ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣΥπάρχει ένας τεράστιος δίαυλος επικοινωνίας του επιχθονίου και υποχθονίου κόσμου, εγγύς του Βορείου Πόλου, από όπου ανήρχοντο και συνεχίζουν να ανέρχονται εις τον κόσμο μας υποχθόνια όντα, μεταξύ των οποίων και ο λαός των Κιμμερίων. Το όνομα «Κιμμέριοι», κατά τον Ησύχιο, προέρχεται από το κάμμερος ή κέμμερος= αχλύς, ομίχλη ή αλλιώς «νεφελώδεις» που σχετίζεται με τους σατανικού «νεφελίμ» της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και με το «Νεφελχάϊμ» την ονομασία του σκοτεινού, υποχθονίου κόσμου των νεκρών εις την Σκανδιναβική μυθολογία. Ο υποχθόνιος κόσμος του Άδη έχει διάφορες εισόδους εις την επιφάνεια της χθονός, οι Κιμμέριοι ευρίσκοντο εις κάποια υποχθόνια πύλη του Βορείου ωκεανού. Οι Μακρόβιοι , που είναι ο μυστηριώδης λαός των Υπερβορείων, εις τον οποίο πήγαινε συχνά ο Θεός Απόλλων και δια τούτο έχει και την προσωνυμία Υπερβόρειος, οι οποίοι ζούσαν επί χιλιάδες έτη, με συνεχή νεότητα και απόλυτη ευδαιμονία, θεωρείται υπεράνθρωπος και μακάριος λαός, δεν είναι χθόνιος αλλά ουράνιος και το όνομα τους σημαίνει: Υπέρ- βόρειοι =οι πάνω από τον Βορρά. Προφανώς , εγγύς του Βορείου Πόλου υπάρχει μία θετική χωροχρονική πύλη, από την οποία μόνο οι επιλεγμένοι και μυημένοι δύνανται να ανέλθουν εις τον αστρικό ή ίσως και εξωδιαστατικό κόσμο των Υπερβορείων. Εγγύς λοιπόν του Βορείου Πόλου υπάρχει και άλλη μία αρνητική, ενεργειακή ή γεωφυσική πύλη, η οποία οδηγεί εις τον σκοτεινό υποχθόνιο κόσμο και εις αυτή κατοικούσαν οι υποχθόνιοι Κιμμέριοι.
Η πλησίον του Βορείου ωκεανού απέραντη περιοχή της Σκυθίας, δηλαδή η σημερινή Ρωσία, από τον Αρκτικό ωκεανό έως τον Καύκασο και τον Εύξεινο Πόντο ήταν και είναι ο πλέον πρόσφορος τόπος δια την έξοδο υποχθονίων όντων από την υποχθόνια πύλη του Βορείου Πόλου.
Οι Κιμμέριοι προήλθαν εξ υποχθονίων ερπετοειδών όντων, τα οποία εξήλθαν εις την Σκυθία από τις βόρειες υποχθόνιες πύλες. Πώς; Ο Ηρακλής όταν κατέληξε εις την Σκυθική περιοχή της Υλαίας, εις την σημερινή Νότιο Ουκρανία συνάντησε εις ένα σπήλαιο ένα αλλόκοτο όν την Έχιδνα, «κάποια μισοπάρθενο, διφυή έχιδνα, της οποίας το σώμα άνω των γλουτών ήταν γυναικός, και από κάτω όφεως»
Η Έχιδνα τον υποχρέωσε να συνευρεθεί μαζί της , και από την αλλόκοτη αυτή ένωση εγεννήθησαν τρείς υιοί, ο Αγάθυρσος, ο Γελωνός και ο Σκύθης, οι έγιναν οι γενάρχες των ομωνύμων λαών. Η ανωτέρω διφυής έχιδνα πιθανόν αναπαριστά την υπέρτατη χθόνια θεότητα των Κιμμερίων λαών. Οι ερπετοειδείς αυτοί Κιμμέριοι αναμίχθηκαν με βάρβαρες ανθρώπινες φυλές της περιοχής και ούτως προέκυψαν μικτές ανθρωοποερπετικές φυλές. Κατά την ιστορική πλέον εποχή, οι Κιμμέριοι αρχικώς κατοικούσαν εις την σημερινή νότιο Ουκρανία, ακριβώς δηλαδή εις την περιοχή του αλλόκοτου αυτού όντος, το οποίο και ελάτρευαν. Αυτές οι διφυείς ερπετοειδείς φυλές που συμβολίζονται με την έχιδνα που συνάντησε ο Ηρακλής αναμίχθηκαν περαιτέρω με ανθρώπινες φυλές που συμβολίζονται με τον Ηρακλή, με βία ή τεχνάσματα όπως υποδηλώνει η ανωτέρω διήγησης και ούτως προέκυψαν οι νέες Σκυθικές φυλές. Οι νέες αυτές φυλές ήσαν ως επί της πλείστον ανθρωποφαινότυπες, αλλά όμως ως προς την καταγωγή κατά μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό υποχθόνιες και δρακογόνες. Η μίξις αυτή μεταξύ ανθρώπων και δρακοειδών-ερπετοειδών έγινε πιθανόν με διαφόρους τρόπους: Αρχικώς τα υποχθόνια δρακοειδή όντα με κάποια γενετικά πειράματα μίξεως ανθρωπίνου και δρακοντείου-ερπετικού γενετικού υλικού εδημιούργησαν μικτά ανθρωποερπετικά όντα, τα οποία εις την συνέχεια ανεμίχθησαν με απευθείας συνουσία με ανθρώπινα όντα, δια να προκύψουν πλεόν οι ανθρωποφαινότυπες-δρακογόνες φυλές.
Οι ανωτέρω επιμιξίες έγιναν κυρίως με τα ηγεμονικά γένη των βαρβάρων ανθρωπίνων φυλών και ούτως προέκυψαν οι δρακόντειοι βασιλικοί και αριστοκρατικοί οίκοι, λατρευόμενοι ως υιοί των "θεών" δρακόντων και επιβάλλοντες ανθρωποθυσίες προς τιμή τους, εις τους ηλιθίους βαρβαρικούς όχλους. Ούτως, μερικά ολιγάριθμα δρακόντεια γένη εξουσίαζαν πολυαρίθμους λαούς και απέραντες εκτάσεις της Σκυθίας. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από τις αρχαίες αναφορές δια τον μυστηριώδη λαό των Σαυροματών. Το όνομα Σαυρο-μάτες σημαίνει οι έχοντες μάτια σαύρας, δηλαδή μάτια όχι με στρογγυλή κόρη όπως οι άνθρωποι , αλλά με κάθετη κόρη όπως οι σαύρες, οι όφεις και γενικώς τα ερπετά. Κατά τον Ηρόδοτο (Δ.21) οι Σαυρομάτες κατοικούσαν ανατολικώς του Τανάϊδος ποταμού (σημερινού Ντόν), δηλαδή εις την σημερινή Ν.Α. Ρωσία, μεταξύ Καυκάσου, Κασπίας και Ευξείνου Πόντου, και έφτιαχναν τους θώρακές τους από οπλές ίππων, ώστε έμοιαζαν με δέρμα δράκοντος.
Ένας άλλος αλλόκοτος λαός της Σκυθίας ήσαν οι Νευροί, οι οποίοι κατοικούσαν αρχικώς εις την βορειοδυτική Ουκρανία και εν συνεχεία μετανάστευσαν εις την Κ.Α. Ρωσία. Αυτοί κατά τον Ηρόδοτο (Δ.105, Εκδόσεις Πάπυρος), εθεωρούντο μάγοι, διότι καθώς έλεγαν οι Σκύθες και οι Έλληνες άποικοι: «Μία φορά το έτος, έκαστος των Νευρών γίνεται λύκος δια ολίγες ημέρες και πάλι επιστρέφει εις την προηγουμένη του κατάσταση».
Εκτός από την εγγύτητα της Σκυθίας προς τον βόρειο ωκεανό, ένας άλλος δρόμος διελεύσεως των υποχθονίων όντων, ήσαν και οι υποχθόνιες πύλες της περιοχής του Καυκάσου, όπου κατά πολλές αρχαίες και μεσαιωνικές, αναφορές ο Μέγας Αλέξανδρος εφυλάκισε τα ανερχόμενα υποχθόνια όντα. Τούτο υποδηλώνουν και οι περί της Αργοναυτικής εκστρατείας μύθοι, εις τους οποίους μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι, εις την Κολχίδα του Καυκάσου ή άλλως ονομαζόμενη κυτηϊδα αία=κοίλη γή, οι Αργοναύτες αντιμετώπισαν τους δρακογενείς εκ της χθονός αναφυόμενους σπαρτούς και τον φοβερό φύλακα δράκοντα του χρυσόμαλλου δέρατος.
Η χερσόνησος της Κριμαίας ήταν, όχι τυχαία, το κέντρο του ισχυρότατου κράτους των Κιμμερίων, λόγω της μεγάλης γεωπολιτικής σημασίας της, επιχθονίου, υποχθονίου, αλλά ίσως ακόμη και ουράνιας, αν συσχετισθεί η Ταυρική χερσόνησος με τον αστερισμό του Ταύρου.
Κατά τον Ηρόδοτο (Δ.12): «Φαίνεται δέ ότι, οι Κιμμέριοι διαφεύγοντες από τους Σκύθες εις την Ασία, αποίκισαν την χερσόνησο, εις την οποία τώρα έχει ιδρυθεί η Ελληνική πόλις Σινώπη. Είναι δέ φανερό και ότι, οι Σκύθες καταδιώξαντες αυτούς, έσφαλαν ως προς τη οδό και εισέβαλαν εις την Μηδική γή. Διότι, οι μέν Κιμμέριοι έφευγαν πάντα παρά την θάλασσα, οι δέ Σκύθες έχοντες εις τα δεξιά τον Καύκασο, τους εδίωκαν, μέχρι που εισέβαλαν εις την Μηδική γή, τραπέντες προς την μεσόγεια οδό».
Οι Κιμμέριοι προήλθαν εξ υποχθονίων ερπετοειδών όντων, τα οποία εξήλθαν εις την Σκυθία από τις βόρειες υποχθόνιες πύλες. Πώς; Ο Ηρακλής όταν κατέληξε εις την Σκυθική περιοχή της Υλαίας, εις την σημερινή Νότιο Ουκρανία συνάντησε εις ένα σπήλαιο ένα αλλόκοτο όν την Έχιδνα, «κάποια μισοπάρθενο, διφυή έχιδνα, της οποίας το σώμα άνω των γλουτών ήταν γυναικός, και από κάτω όφεως»
Η Έχιδνα τον υποχρέωσε να συνευρεθεί μαζί της , και από την αλλόκοτη αυτή ένωση εγεννήθησαν τρείς υιοί, ο Αγάθυρσος, ο Γελωνός και ο Σκύθης, οι έγιναν οι γενάρχες των ομωνύμων λαών. Η ανωτέρω διφυής έχιδνα πιθανόν αναπαριστά την υπέρτατη χθόνια θεότητα των Κιμμερίων λαών. Οι ερπετοειδείς αυτοί Κιμμέριοι αναμίχθηκαν με βάρβαρες ανθρώπινες φυλές της περιοχής και ούτως προέκυψαν μικτές ανθρωοποερπετικές φυλές. Κατά την ιστορική πλέον εποχή, οι Κιμμέριοι αρχικώς κατοικούσαν εις την σημερινή νότιο Ουκρανία, ακριβώς δηλαδή εις την περιοχή του αλλόκοτου αυτού όντος, το οποίο και ελάτρευαν. Αυτές οι διφυείς ερπετοειδείς φυλές που συμβολίζονται με την έχιδνα που συνάντησε ο Ηρακλής αναμίχθηκαν περαιτέρω με ανθρώπινες φυλές που συμβολίζονται με τον Ηρακλή, με βία ή τεχνάσματα όπως υποδηλώνει η ανωτέρω διήγησης και ούτως προέκυψαν οι νέες Σκυθικές φυλές. Οι νέες αυτές φυλές ήσαν ως επί της πλείστον ανθρωποφαινότυπες, αλλά όμως ως προς την καταγωγή κατά μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό υποχθόνιες και δρακογόνες. Η μίξις αυτή μεταξύ ανθρώπων και δρακοειδών-ερπετοειδών έγινε πιθανόν με διαφόρους τρόπους: Αρχικώς τα υποχθόνια δρακοειδή όντα με κάποια γενετικά πειράματα μίξεως ανθρωπίνου και δρακοντείου-ερπετικού γενετικού υλικού εδημιούργησαν μικτά ανθρωποερπετικά όντα, τα οποία εις την συνέχεια ανεμίχθησαν με απευθείας συνουσία με ανθρώπινα όντα, δια να προκύψουν πλεόν οι ανθρωποφαινότυπες-δρακογόνες φυλές.
Οι ανωτέρω επιμιξίες έγιναν κυρίως με τα ηγεμονικά γένη των βαρβάρων ανθρωπίνων φυλών και ούτως προέκυψαν οι δρακόντειοι βασιλικοί και αριστοκρατικοί οίκοι, λατρευόμενοι ως υιοί των "θεών" δρακόντων και επιβάλλοντες ανθρωποθυσίες προς τιμή τους, εις τους ηλιθίους βαρβαρικούς όχλους. Ούτως, μερικά ολιγάριθμα δρακόντεια γένη εξουσίαζαν πολυαρίθμους λαούς και απέραντες εκτάσεις της Σκυθίας. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από τις αρχαίες αναφορές δια τον μυστηριώδη λαό των Σαυροματών. Το όνομα Σαυρο-μάτες σημαίνει οι έχοντες μάτια σαύρας, δηλαδή μάτια όχι με στρογγυλή κόρη όπως οι άνθρωποι , αλλά με κάθετη κόρη όπως οι σαύρες, οι όφεις και γενικώς τα ερπετά. Κατά τον Ηρόδοτο (Δ.21) οι Σαυρομάτες κατοικούσαν ανατολικώς του Τανάϊδος ποταμού (σημερινού Ντόν), δηλαδή εις την σημερινή Ν.Α. Ρωσία, μεταξύ Καυκάσου, Κασπίας και Ευξείνου Πόντου, και έφτιαχναν τους θώρακές τους από οπλές ίππων, ώστε έμοιαζαν με δέρμα δράκοντος.
Ένας άλλος αλλόκοτος λαός της Σκυθίας ήσαν οι Νευροί, οι οποίοι κατοικούσαν αρχικώς εις την βορειοδυτική Ουκρανία και εν συνεχεία μετανάστευσαν εις την Κ.Α. Ρωσία. Αυτοί κατά τον Ηρόδοτο (Δ.105, Εκδόσεις Πάπυρος), εθεωρούντο μάγοι, διότι καθώς έλεγαν οι Σκύθες και οι Έλληνες άποικοι: «Μία φορά το έτος, έκαστος των Νευρών γίνεται λύκος δια ολίγες ημέρες και πάλι επιστρέφει εις την προηγουμένη του κατάσταση».
Εκτός από την εγγύτητα της Σκυθίας προς τον βόρειο ωκεανό, ένας άλλος δρόμος διελεύσεως των υποχθονίων όντων, ήσαν και οι υποχθόνιες πύλες της περιοχής του Καυκάσου, όπου κατά πολλές αρχαίες και μεσαιωνικές, αναφορές ο Μέγας Αλέξανδρος εφυλάκισε τα ανερχόμενα υποχθόνια όντα. Τούτο υποδηλώνουν και οι περί της Αργοναυτικής εκστρατείας μύθοι, εις τους οποίους μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι, εις την Κολχίδα του Καυκάσου ή άλλως ονομαζόμενη κυτηϊδα αία=κοίλη γή, οι Αργοναύτες αντιμετώπισαν τους δρακογενείς εκ της χθονός αναφυόμενους σπαρτούς και τον φοβερό φύλακα δράκοντα του χρυσόμαλλου δέρατος.
Η χερσόνησος της Κριμαίας ήταν, όχι τυχαία, το κέντρο του ισχυρότατου κράτους των Κιμμερίων, λόγω της μεγάλης γεωπολιτικής σημασίας της, επιχθονίου, υποχθονίου, αλλά ίσως ακόμη και ουράνιας, αν συσχετισθεί η Ταυρική χερσόνησος με τον αστερισμό του Ταύρου.
Κατά τον Ηρόδοτο (Δ.12): «Φαίνεται δέ ότι, οι Κιμμέριοι διαφεύγοντες από τους Σκύθες εις την Ασία, αποίκισαν την χερσόνησο, εις την οποία τώρα έχει ιδρυθεί η Ελληνική πόλις Σινώπη. Είναι δέ φανερό και ότι, οι Σκύθες καταδιώξαντες αυτούς, έσφαλαν ως προς τη οδό και εισέβαλαν εις την Μηδική γή. Διότι, οι μέν Κιμμέριοι έφευγαν πάντα παρά την θάλασσα, οι δέ Σκύθες έχοντες εις τα δεξιά τον Καύκασο, τους εδίωκαν, μέχρι που εισέβαλαν εις την Μηδική γή, τραπέντες προς την μεσόγεια οδό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου