Ἡ ζωή τοῦ νεοέλληνα εἶναι μιὰ ἀσήκωτη ἐπανάληψη.

Οἱ ἑορτές,ἡ καταναλωτική φρενίτιδα καί ἡ κατάντια τοῦ νεοέλληνος
Κυριακὴ τῶν Βαΐων, 24/04/2016. Σὲ ἐμπορικὸ πεζόδρομο τῶν Ἀθηνῶν ἐπικρατεῖ τὸ ἀδιαχώρητο. Οἱ καταναλωτὲς ἔχουν τὰ μάτια τους στραμμένα στὶς βιτρίνες τῶν καταστημάτων, ἐνῶ τὴν ἴδια ὥρα ὁ ἐγκέφαλός τους βρίσκεται σὲ κατάσταση ἀποχαύνωσης.
Μοδᾶτες, ἐξευρωπαϊσμένες κυρίες κουβαλοῦν τὶς πασχαλινές τους ἀγορές, ἔχοντας ἰκανοποιήσει γιὰ ἀκόμη μιὰ φορὰ τὴν ἀρρωστημένη ἡδονή τους, τὸ shopping therapy.
Μοδάτοι κύριοι σιγοντάρουν τὰ κέφια τῆς κυρίας, σύροντας τὸ καρότσι μὲ τὸ νήπιο (τὶς ἄλλες μέρες μεγαλώνει στὰ πεθερικά) καὶ στραβοκοιτώντας τὶς ἠμίγυμνες κοπελίτσες ποὺ παρελαύνουν σ’ αὐτὸ τὸ ἄτυπο νυφοπάζαρο.
Τὰ τραπέζια τῶν καφετεριῶν μὲ τὶς ξενικὲς ὀνομασίες ἀσφυκτικῶς γεμάτα. Εἶναι φυσικὸ· μετὰ τὰ ψώνια πρέπει νά πιοῦμε καὶ ἕναν καφὲ τῶν 4€. Καὶ ἐπειδὴ οἱ σύγχρονες ἑλληνίδες δὲν μαγειρεύουν, τὰ σουβλατζίδικα, τὰ μεζεδοπωλεῖα καὶ τὰ delivery γνωρίζουν μεγάλες πιένες.
Ἠμέρες νηστείας, ἀλλὰ ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν χαζοχαρούμενων νεοελλήνων δὲν ἀντέχει νὰ μείνει γιὰ 40 ἠμέρες μακριὰ ἀπὸ τὶς ἀπολαύσεις του. Μὲ τὸ στανιὸ πρέπει νὰ ψωνίσει, μὲ τὸ στανιὸ πρέπει νὰ φάει, μὲ τὸ στανιὸ πρέπει νὰ πιεῖ τὶς μπύρες του και τὰ Freddo του (καθ’ ὅτι ἑλληναράς).
Ὁ νεοέλληνας δὲν θέλει σκοτοῦρες. Γι’ αὐτὸ καὶ στροθοκαμηλίζει. Πρέπει μὲ κάθε τρόπο νὰ πείσει τὸν ἑαυτό του ὅτι δὲν ζεῖ στὴν Ἑλλάδα τῶν Μνημονίων καὶ τῶν λαθρομεταναστῶν. Καταβάλει ἀγωνιώδεις προσπάθειες νὰ δεχθεῖ τὰ ψέμματα ποὺ τοῦ σερβίρουν τὰ ΜΜΕ ὡς ἀλήθειες. Ἔτσι, αὐτοευνουχιζόμενος, δὲν ἔχει καμμιά διάθεση νὰ ἀγωνιστεῖ γιὰ τίποτα.
Ἡ ζωή τοῦ νεοέλληνα εἶναι μιὰ ἀσήκωτη ἐπανάληψη. Τὸ μόνο ποὺ τὸν ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ καλοπέραση, ἡ δουλειὰ καὶ τὰ χρήματα (ἂν ἔχει) καὶ ἡ οἰκογένειά του (ἂν δὲν εἶναι διαζευγμένος). Ὁ ὑλισμὸς εἶναι ἡ ἄτυπη ἰδεολογία του. Δὲν ὑπάρχει τίποτα για τὸν νεοέλληνα πέραν τῆς ὕλης. Στὴν Πίστη του εἶναι χλιαρός ἕως κρῦος. Ποτέ του δὲν σήκωσε τὰ πόδια του ἀπὸ τὴν γῆ. Ποτέ του δὲν σήκωσε τὰ μάτια του στὸν Οὐρανό. Ποτὲ του δὲν φώναξε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ παρὰ μόνο ὅταν ἤθελε νὰ ἰκανοποιήσει τὴν εὐτελή του ἐπιθυμία. Ζεῖ μέσα στὴν φτιασιδωμένη κατάθλιψη, μέσα στὸ ἀέναο ψέμμα.
Ἡ εἰκόνα τοῦ νεοέλληνα εἶναι ἀποκαρδιωτική. Λένε κάποιοι ὅτι ὁ Ἕλληνας τὴν κατάλληλη στιγμὴ θὰ ἀντιδράσει, θὰ ξυπνήσει τὸ ἑλληνικὸ DNA. Προσωπικῶς ἀμφιβάλλω. Τὸ ἐλληνικὸ DNA μετὰ ἀπὸ τόσα χρόνια βαρβαρότητας, ἔχει θαφτεῖ κάτω ἀπὸ τόνους κοπριᾶς καὶ ἡ μεγάλη πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ δὲν θέλει καὶ δὲν μπορεῖ πλέον νὰ τὸ ξεθάψει.
Ἐλπίζω μόνο στοὺς λίγους, νέους Ἡρακλειδεῖς ποὺ θὰ τολμήσουν νὰ καθαρίσουν τὴν κοπριά, ὅπως ἔκανε καὶ ὁ Ἡρακλῆς κάποτε μὲ τὴν κόπρο τῶν σταύλων τοῦ Αὐγεία.
πηγή 
από