Γράφει ο Αντίοχος.
Η ένταξη της Ακροναυπλίας στο ΤΑΙΠΕΔ για
πώληση, συντάραξε τους αμερικανοκομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που
διαμαρτύρονται ότι «Εκποιούνται η μνήμη και η Ιστορία». Και για να
δείξουν πόσο οι ίδιοι… εκτιμούν την Ιστορία, την παραχαράσσουν αλύπητα:
«Στη Μεταξική δικτατορία οι
στρατιωτικές φυλακές της Ακροναυπλίας μετατράπηκαν σε “Στρατόπεδο
Κράτησης Κομμουνιστών”. Στην “Ακρό”, όπως την αποκαλούσαν οι πολιτικοί
κρατούμενοι, φυλακίστηκαν εκατοντάδες κομμουνιστές, αντιφασίστες και
δημοκρατικοί πολίτες. Στη διάρκεια της Κατοχής οι συνθήκες κράτησης τους
ήταν δραματικές, πολλοί πέθαναν από πείνα, ενώ αρκετοί μεταφέρθηκαν σε
άλλα στρατόπεδα. Μετά τον πόλεμο γίνεται και πάλι τόπος εκτόπισης
πολιτικών κρατουμένων μέχρι το οριστικό κλείσιμο των φυλακών. Σε ένα
κρεσέντο λήθης της Ιστορίας ακολουθεί το γκρέμισμά τους».
Ποια είναι η αλήθεια, την οποία
αποκρύπτει εντέχνως το κομμουνισταριό; Ότι κατά την πρώτη περίοδο της
κατοχής, κατά την οποία ίσχυε το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ, 27
κρατούμενοι στην Ακροναυπλιά κομμουνιστές – όλοι τους ηγετικά στελέχη
του ΚΚΕ, δήλωσαν «Βούλγαροι» (σχεδόν όλοι τους είχαν γεννηθεί στην
Μακεδονία και την Θράκη) και απελευθερώθηκαν από τις αρχές κατοχής,
κατόπιν παρέμβασης της βουλγαρικής πρεσβείας.
Να οι αρχιπροδότες:
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΡΟΣ
Διεύθυνσιν Εθνικής Ασφαλείας
Γραφείον Ε΄ Αθηνών
«Περί απελευθερώσεως κρατουμένων κομμουνιστών παρά της Μυστικής Αστυνομίας του Γερμανικού Στρατού».
Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω τα κάτωθι:
Τας μεσημβρινάς ώρας της σήμερον, προσήλθον εις το στρατόπεδον δύο
Γερμανοί αξιωματικοί της Μυστικής Γερμανικής Αστυνομίας του Στρατού,
συνοδευόμενοι υπό Βουλγάρου διερμηνέως, υπαλλήλου της εν Αθήναις
Βουλγαρικής Πρεσβείας, και ητήσαντο την απελευθέρωσιν των εν τη
προσηρτημένη καταστάσει κομμουνιστών:
1) Ζησιάδης ή Τερπόφσκυ Λάζαρος, Δενδροχώριον Καστοριάς.
2) Καλλιμάνης Ζήσης, Καλοχώριον Καστοριάς.
3) Κωνσταντινίδης ή Κούσης Ιωάννης, Λαγκάδια Δράμας.
4) Κέντρος Πέτρος, Μοναστήριον Φλωρίνης.
5) Καρατζάς Αναστάσιος, Δενδροχώριον Καστοριάς.
6) Χουρσιώτης Δημήτριος, Μικρά Ασία.
7) Λέσκας Δημήτριος, Αγ. Αθανάσιος Εδέσσης.
8) Λασκαρίδης Κων/νος, Ασωμα Κομοτηνής.
9) Μόσχος Λάμπρος, Μακροχώριον Καστοριάς.
10) Μπαξεβάνης ή Καλαϊτζής Εμμανουήλ, Σέρραι.
11) Μπιλάκης Κυριάκος, Σάμος.
12) Ντάκος ή Αδαμόπουλος Λάζαρος, Πάτραι.
13) Μπέϊκος Αθανάσιος, Καστοριά.
14) Παπάς ή Παπαδόπουλος Παναγής, Βουλιαμάκι Καστοριάς.
15) Ουρούμης Φώτιος, Μύλοβα Βεροίας.
16) Σκουπακίδης Μιχαήλ, Θεσσαλονίκη.
17) Τσίπας Ανδρέας, Κωνσταντινούπολις.
18) Τζίκας Παντελής, Καστοριά.
19) Τσίστηνας Διαμαντής, Καστοριά.
20) Τσίμας Ανδρέας, Καστοριά.
21) Δελιόπουλος Ζήσης, Καλοχώριον Καστοριάς.
22) Ευθυμιάδης Θεόδωρος, Καστοριά.
23) Σωτηρίου Νικόλαος, Φλώρινα.
24) Χαραλάμπους Μιχαήλ, Μ. Ασία.
25) Χαριζάνης Ρουσαλήμ, Σέρραι.
26) Μποζίνης Λάζαρος, Απόσκεπος Καστοριάς.
27) Παπανεδέλιος Στυλιανός, Φλώρινα.
(ΥΓ) 1: Πάντως, αν ήμασταν στη θέση των
συριζοκομμουνιστών, θα… παρακαλούσαμε να πουληθεί το συντομότερο δυνατόν
η Ακροναυπλιά. Γιατί, πολλές φορές η ιστορία επαναλαμβάνεται…
(ΥΓ) 2: Στην αναμνηστική φωτογραφία που
σας παραθέτουμε, οι εικονιζόμενοι με τις άψογες κουστουμιές, δεν είναι
άρτι αποφοιτήσαντες από κάποιο σχολείο, αλλά οι («υπό δραματικές
συνθήκες»…) κομμουνιστές κρατούμενοι της Ακροναυπλιάς…
 |
| οι («υπό δραματικές συνθήκες»…) κομμουνιστές κρατούμενοι της Ακροναυπλιάς… |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου