Ποιά πολιτισμένη κοινωνία, ποιά υπεύθυνη δημόσια διοίκηση καί ποιά κοινωνική καί ανθρώπινη Πολιτεία, θά εγκατέλειπε μόνο καί αβοήθητο στά χέρια μιάς πόρνης καί ενός τοξικομανούς ένα 4χρονο παιδί.!!!

ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΗΣ 4ΧΡΟΝΗΣ ΑΝΝΥ

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Η αχανής Κινέζικη αυτοκρατορία, ήταν διοικητικά διηρημένη στις Περιφέρειες. Η κάθε Περιφέρεια αποτελούσε μια μεγάλη γεωγραφικά έκταση, με πόλεις, ύπαιθρο και χωριά που διοικούνταν από ανώτερους κρατικούς υπαλλήλους που ονομάζονταν Επίτροποι ή Δικαστές.

Ο Επίτροπος διορίζονταν από την Κεντρική εξουσία με μόνη προϋπόθεση το ότι είχε επιτύχει σε κάποιες βαθμίδες φιλολογικών εξετάσεων.

Δικαίωμα συμμετοχής σε αυτές τις εξετάσεις, είχε κάθε Κινέζος πολίτης, από οποιαδήποτε κοινωνική τάξη ακόμη και την πλέον χαμηλή, φθάνει να μπορούσε να καλύψει το βαρύ οικονομικό κόστος της μελέτης και των εξετάσεων.

Οι Δικαστές στις Περιφέρειές τους εκπροσωπούσαν την  απόλυτη αυτοκρατορική εξουσία, ήταν επιφορτισμένοι με τη διοικητική, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική διοίκηση και υπεύθυνοι για την ευημερία και την πρόοδο των πολιτών. Τέλος ήταν οι εκφραστές της τάξης και του νόμου και απέδιδαν δικαιοσύνη δικάζοντας και εκδίδοντας ετυμηγορίες.

Η απονομή δικαιοσύνης στην Αυτοκρατορία αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο για την κοσμική και Ουράνια αρμονία και ως εκ τούτου το ποινικό σύστημα ήταν απόλυτα δίκαιο μεν, αλλά αυστηρό και ανηλεές.

Οι θανατικές ποινές που πρότειναν οι Δικαστές, σε περίπτωση εγκλημάτων ξεκινούσαν από τον απλό αποκεφαλισμό και γίνονταν απίστευτα σκληρότερες, σε περίπτωση που η εγκληματική πράξη ήταν ιδιαζόντως ειδεχθής ή το έγκλημα εστρέφετο κατά του Αυτοκράτορα και των κρατικών λειτουργών.

Η σκληρότερη μορφή θανατικής ποινής που εφαρμόζετο σχεδόν τις περισσότερες φορές  για τους προδότες του κράτους, όπως συνωμότες, επαναστάτες, καθώς και για τους δολοφόνους των γονέων τους,  ήταν ο τεμαχισμός. Ο μελλοθάνατος δένονταν πάνω σ’ ένα ψηλό τρίποδο και  δήμιοι ξεκινούσαν κόβοντας αρχικά μικρά κομμάτια σάρκας από διάφορα σημεία του σώματός του, όπως το στήθος και τους μηρούς, προχωρώντας σταδιακά σε βαθύτερες τομές.

Ήταν δε έμπειροι και ειδικευμένοι, διότι ο απώτερος σκοπός ήταν το μαρτύριο να κρατήσει ώρες, χωρίς να εκπνεύσει λόγω αιμορραγίας ή πόνου ο καταδικασμένος.

Όσο σκληρή και αποτρόπαια θεωρείται αυτή η ποινή για όλους εμάς τους δήθεν πολιτισμένους, στην πραγματικότητα δεν ήταν άλλο τι από απόδοση δικαιοσύνης.

Και αναφέρω τον χαρακτηρισμό «δήθεν πολιτισμένοι» διότι ποια πολιτισμένη κοινωνία, ποια υπεύθυνη δημόσια διοίκηση και ποια κοινωνική και ανθρώπινη Πολιτεία, θα εγκατέλειπε μόνο και αβοήθητο στα χέρια μιας πόρνης και ενός τοξικομανούς ένα 4χρονο παιδί.

Μια αθώα και αγνή ψυχούλα, ένα αγγελούδι που η αδιαφορία και η απάθεια μιας κοινωνίας που υποκρίνεται την δίκαιη και πολιτισμένη το οδήγησε σ’ ένα μαρτυρικό θάνατο και σε μια κατοπινή σκύλευση της παιδικής σωρού.

Ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας της μικρής Άννυ  και το προς πώληση «κρέας»- που συμπτωματικά αυτός άφησε το σπέρμα του- που την κυοφόρησε επί 9 μήνες και που είναι ο ηθικός αυτουργός, δεν ανήκουν στο ανθρώπινο γένος, δεν ανήκουν καν στα θηρία της ζούγκλας τα περισσότερα από τα οποία, σκοτώνουν μόνο για να τραφούν.

Ούτε καν σκουλήκια μπορούν να χαρακτηρισθούν, γιατί ακόμη και αυτά επιτελούν κάποιο ωφέλιμο έργο.

Είναι δυο απαίσια και αηδιαστικά εξαμβλώματα, δυο ακαθαρσίες που βαραίνουν με την παρουσία τους τον Πλανήτη.

Ποια θα είναι η τιμωρία τους;

Αυτή, αν η δικαιοσύνη αποφανθεί ότι γνώριζε το έγκλημα και το αποσιώπησε θα καταδικαστεί σε βραχυχρόνια φυλάκιση.

Αυτός, θα καταδικαστεί σε ισόβια ίσως και δις και λόγω εθισμού σε ναρκωτικές ουσίες και ψυχολογικών προβλημάτων που σίγουρα θα επικαλεστεί θα πέσει στα μαλακά. Μπορεί δε μέχρι τα 50 να απελευθερωθεί.

Και οι δυο θα σιτίζονται και θα διαβιώνουν με έξοδα των φορολογούμενων πολιτών, με κονδύλια που θα μπορούσαν να είχαν διατεθεί σε μια οικογένεια που στερείται και πεινά ή σε κάποια φτωχόπαιδα που διψούν να σπουδάσουν και δεν έχουν τα οικονομικά μέσα.

Και φθάνουμε λοιπόν στο κυρίαρχο ερώτημα.

Ποια κοινωνία είναι η πλέον πολιτισμένη, ανάμεσα στις δυο που περιγράψαμε; Και ποιο νομικό σύστημα είναι το πλέον δίκαιο;

Η ερώτηση είναι καθαρά ρητορική.

πηγή