Το αίνιγμα του τάφου της Αμφίπολης – 2 ...καί...Ο δίσκος της Φαιστού...

αρατάμε τα πέριξ, κι ακολουθούμε τους αρχαιολόγους μέσα στον ίδιο τον τάφο.
Είχα πεί πως δεν θα συνεχίσω το άρθρο, παρά μόνον μετά το “επίσημο” άνοιγμα του τάφου – δηλ. μετά την επίσημη ανακοίνωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Ισχύει. Ωστόσο, μπορούμε να δούμε μερικά πράγματα από τώρα.
Καί, πρώτους καί καλύτερους, θα δούμε τους ρόδακες, που βρέθηκαν στον διάδρομο εισόδου του τάφου:

Ναί, ξέρω, είναι ίδιοι μ’ αυτούς που βρέθηκαν στη Βεργίνα, άρα τάφος Μακεδόνα βασιλέα, μπλά-μπλά-μπλά.
Οι ρόδακες αυτοί, όμως, είναι ίδιοι καί μ’ αυτόν:


Καί με τον πιό πάνω, πιό αριστερά από τούτους εδώ:


Αν αναγνωρίσατε την πρώτη πλευρά του δίσκου της Φαιστού, κι αναρωτιέστε γιά τη γιρλάντα, αυτή βρίσκεται σε τοιχογραφία της (ονομασθείσης) “Δυτικής Οικίας”, στο Ακρωτήρι της Θήρας.
Επίσης, ρόδακες (αρκετά μεγαλύτερους) έχουμε κι εδώ (στον καθεδρικό του Έξετερ) :


Κι εδώ (καθεδρικός του Ρίπον) :


Κι εδώ (καθεδρικός Οξφόρδης) :


Κι εδώ, ο κορυφαίος (Νότρ Ντάμ, Παρίσι) :


Επίσης, υπάρχει οκταγωνικός τρούλλος (στον καθεδρικό του Έλυ) :


Κι ένα σωρό άλλοι. Αν πιάσουμε όλους τους καθεδρικούς του κόσμου, δεν θα τελειώσουμε ποτέ.
Οι φωτογραφίες των καθεδρικών (πλην της Νότρ Ντάμ) προέρχονται από το άρθρο της Γουΐκι γιά την αρχιτεκτονική των μεσαιωνικών καθεδρικών της Αγγλίας.
Παρατηρούμε ότι οι ρόδακες των εκκλησιών είναι πεντάφυλλοι, εξάφυλλοι, δεκάφυλλοι, δωδεκάφυλλοι. Της δε Νότρ Ντάμ είναι 24φυλλος. Η σημασία αυτών έχει να κάνει:

• Με την πεντάλφα (αρχαίες απόκρυφες γνώσεις) οι 5-φυλλοι.
• Με δύο πεντάλφες, μία ορθή καί μία ανάστροφη – ο 10-φυλλος της Οξφόρδης των …Ελληνιστών. (Όπου καί σκαρώνονται “προφητείες” τύπου “Αγαθάγγελου”, αναγνώστη μου, προς αποβλακοποίησιν καί μαλθακοποίησιν των Ελλήνων.)
• Με την “Παλαιά Διαθήκη” (γιά ευνόητους λόγους = εξάκτινο άστρο Δαυΐδ) ο 6-φυλλος.
• Καί με τους μήνες, τα ζώδια, τους Αποστόλους, οι 12φυλλοι.
• Ειδικά ο 24φυλλος της Νότρ-Ντάμ, φαίνεται πως αναφέρεται καί στις ώρες της ημέρας.

Παρατηρήστε, όμως, ότι οι λοιποί ρόδακες της γιρλάντας της “Δυτικής Οικίας” είναι δωδεκάφυλλοι.
Εδώ, θα πεταχτούν πολλοί, που θα ισχυριστούν πως: (α) οι ρόδακες των εκκλησιών δεν έχουν καμμία σχέση με τους ρόδακες των Μακεδόνων βασιλέων (άρα να μην μπερδεύω ανόμοια πράγματα), καί πως (β) ούτε οι ρόδακες της Φαιστού ή της Σαντορίνης έχουν σχέση, διότι (φαντάζομαι το επιχείρημά τους) : “- …Έεεε… είναι απλά διακοσμητικά μοτίβα!”
Σας θυμίζω, όμως, ότι στην παλιότερη ανάλυσή μου γιά τον δίσκο της Φαιστού, σας είχα πεί ότι ο ρόδακας σημαίνει “Θεός”.
Δεν είναι το ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ζήτησε να λατρεύεται ως θεός ζών, διότι ρόδακες έχει καί στη Βεργίνα, στους τάφους των προγόνων του. (Οι οποίοι δεν είχαν τέτοιες …απαιτήσεις απ’ τους υπηκόους τους!)
Είναι το ότι οι σημασίες κάποιων συμβόλων είναι διαχρονικές. Ο χριστιανισμός (τόσο ο ορθόδοξος, όσο καί ο καθολικός) είναι κατά βάση Ελληνική υπόθεση, καί δεν είναι περίεργο που τά ‘χει διατηρήσει κάτι τέτοια.
Σ’ αυτό το σημείο, συνοψίζω την (μέχρι τώρα) γνωστή διαδρομή του οκτάφυλλου ρόδακα:

• Φαιστός, περίπου 2,200 πΧ.
• Καλλίστη, περίπου από το 2,100 πΧ έως το 1,625 πΧ.
• Μακεδονική δυναστεία, από ( ; ) το 490 πΧ (Αλέξανδρος Γ’), έως ( ; ) το 250 μΧ (Πτολεμαίοι).
• Χριστιανικοί καθεδρικοί, από το 1,100 ( ; ) έως σήμερα.

Καί σας καλώ (εν όψει της μελλοντικής ανάλυσης των ευρημάτων του τάφου) να σκεφθείτε αυτή τη διαχρονική συνέχεια, αυτή την αδιάσπαστη διαχρονική αλυσίδα των άνω των 4,000 ετών.
Τέλος, σας λέω πως υπάρχει καί δεύτερη ερμηνεία του οκτάφυλλου ρόδακα. (Με μιά επιφύλαξη 10%.) Σημαίνει “ζωή”, καί μάλιστα “αιώνια ζωή”, “αθανασία”. Πιθανώτατα αυτή η δεύτερη ερμηνεία θα μας χρειαστεί αργότερα, οπότε κρατήστε την.
Δεύτερο στοιχείο, το στρόγγυλο σχήμα του τάφου.


Οι Διοτίμες μου επεσήμαναν κατ’ ευθείαν απ’ την αρχή πως μοιάζει με την “Ατλαντίδα”. Εννοώντας το (γνωστό απ’ τον Πλάτωνα) πολεοδομικό σχήμα της πρωτεύουσάς της, της Ποσείδιας.

Που, με τη σειρά του, είναι απεικόνιση του εσώτερου Ηλιακού μας Συστήματος, μέχρι την τροχιά του Φαέθονα.


Οι τροχιές στο πολεοδομικό της Ποσείδιας απεικονίζονται εναλλάξ με δακτυλίους ξηράς καί θάλασσας, εννοώντας προφανώς πως υπάρχει κάποια ιδιότητα “γίν-γιάνγκ” εναλλάξ στους αντίστοιχους πλανήτες. (Αν καί δεν μπορώ να φανταστώ ποιά. Ίσως να μην την έχουμε ανακαλύψει ακόμη. Όπως καί στην απεικόνιση δεν φαίνεται ο εσώτατος πλανήτης Ήφαιστος – τον οποίο επίσης δεν έχει ανακαλύψει ακόμη η σημερινή επιστήμη.)
Έτσι, καί με δεδομένο τον ευθύ διάδρομο εισόδου προς το εσώτατο τμήμα (όπως ακριβώς στην Ποσείδια), δεν ήταν παράξενο, που απ’ την αρχή σκέφτηκα τρείς ή έξι κυκλικούς προστατευτικούς τοίχους πριν την κυρίως αίθουσα του τάφου. Μέχρι στιγμής, έχουν βρεθεί οι δύο. (Αυτός με τις σφίγγες στην πόρτα του, κι αυτός με τις καρυάτιδες στη δική του πόρτα.) Εάν οι προστατευτικοί τοίχοι είναι τελικά τρείς, τότε οι τροχιές “γίν-γιάνγκ” απεικονίζονται με τη διαδοχή “τοίχος-χώμα”. Σκληρό, μαλακό.
Επίσης, το λιοντάρι (Λέων της Αμφιπόλεως) στο κέντρο του μνημείου κάνει “μπάμ” πως συμβολίζει τον Ήλιο, άρα όντως πρόκειται γιά απεικόνιση του Ηλιακού μας Συστήματος. (Όπως εδώ.)
Τί να σημαίνει, όμως, αυτό; Το ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι “Κύριος του Κόσμου” ολόκληρου; Ίσως. Γνώμη μου, όμως, είναι πως δεν πρόκειται γιά κάτι τόσο προφανές. Ή, δεν πρόκειται γιά μόνον αυτό.
Παρεμπιπτόντως, ο τάφος της Αμφίπολης δεν είναι το μόνο στρόγγυλο πράγμα με οκτάφυλλο ρόδακα. Είναι καί τούτο:


Καί τούτο:


Πώς σου φαίνεται, αναγνώστη μου; Βλέπεις κάποια κρυμμένη σύνδεση; Επιμένεις κι εσύ, σαν τους ξερόλες, ότι ο ρόδακας είναι “απλό διακοσμητικό”;
Κάτσε, έχει κι άλλα! :-)
Με την ευκαιρία, έχει ειπωθεί πολλές φορές πως η Θήρα είναι στην πραγματικότητα η χαμένη Ατλαντίδα. ΔΕΝ είναι (έτερον-εκάτερον), αλλά σε συμβολικό επίπεδο ο σύνδεσμος είναι ισχυρός.
Επίσης… ο μόνος αρχαίος συγγραφέας, που μίλησε περί Ατλαντίδας, είναι ο Πλάτων. Τίιιιι ρόλο (ψιθυρίζεται πως) έπαιξε ο Πλάτων στον τάφο της Αμφίπολης, είπαμε;
Σού ‘φυγε λίγο το καφάσι, αναγνώστη μου, ή ακόμη;
Δεν αποκλείεται να είναι πράγματι ο Πλάτων ο σχεδιαστής του τάφου της Αμφίπολης. Εφ’ όσον όλοι “προβλέπουν” κυβική κεντρική αίθουσα, ο Πλάτων όντως είχε καί πυθαγορικές γνώσεις (“ψυχογονικός κύβος”, κτλ), από τα γραπτά που του πούλησε ο Αρχύτας. Μόνη ένσταση σε μιά λεπτομέρεια, εάν είναι αυτός ο σχεδιαστής: Η Μακεδονική δυναστεία συζήτησε μαζί του γιά μελλοντικά σχέδια των οικογενειακών τάφων της, διότι ο Πλάτων ήταν ήδη ηλικιωμένος – ενώ ο Αλέξανδρος ακόμη στην πρώϊμη εφηβεία του.
Δεν αποκλείεται, όμως, τα σχέδια του τάφου να τα επεξεργάστηκε κάποιος μαθητής του Πλάτωνα, με οδηγίες του Πλάτωνα φυσικά. Εφ’ όσον ο Πλάτων είναι ο δάσκαλος του δασκάλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. (Την επισήμανση την κάνει πρώτος ο συγγραφέας Λεωνίδας Χατζηνικολάου, εδώ καί πάνω από δέκα χρόνια, στον περίφημο πιά “Θαυματουργό ψίθυρο του Ερμή”. Τί να κάνουμε; Χρειάζεται πότε-πότε καί κάποιος ευφυής, να επισημαίνει …τα αυτονόητα.)
Οπότε, μαζί με την Ολυμπιάδα καί τη Ρωξάνη, μπορεί στον τάφο να είναι θαμμένος καί κανένας Αριστοτέλης. Πώς το είπαν πρόσφατα; Ότι είναι θαμμένος ένας άντρας καί δύο γυναίκες εκεί;
(Αν ο άντρας είναι ο Αριστοτέλης… Τότε, ο Αλέξανδρος πού είναι θαμμένος; Σε ακόμη πιό κρυφό σημείο του τάφου. Μπροστά είναι οι οικείοι του, κι αυτός στο βάθος. Ο Αλέξανδρος, όταν θα βρεθεί, θ’ αναγνωριστεί αμέσως από το βραχύ του ανάστημα. Ήταν πιό κοντός κι απ’ τον Τόμ Κρούζ.)
Εκείνο που ακόμη δεν σου είπα (αν καί το περιμένεις από μένα), αγαπητέ αναγνώστη μου, είναι το τί κάνουν “οι άλλοι”. Αυτοί που ακούν “Ελλάδα”, καί παθαίνουν σεληνιασμό. Οι “μαύροι”, οι σκοτεινοί.
Τί να κάνουν; Καλά, καί σ’ ευχαριστούν! Κάνουν ό,τι έκαναν πάντα. Θησαυρίζουν, παχαίνουν, γ.μάνε, προσκυνάνε τον ακατονόμαστο, θυσιάζουν ανθρώπους, καί βυσσοδομούν καθημερινώς.
Καί παρακολουθούν τα του τάφου επιμελώς, ξεσκονίζοντας τα κρυφά τους (καί κλεμμένα από μας) βιβλία με τις καυτές, αλλά (ευτυχώς) ελλιπείς γνώσεις.
Καί πότε-πότε παίζουν το αγαπημένο τους παιχνίδι: πετάνε μηνυματάκια στα ΜΜΕ, να δουν αν θα τα πάρουν χαμπάρι οι “βέβηλοι”. (Εσύ κι εγώ, δηλαδή.) Θα μιλήσουμε καί γι’ αυτά, αναγνώστη μου, δεν θα σε κρατήσω σ’ αναμονή. Άλλως τε, έχει πολύ πράμα να δείς.
Νά, αίφνης, μία συμπαθής κυρία (Ελληνίδα) διοργάνωσε -πολύ πρόσφατα- παράσταση με “δρώμενα”, με θέμα τις Ελληνίδες της Θήρας. Καί πού, νομίζεις;

Στο Βατικανό!!!!!

Ρίξε έν βλέφαρον εδώ, αν νομίζεις ότι σου κάνω πλάκα.
Βέβαια, οι μοντέλες που φόρεσαν “αρχαία” ρούχα, δεν έχουν σχέση με Καλλίστη, αλλά με αρχαία Ελλάδα του χρυσού αιώνα της Αθήνας. Επί Καλλίστης, οι γυναίκες φορούσαν γιλεκάκια μακρυμάνικα (“ιματίδια”, σαν τους αξιωματικούς του Ναυτικού) καί μακριές φουστάνες.
(Καναδυό απ’ αυτές είχαν καί τις βυζάρες -σουτιέν νούμερο οκτώ- αμολητές όξω… αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι αρμόζον θέαμα γιά τους φλάρους! :-)
Μπερδεγουέη, να σας πω ότι, ως ανήρ κι εγώ, μ’ αρέσει να παρακολουθώ φωτογραφίες του ωραίου φύλου …ξαλαφρωμένου από ενδύματα καί λοιπά βλάσφημα. Θα σας πω ότι αυτόν ακριβώς τον ανθρωπότυπο γυναίκας -με τις βυζάρες, καί ακριβώς ίδια φάτσα σαν τις αρχαίες Καλλιστιανές- τον είδα σε φωτογραφία από παραλία της Έλτσε της Ισπανίας. Της αρχαίας Ελίκης. Ένθα καί η περίφημη “Ντάμα της Έλτσε”. Τώρα, το τί μπορεί να σημαίνουν όλ’ αυτά, ειλικρινά δεν γνωρίζω.)
Οπότε, αναρωτιέται κανείς τί το νοιάζει το Βατικανό γιά τις γυναίκες της Στρογγύλης/Καλλίστης! Καί γιατί “τό ‘πιασε ο πόνος” τώρα πρόσφατα.

Οι πιό “ισοπεδωμένοι” αναγνώστες θα μου πουν πως οι καρδινάλιοι “άντρες είναι κι αυτοί”. Πότε-πότε, θέλουν (σαν τον Άρπαλο!) καί καμιά αυλητρίδα να ορχείται μπροστά τους (μπας καί σ’κωθεί ο …όφις :-) ) – καί το καλύπτουν με τον τίτλο της …”πολιτιστικής εκδήλωσης”. (Σαν κάτι κομματόσκυλους της εξουσίας, που …”συσκέπτονται” με τις γραμματείς τους.)
Μπορεί.
Όμως, μπορεί καί όχι.
Άλλο ένα σημάδι απ’ “αυτούς”, είναι κάποια πρόσφατη ανακάλυψη στο Στόουνχετζ.
Σου λέει: Τί νομίζετε, Έλληνες; Μόνον εσείς θ’ ανακαλύπτετε μυστικά σε στρόγγυλα πράγματα;
Βέβαια, το Στόουνχετζ δεν είναι “αυτωνών” – αλλά βρίσκεται σε δική τους χώρα. Κι όσο δεν αποκαλύπτεται η πανάρχαιη Ελληνική Ιστορία, το έχουν οικειοποιηθεί.
Καί το κερασάκι στην τούρτα: Αφορμή της ανακάλυψης ήταν ένα κοντό λάστιχο ποτίσματος! Ο …“όφις”, που λέγαμε πριν – έστω καί κοντός! :-) Το πιάν’ς, αναγνώστη μου; (Δεν εννοώ τον “όφι”, μωρέ! :-) )
Πλάκα θα ‘χει ν’ ανακαλυφθεί τίποτε “μήκους σημαντικό” στην Αμφίπολη, οπότε “αυτοί” θα κρυφογελάνε κάτω απ’ τα μουστάκια τους.
Δε βαρυέσαι. Ας χαμογελάνε. Ως τότε, σας έχω μερικά ακόμη.
Ο τάφος της Αμφίπολης έχει είσοδο όχι επάνω σε ακτίνα, αλλά λοξά.


Ο δίσκος της Φαιστού έχει κι αυτός ένα τέτοιο (μη ακτινικό) “άνοιγμα εξόδου” (που οδηγεί προς την πίσω πλευρά του), που το επισημαίνω ανάμεσα στις δύο μπορντώ κουκκίδες :


Παρόμοια διάταξη έχουν καί μερικοί επιταχυντές σωματιδίων της σημερινής Φυσικής:

Στη μέση μπαίνουν τα ιόντα, που επιταχύνονται σε όλο καί μεγαλύτερες τροχιές, έως ότου καταλήξουν στην (όχι ακτινική) έξοδο.
Τώρα, ποιά η σχέση του τάφου της Αμφίπολης με τα κύκλοτρα καί τα σύγχροτρα, το αφήνω ασχολίαστο. Ίσως έχει, ίσως όχι. Αλλά η ομοιότητα του τοπογραφικού δεν μπόρεσε να μου διαφύγει.
Τελευταίον γι’ αυτή τη συνέχεια, σας άφησα τον πιό χαριτωμένον ( ; ) οιωνό – κοπυράϊτ μπάϋ Πολυμήδη:
Ο Σήφης ο κροκόδειλος (είπε η Πολυμήδη) θα πιαστεί, μόνον όταν ανοιχτεί ο τάφος. Ίσως καί την ίδια μέρα.
Λοιπόν, ο …Ιωσήφ (Αίγυπτος, Νείλος, σφίγγα/ες, Νεκώ, Αλέξανδρος, Σίουα, κτλ κτλ κτλ) κάνει τσάρκες στη λίμνη του Ρεθύμνου από τις 8 Ιουλίου τουλάχιστον. (Ειλικρινά, δεν έχω χρόνο να ψάξω τις παλιότερες σχετικές δημοσιεύσεις.) Ένα, μάλιστα, ΜΜΕ κάνει λόγο γιά δύο κροκόδειλους. (Όπως οι δύο σφίγγες, ίσως; ) Καί αρκετοί υποψιάζονται ότι το ερπετό το πέταξαν κάποιοι επίτηδες, γιά να μας αποσπάσουν την προσοχή από σημαντικώτερα ζητήματα.
Δεν γνωρίζω. Προσωπικά, θα οργάνωνα πολυμελή κυνηγετική επιδρομή με καραμπίνες “πενηντάρες”, καί θα τέλειωνε η ιστορία.
Αλλά, ως οιωνός, παραμένει.

(συνεχίζεται)

πηγή