Εἰδικότερα, σήμερα, θά ἀναφερθῶ στόν Ἱπποκράτη (460 – 377 π.χ.). Τόν δέκατο ὄγδοο ἀπόγονο τοῦ θεοποιημένου Ἀσκληπιοῦ.
Ὅσο θά ὑπάρχῃ ἡ ἀνθρωπότης, δέν θά πάψῃ ποτέ νά μνημονεύῃ τό ὄνομα τοῦ τρισολβίου αὐτοῦ ἀνθρώπου, διότι εἶχε σπλάχνα συμπόνοιας καί τό ἀπέδειξε, μέ τό νά γίνῃ ὁ πατέρας τῆς ἰαματικῆς ἐρεύνης πού σήμερα ὀνομάζουμε ἰατρική!
Αὐτός λοιπόν, ὁ ἐντελῶς κανονικός ἄνθρωπος, μεταξύ πολλῶν ἄλλων ἰαματικῶν δώρων πού ἔκανε στήν ἀνθρωπότητα εἶναι καί ὁ ἐφευρέτης τῆς εὐεργετικῆς ἀσπιρίνης.
Ἕνα φάρμακο πού ἀκόμα καί στίς μέρες μας, πολλές φορές εἶναι ἀναντικατάστατο καί σώζει ζωές.
Ὁ Γαληνός (129 – 201 μ.χ.) ἔλεγε γιά τόν Ἱπποκράτη «πάλιν ὥσπερ ἀπό θεοῦ φωνῆς τῆς Ἱπποκράτους ἀρξάμεθα λέξεως». Ὁ Γαληνός μᾶς ἄφησε θυσαυρούς γνώσεων καί φαρμάκων. Στά σχόλιά του «περί ἰτέας», ἀποδίδει τήν εὕρεσιν τοῦ φαρμάκου στόν Ἱπποκράτη καί παραθέτοντας λεπτομέρειες παρασκευῆς, συμπληρώνει: φάρμακον εἰς πολλά χρήσιμον, οὐδέν γάρ ἐστί χρησιμότερον». (Γαληνός: ΠΕΡΙ ΚΡΑΣΕΩΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ – ΠΕΡΙ ΙΤΕΑΣ).
Τό βασικό συστατικό τῆς ἀσπιρίνης, τό ἀκετυλο – σαλικυλικό ὀξύ, ὑποδηλώνει σαφῶς τήν καταγωγή της, ἀφοῦ salix λέγεται λατινικά ἡ ιτιά!
Μινώταυρος
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου