Θύμα του ΦΠΑ και η Τέχνη!

Στο τελευταίο διάστημα, που βάθυνε και βαθαίνει η οικονομική κρίση, συρρικνώθηκε το λαϊκό εισόδημα, αυξάνεται με δραματικούς ρυθμούς η ανεργία, κατά συνέπεια σημειώνεται σημαντική μείωση της «ιδιωτικής» - λαϊκής κατανάλωσης. Αυτό πλήττει και την τέχνη και τη σχέση της με το ευρύ κοινό.

Όπως είναι γνωστό ο ΦΠΑ είναι ένας υποχρεωτικός έμμεσος φόρος που ενισχύει σε μεγάλο βαθμό τα ταμεία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Οι έμμεσοι φόροι, απορροφούν ελάχιστο μέρος των μεγάλων εισοδημάτων ενώ πλήττουν τα μικρά εισοδήματα και σχετίζονται στο σύνολό τους με δαπάνες διαβίωσης.

Η προαποφασισμένη αύξηση του έμμεσου αυτού συντελεστή του ΦΠΑ , που επιβαρύνει δραματικά το εισόδημα 3.000.000 περίπου λαϊκών οικογενειών που δεν ξεπερνά τα 12.000,00 ευρώ και που «ξοδεύεται» αποκλειστικά για την επιβίωσή τους, πλήττει και τους καλλιτέχνες πρώτα πρώτα, όπως όλους τους εργαζόμενους, σαν «καταναλωτές».

Θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο το τοπίο αφού και τα υλικά που χρησιμοποιούν οι καλλιτέχνες που είναι απλησίαστα, ακριβαίνουν πολύ περισσότερο (ήδη από χρόνια κατατάσσονται τα περισσότερα και φορολογούνται ως είδη πολυτελείας), κάνοντας παράλληλα ακόμα πιό δύσκολους τους όρους και τις συνθήκες παραγωγής της καλλιτεχνικής δημιουργίας .

Όπως λέγεται ήδη, επίκειται από 1/1/2011 η ακόμα μεγαλύτερη εκτίναξη του χαμηλού συντελεστή του 11% -στα βασικά είδη λαϊκήςκατανάλωσης στο 23%!!!

Και μάλιστα στα αναγκαία είδη πλατιάς κατανάλωσης και διατροφής, στα τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, νερό, τηλέφωνο) κλπ.

Αυτό θα σημάνει ακόμα ένα μισθό απώλεια σε αγοραστική δύναμη για τους εργαζόμενους –επιπλέον των πρόσφατων απωλειών των εισοδημάτων τους που έγινε με τα νέα μέτρα που υπαγόρευε το μνημόνιο που συνυπέγραψαν οι εραστές της ΕΕ και το ΔΝΤ-....

Πολύ σύντομα μάλιστα –σύμφωνα με αναλυτές- η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων θα πέσει στο 50% της αντίστοιχης του περασμένου χρόνου πράγμα που θα βάλει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην σχέση της τέχνης με την κοινωνία και τους εργαζόμενους.

Είναι σαφές πια ότι αυτή η γενίκευση του ΦΠΑ 11% στην καλλιτεχνική εργασία θα φέρει μεγάλη άνοδο στην τελική τιμή και των καλλιτεχνικών έργων, των καλλιτεχνικών εφαρμογών και των αναπαραγωγών τους (βιβλία, cd, αντιγράφων έργων τέχνης) αφού θα προστίθεται απο κάθε συντελεστή σε όλα τα ενδιάμεσα στάδια και όχο μόνο στο τελικό.

ΘΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.

Από την δεκαετία του 1990 θεσπίσθηκε και στα έργα τέχνης ο ΦΠΑ, αντιμετωπίζοντας την καλλιτεχνική δημιουργία ως «προϊόν».

Μέχρι 31/6/2010 ίσχυε ότι ο ΦΠΑ έμπαινε «καπέλο» στην τελική τιμή του καλλιτεχνικού έργου, όταν αυτό δηλαδή πήγαινε πλέον στο αγοραστικό κοινό. Αυτό επιβάρυνε και επιβαρύνει οικονομικά το έργο τέχνης στην πορεία του προς την κοινωνία, καθιστώντας την τέχνη ακόμα περισσότερο υπόθεση της οικονομικής «ελίτ».

Τώρα μπαίνει σε όλα τα στάδια και στην παροχή υπηρεσιών.

Η αύξηση του ΦΠΑ, εντάσσεται μέσα στην γενικότερη πολιτική που έχουν συναποφασίσει στα όργανα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης όλες οι δυνάμεις που στηρίζουν την πολιτική της, πολιτική που συρρικνώνει τα λαϊκά εοδήματα προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, που εμπορευματοποιεί ό,τι έχει απομείνει στην Υγεία , την Παιδεία, την Πρόνοια, τον Πολιτισμό, που χρόνια τώρα έχει τσακίσει την παραγωγική βάση της χώρας οδηγώντας χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία.

Και αυτή την πολιτική μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μόνο άγωνιστικά και σε συνεργασία με τις αγωνιστικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων.

Οι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί, μαζί με τους εργαζόμενους πρέπει να απαιτήσουν:

1. Να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι και Φ.Π.Α. στα βασικά είδη κατανάλωσης, την εκπαίδευση, την υγεία και τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ,

2. Να καταργηθεί ο Φ.Π.Α. στα έργα Τέχνης, τις καλλιτεχνικές υπηρεσίες και τις καλλιτεχνικές εφαρμογές.

3. Να αναγνωριστούν τα λογιστικά βιβλία ως μοναδική πηγή προσδιορισμού εισοδήματος για τους καλλιτέχνες, τους ελεύθερους επαγκελματίες και τους ΕΒΕ.