιβλίου, που χαρακτηρίστηκε ως μία πράξη «εξαγνισμού δια της φωτιάς», πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2019 από το Providence Catholic School Board, μια γαλλόφωνη σχολική επιτροπή στο νοτιοδυτικό Οντάριο που διαχειρίζεται 23 δημοτικά σχολεία και επτά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Σύμφωνα με μια έκθεση του γαλλόφωνου ραδιοτηλεοπτικού φορέα Radio Canada, στο πρώτο περιστατικό τα βιβλία κάηκαν πανηγυρικά, με τη στάχτη να χρησιμοποιείται στη συνέχεια ως λίπασμα για να φυτευτεί ένα δέντρο. Άλλες καύσεις σχεδιάστηκαν, αλλά σταμάτησαν λόγω της πανδημίας του κοροναϊού.
«Θάβουμε τις στάχτες του ρατσισμού, των διακρίσεων και των στερεοτύπων με την ελπίδα ότι θα μεγαλώσουμε σε μια χώρα χωρίς αποκλεισμούς όπου όλοι μπορούν να ζήσουν με ευημερία και ασφάλεια», ανέφερε ένα βίντεο που δημιούργησε η σχολική επιτροπή για μαθητές.
Μάθαμε νά είμαστε πάντα ερωτευμένοι !
Χρησιμοποιώντας μιά απλή μαθηματική πρόταση καταδεικνύουμε ότι καί οί αριθμοί μπορούν άνετα νά πούν
“σ’ αγαπώ”!
Ολίγη ετυμολογία, αντλούμενη από τα λεξικά του Δημητράκου και του Σκαρλάτου.
«Έχουμε όλοι δυο ζωές:
Την πραγματική, αυτή που ονειρευόμαστε
στην παιδική μας ηλικία,
αυτή που συνεχίζουμε να... ονειρευόμαστε μεγάλοι,
στο βάθος της ομίχλης...
Σε αντίθεση με τους Ίωνες ο Παρμενίδης δεν ρωτά για το τι των όντων, αλλά στρέφει την προσοχή μας στο είναι. Σε ένα άλλο απόσπασμα αντιδιαστέλλει το είναι, την ύπαρξη των όντων με το μηδέν και το απορρίπτει, μη αποδεχόμενος τη σύλληψη του απόλυτου μηδενός ως αντίθετου στο είναι. Παρόλο που αναφέρει αρχικά τις δύο οδούς του "είναι" και του "μηδενός" ως τις μόνες που μπορούν να νοηθούν, σπεύδει να υπογραμμίσει ότι η οδός του «είναι» είναι η μόνη αληθινή και ότι μόνον το είναι μπορεί να αποτελέσει αυθεντικό αντικείμενο της νόησης. Η νόηση εδώ δεν εξαρτάται βέβαια από τις αισθήσεις, αλλά διεισδύει στη βαθύτερη ουσία των πραγμάτων.
Άσχετα από τη μεταβολή των εξωτερικών πραγμάτων το είναι, που αφορά αδιακρίτως κάθε ον, αποτελεί το μοναδικό αντικείμενο της Αλήθειας, η οποία δεν αρνείται τον Κόσμο και την πολλαπλότητα, την κίνηση και την πολυμορφία, αλλά υπογραμμίζει την ενότητα και συνέχεια που τον διέπει, αν φυσικά τον δούμε γεμάτο από το είναι.
Ο Παρμενίδης χρησιμοποιεί δύο ισότιμες αρχές-μορφές, που με τη συνεργασία τους και την ανάμειξή τους δημιουργούν τον κόσμο και τον διέπουν, επικρίνει τους ανθρώπους που διχοτομούν τον κόσμο επηρεασμένοι από τις αισθήσεις τους, κατατάσσοντας τα όντα στις δύο αλληλοαποκλειόμενες και αντίθετες μορφές του φωτός και της νύχτας.
Δύο είναι οι δρόμοι της έρευνας που γίνονται αποδεκτοί από τη νόηση: ο μεν ένας ότι υπάρχει το «είναι» και ότι δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει, και αυτός είναι ο δρόμος της πειθούς (διότι ακολουθεί την αλήθεια), ο δε άλλος ότι δεν υπάρχει και ότι είναι ανάγκη να μην υπάρχει το «μη είναι». Η συμβουλή του πρός τόν αναζητητή είναι να κατευθύνει τη σκέψη του μόνο προς τον πρώτο δρόμο και όχι προς τον δεύτερο τον οποίο θεωρεί απρόσιτο, διότι δεν είναι δυνατόν κάποιος να γνωρίσει το μη ον ούτε να το εκφράσει.
Σημαντικό στοιχείο που διακρίνουμε στο ποίημα του Παρμενίδη, είναι η ενότητα των πεπερασμένων όντων. Στο θέμα αυτό αναφέρεται το απ.4 όπου λέει η θεά: «πρόσεξε όμως ότι τα απόντα είναι στο νου με βεβαιότητα παρόντα. Διότι δεν θα διασπάσει ο νους τη συνοχή του όντος με το ον, ούτε διασπείρεται το ον πανταχού ολοκληρωτικά κατά τάξη, ούτε πάλι συντίθεται ».
Το ον μας λένε οι παραπάνω στίχοι δεν γίνεται να χωρισθεί από το ον. Το ον δεν διαιρείται, δεν διασκορπίζεται και πάλι συντίθεται, αλλά βρίσκεται αιωνίως σε αδιάσπαστη ενότητα.
Ως εκ τούτου δεν μιλάμε για ενότητα υλική αλλά όπως μας πληροφορεί ο Αριστοτέλης για ενότητα λογική. Και το σημαντικό είναι ότι η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας, την οποία ο Παρμενίδης ονομάζει είναι, ον, επιτυγχάνεται μόνο δια της νοητικής ικανότητας, δια του νοείν του ανθρώπου. Οι αισθήσεις δεν είναι αξιόπιστες δυνάμεις γνώσεως του κόσμου, διότι είναι μεν τα πρώτα κανάλια επικοινωνίας με το ον, αλλά βλέπουν μόνο την εξωτερική όψη αυτού, την πολυδιασπαρμένη επιφάνεια της πολλαπλότητας και της μεταβολής, ενώ ο νους υπερβαίνει τις αισθητές εντυπώσεις και προχωρεί πέραν αυτών, στην αιώνια σταθερή πραγματικότητα του είναι.
Η ύπαρξη του όντος και η ανυπαρξία του μη όντος είναι η βασική προϋπόθεση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχει κατανοήσει κανείς, εάν θέλει να φθάσει στην αλήθεια. Οι δόξες, οι οποίες απαρτίζονται απ’ τις αισθητές εντυπώσεις των ανθρώπων για την πραγματικότητα, στηρίζονται κατά τον Παρμενίδη στο ότι οι πολλοί θεωρούν ότι το είναι και το μη είναι αποτελούν και δεν αποτελούν ταυτότητα, δηλαδή δεν έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους ότι το μη είναι είναι αδύνατον να υπάρχει.
Η αποδοχή του είναι ως του μόνου υπαρκτού και η απόρριψη της υπάρξεως του μη είναι, πραγματοποιείται μέσω της λογικής. Γι’ αυτό και η συμβουλή της θεάς προς τον φιλόσοφο είναι να κρίνει λογικά τις θεωρίες που του ανέπτυξε και έτσι θα διαπιστώσει ότι μόνο το ον υπάρχει, το μη ον δεν υπάρχει. Ύστερα απ’ αυτήν τη διαπίστωση η φιλοσοφική έρευνα ακολουθεί την οδό της αλήθειας. Η αλήθεια κατά Παρμενίδη συνίσταται στην απόλυτη και γνήσια περιγραφή των θεμελιακών ιδιοτήτων του όντος, δηλαδή του υφιστάμενου εκτός του νοούντος υποκειμένου, εξωτερικού αντικειμενικού χώρου της φυσικής και προπαντός της νοητής πραγματικότητας. Και ο ισχυρισμός ότι το ον βρίσκεται εκτός της ανθρώπινης συνείδησης προκύπτει από το γεγονός ότι αυτό δεν διαμορφώνεται, δεν κατασκευάζεται απ’ το ανθρώπινο νοείν, αλλά αναγνωρίζεται ως έχει.
Ο φιλόσοφος αναρωτιέται επιπλέον πώς θα ήταν δυνατόν ή ποια ανάγκη θα ωθούσε το ον να αρχίσει απ’ το μηδέν και να αναπτύσσεται. Γι’ αυτό λοιπόν συμπεραίνει πως πρέπει να υπάρχει ολοκληρωτικά ή να μην υπάρχει καθόλου, καθώς ποτέ η δύναμη της πίστεως δεν θα επιτρέψει να γεννηθεί κάτι απ’ τον μη ον.Ο Ελεάτης διδάσκει ότι γέννηση δεν υπάρχει. Αν δεχθούμε ότι υπάρχει γέννηση, δεχόμαστε αυτομάτως ότι το ον παράγεται από το μη ον (το ανύπαρκτο). Αλλά αυτό κατά την άποψή του είναι κάτι το αδιανόητο διότι η έννοια του μη όντος δεν δύναται να προσεγγισθεί.
Η δόξα, δηλ. η περί του κόσμου γνώμη που προκύπτει από τις αισθήσεις, συνίσταται κατά πρώτον στο ότι οι θνητοί αποδέχονται δύο μορφές της πραγματικότητας, και αυτή είναι κατά τον Παρμενίδη η μεγάλη τους πλάνη, γιατί δεν είναι ορθό να θεωρείται ότι υφίσταται κατά οποιονδήποτε τρόπο η μία από τις δύο μορφές.
Σε αυτή τη λανθασμένη κοσμοαντίληψη, στη διχοτόμηση της μίας και ενιαίας πραγματικότητας, οι άνθρωποι οδηγούνται καθώς μη σκεπτόμενοι λογικά και στηριζόμενοι στα δεδομένα των αισθήσεων, τοποθετούν δίπλα στο ον το μη ον και γι’ αυτό το λόγο νομίζουν ότι όλα αποτελούνται από δύο αντίθετα στοιχεία. Οι κοινοί άνθρωποι δεν έχουν κατανοήσει αυτήν την απαραίτητη προϋπόθεση με αποτέλεσμα οι γνώμες τους να συνιστούν ψεύτικες δοξασίες. Οι δύο αντίθετες αρχές που όρισαν οι θνητοί για να ερμηνεύσουν τον κόσμο είναι τό φώς καί τό σκοτάδι. Αν οι άνθρωποι είχαν κατανοήσει ότι το μη είναι δεν υπάρχει, τότε δεν θα διαιρούσαν και την πραγματικότητα.
Το τελικό πόρισμα που προκύπτει από τη φιλοσοφία του Παρμενίδη, είναι ότι η αλήθεια για την πραγματικότητα ανευρίσκεται όταν αφήνονται κατά μέρος οι αισθήσεις και τα στοιχεία του θυμικού, και δίνεται εμπιστοσύνη στα δεδομένα του νοείν. Η νόηση με την σειρά της υπάρχει ως έγκυρη και γνήσια νόηση όταν αναγνωρίζει, διαπιστώνει και παραδέχεται ότι πίσω από τον μεταβαλλόμενο υλικό – αισθητό κόσμο, υπάρχει ένα αιώνιο, αναλλοίωτο, αμετάβλητο, ενιαίο και προπαντώς νοητό ον. Η κατάκτηση λοιπόν της αληθινής γνώσης συνίσταται στο να έλθει ο νους σε σχέση ταυτότητας προς αυτό το ον, δηλ. να το αντιληφθεί και να το περιγράψει.
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
Γιά νά συνδέσουμε όμως τήν φράση "Αν οι άνθρωποι είχαν κατανοήσει ότι το μη είναι δεν υπάρχει, τότε δεν θα διαιρούσαν και την πραγματικότητα." μέ τό σχετικό παρακάτω.
Το Φυσιολογικό (ΕΓΏ) και η παρανόηση Του, ένα ψεύτικο, φανταστικό "εγώ".
Αυτό το "εγώ" είναι φανταστικό προϊόν ταύτισης του νου με το αληθινό ΕΓΏ.
Υποδύεται έτσι τον ρόλο του ΕΓΏ στην ύπαρξη και παράγει παραμόρφωση της εικόνας του κόσμου..
Αυτή η φαινομενικά απλή διαφοροποίηση προκαλεί την δημιουργία των δισεκατομμυρίων διαφορετικών πραγματικοτήτων στο ανθρώπινο γένος επάνω στην γη.
Αποκαλείται φυσιολογικό (ΕΓΏ) ο επίσημος κάτοικος του εγκεφάλου, ήτοι ο Θεός, το όντως (ΟΝ).
Που είναι και η μοναδική αιτία δημιουργίας του κόσμου.
Το φυσιολογικό (ΕΓΏ) είναι η μόνη έμφυτη έννοια που διεκδικεί τον τίτλο του Υποκειμένου.
Μόλις οι αισθήσεις βρεθούν για πρώτη φορά απέναντι στο αντικείμενο του κόσμου.
Η δομή του εγκεφάλου είναι τέτοια που μπορεί να κατασκευάσει ένα τρισδιάστατο (ολόγραμμα) από παρατήρηση του χωροχρόνου.Τον χωρόχρονο κατασκευάζει ο ίδιος,
ως σύστημα τεσσάρων (διαστάσεων) και το μετατρέπει μετά σε σύστημα τριών.
Δηλαδή στον χώρο των τριών διαστάσεων ο οποίος καλείται Ευκλείδειος χώρος.
Αυτό που αντιλαμβανόμαστε, είναι μόνο η προβολή του πραγματικού σύμπαντος των τεσσάρων διαστάσεων.
Στον χώρο των τριών διαστάσεων, που ο άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί με τις αισθήσεις που διαθέτει.
Οπότε σ' αυτόν τον χώρο ο ίδιος εγκέφαλος παράγει ένα πανηγύρι γεγονότων μέσα σε ένα απόλυτα όμορφο σκηνικό.
Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε αίσθηση του ωραίου και αρμονικού.
Το οποίο ενυπάρχει στην ουσία του εγκεφάλου και αυτό προβάλει προς τα έξω.
Έναν αρμονικό όμορφο κόσμο, όμοιο με την εσωτερική δομή της ύπαρξης του.
Δηλαδή το σύνολο της η ζωή με τα δρώμενά της είναι ένα (ολόγραμματικό) κατασκεύασμα του εγκεφάλου.
Διαφορετικά η ζωή θα ήταν μια ανούσια εμπειρία.
Ένας ωκεανός από ενεργειακά κβάντα χωρίς κανένα νόημα.
Συνεπώς ο άνθρωπος δημιουργεί ανά πάσα στιγμή κόσμο αρμονίας με νόημα.
Την αρμονία παράγει το υποκείμενο παρατήρησης που είναι αποκλειστικά και μόνο το ΕΓΏ.
Η ατομικότητα είναι ανύπαρκτη και οφείλεται στην παρανόηση του "εγώ".
Η φαντασία του "εγώ" μετατρέπει την ζωή των ανθρώπων σε παρανόηση με αντίστοιχες συνέπειες.
Το "εγώ" σφετερίζεται μια υπαρκτή ανωτάτη αρχή.
Εισάγει ξένα προς την αληθινή ύπαρξη στοιχεία, αλλοιώνει το ήθος των ανθρώπων.
Παράγει μίση.
Γίνεται αιτία πολέμων και καταστροφών επάνω στον πλανήτη Γη.
Το ΕΓΏ παραμένει υποχρεωτικά το μοναδικό υποκείμενο, που παρατηρεί το αντικείμενο του ΚΌΣΜΟΥ.
Η διαφοροποίηση της ποιότητας των αισθητηρίων οργάνων από άνθρωπο σε άνθρωπο προσδίδει διαφορετική αντίληψη του κόσμου για τον κάθε ένα από μας.
Η εικόνα διαφοροποιείται ακόμη περισσότερο ανάλογα με την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων παρατηρητών.
Επειδή όμως θεωρεί ότι αυτό, που ο καθένας αντιλαμβάνεται σαν πραγματικότητα του κόσμου είναι αληθές.
Ταυτίζεται με την έννοια αυτή και δημιουργεί ένα ψεύτικο "εγώ".
Έτσι κάθε άνθρωπος επάνω στην Γη δημιουργεί και έναν δικό του προσωπικό κόσμο.
Εξαίρεση ίσως να αποτελούν τα ερωτευμένα ζευγάρια.
Είναι η μόνη περίπτωση που οι υπάρξεις μπαίνουν κυριολεκτικά η μία μέσα στην άλλη.
Σε τέτοιο δέσιμο που αισθάνονται σαν να είναι μια ύπαρξη.
Τα "εγώ" κυριολεκτικά εξομοιώνονται.
Σ' αυτή την παραζάλη του Έρωτα είναι πιθανόν, να βλέπουν την ίδια πραγματικότητα.
Αυτό όμως ισχύει όσο διαρκεί η αστραπή του Έρωτα.
Ο Έρωτας είναι εκείνος, που δίνει μια γεύση αιωνιότητας.
Ένα παραθυράκι στην αλήθεια της ύπαρξης.
Αυτό είναι αρκετό, σαν υπόμνηση για εκείνους που έχουν περάσει με επιτυχία την ερωτική τους φάση στην ζωή.
Για να θυμίζει ότι:
Η μόνη αλήθεια της ύπαρξης είναι κατά βάθος η ΕΝΌΤΗΤΑ.
Η ψευδαίσθηση διαφοροποίησης στην αντίληψη του κόσμου που δημιουργεί
το ψέμα του "εγώ".
Γίνεται με την σειρά της αιτία εμφάνισης της έννοιας "ιδιοκτησία" με όλα τα κακά επακόλουθα.
Η φανταστική εικόνα του κόσμου δίνει ανάλογες ανύπαρκτες εντυπώσεις στον άνθρωπο.
Η όλη δράση του στην συνέχεια είναι παρανοϊκή, αφού στηρίζεται σε πλήρη παρανόηση.
Η ανθρωπότητα ολόκληρη είναι σε παράνοια διότι ενεργεί με εντολές από τα παράσιτα "εγώ".
Η μόνη πραγματικότητα είναι η ΕΝΌΤΗΤΑ στην οποία ο εγκέφαλος του ανθρώπου δίνει μορφή και περιεχόμενο.
Δημιουργεί κόσμο μέσα στο χάος.
Δημιουργεί ομορφιά από την ασχήμια και την αβεβαιότητα.
Αγαπητέ αναγνώστη, θά έχεις ίσως τύχει τής περιπτώσεως νά βρεθείς , έστω καί κατά λάθος , σέ μιά μαζική συγκέντρωση ανθρώπων. Εκεί ίσως έχεις πιάσει τόν εαυτό σου ν΄αντιδρά υποσυνειδήτως μέ τήν έκφραση αντίδρασης τού συνόλου , έστω καί πρό στιγμή, πού άν τό σκεφθείς μετά θά πείς πώς δέν συμφωνούσες αλλά τό έκανες. Οί άνθρωποι τείνουν νά θέλουν νά ομοιάζουν μέ τό κοινωνικό σύνολο στό οποίο ανήκουν καί επιδιώκουν νά συμφωνούν γιά νά έχουν τήν διαβεβαίωση τής προσωπικής τους ύπαρξης πώς είναι μέρος τού όλου αυτού. Γιατί όπως λέει ή παροιμία "ό φόβος φυλάει τά έρημα" .
Λέει ό Αριστοτέλης πώς είναι δύσκολο νά είσαι μόνος , εκτός κοινωνικού συνόλου. Άν μπορείς, τότε είσαι ή θεός ή θηρίο. Όμως είναι γνωστό πώς υπάρχουν μοναχοί ασκητές πού έχουν ζήσει καί ζούν σ΄απόμερα μέρη , μακριά από ανθρώπινη παρουσία. Αυτοί βέβαια ό, τι κάνουν τό κάνουν γιά τόν εαυτό τους. Θά έχεις ακούσει καί γιά ανθρώπους πού λένε πώς άν καί βρίσκονται μέσα στόν κόσμο νοιώθουν μόνοι , ολομόναχοι . Αυτοί είναι οί δυστυχισμένοι μάλλον γιατί θέλουν νά είναι εκεί , μόνο πού ό πόνος καί οί σκοτούρες τούς κάνουν προσωρινά απόμακρους. Μόνος όμως μπορεί νά είναι καί κάποιος πού ενώ θέτει τόν εαυτό του ώς μέρος τού κοινωνικού συνόλου "ζεί στόν κόσμο του" . Αυτός ό δικός του κόσμος μπορεί νά λέγεται καί "δική του λογική" . Μπορεί νά κάνει σέ όλα δικές του σκέψεις , δεύτερες καί τρίτες καί νά επεξεργάζεται τά τής κοινωνίας θέματα περνώντας τα από τό πλυντήριο τής λογικής του καί καλά κάνει.
Υπάρχει ή κοινή λογική καί ή προσωπική λογική. Στήν πρώτη ανήκει τό σύνολο τών ανθρώπων πού έχουν αποδεχθεί τήν έννοιά της { Θά έλεγα πώς ή κοινή λογική είναι μιά σύμβαση μεταξύ τών ανθρώπων.} αλλά καί πού καμμιά φορά αυτή ή κοινή λογική μπορεί νά εμπεριέχει στοιχεία από τό συλλογικό ασυνείδητο τών φόβων καί τής άγνοιας πανάρχαιων ακατέργαστων μερών στόν εγκέφαλο πού οί επιτήδειοι κυρίαρχοι τού πολιτικοοικονομικού συστήματος χρησιμοποιούν γιά νά έχουν τόν έλεγχο μέ τήν έννοια " ψυχολογία τής μάζας".
Ή προσωπική λογική είναι ή επεξεργασία τής κάθε σκέψεως πρίν τήν αφήσουμε νά εισβάλλει στό νού μας καί νά μάς επιβληθεί. Σ΄αυτήν ανήκεις καί εσύ καί μέρος τής ανθρωπότητος πού τό λέμε "σκεπτόμενος άνθρωπος" . Όλη ή καλή πρόθεση ν΄αλλάξει κάποιος τούς συναθρώπους του πρός ένα καλλίτερο αύριο πέφτει στό κενό. Μπορείς νά επηρεάσεις κάποιον νά κάνει χρήση τής προσωπικής του λογικής αλλά αυτός ό κάποιος θά πρέπει νά είναι πρωτίστως σκεπτόμενος. Άρα εκεί πού δέν μπορείς νά βοηθήσεις δέν γίνεται νά επιμένεις νά επαναλαμβάνεσαι.
Δύο τρόποι υπάρχουν γιά νά προσφέρεις μιά κάποια βοήθεια. Ή νά γράψεις βιβλίο ευκολοχώνευτο καί όχι περίπλοκο όπως είναι τό "Όργανον" τού Αριστοτέλη , πρός βοήθεια σκεπτόμενων ανθρώπων καί πώς νά κάνουν χρήση τής λογικής τους , ή νά πολιτευθείς. Αυτό τό δεύτερο θά τό κάνεις μέ σκοπό τήν έκ βάθρων αναθεώρηση τής παιδείας.
Σοφία.
ΒΟΜΒΑ από τον Βρετανό υπουργό Άμυνας! «ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ θα καταλήξουν 3-5 εκατ. Αφγανοί φυγάδες...»...Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι αναγνωρίζεται η Ελλάδα ως το επίσημο κέντρο υποδοχής των Αφγανών προσφύγων από ενέργειες και πράξεις των ΗΠΑ, Βρετανίας, Γερμανίας και γενικώς του ΝΑΤΟ, οι οποίοι τα έκαναν επιεικών «σκ…ά» στο Αφγανιστάν και μετά από 20 χρόνια επέτρεψαν να επιστρέψει το ισλαμικό καθεστώς στη χώρα!
Η θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, είναι μια από τις μεγαλύτερες εορτές του εκκλησιαστικού εορτολογίου, γι’ αυτό άλλωστε και προηγείται νηστεία και προσευχή, ώστε οι Χριστιανοί να προετοιμαστούν, ψυχικά και σωματικά για να την εορτάσουν, όπως θέλει ο Θεός. Η κοσμοσυρροή των ανθρώπων αυτήν την ημέρα, αλλά και όλες τις άλλες που προηγήθηκαν στις παρακλήσεις, δείχνει ότι τους συγκινεί βαθύτατα το πρόσωπο της Παναγίας μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι θεομητορικές γιορτές του χριστιανισμού είναι ημερολογιακά κατανεμημένες ανάλογα με τον ετήσιο κύκλο της παραγωγικής διαδικασίας. O κύκλος της βλάστησης και κυρίως του σιταριού κλείνει τον Δεκαπενταύγουστο, την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όταν καταναλώνονται όσα έχουν παραχθεί κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Την πρώτη του Αυγούστου, του πιο πλουσιοπάροχου μήνα του χρόνου ξεκινάει η νηστεία. Οι μέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο είναι μέρες περισυλλογής και προετοιμασίας για τη μεγάλη γιορτή.
Έχοντας χαρακτηριστεί πολλές φορές «μικρό Πάσχα», ο Δεκαπενταύγουστος γιορτάζεται σε όλη τη χώρα με πανηγύρια τα οποία εκτός από εκδηλώσεις πίστης αποτελούν και έντονο επικοινωνιακό γεγονός κατά το οποίο πραγματοποιείται ανταλλαγή δώρων, αγοραπωλησίες προϊόντων και μεγάλο φαγοπότι.
Στην ακολουθία του παρακλητικού κανόνα, παρακαλούμε την Παναγία να μεσιτεύει στον Υιό της για να εξαλείψει το πλήθος των αμαρτιών μας. «Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων», ψάλλουμε και παρακαλούμε την Παναγία να μας οδηγήσει σε μετάνοια.
Η Παναγία μας δείχνει τον δρόμο προς τον ουρανό. Με τις αρετές της γίνεται το φωτεινό παράδειγμα. Η αγκαλιά της χωρά όλον τον κόσμο, ειδικά όσους την επικαλούνται με πίστη.
Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης
«(Θα έχουμε) την δυνατότητα του βιοχημικού ελέγχου της συνείδησης και και της γενετικής διόρθωσης των ανθρώπων, που θα λειτουργούν σαν να είναι άνθρωποι, και θα συλλογίζονται σαν να είναι άνθρωποι, αλλά δεν θα είναι άνθρωποι, αλλά θα είναι ρομποτοειδή» αυτό προφήτευσε πριν από μισόν αιώνα, το 1970, ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι. «Προφήτευσε» αυτό που ζούμε σήμερα.
Στην πραγματικότητα τίποτα δεν «προφήτευσε». Ο ασκεναζίμ (Ashkenazi, ashke-nazi) αυτός, ως μέλος του ανωτάτου επιπέδου της ελίτ, που λόγω της εξωτερικής του εμφανίσεως εθεωρείτο από πολλούς ερπετοειδής, ήξερε τι ετοίμαζαν μελλοντικά οι καθοδηγούμενοι επιστήμονές τους για τους ανθρώπους. Τις προβλέψεις του τις είχε δημοσιεύσει στα βιβλία του «Τεχνοτρονική Εποχή» (Technotronic Era) και «Μεταξύ δύο Εποχών (Between two ages).
Ο Ζμπ. Μπεζίνσκι πέθανε, αν ήταν άνθρωπος ή ψόφησε αν ήταν ερπετοειδής, το 2017 και μέχρι τότε έπαιζε συνεχώς σημαντικό ρόλο στην διεθνή πολιτική και υπήρξε Σύμβουλος Εθνικής Αμύνης του Προέδρου Τζίμυ Κάρτερ. Δεν μπορεί να καταστεί σαφές αν ήταν Σύμβουλος ή Προϊστάμενος του Κάρτερ, αλλά σίγουρα είναι ο ιδρυτής της πανίσχυρης Τριμερούς Επιτροπής η οποία δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία των ηγετών της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.
Δηλαδή η Τριμερής Επιτροπή απαρτίζεται από την ελίτ της ελίτ. Είναι ο πανίσχυρος 300μελής συμμαχικός «Άξονας» της Νέας Τάξης με μέλη τις ΗΠΑ, Ευρώπη και Ιαπωνία. Οι Ναζί είν’ εδώ.
Ο «προφήτης» Μπρεζίνσκι λοιπόν είχε γράψει ότι στο μέλλον «θα εμφανισθεί σταδιακά μια ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη κοινωνία που θα είναι συνδεδεμένη με την τεχνολογία. Αυτή η κοινωνία θα κυριαρχείται από την ελίτ η οποία θα έχει την δυνατότητα να επηρεάζει τους ψηφοφόρους με την ανώτερη επιστημονική γνώση και την τεχνογνωσία που θα κατέχει».
Αυτήν την στιγμή βρισκόμαστε σ’ αυτό ακριβώς το στάδιο. Μέσω των εμβολίων, 5G, ELF, HAARP, κλπ, οι της ελίτ θέλουν να συνδέσουν ηλεκτρονικά τους ανθρώπους με τις μηχανές τους, ώστε να τους κάνουν «ηλεκτρονικά παιχνίδια» στα χέρια τους όπως κατόρθωσε να κάνει με ανάλογα πειράματα τοποθετώντας ηλεκτρονικά εμφυτεύματα σε ζώα ο Χοσέ Ντελγκάδο. Ο ίδιος ο Ντελγάδο χρησιμοποίησε την έκφραση «ηλεκτρονικά παιχνίδια» για τα τσιπαρισμένα ζώα των πειραμάτων του. Για να συνδεθούν οι άνθρωποι με τις ηλεκτρονικές μηχανές πρέπει να γίνουν οι ίδιοι μηχανές, κάτι το οποίο προσπαθούν να το επιτύχουν σταδιακά και ύπουλα με τους εμβολιασμούς διότι ως γνωστό πλέον οι εμβολιασμένοι ανιχνεύονται ακόμη και με κινητό τηλέφωνο.
«Συγχρόνως» συνεχίζει ο Μπρεζίνσκι «η ικανότητά μας για πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο πάνω στο άτομο θ’ αυξηθεί απεριόριστα. Σύντομα θα μπορούμε να επιβάλλουμε και ν’ ασκούμε συνεχή έλεγχο σε κάθε πολίτη και να διατηρούμε αναβαθμισμένα αρχεία, που θα περιέχουν ακόμη και τις πιο προσωπικές πληροφορίες για την υγεία του και την συμπεριφορά του πέρα απ’ όλα όσα είναι τώρα συνηθισμένα.
»Αυτά τα αρχεία θα μπορούν ν’ ανακτηθούν άμεσα από τις αρχές. Η δύναμη θ’ ανήκει σ’ αυτούς που θα ελέγχουν τις πληροφορίες. Οι υπάρχοντες θεσμοί θ’ αντικατασταθούν από Ινστιτούτα που θα έχουν σαν έργο ν’ αναγνωρίζουν εκ των προτέρων τις πιθανές κοινωνικές κρίσεις και να αναπτύσσουν προγράμματα για να τις αντιμετωπίσουν».
Στην ουσία μας πληροφορεί θα καταργηθούν τα κράτη, δημόσιοι οργανισμοί, κλπ, και θ’ αντικατασταθούν από εταιρείες και ότι θα μπορούν να επεμβαίνουν στον εγκέφαλο των ανθρώπων και να τον κάνουν να λειτουργεί όπως θέλουν αυτοί,. Επομένως μπορούν να την μνήμη, ή τμήμα της μνήμης, ενός ανθρώπου. Ο άνθρωπος δεν θα έχει δικές τους σκέψεις. Θα μπορούν π.χ. να διαγράψουν τις γνώσεις που έχει για τον Χριστό!
Αλλά το χειρότερο θα είναι ότι ο άνθρωπος δεν θα γνωρίζει ότι βρίσκεται σε σκληρότατη τυραννία. Ο φυλακισμένος δεν θα γνωρίζει ότι ζει σε φυλακή. Η εποχή του Κρόνου, η Εποχή των χαζών ανθρώπων που δεν σκεφτόντουσαν, είναι κοντά μας. Γι αυτό επενέβη, κατόπιν ειδικής αδείας, ο Δίας με τα παιδιά του, δηλαδή εμάς τους Έλληνες και έβαλε μια τάξη στην Γη, την οποία θέλουν πάλι να χαλάσουν.
Αυτά δεν είναι τα χειρότερα που έγραψε για μας ο Μπρεζίνσκι. Τα χειρότερα είναι τα παρακάτω. «… στις επόμενες δεκαετίες οδεύοντας προς μια Τεχνοτρονική Εποχή, μια δικτατορία, αφήνοντας λιγότερο χώρο για πολιτικές διαδικασίες. Τελικά, κοιτώντας προς το τέλος του αιώνα η δυνατότητα του βιοχημικού ελέγχου της συνείδησης και της γενετικής διόρθωσης των ανθρώπων, μαζί με τους ανθρώπους που θα λειτουργούν σαν να είναι άνθρωποι, και θα συλλογίζονται σαν να είναι άνθρωποι, αλλά δεν θα είναι άνθρωποι, αλλά θα είναι ρομποτοειδή, θα προκύψουν έτσι μερικά δύσκολα θέματα».
Μιλάει για έλεγχο της συνείδησης των ανθρώπων και για «γενετική διόρθωση» των ανθρώπων. Μας λέει ότι καταργούν το αυτεξούσιο του ανθρώπου που του δωρίθηκε από τον Θεό, άρα ο άνθρωπος χάνει την ψυχή του. Του αλλάζουν επίσης το γονιδίωμά του, το DNA του. Καταστρέφουν μ’ αυτόν τον τρόπο την φυλή και την κληρονομική μνήμη, άρα καταστρέφουν τον πολιτισμό και το πεπρωμένο όλων μας. Αυτό που λέγεται από μερικούς ότι με το εμβόλιο θέλουν ν’ αλλάξουν το γονιδίωμα όλων των ανθρώπων, έχει βάση αληθείας. Θέλουν να καταστρέψουν το «κατ’ εικόνα και ομοίωση» των ανθρώπων και να τους κάνουν «μεζεδάκια ψυχών» για τους ίδιους. Έχουν σκοπό να καταστρέψουν τελείως τον άνθρωπο ως ψυχοσωματική οντότητα, και να γίνουν επιτέλους θεοί στην θέση των θεών με αρχηγό τους τον Αντίχριστο.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα γι αυτούς είναι ότι θεωρούν απαραίτητη την υπογραφή του ανθρώπου που θέλει να εμβολιασθεί, διότι αυτό δηλώνει ότι θέλει ν’ αλλάξει το DNA του αυτοβούλως. Αυτοί δεν είναι υπαίτιοι γι αυτό και απαλλάσσονται κάθε ευθύνης, ότι πίεσαν τους ανθρώπους. Η παραδοχή ότι κάποιος θέλει από μόνος του να υποστεί ότι υποστεί με το εμβόλιο είναι σημαντική διότι έτσι πιστεύουν ότι, εφ’ όσον είναι απόφαση των ίδιων των ανθρώπων, αποτρέπεται η θεϊκή επέμβαση. Το αυτεξούσιο γαρ! Πόσο άρρωστα μυαλά έχει τελικά η ελίτ;
Τα πρώτα υποχρεωτικά εμβόλια έγιναν «εθελοντικά» σε στρατιώτες στον Πόλεμο του Κόλπου. Υποχρέωναν τους στρατιώτες να πάνε εθελοντικά για εμβολιασμό υπογράφοντας ότι το κάνουν με δική τους ευθύνη!
Και θα ερωτήσει κάποιος. Τι θα γίνει με άτομα τα οποία η υπογραφή τους δεν μπορεί να ληφθεί υπ’ όψιν νομικά όπως, π.χ. παιδιά, διανοητικώς καθυστερημένα άτομα, άνθρωποι με Αλτσχάιμερ, κλπ;
Σ’ αυτήν την περίπτωση, για ν’ αντιπαρέλθουν αυτά τα προβλήματα, φρόντισαν να δημιουργήσουν για το καλό μας την Διακήρυξη του Ελσίνκι όπως αυτή είναι αναθεωρημένη το 1989 και η οποία διαφέρει από τον Κώδικα της Νυρεμβέργης σε κάποια σημαντικά θέματα. Στην Διακήρυξη του Ελσίνκι γίνεται διάκριση μεταξύ κλινικής (θεραπευτικής) και μη κλινικής (μη θεραπευτικής) βιοϊατρικής έρευνας οπότε είναι απαραίτητη η «πληρεξούσια συγκατάθεση» για τους ανθρώπους που είναι νομικά αναρμόδια . Δηλαδή να υπογράψει κάποιος άλλος αντ’ αυτού, π.χ. να υπογράψει ο γονέας για το παιδί του.
Οι της ελίτ, το ξαναγράφω, θέλοντας να εδραιώσουν την Νέα Τάξη πραγμάτων έχουν μια βασική αρχή και ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας, εμείς οι ορθόδοξοι Έλληνες. Δεν θέλουν ούτε έναν άνθρωπο στην Γη με ελληνικό DNA και να σβήσουν από την μνήμη τους τον Χριστό, οπότε θα είναι σαν να μην ήλθε ποτέ στην Γη.
Τελικά οι πιο ψεκασμένοι στον κόσμο είναι οι της ελίτ. Εμάς ψεκάζουν, αυτούς πιάνουν τα δηλητήρια.
«Προορισμὸς τοῦ Ἕλληνος εἰς τὸν κόσμον αὐτόν , ἦταν καὶ θὰ εἶναι ὁ ἐξανθρωπισμὸς τῆς οἰκουμένης »
