Οι αναρχικοί κρανοφόροι και ροπαλοφόροι δεν είναι τάγματα εφόδου, είναι... περιφρούρηση!

Είναι γνωστές οι αντιπαραθέσεις, οι οποίες συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας ανάμεσα σε οπαδούς της ΑΕΚ και αντιφρονούντες που αντιδρούν στην κατασκευή του γηπέδου του «Δικεφάλου». Σκοπός του συγκεκριμένου κειμένου δεν είναι να εξετάσει το ζήτημα της ανέγερσης του γηπέδου εκ νέου στον χώρο όπου προϋπήρχε, αλλά να καταγγείλει την υποκρισία που υπάρχει γύρω από αυτή την ιστορία, σε σχέση με τις έννοιες της περιφρούρησης και της αυτοάμυνας.
Την περασμένη Παρασκευή πραγματοποιήθηκαν, σχεδόν ταυτόχρονα, δύο συγκεντρώσεις στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας. Η μια συγκέντρωση, που διοργανώθηκε από όσους εναντιώνονται στην κατασκευή του γηπέδου, τουλάχιστον όπως το επιθυμούν η διοίκηση του Συλλόγου και οι οργανωμένοι οπαδοί, ξεκίνησε με προσυγκέντρωση στα Άνω Πατήσια και με πορεία στην Πλατεία Πατριάρχου στη λεωφόρο Δεκελείας. Η άλλη συγκέντρωση, που διοργανώθηκε παράλληλα από τους οπαδούς της ΑΕΚ, ήταν στο Μνημείο Μικρασιατών, στην λεωφόρο Δεκελείας.
Επαναλαμβάνουμε ξανά ότι σκοπός του συγκεκριμένου κειμένου δεν είναι να αναφερθεί γύρω από τις διατάξεις για το νέο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια («Αγία Σοφία»). Δεν έχουμε, όμως, κανένα πρόβλημα να δεχθούμε την άποψη ότι η μια συγκέντρωση όσων εναντιώνονται στις συγκεκριμένες διατάξεις ήταν όντως συγκέντρωση, ενώ αυτή των οπαδών της ΑΕΚ αντισυγκέντρωση. Εδώ, όμως, αρχίζει να ξετυλίγεται ο μίτος της υποκρισίας απ΄όσους θυμούνται το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των απόψεων μόνο όταν τους συμφέρει.

Ας ξεκινήσουμε με τα όσα αναφέρει σε ένα σημείο η «Εφημερίδα των Συντακτών»: «Τον τόνο έδιναν τα μπλοκ του μαχητικού αντιφασισμού και των αντιεξουσιαστών, με κράνη και μαυροκόκκινες σημαίες, σχηματίζοντας ανθρώπινες αλυσίδες, περιφρουρώντας αποτελεσματικά την πορεία. Δεν ήταν επίδειξη δύναμης, αλλά απαραίτητη προφύλαξη, μετά τα όσα είχαν προηγηθεί, ειδικά στις 20 Ιουνίου, με επιθέσεις και τραυματισμούς ως και σε γυναίκες και ηλικιωμένους».
Ακριβώς πάνω από το συγκεκριμένο απόσπασμα βλέπουμε φωτογραφία από την πορεία, στην οποία απεικονίζονται ολοκάθαρα άτομα με κράνη και ξύλινα κοντάρια με σημαίες. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση η τόσο «αντικειμενική» αυτή εφημερίδα δεν βαφτίζει τους συγκεκριμένους τύπους ως «τάγματα εφόδου», «κρανοφόρους», «αιμοσταγείς που κραδαίνουν δολοφονικά ρόπαλα» κλπ. Αντιθέτως, βλέπουμε μια πολύ «γλυκανάλατη» παρουσίαση των συγκεντρωμένων, με τους χαρακτηρισμούς «μπλοκ του μαχητικού αντιφασισμού» και «περιφρουρώντας την πορεία».
Αφού εκφράσουμε την «αφελή» απορία μας τι ακριβώς εννοείται ως «μαχητικός αντιφασισμός» είναι ολοφάνερο ότι η συγκεκριμένη φυλλάδα (και όχι μόνον) κρατάει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ωραιοποιεί την κατάσταση όταν αφορά τους «αντιεξουσιαστές», αλλά ωρύεται όταν πρόκειται για συγκέντρωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, όπου οι συμμετέχοντες φροντίζουν να προφυλάσσουν την ΝΟΜΙΜΗ συγκέντρωση τους από τις συγκεντρώσεις των παρακρατικών της άκρας αριστεράς. Τότε, κάθε στοιχειώδη προσπάθεια περιφρούρησης της συγκέντρωσης, για να προστατευθεί ο κόσμος (ανάμεσα τους ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά) από τις ορδές των αιμοσταγών «αντιφασιστών», που ωρύονται με εμπρηστικά συνθήματα για  «κρεμάλες», «ξύλο» «τσακίσματα» και άλλα παρεμφερή, βαφτίζεται ως «προετοιμασία επίθεσης από τα τάγματα εφόδου» και άλλες παρόμοιες βλακείες.
Οι ίδιοι που μιλάνε για τις επιθέσεις των οπαδών της ΑΕΚ «σε γυναίκες και ηλικιωμένους» είναι αυτοί που διοργανώνουν τις ανήθικες και παράνομες αντισυγκεντρώσεις κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και είναι τόσο θρασύδειλοι που δεν διστάζουν να χτυπήσουν μεμονωμένους, αδιαφορώντας ακόμη και για το αν πρόκειται για γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, (προφανώς και πάλι ως «αφελείς»…) αν θα ασκηθεί δίωξη στις οργανώσεις που σχημάτισαν τα μπλοκ αυτά. Ή μήπως όταν πρόκειται για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ το κοντάρι με την Ελληνική Σημαία και τα κράνη βαφτίζονται αυτομάτως ως «όπλα» και «δολοφονικά εργαλεία», ενώ στους «αντιεξουσιαστές» απλώς ως «σημαίες» και «κράνη»;
 

Φαίνεται, όμως, ότι το ερώτημα δεν έχει κανένα νόημα, όταν φωλιές ανομίας και εστίες σχεδιαζόμενων βίαιων επιθέσεων, όπως η «Στρούγκα» και το «Ρεσάλτο», μετονομάζονται από το καθεστώς της πολιτικής ορθότητας ως «κοινωνικά κέντρα» και «αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι», ενώ οι προπαγανδιστές των ξεκάθαρα βίαιων και δολοφονικών επιθέσεων εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ παρακρατικοί αλήτες της «αντίφα» θεωρούνται από τις εφέτες ανακρίτριες ως «τοπική οργάνωση», λες και πρόκειται για ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα με ανάλογη δράση και γραφεία!
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμη, όσα αναφέραμε όμως πιστεύουμε ότι είναι ενδεικτικά της απίστευτης υποκρισίας που διέπει το πολιτικό σύστημα. Οι νόμιμες πολιτικές συγκεντρώσεις της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ποινικοποιούνται, ενώ ταυτόχρονα οι αντισυγκεντρώσεις των παρακρατικών διευκολύνονται από την στάση της αστυνομίας.
Από την άλλη μεριά οι δήθεν «αντιεξουσιαστές» στις δικές τους συγκεντρώσεις μπορούν να έχουν μαζί τους εντελώς άφοβα ό,τι θέλουν, χωρίς τον φόβο να θεωρηθούν ως «εγκληματικά εργαλεία».
Και φυσικά, με θράσος το οποίο ξεπερνά κάθε όριο και φαντασία, διαμαρτύρονται για τις αντισυγκεντρώσεις που διοργανώνουν άλλοι εναντίον του, όπως π.χ. οι οπαδοί της ΑΕΚ.
Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Γιώργος Μάστορας

ΕΛΛΑΣ ΑΙΩΝΙΟΝ