Ή ημέρα τής Υπαπαντής είναι ή εορτή πού μάς θυμίζει τό 40ήμερο από τήν γέννηση τού Χριστού. Είναι ή διάρκεια τού χρόνου πού «σαρανταρίζουν τά μωρά» όπως λένε. Τό 40ήμερο τό βρίσκουμε συχνά στά θρησκευτικά τυπικά . Είναι οί 40 ημέρες νηστείας πρό τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου, καί οί 40 ημέρες επίσης νηστείας πρό τής Γεννήσεως τού Χριστού. Τό 40ήμερο είναι δεμένο μέ τήν βιολογική έννοια τής φύσεως τών όντων καί δέν είναι τυχαία ή σχέση τού αριθμού 40 μέ τήν θεολογική παράδοση.
Τό 40ήμερο πρό τής Γεννήσεως τού Χριστού, είναι οί ημέρες πού χρειάζεται τό έμβρυο γιά νά σχηματισθεί από τήν στιγμή τής σύλληψης. Τό σώμα χτίζεται καί ή ψυχή είναι οί δεσμοί του πού τό συγκρατούν. Μετά τήν γέννηση, τό 40ήμερο πού ακολουθεί είναι ή στερέωση τού νέου ανθρώπου, καί ή αποδέσμευσή του από τήν σύνδεσης μέ τήν κοιλιά τής μητέρας πού καί αυτή ώς λεχώνα πρέπει νά ολοκληρώσει τό 40ήμερο κύκλο της ώστε θά λέγαμε πώς αποτελεί τόν πέρα από τόν σωματικό καί τόν αιθερικό διαχωρισμό μητέρας παιδιού.
Τό 40ήμερο πρό τής Κοιμήσεως τής Παναγίας, σχετίζεται μέ τήν ετοιμασία τού αποχωρισμού σώματος καί ψυχής. Οί δεσμοί λύνονται ακόμα καί όταν δέν υποψιάζεται κανείς τόν ερχομό τού θανάτου. Τό 40ήμερο μετά τόν θάνατο είναι ή ολοκλήρωση τής σήψης τού σώματος καί ή αποδέσμευση από αυτόν τόν κόσμο τής ψυχής.
Σοφία Βλάχου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου