Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*«Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργία, αύτη φθείρη σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγη την κοινωνικήν σηπεδόνα».
[Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Οι Χαλασοχώρηδες»]
Στο θεμελιώδες ερώτημα «ποια είναι η δύναμη που κινεί την ιστορία» έχουν δοθεί πολλές απαντήσεις.
Ο Λέων Τολστόϊ, στο μεγαλειώδες τελευταίο κεφάλαιο του έργου του Πόλεμος και Ειρήνη, δεν εύρισκε επαρκείς παράγοντες όπως ο ρόλος της Θείας Πρόνοιας, ο ρόλος της τύχης, ο ρόλος των μεγάλων ανδρών, ο ρόλος των ιδεών, για να ερμηνεύσουν τα γεγονότα της εποχής του.
Ο άλλος μεγάλος Ρώσσος διανοητής, ο Φ. Ντοστογιέφσκι, δεν πίστεψε ποτέ ότι η παγκόσμια Ιστορία ακολουθεί την λογική σειρά των γεγονότων ούτε ότι είναι το χρήμα που «makes the world go round» (κάνει τον κόσμο να γυρίζει).
Ο διορατικός Γάλλος συγγραφέας Ονορέ ντε Μπαλζάκ συνήθιζε να λέει στα έργα του: «Υπάρχουν δύο ιστορίες: η επίσημη ιστορία, η ψεύτρα ΚΑΙ η μυστική ιστορία, όπου βρίσκονται οι πραγματικές αιτίες των γεγονότων…»
Όταν ο επαναστάτης συγγραφέας Τζακ Λόντον έγραφε προφητικά, πριν από έναν αιώνα, για τους «Ανθρώπους της Αβύσσου» μάλλον δεν θα είχε φανταστεί το μέγεθος και την έκταση του πλανητικού φασισμού που έρχεται σήμερα με την τόση δύναμη της τεχνολογίας στα χέρια των Επικυρίαρχων. Στο κλασσικό βιβλίο του «The Iron Heel», που εκδόθηκε το 1908 («Η Σιδερένια Φτέρνα», ελληνική έκδοση 1990, εκδ. Ζαχαρόπουλος), περιγράφονται όλοι οι μηχανισμοί και οι τεχνικές των δικτύων της πλανητικής οικονομικής και πολιτιστικής ολιγαρχίας και η ανελέητη καταστολή των μαζών από τους μισθοφόρους του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού.
Το σημαντικότερο κεφάλαιο του βιβλίου, «Το Ουρλιαχτό του κτήνους της Αβύσσου», ξεπέρασε σε προβλεπτικότητα κάθε υπολογισμό των «ρεαλιστών» διανοούμενων και πολιτικών για το πώς η σούπερ-καπιταλιστική «Σιδερένια Φτέρνα» θα κυριαρχήσει πάνω σε μια τσακισμένη ανθρωπότητα, αφήνοντας ψίχουλα από δημοκρατία και ανεξαρτησία στους λαούς του κόσμου.
Ιδιαίτερα προφητική ήταν η αναφορά του στον κρίσιμο ρόλο της «εργατικής αριστοκρατίας», των πραιτωριανών της «επανάστασης» (της σημερινής νεοταξικής αριστεράς) και της χρηματιστικής ολιγαρχίας που επιστεγάζει όλο το οικοδόμημα.
Σήμερα, όλο και περισσότεροι πολίτες σε όλες τις χώρες έχουν αποστασιοποιηθεί από τις κατεστημένες και «ρεαλιστικές» αναλύσεις για την «παγκοσμιοποίηση» και καταλαβαίνουν ότι οι πολυεθνικοί αφέντες του κόσμου είναι μιας διεθνής σέκτα τοκογλύφων, που όχι μόνο δεν παρέχουν στην παγκόσμια κοινότητα δουλειές και φτηνή ενέργεια, όπως υπόσχονταν, αλλά, αντιθέτως, καταστρέφουν τα έθνη και την ισορροπία του πλανήτη και αυτό όχι μόνον για να αποκομίσουν αμύθητα τοκογλυφικά κέρδη, αλλά και για να ολοκληρώσουν έναν πολιτισμικό μετασχηματισμό που περιλαμβάνεται στα ανομολόγητα, απόκρυφα σχέδιά τους.
Ο κόσμος μας γίνεται ένα παγκόσμιο χωριό, όχι όμως του είδους που χαζοχαρούμενα και σκόπιμα προπαγανδίζεται: ένα άλλου είδους «παγκόσμιο χωριό» όπου οι οικονομικές ανισότητες διευρύνονται, οι πολιτιστικές επιλογές λιγοστεύουν, η έλλειψη νέων ιδεών εγκυμονεί μεγάλες κρίσεις σε πολλούς τομείς, η παιδεία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες απειλούνται να καταρρακωθούν από τον ηλεκτρονικό φασισμό.
Η αγωνία που έχουν όλοι οι πολίτες τα τελευταία χρόνια οφείλεται στο ότι είναι καθημερινά ανίσχυροι μάρτυρες ενός αναγκαστικού μονόδρομου για την «παγκοσμιοποίηση», που ελέγχουν διάφορα διεθνή λόμπυ και υπερεθνικοί θεσμοί αμφιβόλων προθέσεων στήνοντας ένα αλαζονικό παγκόσμιο καθεστώς που δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία.
«Ο Χριστός είπεν: “Ου δύνασθε Θεώ λατρεύειν και Μαμμωνά”.
συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου