Η αντιπαράθεση ιστορικών γεγονότων του 1821 πού δεικνύει τον ρόλο των εβραίων κατά των Ελλήνων.

Παπαφλέσσας και Ιμπραήμ.
  Την 20η Μαΐου 1825 ο  Παπαφλέσσας με  300  άνδρες , οχυρώθηκαν  πρόχειρα  στην θέση Μανιάκι, τη γνωστή έκτοτε ως «ταμπούρια του Παπαφλέσσα», για να την υπεράσπιση από τον Ιμπραήμ ο οποίος βάδιζε προς τά εκεί  με 6000 Αιγυπτίους. Αγωνίσθηκαν και έπεσαν μέχρις ενός. Ο Ιμπραήμ αναζήτησε το πτώμα του Παπαφλέσσα το οποίο βρέθηκε ακέφαλο και διέταξε να τοποθετηθεί όρθιο.
Ο Ιμπραήμ εθαύμασε την ανδρεία του Παπαφλέσσα και των ανδρών του και αυθόρμητα είπε στους αξιωματικούς του «εάν η Ελλάδα είχε κι άλλους σαν τον Παπαφλέσσαν δεν θα μπορούσα ν' αναλάβω αυτήν την εκστρατείαν», ενώ στη συνέχεια πλησίασε τον νεκρό ιερωμένο και τον φίλησε στο μέτωπο.

 Γρηγόριος ο Ε΄και εβραίοι.

Το απόγευμα της 10ης Απριλίου του 1821 ο Πατριάρχης απαγχονίστηκε στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου, όπου παρέμεινε κρεμασμένος για τρεις ημέρες, εξευτελιζόμενος από τον όχλο. Κατόπιν, μια ομάδα τριών Εβραίων αγόρασαν το πτώμα του, το περιέφεραν στους δρόμους και το έριξαν στον Κεράτιο κόλπο. Τα ονόματα των τριών αυτών Εβραίων ήταν Μουτάλ, Μπιταχί και Λεβύ. Τη σκηνή της περιφοράς του σκηνώματος από τους τρεις Εβραίους έχει αποδώσει παραστατικά σε πίνακά του ο γερμανός ζωγράφος Πήτερ φον Εςς. Ένας Κεφαλλονίτης πλοίαρχος, ονόματι Νικόλαος Σκλάβος, βρήκε το σκήνωμα και το μετέφερε στην Οδησσό, όπου και ετάφη στον ελληνικό ναό της Αγίας Τριάδος. Από εκεί ανακομίστηκε στην Αθήνα, 50 χρόνια μετά, και έκτοτε φυλάσσεται σε μαρμάρινη λάρνακα στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

 Κοσμάς ο Αιτωλός καί εβραίοι

῞Οπως γράφει,ὁ  ἴδιος  ὁ ῞Αγιος Κοσμᾶς , οἱ Τοῦρκοι γενικῶς δέν τόν ἐπείραζαν,πολλοί δέ ἀπό αὐτούς τό ἐσέβοντο καί τόν ἐτίμουν. ᾿Εκεῖνοι πού τόν ἐμίσουν καί ἤθελον τό κακόν του  ἦσαν οἱ ῾Εβραῖοι. Αὐτοί ἐδωροδόκησαν μέ 50 πουγγιά τόν Κιούρτ Πασᾶν τοῦ Μπερατίου πρός τόν σκοπόν νά τόν φονεύση πρᾶγμα τό ὁποῖον καί ἔγινεν. ῾Ο ῞Αγιος ὡδηγήθη ἀπό τούς δημίους του,στρατιώτας τοῦ Κιούρτ Πασᾶ δωροδοκηθέντος ἀπό τούς ῾Εβραίους, εἰς τήν ἐρημικήν τοποθεσίαν παρά τόν ῞Αψον παταμόν τῆς Βορείου ᾿Ηπείρου, πλησίον εἰς τό χωρίον Κολικόντασι. ᾿Εκεῖ συμφώνως πρός τό μαρτυρολόγιόν του, γεγραμμένον ἀπό τόν ἀκόλουθόν του ἀναγνώστην Ζῆκον Μιστρέκην,ἀφοῦ τόν ἐγύμνωσεν ἀπό τά ράσα του καί τόν ἄφησεν μόνον μέ ἕνα παλαιόβρακον, τόν ἔδεσεν μέ ἕνα σχοινίον ἀπό τόν λαιμόν εἰς ἕνα δένδρον καί τόν ἔπνιξεν. Προηγουμένως ὁ ῞Αγιος προσηυχήθη καί εὐλόγησεν σταυροειδῶς πρός τά τέσσαρα σημεῖα τοῦ κόσμου.

Σημειωτέον ὅτι ὅτε οἱ δήμιοι ἠθέλησαν νά τοῦ δέσουν τά χέρια ὁ ῞Αγιος ἠρνήθη, εἷπεν ὅτι δέν θά ἀντισταθῆ καί τά ἐσταύρωσε μόνος του. Λίγο ἔσφιξαν οἱ δήμιοι τό σχοινίον καί εὐθύς ἐπέταξεν ἡ ἁγία του ψυχή.  Τότε οἱ δήμιοι ἔδεσαν εἰς τό ἄψυχον σῶμα μίαν πέτραν καί τό ἔρριψαν εἰς τόν ποταμόν. ᾿Εγένετο δέ τοῦτο εἰς τάς 24 Αὐγούστου 1779, ὅτε ὁ ῞Αγιος ἦτο εἰς ἡλικίαν 65 ἐτῶν.

 Ο Ελληνισμός υποφέρει όχι μόνο από την τουρκική κατο­χή, αλλά και από τους εβραίους, ιδίως από τους τελευταί­ους. Ναι, μη σας φαίνεται παράξενο. Ο Τούρκος το μόνο που ήθελε ήταν να έχη εδραιωμένη την εξουσία του και να εισπράττη φόρους. Αντίθετα οι εβραίοι μας μισούσαν σαν Έθνος και προσπαθούσαν να μας εξαφανίσουν. 
Γι αυτό και το 1821 έχει περιοριστεί σε δύο-τρεις σελίδες στα σχολικά βιβλία Ιστορίας. Τα παιδιά δεν πρέπει ούτε να υποψιαστούν το προαιώνιο μίσος μεταξύ Εβραίων και Ελλήνων, για να μην γίνουν Εθνικιστές και ενοχληθεί το Διεθνές Εβραϊκό Λόμπυ που χρηματοδοτεί την έκδοση των σχολικών μας βιβλίων εδώ και λίγα χρόνια.