= Ούτως ή άλλως, όλη η λογική της Δωρεάς οργάνων στηρίζεται δογματικώς επί της κοινής σήμερον πεποιθήσεως ότι η αναμφισβητήτως σωστή θρησκεία είναι η θρησκεία της Αθεΐας! Πάει πέθανε ο άνθρωπος, τίποτε δεν έμεινε πάρεξ το άχρηστον σώμα που μπορούμε να το τεμαχίσουμε, να το ψήσουμε όπως κάνουν κάτι καννίβαλοι ή οτιδήποτε άλλο!
= Βεβαίως, εδώ γεννάται και ένα άλλο, μέγα θέμα, ακόμη κι αν ούτως έχουν τα πράγματα: Ο σεβασμός προς το σώμα που απαιτεί ο Πολιτισμός (βγήκε από το σχολείο η ΑΝΤΙΓΟΝΗ γιά να μην το μαθαίνουμε)! Οταν οι αρχαιολόγοι ερευνούν μία προϊστορικήν κουλτούρα πρωτογόνων θεωρούν ότιν υπάρχει έναρξις του πεπολιτισμένου βίου εφόσον οι νεκροί θάπτονται και μάλιστα με κάποια τιμή, με μερικά κτερίσματα! Τί είδους κοινωνία είναι ετούτη η ιδική μας που τεμαχίζει το σώμα και "δεν έγινε και τίποτε"!
= Θα ερωτήση κάποιος: Εδώ σε όλην την Ευρώπη δεν χρειάζεται καν να δηλώσης ότι επιθυμείς να τεμαχισθή το σώμα σου, εάν ΔΕΝ έχεις δηλώσει ότι ΔΕΝ επιθυμείς να τεμαχισθή, θα τεμαχισθή! Η απάντησις απλή: Δεν είναι αυτό το μοναδικόν σύμπτωμα που δεικνύει ότι η παρακμή της Ευρώπης λαμβάνει πλέον Καννιβαλικές διαστάσεις!
= Θα ερωτήση κάποιος: Εφ' όσον όμως ο ίδιος ο τεθνεώς έχει δηλώσει ΡΗΤΩΣ ότι επιθυμεί να τεμαχισθή; Η απάντησις και εδώ απλή: Η δήλωσίς του ΔΕΝ έχει βαρύτητα διότι ΔΕΝ εγένετο μετά λόγου γνώσεως! Πεπεισμένος και αυτός ότι ισχύει η θρησκεία της Αθεΐας δηλώνει ό,τι δηλώνει, τίνι τρόπω όμως γνωρίζει ότι η θρησκεία της Αθεΐας είναι η σωστή και δεν τον περιμένουν εκπλήξεις;
= Έλαβε κανείς υπόψιν του ότι ΝΑΙ υπάρχει η μετά θάνατον ζωή και ο τεθνεώς έχων πλήρες το νοητικόν του όργανον και την λεπτοφυή ψυχικήν του συγκρότησιν βλέπει και παρακολουθεί τον τεμαχισμόν του; Επειδή δε η λήψις των οργάνων δεν γίνεται επί του πτώματος αλλά ζώντος ακόμη του οργανισμού, ο μη εισέτι τεθνεώς είναι ακόμη συνδεδεμένος με το σώμα διά του ολκού και επομένως έχει ΣΩΜΑΤΑΙΣΘΗΣΙΑΝ; Καθώς δε δεν γίνεται αναισθησία βιώνει όλον το άλγος και την βαρβαρότητα του τεμαχισμού! = Εσύ που υπέγραψες διά τον τεμαχισμόν σου είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσης όλα αυτά;
= Θα αντιτείνη κάποιος: «Μα τί λέτε τώρα! Εδώ υπάρχει το υπέρτερον ιδεώδες ότι δίδει ζωή σε έναν άλλον άνθρωπον!» Ας χαμογελάσωμε πικρά! Εδώ προβάλλει με όλον της το απαίσιον μεγαλείον η κακοήθης θρησκεία της Αθεΐας! Ζούμε μόνον μία φορά και τέλος, οπότε να παραταθή γιά λίγο πιό πολύ ο βίος του πάσχοντος και με την μεταμόσχευσιν καρδίας και ήπατος και σπληνός! Η απάντησις και εδώ απλή: Εάν πιστεύεις ότι υπάρχει ο ένας βίος και τέρμα και παύει μετά και η ανθρωπίνη ύπαρξις και οι αναμνήσεις της [ό,τι καλόν ή κακόν έχομε ζήσει είναι ανάμνησις, διά τούτο προτού ακόμη σηκωθούμε από το τραπέζι λέγομε σε παρελθοντικόν χρόνον: "καλά φάγαμε"!] τότε διόλου δεν έχει νόημα ἢ αξία το πόσο έζησες κι αν απήλαυσες ή όχι ηδονές [διότι η αξία των ηδονών είναι η ανάμνησίς των]! Τότε αγαπητέ μου Άθεε, εφ᾽όσον δεν πιστεύεις στην συνέχειν του νοητικού μηχανισμού, αν σκέπτεσαι λίγο λογικά θα αυτοκτονήσης τώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου