Μνημόνιο δυο και 5η δόση ή στάση πληρωμών;...

1) Μνημόνιο δυο και 5η δόση ή στάση πληρωμών;...

Οι δανειστές εκτός από ακίνητα για ενέχυρο φέρονται να ζητάνε και γραπτές δεσμεύσεις από κυβέρνηση και αντιπολίτευση.Για όσους είναι σε θέση να εκτιμήσουν τη δύσκολη θέση που έχουν βρεθεί οι Ευρωπαίοι με την αλληλεγγύη τους στην Ελλάδα που επιβαρύνει απευθείας τους φορολογούμενους των χωρών τους και την αναποτελεσματικότητα ή απουσία βούλησης της κυβέρνησης να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις, η εξέλιξη θεωρείται φυσιολογική...Κανείς στον κόσμο δεν ανέχεται έναν κατά συρροή μπαταχτσή, έστω αν παριστάνει τον παλαβό, αναπτύσσοντας διάφορες θεωρίες περί κακών δανειστών, μητροπολιτικού καπιταλισμού ή περήφανης εθνικής στρατηγικής...Πόσο μάλλον, αν παριστάνει το Ταλεϋράνδο σε μια πιο αστοιχείωτη βαλκανική εκδοχή, γιατί πιστεύει πως μπορεί να εκβιάσει ένα πιθανό ντόμινο κατάρρευσης του ευρώ με την απειλή ενδεχόμενης επιστροφής στη δραχμή...Τα ψέματα μας τέλειωσαν, καιρός να τελειώσουν και τα καραγκιοζιλίκια...Τα ψέματα...Στο προχθεσινό Eurogroup αποφάσισαν να ζητήσουν και τη δέσμευση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο μνημόνιο Νο 2 με αντάλλαγμα την εκταμίευση της περίφημης πλέον πέμπτης δόσης του μνημονίου ένα.Θάχει ενδιαφέρον να δούμε την απάντηση της αντιπολίτευσης καθώς το δίλημμα γίνεται πιο σαφές: Πέμπτη δόση και μνημόνιο δυο ή στάση πληρωμών;Είναι παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις μας αλλά μήπως η δική μας χρεοκοπία δεν συνιστά παρέμβαση στις δικές τους εξελίξεις όταν ρεύματα και ομάδες διασταυρώνουν τα ξίφη τους για την εκδήλωση ή μη της όποιας αλληλεγγύης...Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την κυβέρνηση που ενώ θεωρητικά λέει ναι στα μνημόνια δεν εφαρμόζει τίποτα από αυτά.Η περίοδος που το πολιτικό σύστημα κρυβόταν πίσω από φληναφήματα του στυλ «λεφτά υπάρχουν» έχει παρέλθει. Αυτό τόχει καταλάβει και ο πρωθυπουργός που λάνσαρε την ατάκα προεκλογικά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που την επανέλαβε στο Ζάππειο δύο...Όχι μόνο δεν υπάρχουν λεφτά, αλλά είμαστε χρεωμένοι για τις επόμενες δυο γενιές. Τούτο σημαίνει πως ή αποφασίζουμε να κόψουμε το κράτος στη μέση και κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα ελπίζοντας πως σε μια δεκαετία θα έχουμε βρει μια ισορροπία με καλύτερους όρους απ’ ό,τι μπορούμε να πετύχουμε σήμερα ή βαράμε «κανόνι» και γυρνάμε στο βιοτικό επίπεδο της δεκαετίας του ’50, περιμένοντας τον Παπάγο και το Μαρκεζίνη μετά από μια περίοδο εξυγίανσης αλλά Πλαστήρα-Καρτάλη να βάλει μπροστά την οικονομία...Θάχει ενδιαφέρον πάντως κάποιος από τους αρχηγούς των δυο μεγάλων κομμάτων να αρνηθεί να αποδεχτεί τους όρους εκταμίευσης της 5ης δόσης για να δούμε τι συμβαίνει όταν λύνεις το αλεξίπτωτο καθ’ οδόν προς την πραγματικότητα.Επιστροφή στη δραχμή και στην εποχή των σπηλαίων...Όσοι πιστεύουν πως η επιστροφή στη δραχμή σημαίνει μηδενισμό χρέους δεν ξέρουν τι τους γίνεται, όπως δεν ήξεραν όταν η σοβιετία κατέπεφτε στα κεφάλια και νόμιζαν πως «ψιχαλίζει». Θα υπενθυμίσω κάτι που το έχω ξαναγράψει.Ο Λένιν όταν κατέλαβε την εξουσία στη Ρωσία δεν αναγνώρισε τα χρέη που είχαν συνάψει οι τσάροι και σταμάτησε να τα πληρώνει. Οι δανειστές προσέφυγαν εναντίον του νέου καθεστώτος αλλά το γεγονός πως αυτό αποχώρησε από το διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι δεν τελεσφόρησε τις προσπάθειές τους.
Τα τσαρικά ομόλογα πουλιόνταν με το κιλό και ξεχάστηκαν σε κάποια θησαυροφυλάκια για δεκαετίες.Περί τα 70 χρόνια αργότερα όταν ο Γκορμπατσόφ αποφάσισε να επαναφέρει την ΕΣΣΔ στη διεθνή οικονομική και εμπορική κοινότητα, μεταξύ των άλλων που υποχρεώθηκε ήταν η αποπληρωμή των παλιών ρώσικων ομολόγων. Ο κερδοσκόπος Αντρέ Κοστολάνι μου είχε διηγηθεί την ιστορία πως στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 είχε βγάλει μια περιουσία με τα τσαρικά ομόλογα που τα αγόρασε με το κιλό, όταν ο Γκόρμπι άρχισε να μιλά για γκλάσνοστ και περεστρόικα...Αυτό που συμβαίνει αυτή την περίοδο είναι πως η σύγχυση που έχει δημιουργήσει στην κοινωνία η απουσία ενός πολιτικού προσανατολισμού από την πολιτική ηγεσία έχει αφήσει διάφορες περιθωριακές αντιλήψεις θαυμαστών της Αλβανίας του Χότζα και της Κίνας του Μάο να ξεκολλούν από το βυθό της αδιαφορίας που βρίσκονταν και να επιπλέουν…Είναι σημείο των καιρών, όπως και άλλωστε και οι θεωρίες συνωμοσίας και εμφάνισης των Ούφο που πληθαίνουν σε εποχές νευρικότητα και σύγχυσης.

2) Ο κρίσιμος Ιούνης...

Η ανακοίνωση του μεσοπρόθεσμου αναβάλλεται κατά τις ενδείξεις για την επόμενη εβδομάδα καθώς η ημετέρα πλευρά εμφάνισε ένα πλάνο 26 δισ. ευρώ από τα οποία λέγεται πως οι ελεγκτές δεν αποδέχονται τα 10 ως ρεαλιστικά και έτσι θα πρέπει να βρεθούν νέες αξιόπιστες πηγές...Για να περάσει ο Μάης όμως απομένουν άλλες δυο εβδομάδες και λογικά στις πρώτες εβδομάδες του Ιούνη θα έχουν κατασταλάξει στο τι μέλλει γενέσθαι με την Ελλάδα και το χρέος της...Αν υπάρξει καλή λύση υπάρχουν βάσιμες πιθανότητες να δούμε καλό κλίμα μέχρι το Φθινόπωρο στην αγορά ή έως ότου το επιτρέψει το κλίμα στις διεθνείς αγορές...
Το γύρισμα στο τέλος της χθεσινής συνεδρίασης έγινε με μικρό όγκο και δεν εμφανίστηκε κάποιος αποχρών λόγος να το αιτιολογήσει.
3) Ο Σόρος και ο χρυσός…
Ο Σόρος αποχώρησε από το χρυσό και παρότι σε πολιτικά και επενδυτικά πεδία εκφράζει απόψεις που έχουν ενδιαφέρον, καλύτερα είναι να αδιαφορήσουμε προς το παρόν για την συγκεκριμένη κίνηση...Ο χρυσός παραμένει στην ακτίνα των υποθέσεων που θα μπορούσε να δημιουργήσει τάση αυτοτροφοδότησης και να εξελιχθεί στη μητέρα όλων των φουσκών...Στην Ελλάδα υπάρχει μια διάχυτη αρνητική άποψη για τον Σόρος που εκπορεύεται κυρίως από τα δυο άκρα του πολιτικού φάσματος. Το ίδιο συμβαίνει με τον Στρος Καν. Ο ίδιος πάλι πιστεύω πως αμφότεροι για διαφορετικούς λόγους ο καθένας αποτελούν φίλους της Ελλάδας σε αυτή τη φάση...
Αυτό που αναρωτιέμαι είναι τι σημαίνει όταν ένα λαός περνά τους φίλους για εχθρούς και τις ατυχίες για τύχη.

Πηγή:www.capital.gr