Πότε ανατρίχιασε ο Ρουπακιώτης για τη δολοφονία του Νεκτάριου-Αντωνίου Σάββα, και για τη χήρα του που έμεινε μόνη και αβοήθητη με ένα ανήλικο κοριτσάκι;
Πότε κλάψανε για τα θύματα της τρομοκρατίας που «γαζώθηκαν» από τις σφαίρες των «ανταρτών πόλης».
Πότε ανατρίχιασαν για τη δολοφονία του Γεωργίου Βασιλάκη;
Πότε ανατρίχιασανγια τον Διαμαντή Μαντζούνη, τη Σοφία Ψυχογιού και τον Γεώργιο Τζουμάνη, και τον Γολγοθά που ανέβηκαν αυτά τα λαικά παιδια που ρήμαξαν τη ζωή τους για 800 ευρώ;
Η εξίσωση της «επαναστατικής δράσης»είναι απλή.
Τα κωλόπαιδα των πλουσίων κάνουν την πλάκα τους και δολοφονούν για διασκέδαση τους φτωχούς και μετά οι μεγαλοδικηγόροι και οι προοδευτικοί δημοσιογράφοι στήνουν το σκηνικό για να τους αφήσουν ελευθέρους οι μασόνοι δικαστές.
Με μια λέξη. Η μάχη είναι Ταξική.
Οι φτωχοί , κατά των πλουσίων αριστερών.
Αει στο διάολο καθίκι Ρουπακιώτη.
Για τη θρασυτάτη κόρη του Ιουδαίου δολοφόνου, και υπερήφανη μητέρα του καθάρματος, δεν έχω τίποτα να ειπώ. Το, Ιουδαία, τα λέει ΟΛΑ!
http://deltio11.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου