Η ανθρώπινη φιλοσοφία πάντως ξεκινά από την ανάγκη για τροφή. Μετά έρχεται η ανάγκη για εξασφάλιση τροφής. Η τροφή ως ανάγκη έκανε τον άνθρωπο κυνηγό.
Μετά η ανάγκη του για εξασφάλιση τον έκανε καλλιεργητή και κτηνοτρόφο. Από αυτά προέκυψε η μαγειρική . Όταν ο άνθρωπος χόρτασε, η μαγειρική εντάχθηκε ανάμεσα στις τέχνες.
Και ήρθε ο χρόνος της φιλοσοφίας και το «κυνήγι» των ιδεών, και η «καλλιέργεια» του πνεύματος. Ήρθε δηλαδή ό χρόνος να χορτάσει την «πείνα» του για μάθηση. Οι πιο χορτάτοι από φαΐ χόρτασαν και πιο γρήγορα και το μυαλό τους από ιδέες. Από αυτούς προέκυψαν οι εξουσίες. Έτσι ενώ οι ιδέες ακούμπησαν ανάμεσα στην φωτιά και το τσουκάλι , και το πνεύμα ενέπνευσε συνταγές , ήρθε και η πολιτική. Ώριμη σαν φρούτο, έπεσε στό στόμα των εξουσιαστών και τους χόρτασε από νέες ιδέες.
Η πιο νόστιμη συνταγή ήταν ο έλεγχος του λαού. Ο έλεγχο μεταφράσθηκε στις μερίδες που θα έτρωγε ο καθένας. Για τον εαυτό τους βέβαια κράτησαν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας. Η όρεξη τώρα έχει ανοίξει για τα καλά στους εξουσιαστές και τά μαγειρέματά τους ονομάστηκαν πολιτικά συστήματα. Το μενού περιέχει αρκετά.
Σήμερα , πάνω στον πλανήτη υπάρχουν οι χορτάτοι δυτικοί και βόρειοι λαοί ,
και οι πεινασμένοι της ανατολής και του νότου.
Στους πρώτους, η εξασφάλιση της ψήφου για τον κάθε εξουσιαστή , εξαρτάτε από το μαγείρεμα της οικονομίας. Γιατί εκεί , από την οικονομία ελέγχετε το τσουκάλι των νοικοκυριών.
Στους δεύτερους , από την εξασφάλιση του ίδιου του μαγειρέματος.
Γιατί εκεί δεν είναι σίγουρο ούτε κάν’ το τσουκάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου