Ο Έλληνας, κατά τον Άγιο Νεκτάριο, γεννήθηκε κατακτητής του πνεύματος, δεν ζήτησε δούλους, αλλά ελεύθερους. Αυτό αγάπησε και η Θεία αυτή αγάπη έγινε ελατήριο όλων των ορμών του, μορφώνοντας και τον εθνικό του χαρακτήρα που διέμεινε αναλλοίωτος....Οι αναφορές του Αγίου Νεκταρίου στους αρχαίους Έλληνες σοφούς έχουν τέτοιο εύρος, που προκαλούν τον θαυμασμό, όχι μόνο για τις γνώσεις αλλά και για το πως τις αξιοποίησε ο λόγιος Ιεράρχης και άγιος παιδαγωγός, συμβάλλοντας στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης και την ανύψωση της παιδείας, σε μια εποχή κρίσιμη για τον Ελληνισμό...
Στον Β Τόμο του συγγράμματός του Ιερών και Φιλοσοφικών Λογίων Θησαύρισμα, εξηγεί για ποιό λόγο έλαβε ως θέμα μελέτης του την Ελληνική Φιλοσοφία και γιατί το θεωρεί «ως θέμα πολλής σπουδαιότητος δια τους Έλληνας»: Ο πόθος του να αθροίσει ο,τι υγιές περί Θεού, περί ψυχής και περί αρετής δίδαξαν οι πρόγονοί μας, τον οδήγησε να θησαυρίσει σε ένα τεύχος τις σοφές γνώμες των σοφών Ελλήνων. Από τη μελέτη αυτή επείσθη ότι «οι Έλληνες σοφοί, εν όλω και εν μέρει, υπήρξαν διδάσκαλοι της αληθείας, ότι ταύτης εγένοντο ερασταί και ταύτην επεζήτησαν και ότι ο έρως της γνώσεως της αληθείας ην ο προς την αληθή φιλοσοφίαν αυτούς άγων· ούτος ήγαγεν κατά μικρόν το Ελληνικόν έθνος προς την ευκρινεστέραν γνώσιν της αληθείας και τελευταίον προς την αποκαλυφθείσαν αλήθειαν».ΕΔΩ
«…μόνον τό έθνος τό Ελληνικόν έμεινε
ώς πρόσωπο δρών επί τής παγκοσμίου σκηνής,
καθ’ όλους τούς αιώνας, καί τούτο διότι
ή ανθρωπότης δείται αιωνίων διδασκάλων.»
Άγιος Νεκταρίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου