Κάποιες φορές,μέσα σ'ὅλα αὐτά πού βιώνουμε ὡς λαός,κάθομαι καί σκέπτομαι : Τί νά κάνῃ κι'ὁ κοσμάκης ; Πῶς ν'ἀντιδράσῃ καί μέ ποιόν τρόπον,ὅταν δέν βλέππει πουθενά ἕνα ἔντιμο (πολιτικῶς ἐννοῶ),πολιτικό πρόσωπο;
Καί μέ συλλαλητήρια,τί περισσότερο θά μποροῦσε νά προσφέρῃ,πέραν τῆς φωνῆς του καί τῶν ἀναλόγων συνθημάτων;
Σέ ποία ὦτα νά ἀπευθύνῃ τήν ἀγωνιώδη του κραυγή;
Τό ἀναίσθητο γκουβέρνο, ἐξ αἰτίας τοῦ συγκεκριμένου ῥόλου γιά τόν ὁποῖον ἔχει ἐπιλεγῇ νά παίξῃ,εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων θεόκουφο. Οἱ τῆς ἀντιπολιτεύσεως ἔχουν πέσῃ σέ ἕναν λάκκο μά σκ@τά πού οἱ γνωστοί παγκόσμιοι συνωμότες ξέρουν πολύ καλῶς πώς νά τόν ἀνοίγουν καί ἐκεῖνοι πού ἔλεγαν ἤ καί ἀκόμη λέγουν πώς εἶναι ἀπέναντι δυστυχῶς φαίνονται πώς ἐκουσίως ἤ ἀκουσίως,δέν τολμοῦν νά μποῦν στήν σκληρή μάχη στήν ὁποία ἡ Πατρίς τούς καλεῖ...
Τό μόνον πού θά μποροῦσε νά ἐπιφέρῃ τήν ἐκ βάθρων ἀλλαγή τοῦ βρώμικου πολιτικοῦ σκηνικοῦ καί νά βάλῃ τά θεμέλια γιά τήν σωτηρίαν τῆς χώρας,θά ἦταν μόνον ἡ κατάληψις τοῦ κοινοβουλίου ἀπό μερικές χιλιάδες ἀποφασισμένους καί σωστῶς συντονισμένους,πολίτες. Μία κατάληψις πού θά εἶχε μοναδικόν σκοπόν τήν ἀπόλυτον παράδοσιν καί ὁλοκληρωτική,διά βίου,ἀπομάκρυνσιν ὅλου τοῦ ἕως σήμερα γνωστοῦ πολιτικοῦ κόσμου.
Τό ν'ἀναδειχθοῦν δυνάμεις ὑγιεῖς πού θά πάρουν τά πράγματα στά χέρια καί μέ ἀποφασιστικότητα θά ἀναλάβουν τό ξεκαθάρισμα τοῦ κόπρου τοῦ Αὑγείου,νά εἶστε βέβαιοι πώς δέν εἶναι καθόλου,μά καθόλου δύσκολον. Τό θέμα εἶναι νά τό ἀποφασίσουν,ἐπιτέλους καί ὁ κόσμος θά τούς ἀκολουθήσῃ μέ μεγάλη διάθεσιν καί κυρίως ἀνακούφισιν.
Ποῦ εἶστε Ἀγωνιστές ; ! ! !
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου