Οι «Οξυρρύγχειοι Πάπυροι», βρέθηκαν το 1896 στην Αίγυπτο από τους αρχαιολόγους Bernard Pyne Grenfell και Arthur Surridge Hunt. Ήσαν χιλιάδες χειρόγραφα 5 αιώνων.(100-600 μΧ). Ο θησαυρός αυτός μελετήθηκε, και από εκεί προήλθε το κείμενο της «Υψιπύλης» του Ευριπίδη, οι «Ιχνηλάτες» του Σοφοκλή, ποιήματα του Πινδάρου, και της μεγάλης αντιπάλου του Κόριννας από την Τανάγρα , αποσπάσματα της Σαπφούς και του Αλκαίου, μαζί με μεγαλύτερα αποσπάσματα του Αλκμάν, και του Ίβυκος, μια ολοκληρωμένη έκδοση των «Στοιχείων του Ευκλείδη» κλπ. Περίπου 400.000 χειρόγραφα που ήταν αδύνατο τότε να διαβαστούν τα τοποθέτησαν σε 800 κιβώτια και φυλάσσονταν στην Βιβλιοθήκη Sackler της Οξφόρδης.
Την Κυριακή 17 Απριλίου 2005 ο βρετανικός «The Independent», σε ρεπορτάζ των David Keys και Nicholas Pyke με τίτλο «Eureka! Extraordinary discovery unlocks secrets of the ancients», απεκάλυψε ότι , στην Οξφόρδη χάρις σε μια νέα τεχνολογία με υπέρυθρες ακτίνες άρχισαν να διαβάζουν τους υπόλοιπους «Οξυρρύγχειους Πάπυρους», και ότι ήδη είχαν εντοπιστεί το κείμενο της τραγωδίας του Σοφοκλή «Επίγονοι» , ένα επικό ποίημα του Αρχίλοχου, που περιγράφει τα γεγονότα που οδήγησαν στον Τρωικό πόλεμο, ένα έργο του Ησίοδου του 7ου αι. πΧ, μια χαμένη νουβέλα του Λουκιανού του 2ου αιώνα, ένα άγνωστο κείμενο του Ευριπίδη, και ποίηση του ποιητή Παρθένιου που δημοσιεύθηκαν εν όλω ή εν μέρει στο Scientific American. Από το 2005 πέρασαν 9 χρόνια αλλά νεώτερα δεν μάθαμε. Μάθαμε όμως ξανά το ρεπορτάζ του 2005 ως καινούργιο επειδή κάποιος «αγράμματος» βρήκε την είδηση. Κάπως έτσι επιμένουν ορισμένοι και χαζοί και αγράμματοι να όπως ο φιλόδοξος πασόκος Παντελής Σαββίδης της τέως EΡΤ3, που επιμένουν να αναπαράγουν ως τμήμα των «Οξυρρύγχειων Παπύρων» τις επιστολές του Ρωμαίου συγκλητικού Μενένιου Aπιου, που αναφέρονται στο πολιτικό ήθος και τον χαρακτήρα των Ελλήνων, τις οποίες δημοσίευσε στο περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ το 1954 ο αειμνήστος Κωνσταντίνος Τσάτσος ,και ο οποίος ομολόγησε στην «Καθημερινή» (27/5/1983) ότι τα αποσπάσματα από τις επιστολές του «Μενένιου Aπιου» ήταν δημιούργημα της φαντασίας του. Είναι «ολοκληρωτικά δικό μου κατασκεύασμα», έγραψε. Βεβαίως η ομολογία του Τσάτσου δεν έγινε ευρέως γνωστή, και ακόμα και σήμερα υπάρχει στο διαδίκτυο πληθώρα αναφορών που θεωρούν τις επιστολές αυθεντικό γεγονός. Το όνομα του «συγκλητικού», ο Τσάτσος το δανείστηκε από τον «Κοριολανό» του Σαίξπηρ ‘όπου ένας από τους πρωταγωνιστές είναι ο συγκλητικός Agrippa Menenius Lanatus, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, είχε σαν σύμβουλο τον κακότροπο Appius Claudius Sabinus. Οβερ!
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου