Η ΕΛΛΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ , ΟΥΤΕ ΧΩΡΟΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΟΥΝ. ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ , ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟΝ , ΤΟ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑ , ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΟΥΤΕ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ , ΟΥΤΕ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΣΑΣ



Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ... ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ....

Δεν είχε κανέναν ηλίθιο (για την ακρίβεια...)

Η μητέρα τους είχε φύγει από νωρίς το πρωί και τα είχε αφήσει στη Μαρία, μια νέα την οποία έπαιρνε κάποιες φορές για λίγες ώρες προκειμένου να τα προσέχει. Όταν ο φίλος της κοπέλας τηλεφώνησε για να της προτείνει μια βόλτα με το καινούργιο του αυτοκίνητο,η Μαρία δεν δίστασε και πολύ.Άλλωστε,τα παιδιά κοιμούνταν όπως κάθε απόγευμα,και δεν θα ξυπνούσαν πριν τις πέντε.
Προνόησε να κλειδώσει την πόρτα του δωματίου και φύλαξε το κλειδί στην τσέπη της.Δεν ήθελε να διακινδυνέψει να ξυπνούσε ο Πάντσο και να κατέβαινε τη σκάλα για να την ψάξει,γιατί,όπως και να ‘χει,ήταν μόνο έξι χρόνων,και με την παραμικρή απροσεξία μπορούσε να σκοντάψει και να χτυπήσει.Επίσης,σκέφτηκε ότι αν συνέβαινε αυτό,δεν θα ήξερε πως να εξηγήσει στην μητέρα το λόγο για τον οποίο το παιδί δεν την είχε βρει.
Ίσως να ήταν ένα βραχυκύκλωμα στην τηλεόραση ή σε κάποιο από τα φώτα στου σαλονιού,ή μπορεί μια φλόγα στα καυσόξυλα -το θέμα είναι ότι όταν οι κουρτίνες άρχισαν να καίγονται,η φωτιά έφτασε γρήγορα στην ξύλινη σκάλα που οδηγούσε στα υπνοδωμάτια.Τον ξύπνησε ο βήχας του μωρού,εξαιτίας του καπνού που περνούσε κάτω απ’ την πόρτα.Χωρίς να σκεφτεί ο Πάντσο πήδηξε από το κρεβάτι και πίεσε με δύναμη το πόμολο για να ανοίξει την πόρτα,αλλά δεν τα κατάφερε. Όπως και να ‘χει,ακόμα κι αν το είχε καταφέρει,οι φλόγες θα είχαν καταβροχθίσει τον ίδιο και τον λίγων μηνών αδερφό του σε ελάχιστα λεπτά.Ο Πάντσο φώναξε τη Μαρία,αλλά κανείς δεν απάντησε στην έκκληση του.Έτσι,συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να βγάλει τον αδερφό του από ‘κεί μέσα.Προσπάθησε να ανοίξει το παράθυρο που έβγαζε στο περβάζι,αλλά ήταν αδύνατο για τα μικρά του χέρια να λύσει την ασφάλεια. Όταν οι πυροσβέστες τελείωσαν με το σβήσιμο της φωτιάς,το θέμα συζήτησης όλων ήταν το ίδιο:
-Πώς μπόρεσε αυτό το τόσο μικρό παιδί να σπάσει με την κρεμάστρα το τζάμι και μετά τη σήτα;
-Πώς μπόρεσε να φορτώσει το μωρό στο σακίδιο;
-Πώς μπόρεσε να περπατήσει στο περβάζι κουβαλώντας σημαντικό βάρος και να κατέβει από το δέντρο;
-Πώς μπόρεσε να σώσει τη ζωή του αδερφού του και τη δική του;
Ο ηλικιωμένος πυροσβέστης, άνθρωπος σοφός που όλοι σέβονταν,τους έδωσε την απάντηση: “Ο μικρός Πάντσο ήταν μόνος…Δεν είχε κανέναν να του πει ότι δεν θα μπορούσε.”
Χόρχε Μπουκάι 
Απόσπασμα από το βιβλίο " Να σου πω μια ιστορία"
Πηγή: http://www.skplakas.gr/2018/01/o-m.html

2 σχόλια:

  1. Τελικά, Ο ηλικιωμένος πυροσβέστης, αν και Άνθρωπος Σοφός που όλοι Σέβονταν, -θες εκ παραδρομής; θες γιατί μίλησε στο κινητό και ξέχασε να συμπληρώσει; θες γιατί το θεώρησε αυτονόητο;- έδωσε Μισή Απάντηση.

    ΕΊΠΕ : ''Ο μικρός Πάντσο ήταν μόνος…..Δεν είχε κανέναν να του πει ότι δεν θα μπορούσε'',
    ΠΑΡΑΛΕΊΠΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΘΈΣΕΙ : ''ή, αν και μπορούσε, δεν έπρεπε να ΤΑ ΚΆΝΕΙ γιατί, μετά, δε θα είχε Ευλογία και θα κουβαλούσε, διά το υπόλοιπον του βίου του, Τη ''Ρετσινιά'' του Ιεχωβά.

    https://youtu.be/vS6rFI5z1TY?t=43


    Τείχη

    Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
    μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
    Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
    Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
    διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
    A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
    Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
    Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

    K.Π. Kαβάφης

    Και, Το Χειρότερο, Ο Ακοίμητος Σκώληξ έχει Έτοιμη Τη Λίμνη με Το Καιόμενο Θειάφι, Αν, Ο Μη Γένοιτο, ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΆ, ως εκ του τιτανοτεραστιογιγάντιου εκτοπίσματος και της, πλατυτέρας Των Ουρανών, γαστέρας Του Χοροστατούντος Αρχιποιμένα, η Ανευλόγητη Ιεχωβού πιστέψει πως θα μπορούσε ποτέ Άγιος και δη Υψηλόβαθμος Πατέρας, εκμεταλλευόμενος -Εξουσιαστικώ Δικαίω- Την Θεοδώρητον Μίτρα και Το Χρυσομπάστουνό Του, να απαιτεί διπλή μερίδα φαγητό στα Σισίτια Της Εκκλησίας.
    Είθε Ο Θεός να λυπηθεί Την ''γλωσσοκοπάνα'' Αμαρτωλή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω πώς καλά σταμάτησε ό πυροσβέστης εκεί τήν φράση του...γιατί εννοούσε πώς άν είχε κάποιον δίπλα του δέν θά τόν άφηνε νά τολμήσει...
    Τό ποίημα πολύ καλό καί μέ νόημα....
    Στό βίντεο υπάρχουν τρεία λάθη. 1ον: ό νεαρός πού "έκλεψε" τόν σταυρό-2ον: ή γυναίκα πού δέν άφησε τόν παπά νά μιλήσει, καί 3ον: ό παπάς πού δέν ευλόγισε τήν γυναίκα... ό νοών νοείτω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τό Ναύπλιον

ΠΛΑΤΩΝ

ΘΕΜΑΤΑ

Χρονοχάρτης τῶν πυρηνικῶν δοκιμῶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ Β’ΠΠ μέχρι τὸ 2000

.

.

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ