Από την αρχαιότητα οι Εβραίοι καίνε τους αγρούς των εχθρών τους...

Ο Σαμψών καίει τα σιτηρά των Φιλισταίων

Κρ. 15,1             Καὶ ἐγένετο μεθ᾿ ἡμέρας ἐν ἡμέραις θερισμοῦ πυρῶν καὶ ἐπεσκέψατο Σαμψὼν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐν ἐρίφῳ αἰγῶν καὶ εἶπεν· εἰσελεύσομαι πρὸς τὴν γυναῖκά μου καὶ εἰς τὸ ταμιεῖον· καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτῆς εἰσελθεῖν.

Κρ. 15,1                     Επειτα από χρόνον τινά, κατά την εποχήν του θερισμού των σιτηρών, επεσκέφθη ο Σαμψών την γυναίκα του, φέρων προς αυτήν ως δώρον ένα ερίφιον. Είπε δε προς τον πατέρα της· “θα εισέλθω στο δωμάτιον προς την γυναίκά μου”. Ο πατέρας όμως εκείνης δεν του επέτρεψε να εισέλθη,

Κρ. 15,2             καὶ εἶπεν ὁ πατὴρ αὐτῆς λέγων· εἶπα ὅτι μισῶν ἐμίσησας αὐτήν, καὶ ἔδωκα αὐτὴν ἑνὶ τῶν ἐκ τῶν φίλων σου· μὴ οὐχὶ ἡ ἀδελφὴ αὐτῆς ἡ νεωτέρα ἀγαθωτέρα ὑπὲρ αὐτήν; ἔστω δή σοι ἀντὶ αὐτῆς.

Κρ. 15,2                     και του είπεν· “εγώ ενόμισα ότι εμίσησες αυτήν πάρα πολύ και ότι την εγκατέλειψες οριστικώς. Δια τούτο και εγώ την έδωκα εις ένα από τους φίλους σου, με τους οποίους συνέφαγες κατά το επταήμερον συμπόσιον. Αλλά το πράγμα ημπορεί να τακτοποιηθή. Η μικρότερα αδελφή της μήπως δεν είναι πολύ ωραιότερα από εκείνην; Ας είναι λοιπόν αυτή αντί εκείνης σύζυγός σου”.

Κρ. 15,3             καὶ εἶπεν αὐτοῖς Σαμψών· ἠθώωμαι καὶ τὸ ἅπαξ ἀπὸ ἀλλοφύλων, ὅτι ποιῶ ἐγὼ μετ᾿ αὐτῶν πονηρίαν.

Κρ. 15,3                     Ο Σαμψών είπε τότε ωργισμένος προς αυτούς· “αυτήν την φοράν δεν θα έχω καμμίαν ενοχήν δι' όσα κακά θα προξενήσω εναντίον των Φιλισταίων”.

Κρ. 15,4             καὶ ἐπορεύθη Σαμψὼν καὶ συνέλαβε τριακοσίας ἀλώπεκας καὶ ἔλαβε λαμπάδας καὶ ἐπέστρεψε κέρκον πρὸς κέρκον καὶ ἔθηκε λαμπάδα μίαν ἀναμέσον τῶν δύο κέρκων καὶ ἔδησε·

Κρ. 15,4                     Ο Σαμψών μετέβη και συνέλαβε τριακοσίας αλώπεκας και κατόπιν επήρε εκατόν πενήντα ρητινώδεις δαυλούς. Ετοποθέτησεν ανά δύο τας αλώπεκας, ώστε να έχουν τας ουράς των την μίαν απέναντι της άλλης, έθεσεν ένα ρητινώδες δαυλί ανάμεσα εις τας δύο ουράς και έδεσεν αυτό με εκείνας.

Κρ. 15,5             καὶ ἐξέκαυσε πῦρ ἐν ταῖς λαμπάσι καὶ ἐξαπέστειλεν ἐν τοῖς στάχυσι τῶν ἀλλοφύλων, καὶ ἐκάησαν ἀπὸ ἅλωνος καὶ ἕως σταχύων ὀρθῶν καὶ ἕως ἀμπελῶνος καὶ ἐλαίας.

Κρ. 15,5                     Ηναψε κατόπιν το ρητινώδες δαυλί και εξαπέλυσε τας αλώπεκας εις τα σιτηρά των Φιλισταίων. Εκάησαν όλα, τόσον τα ευρισκόμενα εις τα αλώνια όσον και τα αθέριστα στους αγρούς. Η πυρκαϊά επεξετάθη μέχρι των αμπελώνων και των ελαιώνων. 

ΕΔΩ