Ό συγγραφέας Edward Hendrie στο βιβλίο του με τίτλο «Το μεγαλύτερο Ψέμα στη Γη», «The Greatest Lie on Earth Proof That Our World Is Not a Moving Globe» , γράφει στο κεφαλαίο: “Let There Be Light”
“ Γενηθήτω φῶς”.
«Αν διαβάσουμε το βιβλίο της Γενέσεως, θα βρούμε ότι ο Θεός δημιούργησε το φως την πρώτη ημέρα και διαχώρισε το φως από το σκοτάδι. Αυτό διαμόρφωσε τις μέρες και τις νύχτες μας… Ο ήλιος και το φεγγάρι δεν είχαν δημιουργηθεί μέχρι την τέταρτη ημέρα. Ο Θεός τα δημιούργησε αφού είχε ήδη δημιουργήσει το στερέωμα το οποίο διαχώρισε τα ύδατα. Ο Θεός τοποθέτησε το ήλιο και το φεγγάρι σαν φώτα μέσα στο στερέωμα… Υπήρχε το φως της ημέρας και το σκοτάδι της νύχτας επί τρεις ημέρες και νύχτες, πριν ο Θεός δημιουργήσει τον ήλιο και το φεγγάρι. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια άλλη πηγή φωτός για τις ημέρες μας η οποία είναι ξεχωριστή από τον ήλιο. Ο ήλιος κυριαρχεί στην ημέρα, αλλά το ίδιο το φως της ημέρας υπάρχει χωρίς τον ήλιο».
«Ο Rory Cooper, ο οποίος είναι καλλιτέχνης, έχει διευκρινίσει σε ένα διαφωτιστικό βίντεο πως αν ο ήλιος ήταν η μοναδική πηγή φωτός, οι ημέρες μας δεν θα φαινόταν όπως είναι τώρα. Ο Cooper φρονεί, βασισμένος πάνω στην αποδοχή της αληθείας του λόγου του Θεού και στην εκπαίδευση και την εμπειρία του σαν καλλιτέχνης, ότι θα ήταν αδύνατον για το φως στην διάρκεια της ημέρας να εμφανίζεται όπως είναι τώρα, χωρίς την ύπαρξη μιας άλλης πηγής φωτός. Το γεγονός ότι υπάρχει φως το οποίο περιβάλλει ακόμη και τις πλευρές των αντικειμένων που ‘βλέπουν’ προς την άλλη μεριά σε σχέση με τον ήλιο, υποδηλώνει ότι υπάρχει μια άλλη πηγή φωτός που φωτίζει την πίσω πλευρά όλων των αντικειμένων».
«Μπορούμε να δούμε αυτή την δεύτερη πηγή φωτός κατά την αυγή και το σούρουπο. Σε αυτή την φάση του λυκόφωτος, πριν ο ήλιος ανατείλει πάνω από τον ορίζοντα και πάλι αφού βυθιστεί κάτω από αυτόν, ο ουρανός είναι φωτισμένος από μια πηγή φωτός η οποία είναι διαφορετική από τον ήλιο. Πράγματι, αυτό το φως δεν θα μπορούσε να προέρχεται από τον ήλιο, καθώς οι μόνες σκιές που πέφτουν είναι αυτές που υπάρχουν κάτω από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα τα οποία μπλοκάρουν το φως που διαδίδεται κατευθείαν προς τα κάτω. Άλλες σκιές δεν φαίνονται πουθενά. Αυτό υποδηλώνει πως το φως πέφτει εντελώς κάθετα προς τα κάτω. Έτσι το φως δεν μπορεί να προέρχεται από τον ήλιο, ο οποίος δεν βρίσκεται πάνω από το ορίζοντα. Αν ήταν ο ήλιος αυτός που θα προκαλούσε τις σκιές, αυτές θα ήταν επιμηκυμένες και οριζόντιες. Πράγματι, αργότερα, όταν ο ήλιος ανατείλει, κάποιος μπορεί να δει πως υπάρχουν μακριές σκιές, αλλά μόνον αφού ο ήλιος είναι πάνω από το ορίζοντα».
«Το γεγονός πως δεν υπάρχουν άλλες σκιές εκτός από αυτές που πέφτουν κάτω από τα αυτοκίνητα, υποδηλώνει ότι το λυκόφως εκπορεύεται ακριβώς πάνω από την Γη και πέφτει εντελώς κάθετα πάνω στο οριζόντιο έδαφος της Γης. Αυτό συμβαίνει κάθε ημέρα χωρίς καμία παραλλαγή. Δεν υπάρχουν καθιερωμένοι νόμοι της διαθλάσεως ή της περιθλάσεως του φωτός που να μπορούν να εξηγήσουν πως ο ήλιος που βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, είναι δυνατόν να είναι η πηγή των ακτίνων φωτός που πέφτουν κάθετα, οι οποίες είναι ορατές κατά την διάρκεια του λυκόφωτος».
«Η ομοιομορφία των ακτίνων του φωτός που πέφτουν κατά το λυκόφως επιβάλλει το γεγονός ότι η πηγή του φωτός αυτού δεν είναι κάποια αντανάκλαση αλλά εκπόρευση. Και αυτή η εκπόρευση πρέπει απαραιτήτως να είναι ανεξάρτητη από τον ήλιο. Το ότι το λυκόφως είναι μια ανεξάρτητη εκπόρευση, εξηγεί το γιατί το φως του προσπίπτει κάθετα στα διαφορετικά στρώματα της ατμόσφαιρας καθώς περνά μέσα από αυτά. Ενώ το φως κανονικά διαθλάται όταν ταξιδεύει μέσα από διαφορετικές πυκνότητες στην ατμόσφαιρα, δεν διαθλάται αν η γωνία πρόσπτωσης του είναι μηδενική ως προς κάθε νέο στρώμα διαφορετικής πυκνότητας. Το φως διαθλάται μόνον αν η γωνία πρόσπτωσης του δεν είναι μηδενική. Αυτό θα εξηγούσε το γιατί το λυκόφως φαίνεται να είναι απολύτως κάθετο ως προς το έδαφος».
«Το συμπέρασμα που βγαίνει για την ύπαρξη της ανεξάρτητης φωτεινής πηγής, βοηθείται από τον αλάνθαστο λόγο του Θεού, ο οποίος δηλώνει πως πράγματι ο Θεός δημιούργησε μια πηγή φωτός για να φωτίσει την ημέρα, την οποία δημιούργησε πριν από τον ήλιο και έτσι αυτό το φως είναι αναγκαστικά ανεξάρτητο από τον ήλιο. ‘‘Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα.’’ (Γένεσις 1:5).
«Αμέσως μετά την ανατολή του ηλίου πάνω από τον ορίζοντα, ο ήλιος κάνει τα αντικείμενα που φωτίζονται από αυτόν να ρίχνουν μακριές σκιές. Τα αυτοκίνητα που βρίσκονται μέσα στο φως του ηλίου που έχει ανατείλει, δεν έχουν τις σκιές που υπήρχαν προηγουμένως ακριβώς κάτω από αυτά κατά την διάρκεια του λυκαυγούς. Αντιθέτως αυτά έχουν μακριές σκιές προκαλούμενες από τον ήλιο που μόλις έχει ανατείλει. Ο ήλιος σβήνει τις κάθετες σκιές των αυτοκινήτων που υπήρχαν πριν. Ο ήλιος είναι ο ‘‘φωστήρ ο μέγας’’ τον οποίο έθεσε ο Θεός ‘‘εις τας αρχάς της ημέρας’’».
«Αφού ο ήλιος έχει ανατείλει πάνω από τον ορίζοντα, τα κτίρια ρίχνουν μακριές σκιές. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν υπάρχουν άλλες οριζόντιες (μακριές) σκιές μέσα στα όρια αυτών των μακριών σκιών των κτιρίων. Η μόνη εξαίρεση είναι οι σκιές των αυτοκίνητων που είναι παρκαρισμένα μπροστά σε αυτά τα κτίρια. Τα αυτοκίνητα που είναι καλυμμένα από τις σκιές των κτιρίων, έχουν ακόμη τις δικές τους σκιές ακριβώς από κάτω τους. Αυτά, καθώς είναι βυθισμένα στις σκιές των κτιρίων, δεν ρίχνουν μακριές σκιές όπως κάνουν τα αυτοκίνητα που βρίσκονται μέσα στο άμεσο ηλιακό φως. Αλλά όμως, εξακολουθούν να ρίχνουν σκιές ακριβώς από κάτω τους, σαν να υπάρχει φως ακριβώς πάνω από αυτά. Το φαινόμενο της σκιάς μέσα στην σκιά υποδηλώνει ότι υπάρχει φωτεινή πηγή που το φως της πηγάζει ακριβώς από επάνω η οποία είναι ξεχωριστή, ανεξάρτητη από τον ήλιο».
«Επιπροσθέτως, όταν υπάρχουν πυκνά σύννεφα όπως κατά την διάρκεια καταιγίδας, δεν πέφτουν σκιές από κάθετα αντικείμενα οι οποίες κανονικά θα υπήρχαν λόγω του ηλιακού φωτός. Ενώ αυτά τα πυκνά σύννεφα μπλοκάρουν το φως του ηλίου, οι σκιές ωστόσο είναι ορατές ακριβώς κάτω από τα αυτοκίνητα. Οι σκιές αυτές, δεν θα μπορούσαν να οφείλονται στην διάθλαση ή την περίθλαση του φωτός, γιατί ανεξαρτήτως της ώρας της ημέρας, της θέσεως του ηλίου στον ουρανό και του υψομέτρου στο οποίο βρίσκονται τα νέφη, το φως διαδίδεται κατ’ ευθείαν προς τα κάτω, σαν από μια πηγή ανεξάρτητη από τον ήλιο. Το εντονότερο φως του ηλίου υπερκαλύπτει το αμυδρότερο πρώτο φως της ημέρας και σβήνει τις σκιές που δημιουργεί το απαλότερο αυτό φως. Μόνον όταν ο ήλιος δεν βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα ή το ηλιακό φως μπλοκάρεται από πυκνά σύννεφα ή κάποια άλλα αντικείμενα, οι σκιές που προκαλούνται από αυτό το αμυδρότερο φως της ημέρας που διαδίδεται προς τα κάτω, μπορούν να είναι ορατές ακριβώς κάτω από τα αυτοκίνητα».
Πριν διαβάσω αυτό το κείμενο, ποτέ δεν είχα προσέξει τις σκιές που υπάρχουν ακριβώς κάτω από τα αυτοκίνητα κατά την διάρκεια του λυκόφωτος ή όταν βρίσκονται στην σκιά κάποιου μεγάλου αντικειμένου. Νους ορά και νους ακούει, κατά το αρχαίο γνωμικό ή ὀφθαλμοὺς ἔχουσι, καὶ οὐκ ὄψονται κατά το ψαλμικό (Ψαλμός 113). Μα από την στιγμή που άρχισε να τις βλέπει ο νους μου, τις συναντώ πια παντού πανομοιότυπες κατά το λυκόφως, σαν σκιές των αυτοκινήτων ανάμεσα σε άλλα άσκια αντικείμενα και άσκιους ανθρώπους. Επίσης, καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας παρουσιάζονται σαν έντονες εμφανείς σκιές κάτω από τα αυτοκίνητα που βρίσκονται μέσα στην σκιά των κτιρίων, ενώ οι σκιές των ανθρώπων και των αντικειμένων που βρίσκονται μέσα στην ίδια μεγάλη σκιά, αν υπάρχουν είναι άτονες και ανεπαίσθητες, καθώς προκαλούνται από το ηλιακό φως που ανακλάται στις απέναντι επιφάνειες. Η κατεύθυνση των άτονων αυτών σκιών εξαρτάται από την θέση και την μορφή της ανακλαστικής επιφάνειας. Το φως που δημιουργεί τις σκιές των αυτοκινήτων πρέπει πάντα χωρίς καμία απολύτως παρέκκλιση, να πέφτει εντελώς κάθετα ως προς το οριζόντιο έδαφος, γιατί αυτές εμφανίζονται μόνον ακριβώς κάτω από τα αυτοκίνητα (ή αντικείμενα παρόμοιας μορφής). Τα φαινόμενα της διαθλάσεως, της περιθλάσεως, της ανακλάσεως ή της διαχύσεως του φωτός αδυνατούν να εξηγήσουν την απόλυτη ομοιομορφία αυτών των εντελώς καθέτων σκιών. Το φως του ηλίου που διαδίδεται είτε υπό την μορφή των παράλληλων ακτίνων του πειράματος του Ερατοσθένη είτε σαν συγκλίνουσες ακτίνες όπως στην περίπτωση της εκλείψεως του ηλίου είτε πάλι με την μορφή ακτίνων εκπορευομένων από τον ήλιο όπως τις βλέπουν τα ματάκια μας, δεν θα μπορούσε να πέφτει πάνω στην επιφάνεια της Γης, πάντα και χωρίς καμία εξαίρεση, εντελώς κάθετα ως προς αυτήν. Αυτό το ιδιαίτερο αμυδρότερο φως, μόνο από μια κατεύθυνση μπορεί να προέρχεται: από τον ουρανό που βρίσκεται ακριβώς από πάνω μας, τον δεύτερο ουρανό. Η λαμπρότητα του ουρανού αυτού φαίνεται πως δεν είναι καθόλου άγνωστη στους επιστήμονες τουλάχιστον στους αληθινούς κι ας μην γίνεται το γεγονός αυτό ευρέως γνωστό.
Αλλά και χωρίς την αποκάλυψη εκ μέρους των επιστημόνων του γεγονότος της υπάρξεως του φωτός εκείνου που εξακολουθεί να φωτίζει την Γη μας από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας, μπορούμε να διαπιστώσουμε τις εκδηλώσεις του με τα ίδια μας τα μάτια. Αρκεί μόνον ο νους ο οποίος ορά, να έχει την δυνατότητα να δραστηριοποιηθεί.
ΕΔΩ
“ Γενηθήτω φῶς”.
«Αν διαβάσουμε το βιβλίο της Γενέσεως, θα βρούμε ότι ο Θεός δημιούργησε το φως την πρώτη ημέρα και διαχώρισε το φως από το σκοτάδι. Αυτό διαμόρφωσε τις μέρες και τις νύχτες μας… Ο ήλιος και το φεγγάρι δεν είχαν δημιουργηθεί μέχρι την τέταρτη ημέρα. Ο Θεός τα δημιούργησε αφού είχε ήδη δημιουργήσει το στερέωμα το οποίο διαχώρισε τα ύδατα. Ο Θεός τοποθέτησε το ήλιο και το φεγγάρι σαν φώτα μέσα στο στερέωμα… Υπήρχε το φως της ημέρας και το σκοτάδι της νύχτας επί τρεις ημέρες και νύχτες, πριν ο Θεός δημιουργήσει τον ήλιο και το φεγγάρι. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια άλλη πηγή φωτός για τις ημέρες μας η οποία είναι ξεχωριστή από τον ήλιο. Ο ήλιος κυριαρχεί στην ημέρα, αλλά το ίδιο το φως της ημέρας υπάρχει χωρίς τον ήλιο».
«Το γεγονός πως δεν υπάρχουν άλλες σκιές εκτός από αυτές που πέφτουν κάτω από τα αυτοκίνητα, υποδηλώνει ότι το λυκόφως εκπορεύεται ακριβώς πάνω από την Γη και πέφτει εντελώς κάθετα πάνω στο οριζόντιο έδαφος της Γης. Αυτό συμβαίνει κάθε ημέρα χωρίς καμία παραλλαγή. Δεν υπάρχουν καθιερωμένοι νόμοι της διαθλάσεως ή της περιθλάσεως του φωτός που να μπορούν να εξηγήσουν πως ο ήλιος που βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, είναι δυνατόν να είναι η πηγή των ακτίνων φωτός που πέφτουν κάθετα, οι οποίες είναι ορατές κατά την διάρκεια του λυκόφωτος».
«Η ομοιομορφία των ακτίνων του φωτός που πέφτουν κατά το λυκόφως επιβάλλει το γεγονός ότι η πηγή του φωτός αυτού δεν είναι κάποια αντανάκλαση αλλά εκπόρευση. Και αυτή η εκπόρευση πρέπει απαραιτήτως να είναι ανεξάρτητη από τον ήλιο. Το ότι το λυκόφως είναι μια ανεξάρτητη εκπόρευση, εξηγεί το γιατί το φως του προσπίπτει κάθετα στα διαφορετικά στρώματα της ατμόσφαιρας καθώς περνά μέσα από αυτά. Ενώ το φως κανονικά διαθλάται όταν ταξιδεύει μέσα από διαφορετικές πυκνότητες στην ατμόσφαιρα, δεν διαθλάται αν η γωνία πρόσπτωσης του είναι μηδενική ως προς κάθε νέο στρώμα διαφορετικής πυκνότητας. Το φως διαθλάται μόνον αν η γωνία πρόσπτωσης του δεν είναι μηδενική. Αυτό θα εξηγούσε το γιατί το λυκόφως φαίνεται να είναι απολύτως κάθετο ως προς το έδαφος».
«Το συμπέρασμα που βγαίνει για την ύπαρξη της ανεξάρτητης φωτεινής πηγής, βοηθείται από τον αλάνθαστο λόγο του Θεού, ο οποίος δηλώνει πως πράγματι ο Θεός δημιούργησε μια πηγή φωτός για να φωτίσει την ημέρα, την οποία δημιούργησε πριν από τον ήλιο και έτσι αυτό το φως είναι αναγκαστικά ανεξάρτητο από τον ήλιο. ‘‘Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα.’’ (Γένεσις 1:5).
«Αμέσως μετά την ανατολή του ηλίου πάνω από τον ορίζοντα, ο ήλιος κάνει τα αντικείμενα που φωτίζονται από αυτόν να ρίχνουν μακριές σκιές. Τα αυτοκίνητα που βρίσκονται μέσα στο φως του ηλίου που έχει ανατείλει, δεν έχουν τις σκιές που υπήρχαν προηγουμένως ακριβώς κάτω από αυτά κατά την διάρκεια του λυκαυγούς. Αντιθέτως αυτά έχουν μακριές σκιές προκαλούμενες από τον ήλιο που μόλις έχει ανατείλει. Ο ήλιος σβήνει τις κάθετες σκιές των αυτοκινήτων που υπήρχαν πριν. Ο ήλιος είναι ο ‘‘φωστήρ ο μέγας’’ τον οποίο έθεσε ο Θεός ‘‘εις τας αρχάς της ημέρας’’».
«Αφού ο ήλιος έχει ανατείλει πάνω από τον ορίζοντα, τα κτίρια ρίχνουν μακριές σκιές. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν υπάρχουν άλλες οριζόντιες (μακριές) σκιές μέσα στα όρια αυτών των μακριών σκιών των κτιρίων. Η μόνη εξαίρεση είναι οι σκιές των αυτοκίνητων που είναι παρκαρισμένα μπροστά σε αυτά τα κτίρια. Τα αυτοκίνητα που είναι καλυμμένα από τις σκιές των κτιρίων, έχουν ακόμη τις δικές τους σκιές ακριβώς από κάτω τους. Αυτά, καθώς είναι βυθισμένα στις σκιές των κτιρίων, δεν ρίχνουν μακριές σκιές όπως κάνουν τα αυτοκίνητα που βρίσκονται μέσα στο άμεσο ηλιακό φως. Αλλά όμως, εξακολουθούν να ρίχνουν σκιές ακριβώς από κάτω τους, σαν να υπάρχει φως ακριβώς πάνω από αυτά. Το φαινόμενο της σκιάς μέσα στην σκιά υποδηλώνει ότι υπάρχει φωτεινή πηγή που το φως της πηγάζει ακριβώς από επάνω η οποία είναι ξεχωριστή, ανεξάρτητη από τον ήλιο».
«Επιπροσθέτως, όταν υπάρχουν πυκνά σύννεφα όπως κατά την διάρκεια καταιγίδας, δεν πέφτουν σκιές από κάθετα αντικείμενα οι οποίες κανονικά θα υπήρχαν λόγω του ηλιακού φωτός. Ενώ αυτά τα πυκνά σύννεφα μπλοκάρουν το φως του ηλίου, οι σκιές ωστόσο είναι ορατές ακριβώς κάτω από τα αυτοκίνητα. Οι σκιές αυτές, δεν θα μπορούσαν να οφείλονται στην διάθλαση ή την περίθλαση του φωτός, γιατί ανεξαρτήτως της ώρας της ημέρας, της θέσεως του ηλίου στον ουρανό και του υψομέτρου στο οποίο βρίσκονται τα νέφη, το φως διαδίδεται κατ’ ευθείαν προς τα κάτω, σαν από μια πηγή ανεξάρτητη από τον ήλιο. Το εντονότερο φως του ηλίου υπερκαλύπτει το αμυδρότερο πρώτο φως της ημέρας και σβήνει τις σκιές που δημιουργεί το απαλότερο αυτό φως. Μόνον όταν ο ήλιος δεν βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα ή το ηλιακό φως μπλοκάρεται από πυκνά σύννεφα ή κάποια άλλα αντικείμενα, οι σκιές που προκαλούνται από αυτό το αμυδρότερο φως της ημέρας που διαδίδεται προς τα κάτω, μπορούν να είναι ορατές ακριβώς κάτω από τα αυτοκίνητα».
Πριν διαβάσω αυτό το κείμενο, ποτέ δεν είχα προσέξει τις σκιές που υπάρχουν ακριβώς κάτω από τα αυτοκίνητα κατά την διάρκεια του λυκόφωτος ή όταν βρίσκονται στην σκιά κάποιου μεγάλου αντικειμένου. Νους ορά και νους ακούει, κατά το αρχαίο γνωμικό ή ὀφθαλμοὺς ἔχουσι, καὶ οὐκ ὄψονται κατά το ψαλμικό (Ψαλμός 113). Μα από την στιγμή που άρχισε να τις βλέπει ο νους μου, τις συναντώ πια παντού πανομοιότυπες κατά το λυκόφως, σαν σκιές των αυτοκινήτων ανάμεσα σε άλλα άσκια αντικείμενα και άσκιους ανθρώπους. Επίσης, καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας παρουσιάζονται σαν έντονες εμφανείς σκιές κάτω από τα αυτοκίνητα που βρίσκονται μέσα στην σκιά των κτιρίων, ενώ οι σκιές των ανθρώπων και των αντικειμένων που βρίσκονται μέσα στην ίδια μεγάλη σκιά, αν υπάρχουν είναι άτονες και ανεπαίσθητες, καθώς προκαλούνται από το ηλιακό φως που ανακλάται στις απέναντι επιφάνειες. Η κατεύθυνση των άτονων αυτών σκιών εξαρτάται από την θέση και την μορφή της ανακλαστικής επιφάνειας. Το φως που δημιουργεί τις σκιές των αυτοκινήτων πρέπει πάντα χωρίς καμία απολύτως παρέκκλιση, να πέφτει εντελώς κάθετα ως προς το οριζόντιο έδαφος, γιατί αυτές εμφανίζονται μόνον ακριβώς κάτω από τα αυτοκίνητα (ή αντικείμενα παρόμοιας μορφής). Τα φαινόμενα της διαθλάσεως, της περιθλάσεως, της ανακλάσεως ή της διαχύσεως του φωτός αδυνατούν να εξηγήσουν την απόλυτη ομοιομορφία αυτών των εντελώς καθέτων σκιών. Το φως του ηλίου που διαδίδεται είτε υπό την μορφή των παράλληλων ακτίνων του πειράματος του Ερατοσθένη είτε σαν συγκλίνουσες ακτίνες όπως στην περίπτωση της εκλείψεως του ηλίου είτε πάλι με την μορφή ακτίνων εκπορευομένων από τον ήλιο όπως τις βλέπουν τα ματάκια μας, δεν θα μπορούσε να πέφτει πάνω στην επιφάνεια της Γης, πάντα και χωρίς καμία εξαίρεση, εντελώς κάθετα ως προς αυτήν. Αυτό το ιδιαίτερο αμυδρότερο φως, μόνο από μια κατεύθυνση μπορεί να προέρχεται: από τον ουρανό που βρίσκεται ακριβώς από πάνω μας, τον δεύτερο ουρανό. Η λαμπρότητα του ουρανού αυτού φαίνεται πως δεν είναι καθόλου άγνωστη στους επιστήμονες τουλάχιστον στους αληθινούς κι ας μην γίνεται το γεγονός αυτό ευρέως γνωστό.
Αλλά και χωρίς την αποκάλυψη εκ μέρους των επιστημόνων του γεγονότος της υπάρξεως του φωτός εκείνου που εξακολουθεί να φωτίζει την Γη μας από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας, μπορούμε να διαπιστώσουμε τις εκδηλώσεις του με τα ίδια μας τα μάτια. Αρκεί μόνον ο νους ο οποίος ορά, να έχει την δυνατότητα να δραστηριοποιηθεί.
ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου