Ἡ ἀρετὴ σημαίνει…

Κατὰ Ἀριστοτέλη ἡ ἀρετὴ εἶναι ἀνάγκη, μοναδικὴ ἐπιλογή, στόχος τῆς ἀνθρωπότητος.
Κατὰ Δημητράκο ὅμως μαθαίνουμε πὼς ἡ ἀρετὴ εἶναι ἡ τελεία σωματικὴ διάπλασις, ἡ ὡραιότης καὶ γενικῶς ἡ τελειότης. Εἶναι ἐπίσης ἡ ὑπεροχὴ καὶ ἡ ἀνδρεία. Αἱ ἀρεταὶ εἶναι αἱ γενναῖαι πράξεις, τὰ προτερήματα. Ἐπίσης ἀρετὴ σημαίνει ἡ ὑπόληψις, ὁ δόξα, ἡ εὐδοκίμησις καὶ ἡ θεάρεστος πράξις.
Συνοψίζοντας τὰ παραπάνω, κι ἐφ΄ ὅσον ἡ σωματικὴ διάπλασις, ὡς ἀποτέλεσμα συνδυασμοῦ τυχαιότητος καὶ ἐκπαιδεύσεως, θὰ μπορούσαμε νὰ συμπεράνουμε πὼς ἡ ἀρετὴ εἶναι μία διαδρομὴ ποὺ διαρκῶς ἀπαιτεῖ νὰ αὐτοεκπαιδευόμεθα πρὸς τὸ νὰ γίνουμε ἀνδρεῖοι καὶ νὰ φθάσουμε στὸ δικό μας τέλος, δῆλα δὴ τὴν δική μας τελειότητα.
Ἀλήθεια, πόσοι ἀπό ἐμᾶς γνωρίζουμε τό τί πρέπει νά κάνουμε γιά νά κερδίσουμε τό δικαίωμα στήν ἀρετή;
Φιλονόη