Τίποτα τυχαίο. Ή Ικαρία ,τό ουράνιο, τό ΝΑΤΟ , ό Καμμένος...!!!

ΙΚΑΡΙΑ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΟ (U235 – U234 – U238)

Ο Ουρανινίτης ή Πισσουρανίτης (παραλλαγή με την οποία συνδέεται ή ταυτίζεται) το ορυκτό οξείδιο του Ουρανίου, από το οποίο λαμβάνει το όνομα του. Σχηματίζει ισόμορφη σειρά με το Θοριανίτη (ThO2). Είναι ισχυρά ραδιενεργό ορυκτό, λόγω της ύπαρξης Ουρανίου αλλά και Ραδίου (Ραδονίου), του οποίου αποτελεί επίσης μετάλλευμα. Σε ότι αφορά τη Γεωλογία, το Ουράνιο στη χώρα μας εντοπίζεται σε ιζήματα και όξινα Γρανιτικά πετρώματα και δυνητικά «εξαγώγιμο» προϊόν είναι το οξείδιο του Ουρανίου, δηλαδή το κίτρινο συμπύκνωμα που χρησιμοποιείται στην Πυρηνική Τεχνολογία.
Στην χώρα μας οι πρώτες εργασίες για την εξεύρεση Ουρανίου, είχαν ξεκινήσει με το «Σχέδιο Μάρσαλ» το 1948. Την περίοδο της Δικτατορίας, το δικαίωμα της έρευνας για Ουράνιο (στις οποίες συμμετείχαν και ξένοι εμπειρογνώμονες) παραχωρήθηκε στον «Δημόκριτο». Το 1985 ο Δημόκριτος σταμάτησε όλες τις έρευνες για Ουράνιο.
Η Ελλάδα έλαβε 175 εκατ. Δολάρια το 1948-49,
156 εκατ. Δολάρια το 1949-50,
45 εκατ. Δολάρια το 1950-51. ΣΥΝΟΛΟ: 366 εκατ. Δολάρια από το «Σχέδιο Μάρσαλ» λάβαμε ως η 7η χώρα της Ευρώπης για την ανεύρεση μεταξύ άλλων και Ουρανίου.
Στο Σχέδιο Μάρσαλ, οι ονομασίες «Ουράνιο» και «Πλουτώνιο» (για την Ελλάδα) είχαν την Μυστική κωδική ονομασία «Base metal» και «Project» αντίστοιχα
Το Φυσικό Ουράνιο εμπεριέχεται στο μετάλλευμα Ουρανίου με τη μορφή Πισσουρανίτη (U3081) που είναι ένα μείγμα των οξειδίων UO2, UO3. Ο Πισσουρανίτης βρίσκεται στο ακατέργαστο μετάλλευμα σε αναλογία κατά βάρος περίπου 0,5% έως 20%, έτσι ώστε για κάθε τόνο μεταλλεύματος (ανάλογα με το μεταλλείο) να παίρνουμε από 5 έως 200 κιλά Πισσουρανίτη.
Το Ουράνιο είναι ασημόχρωμο, γυαλιστερό πολύ (κίτρινο - πράσινο), στην ακατέργαστη μορφή του και αποτελείται από 3 διαφορετικά ισότοπα:

Ουράνιο – 235 (235 92 U)
Ουράνιο – 234 (234 92 U)
Ουράνιο – 238 (238 92 U)

Όλα τα παραπάνω ισότοπα είναι ραδιενεργά και μεταπίπτουν με α και β διασπάσεις σε ελαφρότερα ισότοπα όπως το Θόριο, το Ραδόνιο, (το Ράδιο), τα ισότοπα Μολύβδου κλπ. Τα ισότοπα Ουρανίου αν και έχουν τον ίδιο αριθμό πρωτονίων (92), που τους δίνει φυσικοχημικές ιδιότητες, έχουν διαφορετικό αριθμό νετρονίων που τους προσδίδει διαφορετικές ραδιολογικές ιδιότητες. Συνεπώς το κάθε ισότοπο π.χ. Ραδόνιο, έχει τον δικό του αριθμό και τρόπο διάσπασης, αλληλεπιδρά διαφορετικά με άλλα υποατομικά σωματίδια και φυσικά έχει διαφορετικό δείκτη επικινδυνότητας, ερχόμενο σε επαφή π.χ. με το Θαλασσινό νερό των Ιαματικών πηγών μιας περιοχής πλούσιας σε Ουράνιο όπως η Ικαρία που θα αναλύσω παρακάτω.
Η Ικαρία έχει ιαματικές πηγές (τα λεγόμενα λουτρά). Η θεραπευτική τους ιδιότητα είναι διαπιστωμένη και πολύτιμη για την δημόσια υγεία. Πρόκειται για την ιαματική δράση του Ραδονίου που είναι αέριο. Αυτό κάνει τα νερά της Ικαρίας Ραδιούχα και όχι Ραδιενεργά. Τα ραδιούχα νερά περνούν μέσα από ραδιενεργά κοιτάσματα. Πού βρίσκονται όμως αυτά τα ραδιενεργά κοιτάσματα; Είναι μόνο στα έγκατα της Γης ή και σε επιφανειακές εμφανίσεις; Έχει κανείς ποτέ κάνει μετρήσεις για βαρέα μέταλλα (ουράνιο) στο πόσιμο νερό της Ικαρίας; Έχει κανείς μετρήσει το Ουράνιο που βρίσκετε στο πέτρωμα του Γρανίτη που βρίσκεται στα ψηλά βουνά της Ικαρίας;

Στο βιβλίο «ΙΚΑΡΙΑ – ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΥ» έκδοση Α’ του 1953 από τον κ. Σπύρο Λεωτσάκο, υπάρχει έντονη η αναφορά για την ύπαρξη Ουρανίου. Οι ιαματικές πηγές της Ικαρίας δεν έχουν Ράδιο αλλά Ραδόνιο, ένα άλλο στοιχείο της φύσης που δεν είναι ούτε μέταλλο, ούτε υγρό, αλλά αέριο. Και το αέριο αυτό εκλύεται μαζί με το θερμό ιαματικό θαλασσινό νερό από τα έγκατα της Γης.
Το Ραδόνιο είναι αέριο που ακτινοβολεί και που η ακτινοβολία του, η δύναμη του, μετριέται με τις μονάδες μέτρησης MACHE που μετρώνται και οι Ακτίνες ΓΑΜΜΑ (Γ’) καθώς και όλα τα ακτινοβολούντα σώματα, όπως και το Ράδιο. Αλλά επειδή όλα τα ακτινοβολούντα της ομάδας του Ουρανίου στοιχεία, συνηθίζουμε να τα ονομάζουμε «ράδια» και επειδή όλος ο κόσμος και οι επιστήμονες ακόμη, στις συνηθισμένες και όχι επιστημονικές συζητήσεις μιλούν για ράδιο, η Ικαρία και οι ιαματικές πηγές της συνηθίζονται εδώ και χρόνια να ονομάζονται «ραδιενεργές πηγές» και ας πρόκειται να εμπεριέχουν Ραδόνιο το 7ο ραδιενεργό στοιχείο, στο οποίο διασπάται το Ουράνιο που πρέπει λογικά να υπάρχει στο υπέδαφος (και όχι μόνο) της Ικαρίας.
Και θα γεννηθεί τώρα το ερώτημα: «Υπάρχει Ουράνιο στην Ικαρία;»
Κατά 99.9% ΝΑΙ υπάρχει και σας παραπέμπω σε μια εμπεριστατωμένη επιστημονική εργασία που είχε δημοσιεύσει ο Καθηγητής και Ακαδημαϊκός κ. Γ.Κ. Γεωργαλάς. Η πραγματεία του καθηγητή Γεωργαλά είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό «ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» Χρόνος Δ’ Τεύχος 7, Ιούλιος 1950 με τίτλο: «Υπάρχει Ουράνιο στην Ελλάδα».
Το Ουράνιο βρίσκεται εκεί που υπάρχει «γνεύσιος» ή «γνευσιογενής γρανίτης» και αυτός ο Γρανίτης υπάρχει κατά μήκος όλων των βουνών της Ικαρίας. Τα βουνά γυαλίζουν όταν τα κοιτάξει κανείς.

συνέχεια ΕΔΩ