Αλλά, ο αμερικανός φίλος πήρε τηλέφωνο τον Alexis και του είπε ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας, αν η κατάσταση δεν επιλυθεί προτού υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, και του ζήτησε έναν "ρεαλιστικό συμβιβασμό" και υποσχέθηκε ότι "θα κάνει ό,τι μπορεί για να βρεθεί λύση με το χρέος σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα".
Εκεί είναι το ζήτημα. Δεν δίνουν τίποτα στο χέρι. Μόνο υπόσχεση. Ο Alexis είπε στους δικούς του ότι δεν υπάρχει καμία δέσμευση εκ μέρους των δανειστών για το χρέος. Μόνο υποσχέσεις σαν αυτές που έλαβε και ο Σαμαράς.
«Υπόσχεση» ότι θα επανεξεταστεί το όριο για τα έντοκα γραμμάτια «εάν υπάρξει αξιόπιστη προοπτική για μια επιτυχημένη ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης και εκταμίευση της δόσης», δίνει και ο Ντράγκι που λεει ότι και ο Βάιντμαν, οτι «η οικονομική στήριξη της Ελλάδας είναι πολιτική απόφαση και πρέπει να ληφθεί από εκλεγμένους πολιτικούς, όχι κεντρικούς τραπεζίτες», και ότι «η μπάλα ανήκει αποκλειστικά στο γήπεδο της Ελλάδας».
Ο άνθρωπος του συστήματος Πωλ Γκρεγκ Ρόμπερτς που κάνει τον αντιστασιακό σε άρθρο του με τίτλο « Η πείνα είναι το τίμημα που θα πληρώσουν οι Έλληνες για να μείνουν στο Ευρώ », ομολογεί ότι οι ανεξάρτητοι τραπεζίτες , (Ντράγκι-Βάιντμαν) χωρίς απόφαση των εκλεγμένων ρίχνουν στις τράπεζες 60 δισ. ευρώ κάθε μήνα ενώ στις ελληνικές τράπεζες δίνουν με το σταγονόμετρο μέσω ΕLA, και δεν δίνουν ούτε ένα ευρώ για την Ελλάδα γιατί, «η Δύση θέλει να λεηλατήσει την Ελλάδα». Δηλαδή το «σχέδιο»που είπε και ο Alexis στους βουλευτές του.
Πολλοί συστήνουν στην ελληνική κυβέρνηση τη στάση εξυπηρέτησης του εξωτερικού χρέους και κάλυψη της ανάγκης για εξωτερική πίστωση, από την αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS και τη Ρωσία. Προ του αδιεξόδου, οι εκλεγμένοι, θολώνουν τα νερά και βρίζουν τον Alexis, ως ψεύτη. Ο Γιουνκέρ που νοιάζεται τον ελληνικό λαό, «ο οποίος υποφέρει περισσότερο από κάθε άλλο ευρωπαϊκό λαό», κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση ότι παραπλανά τους Έλληνες ψηφοφόρους σχετικά με τις προτάσεις των δανειστών, και εξέφρασε την αντίθεσή του στην αύξηση του ΦΠΑ στα φάρμακα και στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ τάχθηκε υπέρ της ήπιας περικοπής των δαπανών για την εθνική άμυνα. Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Ζαν Κλοντ ο Μπαρούχ είπε ότι ο (ηλικιωμένος) πρόεδρος της Κομισιόν ή δεν είχε διαβάσει το χαρτί που έδωσε στον Alexis ή το διάβασε και το ξέχασε. Δηλαδή, Αλσχάιμερ; Ο εκλεγμένος (αριστερός) σοσιαλιστής Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, που ήταν (προεκλογικά) ριζικά αντίθετος με την γερμανική λιτότητα πρότεινε στην ελληνική κυβέρνηση εάν θέλει να διατηρήσει τις συντάξεις να κάνει οικονομίες αλλού και να αυξήσει τους φόρους. Δημοκρατικά πράγματα.
Ο Σαπέν λάνσαρε νέο ορόσημο για συμφωνία αφου ξεπεράστηκαν όλα τα άλλα. Μέχρι τις 30 Ιουνίου. Α, και ο σοσιαλδημοκράτης και (αριστερός;) αυστριακός, είπε ότι αποστολή του είναι αποφευχθεί μια καταστροφή. Επομένως, οι θεσμοί, δεν θέλουν περικοπή μισθών και συντάξεων, δεν θέλουν υπερφορολόγηση στο ηλεκτρικό και τα φάρμακα, και υπόσχονται στο μέλλον καλές ρυθμίσεις για το χρέος αρκεί ο Alexis να υπογράψει δήλωση μετανοίας, και να κάνει κυβέρνηση μαζί με τον Γυφτο και την Ορφανή Πριγκίπισσα, και όχι με τον Λαφαζάνη και τον Mr.Koygi.
Τελικά η λύση είναι αντι-Ολιγαρχική, αλλά οι αριστεροί δεν θέλουν αντι-Ολιγαρχική Κοινοπραξία. Είναι με τους κάτω αφορολόγητους κατά του εθνικού κράτους και της ακροδεξιάς.Αυτό τους μάρανε. Να κάνουν μούτρα στον Μιχαλολιάκο που ναι μεν δεν θέλει να κόψει το φάρμακο και τη σύντηξη κανενός, αλλά είναι «φασίστας». Όχι σαν τον δημοκράτη Βάιντμαν και τον Σαπέν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου