Το Κάπνισμα Προστατεύει από τον Καρκίνο των Πνευμόνων

Ο λόγος που οι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα είναι γιατί τους έπεισαν πως αν δεν φάνε θα πεθάνουν.
Δεν πεθαίνουν από την έλλειψη φαγητού αλλά από την πίστη τους ό,τι η έλλειψη θα τους σκοτώσει.
Ο μόνος λόγος που πεθαίνουν οι άνθρωποι, είναι γιατί πιστεύουν –έτσι τους έπεισαν-
πως πρέπει να πεθάνουν … και πεθαίνουν.

Κάθε χρόνο, χιλιάδες γιατροί και άλλα μέλη της «Αντί – Καπνιστικής Ιεράς Εξέτασης» ξοδεύουν πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια διαδίδοντας αυτό, που χωρίς αμφιβολία, αποτελεί τη μεγαλύτερη παραπλανητική -σίγουρα όχι την μόνη- αν και κοινωνικά πετυχημένη, απάτη στην ανθρωπότητα. Έχοντας την υποστήριξη των περισσοτέρων κυβερνήσεων της Δύσης, αυτοί οι Οργουελικοί λομπίστες καταδιώκουν με φανατικό ζήλο αυτό που ξεπερνά κατά πολύ, την απόφαση για τη γελοία καταστροφική περίοδο της ποταπαγόρευσης στην Αμερική που ξεκίνησε το 1919 και κράτησε μέχρι το 1933, αναφέρει ο Joe Vialls και συνεχίζει …
Σήμερα μελετάμε την Αμερικανική ποταπαγόρευση νιώθοντας δικαιολογημένη έκπληξη.. Είναι ποτέ δυνατόν ένα ολόκληρο έθνος να επέτρεψε, σε μία πολύ μικρή ομάδα φανατισμένων, να του απαγορεύσει να καταναλώνει μία μπύρα ή ένα ουίσκι; Δυστυχώς, ναι είναι δυνατόν, παρόλο που δεν υπάρχουν ικανοποιητικές αποδείξεις ότι το αλκοόλ προκαλεί βλάβες στον άνθρωπο, εκτός και αν καταναλώνεται σε πραγματικά υπερβολικές ποσότητες και έντονες συχνότητες.
Αλίμονο, όμως, αυτό που ενδιέφερε αυτή την φανατισμένη ομάδα, δεν ήταν η προστασία απέναντι στο αλκοόλ. Ο πραγματικός τους και μοναδικός σκοπός τους ήταν ποιος θα ελέγχει ποιον. Οι Αμερικανοί φαινομενικά «διέπρατταν αμαρτία» με το να απολαμβάνουν μερικά αλκοολούχα ποτά και οι πουριτανοί μιλώντας εκ μέρους του θεού αποφάσισαν να επέμβουν ώστε να τους κάνουν να νιώσουν μίζεροι και φυσικά να τους ελέγξουν μέσω του φόβου και της μιζέριας. Αυτό κάτι μου θυμίζει σήμερα εδώ στην Ευρώπη !!!
Αν και δεν συνδέονται άμεσα μεταξύ τους το αλκοόλ και το τσιγάρο, η ιστορία της Αμερικανικής ποταπαγόρευσης είναι σημαντική, γιατί μας βοηθά να καταλάβουμε πώς ένας εξαιρετικά μικρός αριθμός φανατικών ζηλωτών, κατόρθωσε να ελέγχει τις συμπεριφορές και τις ζωές δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Σήμερα το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους καπνιστές, αν και αυτή τη φορά ο έλεγχος βρίσκεται στα χέρια των ζηλωτών της κυβέρνησης και των ανίδεων ιατρικών επαγγελματιών, παρά στα χέρια των φανατισμένων θρησκόληπτων. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο, αποφασίζουν λίγοι για κάποιο θέμα, φανατικά και με δογματισμό και το επιβάλλουν σε όλους τους υπόλοιπους.
Συγκεκριμένες κυβερνήσεις γνωρίζουν ότι οι κάποιες ενέργειές τους στο παρελθόν έχουν την αποκλειστική ευθύνη για την πρόκληση καρκίνου του πνεύμονα και του δέρματος στον κόσμο σήμερα. Για αυτό το λόγο κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους να αποποιηθούν την ευθύνη και τις οικονομικές επιπτώσεις μακριά από αυτές και να την μεταφέρουν στο ακίνδυνο οργανικό καπνό. Όπως θα αναφέρουμε και αργότερα ο ταπεινός οργανικός καπνός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, υποστηρίζουμε ότι παρέχει μία εκπληκτικά υγιεινή προστασία.
Δεν αντιμετωπίζουν όλες οι κυβερνήσεις στον κόσμο το ίδιο πρόβλημα.

Η Ιαπωνία και η Ελλάδα έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό ενήλικων καπνιστών στον κόσμο, αλλά τα λιγότερα κρούσματα καρκίνου στον πνεύμονα. Στον αντίποδα αυτών, η Αμερική, η Αυστραλία, η Ρωσία και μερικά νησιωτικά συμπλέγματα στον Ν.Ειρηνικό έχουν το μικρότερο αριθμό ενηλίκων καπνιστών, αλλά ένα μεγάλο αριθμό περιστατικών καρκίνου στον πνεύμονα.

Αυτό είναι ένα στοιχείο σχετικά με την αποκάλυψη του πιο παράλογου, αλλά αρκετά καλά ριζωμένου ψέματος στην ιστορία της δυτικής ιατρικής ότι «το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο στον πνεύμονα».
Η πρώτη επαφή των Ευρωπαίων με τον καπνό έγινε το 1492 όταν ο Κολόμβος και ο συν-εξερευνητής του Rodriguo de Jerez είδαν τους ντόπιους να καπνίζουν στην Κούβα. Την ίδια μέρα ο de Jerez έκανε το πρώτο του τσιγάρο και το βρήκε αρκετά χαλαρωτικό πράγμα, όπως τον είχαν διαβεβαιώσει και οι ντόπιοι ότι θα είναι. Αυτή ήταν μία αρκετά σημαντική στιγμή, γιατί ο Rodriguo de Jerez ανακάλυψε αυτό που οι Κουβανοί και οι ντόπιοι Αμερικανοί ήξεραν τόσους αιώνες τώρα: ότι το τσιγάρο και το κάπνισμα δεν ήταν μόνο χαλαρωτικό, αλλά ότι επίσης θεραπεύει τον βήχα και άλλες ελαφριάς μορφής ασθένειες.

Όταν επέστρεψαν στην Ευρώπη ο Rodriguo de Jerez άναψε γεμάτος περηφάνια ένα τσιγάρο στο δρόμο. Αμέσως η τρομερή Ιερά Εξέταση στην Ισπανία διέταξε την σύλληψή του και τη φυλάκισή για τρία χρόνια. Έτσι  ο De Jerez καταγράφεται σαν το πρώτο θύμα των αντι-καπνιστικών λόμπυ.

Σε λιγότερο από έναν αιώνα το κάπνισμα έγινε ευρέως διαδεδομένο και μία κοινωνικά αποδεκτή πράξη σε όλη την Ευρώπη, ενώ χιλιάδες τόνοι καπνού εισάγονταν από τις αποικίες ώστε να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση. Ένας μεγάλος αριθμός συγγραφέων επαίνεσε τον καπνό σαν μία παγκόσμια ίαση για τις αρρώστιες της ανθρωπότητας.
Στις αρχές του 20ου αιώνα σχεδόν ένας στους δύο ανθρώπους κάπνιζαν, αλλά τα περιστατικά του καρκίνου του πνεύμονα ήταν τόσο λίγα που δεν γινόταν καν η καταμέτρησή τους. Τότε έγινε κάτι καταπληκτικό, στις 16 Ιουλίου, 1945: ένα τρομακτικό κατακλυσμιαίο γεγονός, προκαλούσε τις κυβερνήσεις της Δύσης να αλλοιώσουν την εντύπωση για το κάπνισμα για πάντα....συνέχεια εδώ