Εμπνευσμένο από το ανθρώπινο συστήματος πήξης του αίματος, που περιλαμβάνει ένα δίκτυο τριχοειδών αγγείων που παρέχουν θεραπευτικές χημικές ουσίες για πληγείσες περιοχές.
Το νέο υλικό, που δημιουργήθηκε από τους μηχανικούς στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, περιγράφεται στο περιοδικό Science.
Δημοσίευμα του Nature Δεκέμβριος του 2000 Autonomic healing of polymer composites
Ο καθηγητής Scott White και οι συνεργάτες του έφτιαξαν ένα πολυμερές με μικροσκοπικές κάψουλες που περιέχουν έναν υγρό θεραπευτικό παράγοντα. Όταν κάποιο υλικό ραγίσει, οι χημικές ουσίες που απελευθερώνονται μπορούν να γεφυρώσουν το χάσμα.
Εντάξει, όσοι θέλετε να ενημερωθείτε για το πως θα 'γιατρεύεται' μόνο του το κινητό σας, το λαπ τοπ σας ή ο δορυφόρος σας στο διάστημα, μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο ΕΔΩ. Εγώ θα σας πω για... τον Alex.
O Alex Hunter, είναι ένας πολύ καλός φίλος μου ακτιβιστής ενάντια στους χημικούς αεροψεκασμούς, έξυπνους μετρητές και γενικά όλα τα κόλπα μείωσης πληθυσμού που έχει εφεύρει η παγκόσμια ελίτ, τον οποίο γνώρισα τον Μάιο του 2011 στον Καναδά.
Εκεί και από αυτόν έμαθα πολλά για τα Morgellons. Με τη λέξη Morgellons εννοούμε δυο πράγματα: τόσο τα διάφορα πολυμερή που έχουν βρεθεί σε αναλύσεις είτε σε μορφή ινών, είτε κρυστάλλων, αλλά και μια νέα δερματική πάθηση, μη αναγνωρισμένη ιατρικά.
Πρόκειται για μια σχεδιασμένη, εισβολή νανοτεχνολογίας στους ανθρώπινους ιστούς, με τη μορφή αυτοσυναρμολογούμενων, αυτοαναπαραγόμενων ορατών σωληνίσκων, έγχρωμων ινών, διατάξεων, συρμάτων και άλλων ορατών μορφών, που μοιάζουν με αισθητήρες και κεραίες. Είναι με τέτοιο τρόπο κατασκευασμένα ώστε να αναγνωρίζονται από τον ανθρώπινο οργανισμό ως οικεία προς αυτόν και να μην αποβάλλονται. Μεταφέρουν δε τα περισσότερα γενετικά μεταλλαγμένα DNA/RNA.
Η ασθένεια ονομάστηκε Morgellons το 2002 από τον Mary Leitao και οι γιατροί δεν μπορούν να την διαγνώσουν, την αποδίδουν σε... σχιζοφρένεια! Τώρα, πως η σχιζοφρένεια παράγει και πολυμερείς ίνες, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Την προσωπική ιστορία της Victoria Vigors έχει δημοσιεύσει η dailymail.
Αυτά κι άλλα πολλά έμαθα από τον Alex Hunter, αλλά δεν είναι αυτά που έμαθα τόσο που έχει σημασία, όσο αυτό που είδα. Ο Alex είχε μια ελαφράς μορφής Morgellons. Κάποιες πληγές στο πρόσωπο που τη μια στιγμή υπήρχαν, την άλλη εξαφανιζόντουσαν. Μια μέρα έσπασε κάτι άσπρα φουσκωματάκια που είχε στο πρόσωπο και τα μάτωσε πολύ δημιουργώντας πληγές.
«Γιατί τα πείραξες», τον ρώτησα. «Για να βγει το πλαστικό από μέσα», μου απάντησε.
Τον κοίταξα με μάτια γουρλωμένα, αλλά δεν είπα τίποτα. Έμοιαζε να ξέρει και τι λέει και τι κάνει.
Το πιο περίεργο όμως ήταν ότι λίγες μόνο ώρες μετά, στο δέρμα του προσώπου του, εκεί που είχαν δημιουργηθεί οι πληγές, δεν υπήρχε απολύτως τίποτα!!! Ούτε υπόνοια του τι είχε κάνει πριν λίγο. Ούτε κακάδι, ούτε καν κάποιο σημάδι. Σαν κάτι ταινίες που βλέπουμε (αχ αυτό το Χόλιγουντ με τα βρώμικα μυστικά του) που βλέπεις τον σούπερ-ήρωα να γιατρεύει μπαμ μπαμ τις πληγές του.
Όπως καταλαβαίνετε, ο συσχετισμός του πλαστικού που θα αυτο-επουλώνεται με τα morgellons δεν αγγίζει τη σφαίρα της φαντασίας, ούτε και η σκέψη ότι μπορεί να έχουν χρησιμοποιήσει τον απλό και ανυποψίαστο πολίτη για πειράματα - το σπορ το κατέχουν χρόνια, κληρονομιά των Ναζί.
Και τώρα που είδα αυτή την 'επιστημονική' ανακοίνωση πως θα σώνεται στο μέλλον το κινητό μου, τώρα που θυμήθηκα τον Alex και τις πληγές του, τώρα που μας ψέκαζαν επί μέρες με κάθε είδους σκατό - μέταλλα για να δουλέψει το χααρπ τη μια, ιώσεις για να πουλήσουν φάρμακα την άλλη κι ένας Θεός ξέρει τι άλλο (αλλά πρώτος και καλύτερος ξέρει ο διάολος), ΤΩΡΑ θα ήθελα να έρθει ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής να μου πει να τον ψηφίσω. Τώρα!!! που είμαι φτιαγμένη κάργα και σε πολύ φόρμα!!!
© AllNewz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου