Η ΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ. {Β' ΜΕΡΟΣ}

ΜΕΡΟΣ Β΄Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε.

 Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν

Τι λέει ό Πλάτωνας

ΞΕ. « Άς σκεφθοΰμε τώρα καί άς εξετάσουμε μαζί ποιό άπό εκείνα, πού τώρα εϊπαμε, εϊναι αυτό τό φαινόμενο, πού λέμε ότι εϊναι αϊτιο όλων τών αξιοθαύμαστων πραγμάτων. Γιατί πραγματικά αυτό ακριβώς εϊναι.

NE. ΣΩ. Ποιο ;

ΞΕ. Τό ότι ή φορά τοΰ σύμπαντος στρέφει άλλοτε προς τήν κατεύθυνση τῆς τωρινής κινήσεως καί άλλοτε πρόc τήν αντίθετη κατεύθυνση.  

ΞΕ. Αυτή ή μεταβολή κατευθύνσεως πρέπει νά θεωρής  ότι, άπ’ όλες τίς ανατροπές πού γίνονται στόν ουρανό, εϊναι  ή πιό μεγαλύτερη καί ή πιό τελειότερη …»

NE. ΣΩ. Καί ό τρόπος γεννήσεως, ξένε μου, ποιός ήταν τότε γιά τά ζώα ; Καί κατά ποιόν τρόπο γενννθηκαν τό ένα άπό τό άλλο ;

ΞΕ. Είναι φανερό, Σωκράτη μου, ότι τό νά γεννηθούν τό ένα άπό τό άλλο, δέν ήταν δυνατόν στην τότε φύση τους,… ΄’Ηταν επόμενο οί γέροντες νά επανέρχονται στήν κατάσταση τών παιδιών, οί πεθαμένοι πάλι καί θαμμένοι στή γή επόμενο ήταν νά ξανασχηματίζωνται έκεΐ καί νά ξανάρχονται στή ζωή, παρασυρμένοι άπό τήν έπαναστροφή, πού τούς έκανε νά παλινδρομούν άντίθετα πρός τή γέννηση, καί επειδή γι' αυτόν τό λόγο γεννιώνταν αναγκαστικά άπό τή γη, έτσι πήραν άπ' έκει τό όνομά τους καί τήν ιστορία  τους …»

Στήν φορά αυτήν τού ουρανού, όλα ήταν γεννήματα τής γής. Τώρα, στήν δική μας περίοδο, υπάρχει τό ζευγάρωμα τών ειδών πού φέρνει τά όντα στόν φυσικό κόσμο.

Όμως, ξέρει κάτι ή θρησκεία μας γιά αυτήν τήν παλαιά εποχή ; Ναί, μιλάει γιά έναν κόσμο παραδεισένιο όπου ό Θεός φρόντιζε γιά όλα τά όντα καί τούς ανθρώπους. «ΞΕ…τότε πρώτα πρώτα αύτη τήν περιστροφή τήν κυβερνοΰσε καί τήν φρόντιζε όλη ό θεός…»

Γνωρίζει άραγε ή θρησκεία μας αν κάποια στιγμή επιστρέψει σ΄αυτήν τήν φορά ό ουρανός και ή γή; Πιθανών  κάτι υπάρχει μέσα στήν ιστορία τού πλανήτη πού έχει αφήσει μνήμες. Διότι τί υπονοεί άραγε  όταν ομιλεί   γιά τήν δευτέρα παρουσία;  Λέει λοιπόν, ότι κατά τήν Δευτέρα παρουσία θα ξαναπάρουν τά σώματά τους οί πεθαμένοι. Με ποιόν τρόπο; Αυτό το ξέρει ό Θεός λένε. Μήπως όμως όλα αυτά δηλώνουν τήν επόμενη μεταστροφή τού ουρανού σέ διαφορετική φορά όπου όλα ανανεώνονται μέ έναν μεταφυσικό γιά εμάς τρόπο; Όταν οί γεννήσεις σημαίνουν επαναφορά από τήν γή τών ανθρώπων καί όλων τών ζώων;

Καί μάς εφιστά  τήν προσοχή ό Πλάτωνας γιά όλα αυτά πού ιστορούνται γιά εκείνη τήν εποχή πού ό ήλιος ανέτελλε εκεί πού τώρα δύει. « κι αυτό μνημονευόταν από τούς πρώτους μας προγόνους, οί οποίοι γεννήθηκαν στήν αρχή τού δικού μας κύκλου, καί γι' αυτό, χωρίς διάλειμμα στόν χρόνο, γειτόνευαν μέ τόν προηγούμενο κύκλο τού κόσμου πού τελείωνε. Εκείνοι ήταν για  εμάς οί κήρυκες αυτών τών ιστοριών, τούς οποίους πολλοί, σήμερα, δέν έχουν δίκιο νά μήν πιστεύουν. Γιατί πρέπει, νομίζω, νά συλλογιστούμε ποιό θά ήταν τό συμπέρασμα.» 

Πώς ήταν λοιπόν ό κόσμος στήν προηγούμενη κατάστασή του; Σύμφωνα μέ τίς περιγραφές τού Πλάτωνα, μάς θυμίζει τόν παράδεισο . Όπου όλα ήταν ένας υπέροχος κήπος, όλα τά παρείχε ή γή άφθονα . Παχιά χλόη  απλωνότανε παντού μέσα σέ μιά αιώνια άνοιξη. Όλοι ήταν νέοι αφοί έβγαιναν από τήν γή «…ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς» καί και δεν είχαν ανάγκη από ρούχα.  Όσο δε μεγάλωναν ανανεωνόντουσαν αντί νά φθείρονται.  Τά ζώα ήταν όλα ήμερα καί δέν έτρωγε τό  ένα τό άλλο, καί ό άνθρωπος συνυπήρχε μ΄ αυτά καί τά φρόντιζε.

Ή Πλατωνική περιγραφή του προηγούμενου κόσμου  είναι ένας παράδεισος.

 «…τότε πρώτα - πρώτα αύτη τήν περιστροφή τήν κυβερνοΰσε καί τήν φρόντιζε όλη ό θεός, όπως πάλι κατά τόπους τό ίδιο συνέβαινε, άφοΰ όλα τά μέρη τοΰ κόσμου ήταν μοιρασμένα άπό τούς θεούς τούς επιφορτισμένους νά τά κυβερνοΰν. Και μάλιστα καί τά ζώα τά εϊχαν μοιραστή κατά γένη καί αγέλες, σάν βοσκοί, θεΐα πνεύματα, άπό τά όποΐα καθένα, μή έχοντας ανάγκη τού άλλου, μόνο προνοούσε γιά όλες τίς ανάγκες τους, ώστε κανένα δέν ήταν άγριο ούτε άλληλοτρώγονταν, καί δέν ύπήρχε μεταξύ τους ούτε πόλεμος ούτε κανενός είδους φιλονικία καί άλλα εύεργετήματα όσα εϊναι επακόλουθα αυτής τής τακτοποιήσεως, θά μπορούσε κανείς νά διηγηθή χιλιάδες…. ‘0 ίδιος ό θεός τούς εποίμαινε καί ό ϊδιος τούς κυβερνούσε, καθώς ακριβώς τώρα οί άνθρωποι, πού εϊναι ζώο πιό θεϊκό,-κυβερνοϋν άλλα εϊδη ζώων κατώτερα άπ ‘αυτούς. "Οταν τούς κυβερνούσε έκεϊνος, δέν υπήρχαν πολιτικά συστήματα  ούτε καδένας εϊχε δικές του γυναίκες καί παιδιά. Γιατί άπό  τήν  γή ξαναγύριζαν στή ζωή όλοι, χωρίς νά θυμούνται τίποτα άπό τήν προηγούμενη υπαρξή τους* τέτοια δέν υπήρχαν, εϊχαν όμως άφθονους καρπούς άπό τά καρποφόρα δέντρα καί άπό πολύ άλλη βλάστηση, πού δέν-φύτρωναν ΰστερα άπό καλλιέργεια,άλλα ή γή μόνη της τούς πρόσφερε. Καί γυμνοί καί χωρίς κρεββάτια, ζώντας στό ΰπαιθρο τόν περισσότερο, τά συγκόμιζαν,γιατί  

οί εποχές τους ήταν μέτριες, ώστε δέν υπόφεραν, καί εϊχαν μαλακά κρεββάτια άπό χλόη πού φύτρωνε άπό τή γη άφθονη. Άκουσες λοιπόν, Σωκράτη, τή ζωή πού έκαναν οί άνθρωποι τήν εποχή τής βασιλείας τοΰ Κρόνου. Αυτήν, πού λένε πώς εϊναι κατά τήν εποχή τής βασιλείας τοΰ Δία, τήν τωρινή, ζώντας την ό ϊδιος τή γνωρίζεις. Θά μπορούσες τώρα καί θά 'θελες νά κρίνης ποιά άπ’ τίς δυό εϊναι  περισσότερο ευτυχισμένη ;»   272a , b

ΜΕΡΟΣ Α΄