Η
σημερινή Ελλάδα αλλάζει ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει τίποτα εδώ: Κρανίου Τόπος, Τόπος
Ολέθρου… μόνο οι σταυρωτές (ξένοι και ντόπιοι) θα «χαίρονται»… οι Έλληνες θα είναι όλοι σταυρωμένοι…
Σε όλες
τις εποχές και σε όλα τα μέρη της γης, τις πιο πολλές
φορές στην «Εξουσία» (πολιτική,
οικονομική, κοινωνική, θρησκευτική…) δεν
βρίσκονται σοφοί και δίκαιοι άνθρωποι, αλλά ανθρωπάκια… ανθρωπάκια χωρίς ψυχή, χωρίς
αρετή, χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς αξίες,
αλλά με πολύ μετριότητα, με πολύ ανικανότητα, με πολύ θράσος και με πολύ
παλιανθρωπιά… Η ιστορία των ανθρώπων,
όπως την διηγούνται (για τον προσεκτικό παρατηρητή) δεν είναι παρά η εξιστόρηση
της γελοιότητας.
…
Αυτοί
που υποτίθεται ότι έχουν την «εξουσία» στην Ελλάδα, μετά το 1821 μέχρι σήμερα, είναι αχυράνθρωποι… υπηρετούσαν πάντα
ξένα συμφέροντα… Είναι οι «εχθροί» που αναθρέψαμε, αλλόψυχοι, έλληνες μόνο στο
όνομα… Η «όποια εξουσία» έχουν (κατ’
εντολή των αφεντικών τους) δεν είναι
Νόμιμη. Και αυτοαναιρείται από το ίδιο το «περιεχόμενό» της: Κυβερνούν, νομοθετούν κι αποδίδουν «δίκαιο»
όχι βασιζόμενοι στην Ιδέα της Δικαιοσύνης αλλά τελείως αυθαίρετα.
Ο
«κοινοβουλευτισμός» (και μάλιστα όπως εφαρμόζεται στην
Ελλάδα) δεν είναι Δημοκρατία, είναι
απάτη, φτηνή απομίμηση Δημοκρατίας, γελοιοποίηση της Δημοκρατίας… Το «σύνταγμα», εκτός του ότι δεν στηρίζεται στην Δικαιοσύνη και δεν εξασφαλίζει τα
δικαιώματα όλων των ανθρώπων, περιέχει πολλές αντιφάσεις κι αυτοαναιρείται, δεν ταιριάζει σε μια πολιτισμένη κοινωνία… Οι νόμοι που νομοθετούν είναι «νόμοι κατά
παραγγελία»: νομιμοποιούν την παρανομία
και χαρακτηρίζουν άνομο και παράνομο το «δίκηο του λαού». Εκβιάζουν
την εφαρμογή των «άνομων νόμων» τους με κυρώσεις και τιμωρίες κι αφήνουν
ελεύθερα τα παράσιτα που πλουτίζουν ενώ κυνηγούν τους φτωχούς ανθρώπους… Κι ενώ
όλοι αυτοί (το πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και θρησκευτικό κατεστημένο)
είναι μέσα στην ανομία έχουν το θράσος να μιλάνε για «έννομο κράτος»… αλλά το
ίδιο μπορεί να προβάλλει κι ο πιο κτηνώδης δικτάτορας, κι αυτός «εφαρμόζει
νόμο». Έχουν το θράσος να απαιτούν από τους πολίτες να υπακούν στους «νόμους».
Ποιους νόμους; Τους άδικους, άθλιους, νόμους που νομοθετούν; Λες και η
νομοθέτηση «νομιμοποιεί» οποιοδήποτε εκτρωματικό νομικό κείμενο. Μας θεωρούν
ηλίθιους; Ή έχουν χάσει πιά κάθε ντροπή;
…
Σε ένα
«άδικο κράτος» κι όταν η ίδια η «εξουσία» παρανομεί κανένας πολίτης δεν έχει
υποχρέωση (ηθική, νομική, οποιουδήποτε είδους) να υπακούει σε «άδικους νόμους». Αντίθετα, θα λέγαμε ότι σε ένα
«άδικο κράτος» έχει Ηθική Υποχρέωση να Αντισταθεί, αλλιώς γίνεται συνένοχος
στο Άδικο και στην Ανομία και στην Παρανομία: Όποιος σιωπά μπροστά στο Άδικο
δεν έχει δικαίωμα να διαμαρτύρεται εκ των υστέρων ότι τον αδικούν.
Η Αντίσταση στο Άδικο πρέπει να είναι Ενεργή,
όχι παθητική… Βέβαια, κατανοούμε ότι αιώνες σκλαβιάς του Ελληνικού Λαού και
χειραγώγησης από εχθρούς και «φίλους» και καταδυνάστευσης έχουν οδηγήσει τους
ανθρώπους αυτού του τόπου είτε στην διαφθορά (και στην σύνταξη με τους επικυρίαρχους)
είτε σε μια μοιρολατρική αποδοχή όλων αυτών που συμβαίνουν σε αυτό τον
ταλαίπωρο τόπο.
Παντού,
κι ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα, όλα συμβαίνουν «ανάποδα»: Επωφελούνται οι
«λιγοστοί», οι αχυράνθρωποι, τα παράσιτα και οι διεφθαρμένοι και το υγιές σώμα
του λαού λιώνει μέσα στον ηθικό, ψυχολογικό, οικονομικό, θρησκευτικό και υλικό
μαρασμό.
…
Δυστυχώς, δεν πιστεύουμε ότι μπορούν οι
σύγχρονοι έλληνες να αφυπνιστούν, να αντιδράσουν. Τελικά δεν υπάρχει καμμιά Ενεργή Αντίσταση στην ηθική, πολιτική, οικονομική
και στην θρησκευτική αποσύνθεση. Οι σύγχρονοι έλληνες περιμένουν παθητικά
το «μοιραίο».
Κι αν
υπάρχει κάποια παθητική ανυπακοή στις εντολές των ευρωπαίων κανιβάλων και των
ελλήνων αχυρανθρώπων τους κι όσων παρασίτων έχουν (ή
νομίζουν ότι έχουν) συμφέροντα μέσα σε αυτή την «κατάσταση», είναι όχι γιατί οι Έλληνες γνωρίζουν το
Αληθινό και το Δίκαιο και θέλουν επιτέλους να το δουν στη ζωή τους, αλλά από
αδυναμία, από εξάντληση και από αηδία: Παρανομούν γιατί δεν έχουν κίνητρα
σε ένα ανήθικο και άδικο και σαπισμένο κράτος να είναι νόμιμοι (μόνο από φόβο
είναι νόμιμοι, όσοι είναι). Δεν πληρώνουν τους φόρους (δεκάδες δισεκατομμύρια)
όχι επειδή είναι άδικοι και παράλογοι φόροι αλλά γιατί δεν έχουν χρήματα… Ζουν
έχοντας στραγγίσει από «ζωή»…
Η μόνη
επανάσταση που μπορούν να κάνουν οι σύγχρονοι έλληνες είναι «η επανάσταση των
ζόμπι», που πέφτουν κάτω αφού έχουν καταναλώσει όση
ενέργεια τους είχαν «αφήσει» τα «αφεντικά»…
…
Τελικά, απλά διαπιστώνουμε τα συμπτώματα της
τελικής αποσύνθεσης αυτού του έθνους, μετά από αιώνες σκλαβιάς. Υπάρχει Ελπίδα; Όχι Δεν Υπάρχει Ελπίδα!
Μόνο άνθρωποι μεμονωμένοι μπορούν να «διασωθούν». Το Έθνος Σβήνει.
Η σημερινή Ελλάδα αλλάζει ραγδαία τα τελευταία
χρόνια. Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει
τίποτα εδώ: Κρανίου Τόπος, Τόπος Ολέθρου… μόνο οι σταυρωτές (ξένοι και
ντόπιοι) θα «χαίρονται»… οι Έλληνες θα
είναι όλοι σταυρωμένοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου