Μιά μικρή ματιά στήν φύση , μάς επιβεβαιώνει γιά τούς κύκλους αυτούς πού ορίζουν καί καθορίζουν τήν ζωή σέ μιά οριοθετημένη υλική πραγματικότητα.
Οί κύκλοι τών εποχών, οι κύκλοι τού ηλιακού συστήματος, οί κύκλοι τών αστερισμών, οι κύκλοι τών γαλαξιών, οί κύκλοι τού Σύμπαντος , φέρνουν επανάληψη συγκεκριμένων θέσεων πού μέ τήν σειρά τους φέρνουν επανάληψη συγκεκριμένων επιρροών πού καθορίζουν συγκεκριμένα γεγονότα πού επαναλαμβάνονται.
Υπάρχουν καί οι πολλοί μικροί κύκλοι όπως ο κύκλος τών 7 χρόνων, ο κύκλος τού έτους , ο κύκλος τής εβδομάδας , ο κύκλος τής ημέρας. Μικροί κύκλοι σημαίνει στό θέμα τής προβλεψιμότητας τού μέλλοντος , πώς όταν είναι Κυριακή ξέρω πώς τήν άλλη μέρα είναι Δευτέρα. Ξέρω επίσης ότι η Δευτέρα έχει συγκεκριμένες επαναλαμβανόμενες εργασίες γιά τόν καθένα στόν δικό του κύκλο ζωής.
Τί συμβαίνει όμως στούς μεγάλους κύκλους; Ποιοί μπορεί άραγε νά γνωρίζουν καλά ένα τέτοιο θέμα καί νά χειρίζονται αυτήν τήν κυκλική νομοτελειακή δύναμη πρός τό συμφέρον μιάς εξουσίας καί τού ελέγχου τού χάους τού ανίδεου;
Όπως λέει ένας συγγραφέας στον Novoye Vremya, εφημερίδα της Πετρούπολης,
«Αν, εξαιτίας της κυριαρχίας της σύγχρονης επιστήμης, θεωρείται παιδικό παιχνίδι ο ισχυρισμός της πρόβλεψης μελλοντικών γεγονότων ή συνειδητή απάτη, τότε χρειάζεται να δείξουμε την επιστήμη η οποία ανέλαβε και κατέγραψε το ερώτημα σε σχέση με τα γεγονότα του παρελθόντος, για το αν υπάρχει ή όχι στη συνεχή επανάληψη των γεγονότων μια ορισμένη περιοδικότητα, δηλαδή τη στατιστική. Με άλλα λόγια, για το αν αυτά τα γεγονότα επανεμφανίζονται ύστερα από μια σταθερή και καθορισμένη χρονική περίοδο σε κάθε έθνος.Και αν υπάρχει η περιοδικότητα, τότε χρειάζεται να εξεταστεί αν οφείλεται στην τυφλή τύχη ή βασίζεται στους ίδιους βασικούς νόμους πάνω στους οποίους στηρίζονται πολλά από τα φαινόμενα της ανθρώπινης ζωής».
Δημοσιεύθηκαν στο Πρωσικό Περιοδικό Στατιστικής και επιβεβαιώνουν απόλυτα την αρχαία θεωρία των Κύκλων. Αυτές οι περίοδοι που επαναφέρουν τα διαρκώς επαναλαμβανόμενα γεγονότα αρχίζουν από μια άπειρα μικρή περίοδο -ας πούμε δέκα ετών- και φτάνουν σε κύκλους που απαιτούν 250, 500, 700 και 1000 χρόνια για να ολοκληρωθούν.
Οι περίοδοι έντασης και μείωσης της πολεμικής δραστηριότητας των ευρωπαϊκών εθνών σχηματίζουν ένα κύμα με κανονική περιοδικότητα, το οποίο κυλάει ακατάπαυστα σαν να ωθείται από κάποιον αόρατο σταθερό νόμο. Ταυτόχρονα, ο ίδιος μυστηριώδης νόμος φαίνεται πως προκαλεί τη σύμπτωση αυτών των γεγονότων με το αστρονομικό κύμα ή κύκλο.
Κάθε κύκλος στη νέα του περιστροφή συνοδεύεται από εμφάνιση ηλιακών κηλίδων. Οι περίοδοι κατά τις οποίες οι ευρωπαϊκές δυνάμεις έδειξαν την πιο καταστροφική ενέργεια σημειώνονται από έναν κύκλο διάρκειας 50 ετών.
Μια προσέγγιση στις αντιλήψεις του Κικέρωνα(106-43π.Χ.),ο οποίος μας λέει με οξυδέρκεια ότι η Ιστορία είναι ρυθμική ,κυκλική και συνεχώς μπορεί να μας προσδιορίζει την επιστροφή των ιστορικών γεγονότων .Έτσι η εμπειρία και μάθηση από το παρελθόν μπορεί να μας διδάξει για το μέλλον.
Όταν κάποιοι θέλουν νά περιγράψουν τό μέλλον τού πλανήτη καί τού πολιτισμού πού βιώνουμε σήμερα , πάντα χρησιμοποιούν τά σταθερά τού παρελθόντος.
Συνέβη στο παρελθόν και θα συμβεί ξανά στο μέλλον. Και για μια ακόμη φορά, σαν να ήταν η τελευταία φορά, η εποχή των παγετώνων θα προκαλέσει την πτώση του πολιτισμού. Θα εξαφανίσει όλα τα ίχνη αυτού του πολιτισμού έτσι ώστε ένας άλλος πολιτισμός να δημιουργηθεί αργότερα όπως έγινε και την προηγούμενη φορά, ακολουθώντας τον φυσικό κύκλο των εποχών της γης.
Αυτοί οι κύκλοι μπορεί να είναι και κύκλοι χιλιετιών.
Ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, σημαντικοί στοχαστές προσπάθησαν να αναλύσουν τη (μακροχρόνια και βραχυχρόνια) κυκλική συμπεριφορά σε διάφορα φαινόμενα: δημογραφικά (Malthus), κοινωνικά (Marx), οικονομικά (Kontrayev και Sumpetter), στους πιο βραχυχρόνιους οικονομικούς κύκλους (Keynes και Hicks), αλλά και στις κεφαλαιαγορές (Dow και Elliot).
Έτσι διαμορφώθηκε σταδιακά ένα σώμα αναλυτικών θεωριών, όπου διαφορετικοί κύκλοι, διαφορετικής διάρκειας (ετήσιοι, τετραετείς, επταετείς ή και πιο μακροχρόνιοι) σε διαφορετικούς τομείς (στην οικονομία, στην επένδυση, στην πολιτική, στις πληθυσμιακές εξελίξεις, ακόμα και στην διαπάλη των ιδεών) αντεπιδρούν μεταξύ τους δίνοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Λίγοι διαφορετικοί κύκλοι βρίσκονται σε διαφορά φάσης, και συνδυάζονται μεταξύ τους με μοναδικό τρόπο κάθε φορά. Η επαναληπτικότητα διαφορετικών κυκλικών φαινομένων ΔΕΝ οδηγεί σε μονότονη «επανάληψης της ιστορίας», αλλά σε διαφορετικές, ιστορικά μοναδικές, φάσεις.
Διεθνώς ενδιαφέρον παρουσιάζει ο 14ετής κύκλος (ή μάλλον η 14ετής περίοδος ανάμεσα σε δύο σημεία καμπής)...Ως αφετηρία παίρνουμε το 1849, μία χρόνια μετά τα μεγάλα κύματα των αστικοδημοκρατικών επαναστάσεων που σάρωσαν την Ευρώπη,καί φτάνουμε στο 2017, επόμενο ορόσημο του 14ετούς διεθνούς «κύκλου» (και πρώτου τέτοιου σταθμού στο μέλλον, κοιτώντας από σήμερα)...
Στην Ελλάδα μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο 30ετής κύκλος (με λίγο πιο ελαστική εφαρμογή):Αρχίζουμε από το 1833 χρονιά άφιξης του Όθωνα στην Ελλάδα.φτάνουμε στο 2011, επόμενο ορόσημο αυτού του 30ετούς κύκλου στις ελληνικές εξελίξεις.Διαπιστώνουμε κάτι ακόμα πιο σημαντικό: όταν «συμπίπτουν» ή «πέφτουν πολύ κοντά» ο ελληνικός (30ετής) κύκλος με κάποιον από τους διεθνείς (13 ή 49 ετών αντιστοίχως), τότε στην Ελλάδα έχουμε μεγάλες ανατροπές. Για παράδειγμα το 1863-64, το 1891-93, το 1913-22, το 1947-52 και το 1975-81. Η επόμενη τέτοια «σύμπτωση» είναι σχετικά κοντά: πρόκειται για το 2011 (συμπίπτει, απολύτως, ο ελληνικός 30ετής με το διεθνή 49ετή κύκλο), αλλά και για όλη την περίοδο 2011-17 όταν συμπίπτουν και οι τρεις κύκλοι. Αυτό σημαίνει ότι ζούμε ήδη μια μεταβατική περίοδο κι ότι η επόμενη δεκαετία (κυρίως από το 2011 ως το 2017) είναι πολύ πιθανό να μας επιφυλάσσει μεγάλες εκπλήξεις, να είναι γεμάτη από ανατρεπτικές εξελίξεις σε διεθνές και εγχώριο επίπεδο – μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης σημασίας.
στοιχεία από ΕΔΩΕΔΩ
ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου