4
Νοεμβρίου κι ο λαός μας τιμούσε (όταν θυμόταν την παράδοσή του) έναν
ιδιαίτερο άγιό του: τον αυτοκράτορα Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη, που βασίλεψε στη
Νίκαια της Μικράς Ασίας όταν η ΚΠολη ήταν υπόδουλη στους σταυροφόρους (13ος
αιώνας). Ο άγιος Ιωάννης Βατάτζης, ο Πτωχός Βασιλιάς, που ζούσε ως
αγρότης, δε νοιάστηκε για την τσέπη του και τα προνόμια που μπορούσε να
του αποφέρει η θέση του, αλλά προσπάθησε να απελευθερώσει την Πόλη (αυτό
ήταν το όνειρο της αυτοκρατορίας της Νίκαιας, που ήταν κομμάτι της
υπόδουλης βυζαντινής αυτοκρατορίας), ν' αντισταθεί στους ποικίλους
εχθρούς της πατρίδας του, να προωθήσει την ένωση των Εκκλησιών (χωρίς
υποταγή στον πάπα) και να βελτιώσει τη ζωή και το μορφωτικό και
πνευματικό επίπεδο του λαού του.
Μάλλον ένας τέτοιος πολιτικός είναι ό,τι λείπει από την πατρίδα μας (κι όχι μόνο) σήμερα. Ένας έντιμος και άγιος πολιτικός.
Γι'
αυτό και ο λαός τον τίμησε ως άγιο και είναι ο αυτοκράτορας που έμεινε
στο θρύλο ως "ο μαρμαρωμένος βασιλιάς, που θ' αναστηθεί και θα
επιστρέψει ως ελευθερωτής", επειδή μετά την κοίμησή του παρέμεινε
άφθαρτος σε τέτοιο βαθμό, που (κατά τις πηγές) έμοιαζε ζωντανός.
Ανεβάζουμε ένα μικρό αφιέρωμα. Ας έχουμε την ευχή του (ως πρόσωπα και ως λαός)....
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ;
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ,
γεννήθηκε το 1193 στο ιστορικό Κάστρο της Θράκης, στο Διδυμότειχο.
Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο,
αφού ο παππούς του Κωνσταντίνος, ο Βατάτζης λεγόμενος, ήταν
Στρατοπεδάρχης του βασιλέως Μανουήλ του Κομνηνού. Όταν πέθαναν οι γονείς του Ιωάννη, του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία, την οποία όμως ως σώφρων εκείνος, μοίρασε στους φτωχούς, καθώς και σε αφιερώματα σε Εκκλησίες...ήταν
αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του
Αυτοκράτορα Θεοδώρου, ο οποίος και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του
Ειρήνη.
...Ο
Βατάτζης υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής
τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των
γεωργών και κτηνοτρόφων,...Μάλιστα τέτοια ήταν η πολιτική ποιότητά του, που όταν κάποτε συνάντησε το γιο του Θεόδωρο στο κυνήγι να φορά πολυτελή ρούχα, αρνήθηκε να τον χαιρετήσει! Και
όταν το παιδί του τον ρώτησε σε τι είχε σφάλει, ο Ιωάννης του απάντησε
ότι εκείνα τα μεταξωτά και χρυσοΰφαντα που φορούσε ήταν από το αίμα του
λαού του και πως θα έπρεπε να ξέρει ότι κάθε έξοδο, πρέπει να γίνεται
για τον λαό. Ο πλούτος των βασιλέων, έλεγε, ανήκει στο λαό!
...
ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
Ο Ιωάννης Βατάτζης ήταν ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος
κριτής, η πηγή η αστείρευτη της ελεημοσύνης, τόσο, που του δόθηκε το
προσωνύμιο Ελεήμων για την πληθώρα των ιδρυμάτων και την προσωπική
φροντίδα παντός αδικουμένου. Ζούσε απλά, λιτά και ενάρετα και η Εκκλησία
τον ανακήρυξε άγιο και τον τιμά στις 4 Νοεμβρίου, ημέρα της κοιμήσεώς
του. Ιδιαίτερα τιμάται στη πατρίδα του στο Διδυμότειχο.
Το
τίμιο σώμα του ευσεβέστατου, δίκαιου, γενναίου και ελεήμονος βασιλέα
Ιωάννη, ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το
είχε ονομάσει Σώσανδρα, ενώ αργότερα δια θαυμαστής αποκαλύψεως ο ίδιος ο
Ιωάννης, ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη Μαγνησία (της Μικράς
Ασίας). Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη
μετακομιδή, μια γλυκιά ευωδία απλώθηκε τριγύρω, σαν να είχε ανθίσει
απότομα κήπος αρωματικός! Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Ο νεκρός φαινόταν
σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου, χωρίς να έχει καμιά μελανότητα,
καμιά δυσωδία, κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός!
ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως
κάθε φυσιολογικού εν ζωή ανθρώπου!
Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος, αλλά ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου